Pyracantha

Pyracantha należy do rodziny Rosaceae lub Rosehips, roślina ta jest wiecznie zielonym krzewem. W swoim naturalnym środowisku kultura ta jest powszechna w południowej części Europy i częściowo we wschodniej Azji. Nazwa „Pyracantha” jest połączeniem greckiego „pyr” i „ankathi” W dosłownym tłumaczeniu „Pyracantha” brzmi jak „ognisty cierń” (ogień + cierń). Ten rodzaj obejmuje około 7 gatunków. Piracantu uprawiane jest w ogrodach i parkach jako roślina ozdobna, kultura ma bardzo niską mrozoodporność, należy jednak pamiętać, że wśród wszystkich odmian Pyracantha są hybrydy, które spokojnie przetrwają spadek temperatury do minus dwudziestu stopni.

Pyracantha: opis buszu

Krzew pirakant: zdjęcie rośliny

Pyracantha to krzew, który rośnie w dwóch odmianach jako roślina wyprostowana lub roślina rozłożysta. Kultura rozciąga się do sześciu metrów wysokości, wizualnie istnieje wiele wskaźników podobnych do irgi. Łodyga krzewu pokryta nieczęstymi długimi cierniami. Blaszki liściowe mają wydłużony, owalny kształt z charakterystycznym ząbkowaniem na końcu i są przez cały rok zabarwione na zielono. Kwiatostany racemose składają się ze śnieżnobiałych kwiatów. Owoce są uformowane w postaci małych jabłek, których wielkość jest bliższa jagodom, a kolor jest czerwony lub żółty.

To właśnie ze względu na wskaźniki i cechy owocu Pirakanta należał on wcześniej do rodziny Yablonevye i stosunkowo niedawno został przeniesiony do Spireyne.

Główną cechą wyróżniającą roślinę Piracantha, która dodała ją do roślin ozdobnych, jest jej bujne kwitnienie i liczne owoce. W okresie kwitnienia krzew przyciąga pszczoły, a owoce są pokarmem dla ptaków.

Rosnąca pyracantha: sadzenie w otwartym terenie

Krzew pirakant: zdjęcie rośliny

Najlepszy czas lądowania.

Jedną z opcji lądowania piracanty jest późna jesień. W tym czasie stosuje się metodę uprawy generatywnej, czyli w uproszczeniu wysiewa się nasiona. Uprawa z nasion jest również możliwa w okresie wiosennym w roku, ale wtedy należy najpierw przygotować ziarno utwardzając je imitując zimowy klimat. Ta manipulacja jest bardzo prosta, nasiona umieszcza się na półce warzywnej w lodówce i pozostawia tam na sześć do ośmiu tygodni.

Dla ogrodników, którzy nie są gotowi spędzać czasu na przygotowywaniu nasion, sadzeniu i oczekiwaniu na pędy, jest łatwiejszy sposób. Możesz kupić już przygotowaną sadzonkę w specjalistycznym sklepie. Wybierając sadzonkę pamiętaj, że system korzeniowy musi być zamknięty. Dokonują takiego zakupu w marcu, a następnie sadzi się roślinę. Główną zaletą tej metody jest to, że roślina już zaaklimatyzowała się do warunków twojego obszaru i ma dobre wskaźniki mrozoodporności. Dokonując zakupu, przeprowadź oględziny krzewu. Sadzonka nie może wykazywać żadnych uszkodzeń, oznak choroby lub inwazji pasożytów. Oprócz sprawdzenia samej sadzonki należy zwrócić uwagę na glebę w doniczce, powinna być dobrze podlana i nie pachnieć zgnilizną ani słodyczą. Doświadczeni ogrodnicy wolą brać odmiany, które są w stanie wytrzymać zimowe spadki temperatury i nie wymagają szacunku wobec siebie pod względem opieki, odmiany wąskolistnych lub jasnoczerwonych pyracanth odpowiadają tym cechom.

Głównym błędem początkujących jest kupowanie sadzonki Pyracantha jesienią.Po posadzeniu młodej rośliny na otwartym terenie po prostu nie może przejść przez okres adaptacji i umrze po pierwszych przymrozkach. Wyokrętowanie odbywa się dopiero wiosną, po nastaniu ciepłej pogody i nie ma zagrożenia mrozem.

Technika lądowania.

