Górny sos papryki w szklarni

Górny sos papryki w szklarni: warunki uprawy

Zapewne wiele osób wie, że pieprz to kultura kochająca ciepło. Papryka jest bardzo popularna nie tylko ze względu na swój niepowtarzalny smak, ale także ze względu na ilość zawartych w niej witamin i minerałów. Na przykład wiedziałeś, że papryki mają nieco więcej witaminy C niż cytryny, a zawartość witaminy A nie jest gorsza od ilości tej witaminy w marchwi. Ważne jest również to, że papryka jest warzywem dietetycznym. 100 g papryki zawiera tylko 25 kcal. Ale niestety pieprz jest dość kapryśny, ale jeśli naprawdę chcesz go uprawiać w szklarni, przestrzegaj wszystkich warunków, a wtedy możesz uzyskać dobre zbiory. Chociaż dbanie o paprykę rosnącą w otwartej glebie nie różni się tak bardzo od dbania o warunki szklarniowe, wciąż istnieją pewne subtelności. Następnie porozmawiamy o tym, jakie karmienie papryki w szklarni jest niezbędne do ich dobrych zbiorów.

Zastanów się, jakie są warunki uprawy papryki.

• Gleba powinna być lekka, żyzna, lekko kwaśna i zbliżona do odczynu obojętnego. • Godziny dzienne dla papryki nie powinny przekraczać 7-8 godzin. Gleba powinna być ciepła - +18 +23 stopnie, a powietrze powinno być ciepłe - +22 +27 stopni.

• Podlewanie powinno być częste, ale niezbyt obfite. Woda powinna być tylko ciepła - + 20 + 24 stopnie, ale nie niższa.

• Należy stale nawozić glebę. W takim przypadku kompozycja powinna zawierać dużą ilość potasu.

Ważne jest również poznanie tych punktów, które negatywnie wpływają na uprawę papryki:

• Pod paprykę nie zaleca się mocnej gleby, zaleca się od czasu do czasu mulczować glebę i nie warto jej spulchniać. Aby papryka dobrze się rozwijała, gleba musi mieć dobrą przepuszczalność powietrza i wilgoci.

• Kiedy sadzisz sadzonki, nie zakopuj ich ani nie przesadzaj z miejsca na miejsce.

• Jeśli temperatura powietrza przekracza +35 stopni, a także wahania temperatury w dzień iw nocy również będą miały negatywny wpływ.

• Jeśli użyjesz kwaśnej gleby, obornika, dużej dawki nawozów azotowych, nie będziesz w stanie uzyskać dobrych i bogatych zbiorów.

• Bezpośrednie działanie promieni słonecznych lub dłuższe godziny dzienne uszkadzają paprykę i powodują oparzenia.

Najlepszy sos papryki w szklarni: cechy

Zanim zaczniesz uprawiać paprykę w warunkach szklarniowych, musisz wziąć pod uwagę szereg cech. Najważniejszą kwestią, na którą należy zwrócić uwagę, jest wybór odpowiedniej odmiany, która może rosnąć w warunkach szklarniowych. Paprykę można spożywać na etapie dojrzałości technicznej, będąc już w przechowywaniu może nabrać pożądanego smaku i koloru. Tego samego nie można powiedzieć o hybrydach holenderskich. Do czasu dojrzewania lepiej ich nie zbierać, bo przed osiągnięciem pożądanego etapu będzie miał nieprzyjemny smak. Aby osiągnąć dojrzałość techniczną, papryka potrzebuje 70-170 dni, do dojrzałości biologicznej - 90-200 dni. Ale dzięki szklarniom poliwęglanowym, które mają sztuczne oświetlenie, nawadnianie, ogrzewanie, można uprawiać różne odmiany papryki, nawet późne, o dużych rozmiarach i grubych ścianach. Musisz wybrać te odmiany, które można uprawiać w warunkach szklarniowych. Główną zaletą uprawy papryki w szklarniach jest to, że w warunkach zamkniętych łatwiej i łatwiej jest stworzyć sprzyjające warunki, które są niezbędne do uprawy papryki, a zwalczanie szkodników również nie jest tak trudne.Ze względu na to, że w szklarni papryki zaczynają szybciej zwracać zbiory, a kończą się nieco później. Dlatego w przypadku szklarni najlepiej wybrać wysokie odmiany, które mają długi czas owocowania.

