Syberyjska Proleska

Scilla syberyjska (Scilla siberica) to bardzo mała roślina o małych, opadających kwiatach. Zaletą tej rośliny nad innymi małymi cebulkami jest to, że dobrze naturalizuje się na trawnikach, bardziej niż inne. Z plantacji 10 małych bulw w ciągu kilku lat powstanie dywan o powierzchni 1 m2. W końcu dywan pięknych, ale maleńkich fioletowych i niebieskich kwiatów może pokryć cały trawnik. Dlatego nie dziwi fakt, że hobbystyczni ogrodnicy starają się czerpać korzyści z zastosowania tych prostych, ale bardzo wartościowych sadzonek, szczególnie w określonych porach roku i w szczególnych sytuacjach, gdy ogród jest zbyt pusty.

Syberyjski kwiat Proleski: opis rośliny

Każda cebula Proleski sibirskaya ma tylko dwa do czterech podstawowych, liniowo-eliptycznych, półzamkniętych liści w szaro-zielonym, niebieskawym kolorze i jedną lub dwie ukośne łodygi o wysokości około 15 cm, każda ozdobiona dwoma do pięciu wiszącymi niebieskimi gwiazdami. Mają owoce w postaci małych jagód zawierających nasiona o dobrym kiełkowaniu.

Jest to wieloletnia bulwiasta roślina zielna z rodziny hiacyntów. Syberyjska Proleska wbrew swojej nazwie nie pochodzi z Syberii, ale z południowo-zachodniej Rosji, Kaukazu i Turcji. Możliwe, że otrzymał swoje imię ze względu na jego wielką odporność na „syberyjskie przeziębienia”. Osiąga 15-35 cm wysokości. Kwitną od marca do kwietnia.

Jedną z zalet błękitnodzioby syberyjskiej jest to, że rośnie prawie wszędzie, przystosowując się do bezpośredniego nasłonecznienia i dość gęstego cienia, żyznych, ubogich gleb, kwaśnych i zasadowych gleb oraz suchych miejsc. I w umiarkowanie wilgotnych obszarach.

Właściwie jedyną sytuacją, w której roślina nie czuje się dobrze, jest naprawdę wilgotna gleba, ponieważ jak prawie wszystkie cebulki, borówka syberyjska uwielbia trochę przesychać latem.

Na trawnikach i rabatach, gdzie używany jest automatyczny system nawadniania, kwiat nie będzie zadowolony. Dobrze znosi zimno, ale nie toleruje nocnych przymrozków.

Rodzaj Proleski obejmuje około 100 gatunków roślin, różniących się wielkością cebul, liści i kolorem kwiatów, które są szeroko rozpowszechnione zwłaszcza w Europie, Chinach, Iranie i Algierii.

Wśród najczęstszych i bardzo prostych gatunków do uprawy w doniczkach lub na otwartym polu, piołun syberyjski Fioletowy gwóźdź... Jest to mała bulwiasta roślina o liściach w kształcie włóczni, na blaszkach których znajdują się różne plamy o czerwonawo-brązowym kolorze. Jest to roślina o wysokości ok. 15cm, która nadaje się do uprawy na otwartym słońcu, glebach luźnych i suchych, gdyż jest odporna na suszę.

Uprawa i opieka

Podlewaj, gdy gleba jest całkowicie sucha i umiarkowana. Zimą, gdy temperatura spadnie w okolicach 0 C, należy go przechowywać w pomieszczeniu nasłonecznionym.

Sekwoja syberyjska rozmnaża się głównie przez nasiona. Po kwitnieniu na szypułce tworzą się torebki nasienne, które szybko dojrzewają i wkrótce wypuszczają nasiona do gleby, gdzie następnej wiosny wykiełkują. Małe rośliny mogą kwitnąć dłużej niż trzy lata.

Preferuje glebę wszechstronną, zmieszaną z piaskiem rzecznym i dobrze przepuszczalną, bogatą w materię organiczną.

Kompostowanie. Łodyga syberyjska to rośliny rustykalne, które nie wymagają regularnego nawożenia, ale wiosną i jesienią, przynajmniej raz, zaleca się podanie specjalnego nawozu dla roślin kwitnących rozcieńczonego w wodzie do nawadniania, lub nawóz granulowany o powolnym działaniu rozprowadzany bezpośrednio na grunt.

Najodpowiedniejszym nawozem do uzyskania obfitszego kwitnienia i intensywniejszych kwiatów będzie nawóz bogaty w fosfor, który należy stosować co 30 dni podczas cyklu wegetacyjnego rośliny w okresie wiosenno-letnim.

Uprawa w doniczkach. Kiełki syberyjskie bardzo łatwo rosną w doniczkach na balkonie.Wazon musi mieć co najmniej 20 cm wysokości i dwa razy szerszy, aby zasadzić co najmniej 15 cebul i uzyskać efektowne kwitnienie. Gleba musi być dobrej jakości i wymieszana z materiałem drenażowym.

Cebule roślinne uprawiane w doniczkach Syberyjski Proleski można pozostawić w doniczkach w miejscach osłoniętych przed zimowymi mrozami pod żywopłotami lub koronami drzew.

Reprodukcja następuje przez podzielenie cebul jesienią i wysiew na wiosnę. Cebule są podobne do cebulek tulipanów, od których różnią się jedynie niewielkimi rozmiarami.

Przeszczep należy przeprowadzać tylko wtedy, gdy korzenie wyrastają z otworów drenażowych lub gdy cebulki zajmują całą dostępną przestrzeń.

Nowa przestrzeń powinna być o kilka centymetrów większa od poprzedniej. Gleba powinna być świeża, świeża i bogata w materię organiczną.

Aby ułatwić odpływ wody używanej do nawadniania i zapobiec gniciu korzeni, zalecamy umieszczenie materiału drenażowego na dnie doniczki.

Choroby i szkodniki.

Kwiaty Sybiricy są bardzo wytrzymałymi, rustykalnymi roślinami iz reguły nie cierpią na pasożyty, takie jak mszyce i łuszczące się owady.

Wśród chorób grzybowych syberyjski kwiat proleski jest wrażliwy na zgniliznę korzeni, jeśli gleba pod uprawę nie jest dobrze osuszona.