Krzew Pirakantha uwielbia ciepłe warunki i daje najlepsze tempo wzrostu i rozwoju, gdy znajduje się od strony południowej z obowiązkową ochroną przed zimnymi prądami wiatru. Kultura świetnie czuje się zarówno po stronie zacienionej, jak i słonecznej, ale jak większość roślin, zaleca się chronić ją przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ponieważ mogą one prowadzić do oparzeń i żółknięcia zielonej masy. Nie sadzić Pirakantu na nizinach, wraz z nadejściem wiosny topnieją tam liście wody, które mogą tam długo pozostawać. Ponadto powietrze jest tam zimniejsze niż na wzgórzach, co razem będzie miało szkodliwy wpływ na krzak.

Pyracantha może rosnąć na prawie wszystkich rodzajach gleby, ale miejsce sadzenia sadzonki należy wcześniej przygotować. Na tydzień przed przeniesieniem młodej rośliny na otwartą przestrzeń glebę wykopuje się na głębokość około czterdziestu centymetrów i karmi się próchnicą, dodając ją w ilości siedmiu kilogramów na 1 kwadrat ziemi. Po wyrównaniu gleby.

Przygotowując dołek do sadzenia, pamiętaj, że konieczne jest jego wykopanie, biorąc pod uwagę dwukrotny wzrost całkowitej powierzchni systemu korzeniowego sadzonki wraz z glebą na niej. Jeśli celem sadzenia jest stworzenie żywopłotu, odległość między krzakami wynosi od sześćdziesięciu do dziewięćdziesięciu centymetrów. Dno dołu do sadzenia jest wyłożone warstwą drenażową, a nie gruboziarnisty żwir lub piasek rzeczny będzie do tego odpowiednim materiałem. Ponadto na środku dołu umieszcza się kołek, który jest pogłębiony, tak aby górny koniec znajdował się pół metra nad poziomem gruntu. Resztę gleby wylewa się wzdłuż obwodu podpory.

Jeśli sadzonka Pyracantha znajduje się w pojemniku, należy ją obficie zwilżyć, następnie ostrożnie wyjąć z doniczki wraz z ziemią i umieścić na przygotowanym wzniesieniu. Ponadto korzenie są wyprostowane, równomiernie rozłożone na glinianym zjeżdżalni i porcjowane ziemią, okresowo miażdżąc ją rękami. Sadzenie kończy się okrągłym rowkiem na obwodzie buszu, wlewając do niego do piętnastu litrów wody. Po nasyceniu krzewu wodą i umieszczeniu go w glebie jest on przymocowany do podpory, a warstwa ściółki jest rozprowadzana na obwodzie pnia.

W trosce o Pirakanta

Krzew pirakant: zdjęcie rośliny

Pyracantha jest bardzo wygodna pod względem pielęgnacji przy uprawie na prywatnych działkach ogrodowych. Kultura wymaga systematycznego nawilżania gleby, usuwania chwastów, uzupełniania nawozami i rozluźniania górnej warstwy gleby w kręgu przy pniu. Aby zmniejszyć wszystkie wymienione zabiegi pielęgnacyjne, na obwodzie rośliny tworzy się warstwę ściółki. Ważne jest, aby wiedzieć, że roślina ta wymaga przycinania sanitarnego.

Schemat nawadniania.

Pyracantha może tolerować warunki suszy bez żadnych konsekwencji dla siebie. Dlatego jeśli przegapiłeś podlewanie, nie martw się, że roślina to przetrwa. Ale młoda sadzonka potrzebuje regularnej wilgoci do końca adaptacji. Gdy pyracantha zakorzeni się i zakorzeni się, jest podlewana mniej więcej raz w tygodniu. Oznaki braku wilgoci więdną zielonej masy, pędy zaczynają zmieniać kolor na żółty i tracą elastyczność. Aby woda nie wypływała w przeciwnych kierunkach z krzaka, wlewa się ją do tego samego rowka, który został przygotowany podczas sadzenia. Roślina uwielbia, gdy wilgoć przechodzi na wystarczającą głębokość gleby. Podlewanie zakończy się rozluźnieniem wierzchniej warstwy gleby podczas usuwania chwastów.

Top dressing i odżywianie.

Kultura rozważana w tym artykule nie wymaga częstych karmienia. W przypadku pierwszego nawozu idealny jest gotowy kompleks minerałów, należy pamiętać, że przy jego wyborze zawartość azotu w składzie powinna być niewielka.Zaczynają karmić kulturę od momentu aktywnego wzrostu krzewu i kończą ją tym samym składem pod koniec sierpnia.

Przenosić.

