Pile

Rodzaj, który nazywa się Pilea, jest wybitnym przedstawicielem Pokrzywa rodziny. Ten rodzaj obejmuje z kolei około czterystu odmian. Jednocześnie znajdują się zarówno rośliny wieloletnie, jak i okazy jednoroczne. Rosną jak krzewy. Ale często są to przedstawiciele roślin zielnych. W środowisku naturalnym roślinę tę łatwo spotkać w klimacie tropikalnym różnych krajów. Jedynym wyjątkiem jest Australia.

Pełny opis piły

Roślina ta wyróżnia się szczególną wytrzymałością, na swojej wysokości może osiągnąć około czterdziestu centymetrów. Liście rośliny mają elegancki, dekoracyjny wygląd. Z reguły na terenie ogrodów zimowych sadzi się piły, klomby, a gabloty są również ozdobione tą rośliną.

Osobno warto zwrócić uwagę na piłę Kadier. W przeciwieństwie do innych odmian tej kultury, taki piłokształtny rośnie bardzo szybko. Z tego powodu roślina ta jest bardzo popularna wśród miłośników kwiatów, którzy tworzą kompozycje kwiatowe. Kwiaty są jednopłciowe i miniaturowe. Zazwyczaj kwiaty są pogrupowane w pędzle. Rozprzestrzenianie się owoców tej kultury jest dość interesujące, pod wieloma względami przypomina system katapult.

Gdy nadchodzi moment owocowania pręciki zaczynają intensywnie rosnąć. Nie trzymają zbyt dobrze owoców na wierzchu. Kiedy owoc osiąga dojrzałość, staje się praktycznie niezwiązany z rośliną. W tym momencie pręciki przybierają prosty kształt, a płód jest odrzucany. Ta odległość może sięgać około 100 metrów!

Krótko o uprawie pile

Ta kultura kwitnie od czerwca do października. Jednocześnie kwiaty nie są główną „atrakcją” tej rośliny. Z reguły sadzi się piłę, aby uzyskać piękną zieloną masę.

Do prawidłowego wzrostu i rozwoju piła potrzebuje dużo światła. Roślina najlepiej sprawdzi się przy oświetleniu rozproszonym. Dla tej kultury niedopuszczalne są zbyt agresywne i aktywne promienie.

Przez cały rok większość odmian pylea wymaga temperatury otoczenia około +25 stopni. Jednocześnie istnieją odmiany, dla których zimą lepiej jest obniżyć temperaturę i będą czuć się komfortowo przy +10 stopniach. Ale większość gatunków może nawet umrzeć, jeśli temperatura spadnie do +16 stopni.

Jeśli chodzi o podlewanie, w okresie wiosenno-letnim gleba powinna być lekko zwilżona. Gleba nie powinna być zbyt mokra. Zimą roślina jest rzadziej podlewana, gdy ziemia jest sucha w jednej piątej.

Poziom wilgotności otoczenia musi być utrzymywany na odpowiednio wysokim poziomie. Najlepiej obok rośliny ustawić otwarte pojemniki, które będą napełnione wodą. W tym samym celu wygodnie jest używać palet, które zostaną wypełnione mokrymi kamykami. Zdecydowanie odradza się podlewanie lub spryskiwanie zielonej części rośliny.

Ważnym elementem pielęgnacji tej rośliny jest nawożenie. Ta procedura jest przeprowadzana wiosną i latem. Odbywa się to mniej więcej raz na siedem dni.W tym celu najlepiej kupować suplementy, które zawierają pełną gamę składników mineralnych, które są niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju piły. Zimą taką roślinę karmi się raz na trzydzieści dni. Częstsze karmienie w tym czasie nie będzie korzystne.

Okres uśpienia pylei przypada na okres, który rozpoczyna się w październiku i kończy z reguły w lutym.

Przesadzanie tej rośliny odbywa się z reguły corocznie na początku sezonu wegetacyjnego.

Ziemia powinna zawierać dość dużo próchnicy. Reakcja kwasowości powinna być obojętna lub słaba. Najlepszym sposobem posadzenia piły jest gleba składająca się z piasku, torfu, próchnicy i darni. Proporcje powinny być równe.

Propaguje piły przez sadzonki i nasiona.

