Do czego służy szczepienie drzew owocowych?

Szczepienie drzew owocowych, jak już wiemy, jest uniwersalnym sposobem pozyskiwania nowych odmian niektórych upraw, pozwala zaoszczędzić miejsce na terenie i zwiększa różnorodność upraw.

Szczepienie drzew owocowych: podstawowe metody

Ale ile osób wie, że istnieje kilka sposobów szczepienia? Może któryś z nich przypadnie Ci do gustu? Rozwiążmy to w kolejności.

Pączkowanie jednej nerki

Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, powinna być taka metoda szczepienia, jak początkujący... Jest najbardziej powszechny i skuteczny, jest to szczepienie okiem, do którego wystarczy tylko jedna nerka, która osiągnęła wystarczający rozwój i uformowała się.

Metoda wyróżnia się szybkością i prostotą wykonania, a także wysokim poziomem przeżywalności przeszczepów, to za te zalety docenia ją wielu letnich mieszkańców. Ale najważniejsze jest to, że tylko jedna rozwinięta nerka, z kompetentnym pączkowaniem, może przyczynić się do powstania nowej kultury.

Jednocześnie zachowana zostaje przytłaczająca liczba właściwości oryginalnej odmiany, do której należy używana nerka.

Proces pączkowania odbywa się w kilku kolejnych etapach, z których pierwszy to nic innego jak odcięcie płatka wraz z wizjerem z rocznego pędu należącego do odmiany zrazowej danego owocu.

Następnie już na podkładce należy wykonać nacięcie w kształcie litery T i zagiąć korę na całej długości wykonanego nacięcia. Następnie płat należy umieścić w nacięciu obserwując położenie nerki – powinien być w stosunku do brzegów kory symetrycznie do nacięcia wykonanego wzdłużnie.

Miejsce, w którym przeprowadzono pączkowanie, należy na końcu zawiązać taśmą polietylenową, nie zakrywając nią nerki. To wszystko! Teraz wiesz dokładnie, jak zrobić pąki.

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że jest to trudne, ale po kilkukrotnym przećwiczeniu i napełnieniu dłoni z pewnością pokochasz tę metodę za jej skuteczność w przyszłości.

Budżetowanie w tyłek

Innym sposobem, nie mniej popularnym w użyciu, jest szczepienie tarczą z kolbą nerki.

Jego lista przewag nad opisaną powyżej metodą pączkowania polega na jeszcze większej łatwości wykonania, z którą poradzą sobie nawet niedoświadczeni ogrodnicy; bezkrytyczne terminy, w jakich można wykonać tę operację - jeśli trochę się spóźnisz, nic strasznego nie powinno się wydarzyć; możliwość zaszczepienia, nawet jeśli kora nie daje się dobrze oddzielić od kambium w miejscu podkładki, można to również zrobić na tych podkładkach, które już wyschły i charakteryzują się słabym przepływem soków.

Również ta metoda charakteryzuje się zmniejszeniem ryzyka zarastania lub obrzęku oka w okresie, w którym szczepienie zaczyna się zakorzeniać - problem ten jest szczególnie charakterystyczny dla niektórych roślin, do których zastosowano metodę pączkowania poprzez wykonanie T- w kształcie nacięcia.

Na zakończenie zestawienia należy podkreślić fakt możliwości szczepienia nawet na najcieńszych podkładkach, na których fizycznie niemożliwe jest wykonanie skomplikowanych cięć.

Jak szczepić tarczą w aplikacji: algorytm działań

Jak dokładnie szczepić tarczą w tyłku? Rozważmy ogólny algorytm operacji etapami, nie należy lekceważyć każdego z poniższych punktów, najważniejsze jest, aby się nie spieszyć.

Przede wszystkim musisz wykonać proste cięcie w poprzek podkładki, dozwolony jest niewielki poziom pogłębienia pod kątem około 20 stopni. W odległości 3 centymetrów nad wykonanym cięciem ciąć w kierunku pierwszego od góry do dołu, a następnie usuwać powstałe wióry.

Kolejnym krokiem jest odcięcie płata w taki sam sposób z sadzonek zrazowych, a następnie umieszczenie go we wgłębieniu znajdującym się na podkładce. Ostatnim etapem całej akcji jest opasanie w miejscu zaszczepienia, tutaj nie różni się zbytnio od pierwszej metody pączkowania, stosowanej za pomocą nacięcia w kształcie litery T.

Aby tarcza nie miała czasu na wyschnięcie, co może później skomplikować przetrwanie rośliny i skuteczność szczepienia, opasywanie musi być wykonane szybko i skutecznie - dotyczy to każdej z dwóch proponowanych metod.

Najczęściej używana do spinania taśma polietylenowa powinna mieć szerokość co najmniej 1,5 centymetra. Z reguły cały proces należy wykonywać od góry do dołu w kolejnych pętlach jedna po drugiej.

W żaden sposób nie dotykaj otwartej nerki – pomiń ją, kontynuując proces spinania, który należy zakończyć poniżej końca wykonanego nacięcia. Dla większego bezpieczeństwa najlepiej jest zabezpieczyć koniec taśmy pod ostatnim zakrętem.

Jeśli podwiązka jest wykonana prawidłowo, powinno to zapewnić możliwie najbliższy kontakt między podkładką a tarczą, co jest kluczem do lepszego przeżycia przeszczepu. Nie należy jednak dokręcać taśmy zbyt mocno, aby uniknąć uszkodzeń mechanicznych i złamania części drzewka - należy zachować szczególną ostrożność.

Szczepienie, bez względu na to, w jaki sposób jest wykonywane, wymaga starannego obchodzenia się i znajomości wszystkich niuansów od letniego mieszkańca - jeśli już podjęli tę sprawę, doprowadź ją do końca bez typowych błędów.

Jeśli wszystko zrobisz dobrze, weź mocną i wysokiej jakości taśmę, wykonaj staranne nacięcie i popracuj rękami - szczepienie z pewnością zakorzeni się w wybranej roślinie i z pewnością przyczyni się do urozmaiconych zbiorów na następny rok. Śmiało i spróbuj!