Przeniesienie pyracanthy w nowe miejsce odbywa się dokładnie w taki sam sposób, jak sadzenie rośliny na otwartym terenie. Wykopany jest pierwszy etap i przygotowywany jest dół do sadzenia, którego objętość powinna być 2 razy większa niż szacowany rozmiar systemu korzeniowego, który zostanie wykopany wraz z bryłą ziemi. Krzew wykopuje się dopiero po zakończeniu przygotowania dołu i przenosi go, jak już wspomniano, wraz z ziemią. Przenoszenie rośliny w nowe miejsce jest stresujące, dlatego aby ułatwić jej życie i przystosowanie, należy przeprowadzać systematyczne, częste i wolumetryczne podlewanie rośliny.

Przycinanie.

Krzew Pirakantha jest przycinany zarówno w celach sanitarnych, jak i dekoracyjnych. Nie ma określonych przedziałów czasowych na przycinanie, można je wykonywać o każdej porze roku. Istnieje opinia, propagowana przez doświadczonych „piracantavodów”, że lepiej jest przeprowadzać przycinanie od października do początku listopada, nawet przed pierwszym śniegiem.

Jednym z błędów popełnianych przez początkujących jest ten sam schemat przycinania Piracantha i rokitnika, nie można tego zrobić, te uprawy są podobne odpowiednio tylko wizualnie i trzeba na nich przycinać liście i gałęzie na różne sposoby.

Wiosną przycinanie odbywa się po zakończeniu okresu kwitnienia i bez żadnej porady według uznania ogrodnika. Na przykład, jeśli dążysz do celów dekoracyjnych, możesz pozostawić niektóre kwiatostany, z których powstają ozdobne jagody. Pamiętaj, że formowanie i dojrzewanie owoców jest możliwe tylko na pędach starszych niż rok. Kolejny zabieg przycinania ma charakter sanitarny i odbywa się od około drugiego tygodnia października. Konieczne jest usunięcie pędów i łodyg, które tworzą cień na owocach, ponieważ powoduje to ich gnicie iw tym okresie usuwają nadmierną gęstość krzewu. Ostatni sezon przycinania wykonuje się późną jesienią, usuwając wszystkie zbędne pędy, łodygi i zieloną masę.

Ważny: nigdy nie usuwaj więcej niż jednej trzeciej długości łodygi.

W celu pobudzenia wzrostu i „odmłodzenia” niewielkiego krzewu pyracanthy należy go mocno odciąć, pozostawiając pędy nie wyżej niż 30 cm od ziemi. Pamiętaj, aby chronić siebie i swoją skórę przed skaleczeniami, nosząc odpowiednią odzież, ponieważ cała powierzchnia tułowia pokryta jest ostrymi, cienkimi kolcami.

Pirakantu służy jako dekoracja krajobrazowa ścian domów lub altanek, w tym celu instalowane są podpory, a gałęzie rośliny są skierowane we właściwym kierunku i mocowane na nim. Przy tego typu uprawach przycinanie może nie być konieczne.

Reprodukcja krzewu Pyracan

Krzew pirakant: zdjęcie rośliny

Propagowane przez nasiona i sadzonki Piracantu. Nasiona wysiewa się zarówno zimą jak i wiosną. Przed umieszczeniem nasion w otwartym terenie przeprowadza się z nimi zabieg hartowania, symulując warunki pogodowe regionu uprawy. Krzewy wyrosłe z nasion nie zachowują cech próbki rodzicielskiej.

W 90% przypadków ogrodnicy rozmnażają piracantę przez sadzonki lub nakładanie warstw. Ta metoda prawie 99% zachowuje cechy krzewu macierzystego. Wybierając pędy do hodowli, preferuj zielone sadzonki, szybciej dadzą nowe korzenie. Sadzonki są przygotowywane w procesie przycinania wiosennego, do tego celu nadają się cięte gałęzie, których długość przekracza lub jest równa piętnastu centymetrom. Wszystkie liście są usuwane z dolnej krawędzi cięcia, a aby aktywować wzrost i tworzenie nowego systemu korzeniowego, cięcie jest traktowane specjalistycznym roztworem. W rezultacie są one zakorzenione pod kątem w mokrym piasku, a przyszła sadzonka pokryta jest przezroczystą szklaną nasadką, przyciemnione lub ciemne szkło nie nadaje się do tego celu. Dla pozytywnego rozwoju sadzonki wymagają stałego podlewania i systematycznej wentylacji. Całkowite ukorzenienie rośliny następuje po około dwudziestu dniach, ale nie oznacza to, że są gotowe do przesadzenia na otwarty teren.Sadzonka jest przenoszona do otwartej gleby rok po posadzeniu sadzonek. Wyjątkiem jest reprodukcja pyracanthy w celu stworzenia żywopłotu, w którym to przypadku sadzonki są uprawiane w szklarniach przez dwadzieścia cztery miesiące.