Jeśli chodzi o szkodniki, które mogą uszkodzić roślinę, z reguły Sawies mogą cierpieć z powodu ataków przędziorków, owadów łuskowatych i wciornastków. Różne choroby mogą odwiedzać twoje nasadzenia pylaea tylko wtedy, gdy nie są przestrzegane podstawowe zasady pielęgnacji roślin.

Podstawowe zasady pielęgnacji piły w domu

Aby piłokształtny czuł się dobrze, konieczne jest zapewnienie roślinie odpowiedniego reżimu świetlnego. Powinno być dużo światła, ale powinno być rozproszone. Palące promienie słońca będą niszczycielskie dla piły. Najlepszym ustawieniem donicy byłby parapet z ekspozycją zachodnią lub wschodnią. Jeśli piła jest umieszczona na oknie od strony południowej, światło padające na roślinę powinno być rozproszone. Latem nie jest zabronione przenoszenie piły na zewnątrz, ale warto pamiętać, że na rośliny nie powinno padać bezpośrednie światło słoneczne. W okresie jesienno-zimowym dla rośliny ważna jest również duża ilość światła. Jeśli we włosiu brakuje światła słonecznego, istnieje ryzyko, że kolor liści stanie się wyblakły i pozbawiony wyrazu, co spowoduje utratę dekoracyjnego wyglądu.

Ta roślina czuje się najlepiej, jeśli obserwuje się reżim temperaturowy przy +25 stopniach. Zimą temperatura musi być obniżona, ponieważ rośliny wchodzą w okres uśpienia. Dla różnych odmian reżim temperaturowy jest odpowiednio różny. Na przykład w przypadku pilei Kadiera w zimie preferowana jest temperatura +15 stopni. Jednocześnie piła Peperomium czuje się lepiej zimą przy +10 stopniach. Jeśli chodzi o inne odmiany, temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej +17 stopni. Zimą w pomieszczeniu, w którym znajduje się piła, nie powinno być przeciągów. To może zabić roślinę.

Podlewanie jest ważnym punktem w pielęgnacji roślin. Wiosną i latem podlewać piłokształtną, gdy wierzchnia warstwa gleby jest sucha. Do nawadniania konieczna jest wcześniejsza obrona wody. Zimą podlewanie odbywa się rzadziej, około kilka dni po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Jeśli grudka ziemi w doniczce jest zbyt sucha przez krótki czas, nie jest to tak straszne dla piły. Ale jeśli chodzi o zbyt dużą ilość wody, która zatrzymała się w systemie korzeniowym, jest to bardzo szkodliwe dla rośliny. Ale najlepiej, gdy gleba jest zawsze lekko wilgotna. Jeśli będzie za dużo wody, blaszki liściowe staną się niepozorne. Szczególnie niebezpieczne jest przepełnienie pił zimą.

Do normalnego wzrostu i rozwoju tej kultury wymagany jest wystarczająco wysoki poziom wilgotności środowiska. Warunek ten jest ważny, aby uzyskać piękną, bujną koronę. Jednocześnie nie zaleca się kompensowania wilgotności powietrza poprzez spryskiwanie liści z butelki z rozpylaczem. Tak więc korona straci swój dekoracyjny wygląd. Aby spełnić ten wymóg, najlepiej umieścić pojemnik z rośliną na palecie, na której będzie leżała mokra kalka kreślarska. Do tych samych celów możesz użyć ekspandowanej gliny.W takim przypadku należy upewnić się, że dno doniczki nie ma kontaktu z wodą. Możesz także postawić pojemnik obok rośliny, w której będzie woda.

Wiosną i latem należy regularnie dodawać dodatkowe składniki odżywcze. Odbywa się to z reguły raz w tygodniu. Jesienią i zimą zabieg ten wykonuje się rzadziej, mniej więcej raz w miesiącu. W tym celu najwygodniej jest kupić gotowe opatrunki przeznaczone do roślin domowych. Taki nawóz powinien zawierać pełną gamę niezbędnych składników mineralnych. Przed użyciem należy dokładnie zapoznać się z instrukcją użytkowania i przestrzegać wszystkich dawek.

Taka roślina rośnie dość aktywnie, dlatego od czasu do czasu konieczne jest przycinanie piły. Z reguły usuwa to stare pędy, aby dać więcej możliwości rozwoju bardziej dekoracyjnych młodych pędów. Te pędy, które zostały przycięte, są wykorzystywane przez doświadczonych hodowców kwiatów jako sadzonki. Aby krzak miał bujną koronę, a także aby nie był odsłonięty, musisz okresowo angażować się w szczypanie pędów.