Jakich substancji potrzebuje pieprz do rozwoju

Podobnie jak w przypadku każdej uprawy, papryka potrzebuje potasu, fosforu, azotu i innych ważnych mikroelementów, aby je nakarmić po posadzeniu w szklarni. Azot należy dodawać w momencie, gdy zaczyna narastać zielona masa, w okresie kwitnienia i owocowania – ilość azotu powinna być nieznacznie zmniejszona. Wręcz przeciwnie, fosfor i potas są bardzo potrzebne podczas kwitnienia i owocowania. Pamiętaj jednak, że potrzebujesz dużo więcej potasu niż fosforu. Jeśli chodzi o mikroelementy, papryka bardzo potrzebuje magnezu i wapnia. Dla lepszej asymilacji tych mikroelementów można je wprowadzić jako nawóz dolistny. Nawóz organiczny również dobrze sprawdza się w przypadku papryki przez cały sezon, ale nie należy stosować zbyt dużych dawek.

Jakie rodzaje opatrunków są odpowiednie dla papryki po posadzeniu w szklarni?

Przed karmieniem papryki w szklarni należy przygotować glebę pod korzeniami i wcześniej zastosować oprysk na liściu.

• Jak właściwie przygotować glebę. W szklarniach nawożenie warto rozpocząć w miesiącach jesiennych.

Na każdy metr kwadratowy do kopania należy dodać pół wiadra kompostu, przed sadzeniem sadzonek należy dodać:

• Siarczan potasu - 1 łyżeczka. • Superfosfat - 1 łyżka. • Popiół – 1 szklanka

• Przejrzały humus - pół wiadra. Najlepszym rozwiązaniem byłoby dodanie dressingu mineralnego, który jest przeznaczony specjalnie do papryki. Kupując taki opatrunek górny, postępuj zgodnie z instrukcjami i dawkowaniem. Po dodaniu nawozów nie należy przekopywać gleby zbyt głęboko, podlewać ciepłą wodą i przykrywać materiałem okrywającym. Będziesz musiał usunąć taki materiał tylko przed zasadzeniem sadzonek.

• Opatrunek korzeniowy. w tym celu warto wybrać nawóz organiczny. Aby to zrobić, możesz wziąć wiadro dziewanny i rozcieńczyć je 3-4 wiadrami ciepłej wody i pozwolić powstałej mieszaninie dobrze parzyć przez 7 dni. Pierwsze nawozy można aplikować 12-14 dni po posadzeniu sadzonek w szklarni, kiedy pojawią się pierwsze liście. Pod krzakiem należy dodać pół litra mieszanki. Następnie można nawozić co 13-15 dni, dodając 1-2 litry nawozu.

Oprócz nawozów organicznych możesz również stosować nawozy mineralne.

Aby to zrobić, musisz wziąć wiadro wody i dodać do niego:

• Superfosfat (40 g)

• Siarczan potasu (30 g)

• azotan amonu (20 g)

Pierwsze karmienie papryki po posadzeniu w szklarni odbywa się 12-14 dni po posadzeniu sadzonek. Pod każdy krzak papryki trzeba przynieść około pół litra nawozu. Kolejne karmienie odbywa się podczas zawiązywania owoców - 1-2 litry nawozu pod korzeń każdego krzewu (kierujesz się wielkością krzewu). Trzeci górny opatrunek przeprowadza się przy zbiorze owoców - 2 litry nawozu u nasady każdego krzewu.

• Przygotowanie dolistne papryki w szklarni

Mówiliśmy o tym, że mikroelementy są dobrze wchłaniane, jeśli są wprowadzane dokładnie w postaci dokarmiania dolistnego. Opatrunek dolistny nazywany jest również szybkim nawożeniem. Dzieje się tak, ponieważ jeśli zauważysz jakiekolwiek odchylenie stanu rośliny od zwykłego, to za pomocą oprysku możesz poprawić sytuację i dodać te elementy, które nie docierają do pieprzu. Dokarmianie dolistne papryki w szklarni można przeprowadzać co 14-15 dni. jeśli potrafisz prawidłowo karmić, możesz zapewnić dobre i obfite zbiory papryki nawet w szklarni.