W obecności już rozwiniętego krzewu na terenie łatwiejszym sposobem hodowli będzie „warstwowanie”. Jako krzew macierzysty wybiera się mocne, bez uszkodzeń i chorób, niewysokie pędy. Pod piracantą przygotowywane są otwory, w których umieszcza się wybrane pędy, tylko wierzchołki pozostają nad poziomem gleby. Warstwy są instalowane w studniach i pokrywane podłożem wzbogaconym w składniki odżywcze. Łodygi rozwijają się w otworach przez cały rok, aż do następnego sezonu trzeba utrzymać wilgoć niezbędną dla rośliny i systematycznie czyścić chwasty, przykrywać opadłymi liśćmi na zimę. Warstwy są rozdzielane wraz z nadejściem wiosny i przesadzane w wybrane stałe miejsce.

Zimowanie.

Niektóre rodzaje Pyracanthy mają dobrą odporność na spadek temperatury. Na przykład "Angustifolia" uprawiana na terenie naszego kraju z łatwością przetrwa zimę na zewnątrz. Ale aby ubezpieczyć i chronić krzew, gleba na obwodzie rośliny pokryta jest gęstą warstwą opadłych liści. Tak więc, jeśli zima jest sroga i pyracantha zamarza do szyjki korzeniowej, sam system korzeniowy nie ucierpi i wraz z nadejściem wiosny odrodzi się w możliwie najkrótszym czasie. Ważne jest, aby podczas przycinania przed rozpoczęciem sezonu usunąć uszkodzone lub przemarznięte pędy i łodygi.

Krzew pirakant w projektowaniu krajobrazu: zdjęcie

Choroby i szkodniki, na które podatny jest Pirakantha

Roślina Pyracantha ma dobre wskaźniki odporności na choroby i pasożyty. Mszyce nie stanowią większego zagrożenia dla rośliny. Wpływa na roślinę w przypadkach, gdy ogrodnik nie dba odpowiednio o uprawę lub narusza technikę sadzenia. Jak tylko znajdziesz oznaki dominacji pasożyta, nie wahaj się i natychmiast potraktuj krzew roztworem owadobójczym. Mszyce rozmnażają się w niewiarygodnym tempie i stanowią bezpośrednie zagrożenie dla pobliskich krzewów, a ponadto mogą być nosicielami śmiertelnych chorób.

Oprócz wspomnianych mszyc, pyracantha jest podatna na oparzenia bakteryjne, taka zmiana jest szkodliwa dla rośliny. Z tego powodu warto preferować te odmiany, które mają wysoką odporność na tę chorobę.

Lista zagrożeń obejmuje choroby grzybowe, takie jak parch czy zaraza. Przyczyną tych chorób jest niewłaściwa pielęgnacja lub naruszenie zasad techniki rolniczej przy uprawie tej rośliny. W walce z infekcją pomogą ci chemikalia.

Rodzaje i odmiany.

Na terenie naszego kraju uprawiane są tylko dwa rodzaje kultury, omówimy je bardziej szczegółowo.

Piracantha „wąskolistna”

Krzew pirakant w projektowaniu krajobrazu: zdjęcie

Ten rodzaj pyracantha przybył do naszego kraju z terenów południowo-zachodnich Chin. Roślina rozciąga się do czterech metrów, zgodnie z cechami pyracantha jest to wiecznie zielony krzew, kora gałęzi pokryta cienkimi cierniami. Liście są wąskie i wydłużone, około pięciu centymetrów od brzegu do brzegu. Kształt jest odwrotnie jajowaty lub podłużny, wierzchołek ostrokątny. Górna krawędź blachy jest dwojakiego rodzaju, ząbkowana lub pełna. Młode liście pokryte są najbardziej miękkim włosiem, które zanika w czasie dojrzewania i zewnętrzna strona staje się gładka, a grzbiet zachowuje przydymiony brzeg. Kwiatostan racemozy składa się ze śnieżnobiałych kwiatów o średnicy osiemdziesięciu milimetrów. Pod koniec okresu kwitnienia powstają i dojrzewają owoce tej samej wielkości, o jasnopomarańczowym kolorze. Gatunek posiada wysoką odporność na mróz.

Najpopularniejsze odmiany pirakanty wąskolistnej to: Orange Glow i Golden Charmer, przyjrzyjmy się im bliżej.