Transplantacja dla tej rośliny odbywa się corocznie. W tym celu należy użyć gleby z dużą ilością próchnicy. Reakcja pod względem zakwaszenia ziemi powinna być na poziomie słabym lub neutralnym. Jeśli chcesz samodzielnie przygotować glebę, musisz wymieszać darń, próchnicę, torf i piasek w równych proporcjach. Roślina ta ma powierzchowny system korzeniowy, dlatego zdolność sadzenia nie powinna być zbyt duża. W żadnym wypadku wilgoć nie powinna stagnować w systemie korzeniowym, z tego powodu na dnie doniczki należy ułożyć warstwę drenażową. Niektórzy hodowcy uprawiają piłę metodą hydroponiczną.

Jeśli chodzi o rozmnażanie, można to zrobić za pomocą nasion lub sadzonek. Niektóre odmiany mogą rozmnażać się samodzielnie za pomocą nasion. Metoda szczepienia jest wygodna, ponieważ można ją przeprowadzić w dowolnym momencie, kiedy jest to dla Ciebie wygodne, czy to latem, czy zimą. Aby sadzonki zakorzeniły się, należy je umieścić w pojemniku wypełnionym wodą. Piasek nadaje się do tych samych celów. Po uformowaniu korzeni sadzonki sadzi się w małych pojemnikach do sadzenia, które zostaną wypełnione ziemią, w tym ziemią szklarniową, piaskiem, glebą liściastą. Proporcje są równe.

Jakie problemy możesz napotkać

Jeśli nie przestrzegasz zasad opieki nad tą uprawą, możesz napotkać pewne trudności. Wymieńmy najczęstsze z nich:

• Liście wysychają, a roślina je odrzuca. Najprawdopodobniej masz ten problem z powodu niewłaściwego reżimu temperaturowego. Jeśli pomieszczenie jest poniżej +12 stopni lub odwrotnie, powyżej +27 stopni, liście zaczną nabierać pomarszczonej struktury, wysychają, a następnie nastąpi opadanie liści. Te same objawy obserwuje się, gdy grudka ziemi w doniczce jest zbyt sucha.
• Blaszki liściowe usychają. Ten objaw sygnalizuje, że wilgoć w glebie zbyt często zalega. W tym samym czasie liście zaczynają aktywnie więdnąć, po chwili staną się czarne i opadną. W tym samym czasie łodyga nabierze miękkiej struktury.
• Liście przybierają blady odcień. Oznacza to, że poziom oświetlenia jest zbyt wysoki. Jeśli na rośliny pada zbyt dużo światła, liście stają się ospałe, niepozorne. Ponadto na krawędziach blach mogą wysychać, a także nabierać brązowawego odcienia. Jeśli wręcz przeciwnie, rośliny nie mają wystarczającej ilości światła, wówczas brzegi liści również brązowieją, wysychają. Traci się dekoracyjny wygląd liści, młode liście są za małe, a pędy rozciągają się w górę.
• Obecność plam na liściach. Jeśli roślina jest wystawiona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, istnieje ryzyko oparzenia słonecznego piły. Oparzenia wyglądają jak żółte plamy.Po pewnym czasie nabierają brązowego odcienia.
• Roślina zrzuca liście. Jeśli dzieje się tak z liśćmi, które znajdują się w dolnej części rośliny, nie powinieneś się dziwić, jest to normalne zjawisko dla rośliny „starzonej”. Najlepiej w takiej sytuacji odciąć sadzonki z piły i posadzić je w doniczkach, dzięki czemu po chwili będziesz miał młode krzewy.
• Szkodniki. Przy niewłaściwej pielęgnacji rośliny mogą być dotknięte łuskami, przędziorkami, wciornastkami i wełnowcami.

Co to jest piła

Kadiera.