- Stosunkowo wysoki krzew Orange Glow, rozciągający się do dwóch i pół metra, gęstość rośliny nie jest gęsta.Płyty liściowe o zwykłym zielonym kolorze, jeśli kultura jest uprawiana w regionach o ciepłych zimach, liście nie opadają, ale utrzymują się przez cały rok. Okres kwitnienia rozpoczyna się późną wiosną i kończy wykształceniem pomarańczowo-pomarańczowych owalnych owoców.

- Dla miłośników szybko rosnących roślin odpowiedni jest Golden Charmer. Jest to trzymetrowy krzew z charakterystycznymi zakrzywionymi łodygami. Okres kwitnienia, podobnie jak Orange Glow, przypada na maj, roślina pokryta jest dywanem śnieżnobiałych kwiatów, usadowionych na kwiatostanach corymbose. Owoce Golden Charmer osiągają średnicę jednego centymetra i są koloru pomarańczowego. Odmiana idealna do uprawy w warunkach miejskich, doskonale toleruje miejskie powietrze, mróz i suszę.

Pyracantha angustifolia CK Schneid.

Krzew pirakant w projektowaniu krajobrazu: zdjęcie

Jasnoczerwona pyracantha gości z Azji Mniejszej i południowej Europy. Roślina uwielbia otwarte tereny, na przykład pola lub jasne lasy. Krzew dość obszerny, gałęzie rozłożyste, a dolne rozłożone po powierzchni gleby. Angustifolia C.K.Schneid rozciąga się do 2 metrów. Liście są gładkie, powierzchnia skórzasta, wielkość od krawędzi do krawędzi 4 cm, kształt wydłużonej elipsy. Liście zmieniają kolor w zależności od pory roku, latem są bagniste - zielone, jesienią bordowe - czerwone. Kwiaty występują w dwóch kolorach, cytrynowo-różowym i białym. Pomarańczowo-czerwone kuliste owoce osiągają długość sześciu centymetrów. Ten rodzaj pyracantha dobrze znosi suszę, praktycznie nie może wytrzymać zimna, dlatego potrzebuje dodatkowej ochrony na okres zimowy. Jabłka tego krzewu są jadalne, a także stanowią źródło pożywienia dla ptaków.

Popularne typy:

1. Trzymetrowa przystojna Czerwona Kolumna. Bardzo lubimy ogrodników za to, że w okresie kwitnienia roślina pokryta jest wieloma śnieżnobiałymi kwiatostanami w kształcie parasola. A po zwiędnięciu kwiatów krzew pokryty jest jasnoczerwonymi jabłkami o niewielkich rozmiarach.

2. Krzew, który pozostaje zielony tylko przez pół roku Red Kashn, jego długość wynosi 2 metry. Gęste i proste gałązki z bordowo-czerwonymi owocami.

3. Gatunki Sharlakhovaya i Gorodchaty uprawiane tylko w szklarniach, ponieważ w większości regionów Rosji nie będą w stanie przetrwać zim.

Architektura krajobrazu Pyracantha

Krzew pirakant w projektowaniu krajobrazu: zdjęcie

Pyracantha zyskała popularność wśród projektantów krajobrazu i ogrodników dzięki obfitemu i bujnemu kwitnieniu, a niezwykły wygląd jagód nadaje roślinie spektakularny wygląd. Kultura jest często używana do ozdabiania ścian domów lub tworzenia żywopłotu, oprócz zewnętrznego piękna roślina ma małe kolce, które będą służyć jako ochrona przed nieproszonymi gośćmi. Biorąc pod uwagę zmianę pór roku w naszych regionach, właściciel pirakanty nie powinien się martwić, że zimą będą to gołe gałęzie, nawet przy spadku temperatury zielona masa rośliny praktycznie nie zmienia swojego koloru. Budynki ozdobione tą kulturą pozostaną atrakcyjne, ale ważne jest, aby pamiętać, że pędy rośliny muszą być skierowane wzdłuż podpory i przymocowane do niej, ponieważ pyracantha nie może tego zrobić sama. I nawet biorąc pod uwagę te cechy, ten rodzaj roślin będzie świetnie wyglądał w ogrodnictwie pionowym.

Pyracantha jest sadzona zarówno jako osobna roślina, jak i w połączeniu z innymi roślinami. Projektanci krajobrazu sadzą go na skalistych wzgórzach, ozdabiają z ich pomocą płoty i krawężniki, a także tło w ogólnych kompozycjach. Jest jeden ogromny plus dla tego gatunku, pamięta kierunek w stosunku do podparcia. Początkowo, gdy krzew Pyracantha się rozwinie, konieczne jest odpowiednie ukierunkowanie gałęzi, później można usunąć podpory.

Krzew Pirakantha: uprawa i pielęgnacja na otwartym polu