Ojczyzną tego gatunku jest Azja Południowo-Wschodnia. To zioło, które należy do bylin. Na wysokości taka piła z reguły osiąga około czterdziestu centymetrów. Pędy rosną prosto, gdy dojrzewają, zaczynają opadać w dół. Pędy są nagie, mają dużo soku, gałęzie są dość aktywne. Liście są owalne, wydłużone. Górna część liści jest spiczasta, na każdym liściu znajdują się trzy żyłki. Na swojej długości liść rośnie o około dwadzieścia centymetrów, a szerokość około pięciu centymetrów. W Niemczech ten rodzaj pilea nazywa się srebrnym. Faktem jest, że blaszki liściowe, pomalowane na głęboką zieleń lub zieleń z niebieskawym odcieniem, mają na swojej powierzchni srebrne paski. Po pewnym czasie młode łodygi rozgałęziają się, dzięki czemu roślina nabiera obfitego kształtu. Aby zielona korona zachwyciła Cię swoim blaskiem, musisz okresowo szczypać łodygi.

Piła drobnolistna.

Jest to zioło wieloletnie. Rośnie o około piętnaście centymetrów. Pędy dość aktywnie rozgałęziają się, zielona masa jest bujna. Kiedy pędy wchodzą w kontakt z glebą, rozpoczyna się szybkie tworzenie systemu korzeniowego. Gałęzie mają piękne łuki, liście nie są duże, mają kształt okrągły lub owalny. Liście mają nie więcej niż pięć milimetrów długości. Kwiaty są miniaturowe, mogą być różnej płci lub jedno i drugie. Ciekawą cechą jest to, że po otwarciu pylników kwiaty pręcików tworzą chmurę kurzu. Jeśli latem dotkniesz takiego kwiatu, zobaczysz mgiełkę pyłku.

Piła do monet.

Jest to wieloletnia roślina zielna. Łodygi mają kształt pełzający po ziemi. Na swojej długości osiągają około czterdziestu centymetrów. Liście są zielone, zaokrąglone. Po pewnym czasie roślina zaczyna dość aktywnie rosnąć, tworząc w ten sposób prawdziwy zielony dywan.

Owinięta piła.

Roślina ta jest dość zwarta, osiąga maksymalnie trzydzieści centymetrów wysokości. Pędy są skierowane prosto. Liście są owalne, wierzchołek spiczasty. Na swojej długości arkusz osiąga około siedmiu centymetrów. Blaszki liściowe są pomalowane na zielono, miejscami mają brązowawy odcień. Ten rodzaj pilea jest aktywnie wykorzystywany przez hodowców do tworzenia nowych form hybrydowych.

Peperomous pilea.

Trzon tego typu piły jest wystarczająco sztywny w konstrukcji. Liście są zaokrąglone, lekko wydłużone.

Pełzająca piła.

Ta roślina na swojej wysokości osiąga około dwudziestu pięciu centymetrów. Rozprzestrzeniają się pędy. Liście są gładkie i zaokrąglone. Na swojej długości liść rośnie nie więcej niż dwa i pół centymetra, na krawędziach występuje falistość. Górna część liścia jest pomalowana na ciemnozielony kolor, a dolna część ma fioletowy odcień.

Świerk Pilea.

Ojczyzną takiej rośliny jest Wenezuela i Peru. Liście są owalne, czasem okrągłe. Ogonki są dość krótkie. Górna część liści jest czasami spiczasta. Kolory mogą się różnić w palecie srebra i brązu.

Brązowy.

Taka roślina rośnie z reguły trzydzieści centymetrów. Liście są owalne, górna część spiczasta, długość liścia wynosi około siedmiu centymetrów.Mają liście o pomarszczonej fakturze, pomalowane na ciemnozielony odcień ze srebrzystym odcieniem. Jednocześnie czasami można znaleźć linię w kolorze srebrnym.

Norfolku.

Wciąż nie wiadomo, w jaki sposób uzyskano tę odmianę. Jest to roślina zielna, młode pędy rosną prosto. W tym przypadku dorosłe pędy mają kształt wylegania. Liście mają pomarszczoną teksturę i są koloru ciemnozielonego. Powierzchnia liści pokryta jest drobnymi włoskami. Żyłki na liściach są brązowe z czerwonawym odcieniem.

Srebrne drzewo.

Jak powstała taka hybryda, nadal nie jest jasne. Jest to roślina wieloletnia, która bardzo pięknie i intensywnie wije. Liście są koloru zielonego z brązowym odcieniem, owalny kształt. Liście pokryte są puchem i obserwuje się postrzępione krawędzie. Włosy są koloru białego lub czerwonego. Pośrodku każdego liścia znajduje się pasek srebrzystego koloru. Jego powierzchnia ma wiele plamek tego samego koloru.