Cenne wskazówki dotyczące radzenia sobie z wirewormami

Opis wireworma i jego niebezpieczeństwa

Wireworm to mały pomarańczowy robak, który licznie żyje na działkach domowych. Wpływa na owoce wielu roślin, najczęściej dotyczy to ziemniaków i marchwi, a także buraków. Innymi słowy, wireworm jest również larwą chrząszcza klikanego, który również szkodzi roślinom, owocom i warzywom.

Początkowo, po pojawieniu się, larwa praktycznie nie stanowi zagrożenia dla roślin okopowych, ale z czasem stają się prawdziwymi tyranami ogrodowymi, ponieważ aby przetrwać, muszą stale żywić się roślinami okopowymi, ich sokiem. Żyją wyłącznie w wilgotnej glebie, a dopiero po kilku latach stają się chrząszczami, które wypełzają na powierzchnię. Dlatego w tym czasie larwy mogą niszczyć dziesiątki i setki upraw, tylko po to, by się wyżywić.

Wireworm otrzymał swoją nazwę dzięki temu, że ma jasny musztardowy, żółto-brązowy kolor, który bardziej przypomina drut miedziany. Jednocześnie larwy wireworm są długie i cienkie, a czasami ogrodnik, pracując w glebie, po prostu nie zwraca na nie uwagi. Z tego powodu jest im jeszcze łatwiej przetrwać, powodując nieodwracalne szkody w uprawach przez kilka sezonów.

Larwy wireworm są tymi samymi szkodnikami, co chrząszcze Colorado, które są uważane za prawdziwe nieszczęście dla nowoczesnego ogrodu. Pasożyt jest w stanie szybko rozprzestrzenić się na działce ogrodowej, psując tylko wysiane rośliny i nasiona lub dostać się do już uformowanych systemów korzeniowych i owoców. Dotknięte bulwy ziemniaków, rzodkiewek czy marchwi, buraków wyglądają tak, jakby były przekłute drutami ze wszystkich stron. Często zdarzają się okresy, w których ponad 60% wszystkich zebranych owoców jest niszczonych przez larwy, co oczywiście jest dość smutną statystyką dla każdego zawodowego lub początkującego ogrodnika.

Wireworm: jak się pozbyć? Skuteczne metody walki

Oczywiście, biorąc pod uwagę takie konsekwencje zaatakowania przez wireworm, od razu pojawia się pytanie: jak sobie poradzić z wirewormem, co zrobić, aby zmniejszyć ryzyko jego wystąpienia, a przynajmniej wpływ na rośliny okopowe i systemy roślinne?

Wireworm jest dość trudny do wydostania się, ale wciąż istnieje kilka sposobów, które mogą pomóc w tym trudnym zadaniu. Z larwami można walczyć np. metodą mechaniczną. Nazywa się to również agrotechnicznym, ale istota polega na tym, że obejmuje obowiązkowe kopanie całego terenu w okresie jesiennym po zbiorach. W ten sposób larwy, które zdążyły zapaść w stan hibernacji, można wynieść na powierzchnię, a pod wpływem niskich temperatur wireworm bardzo szybko umrze.

Jako codzienną procedurę radzenia sobie z wirewormem można wykorzystać rozluźnienie gleby wokół roślin - wireworm nie toleruje tego zbyt dobrze, przez co może albo osłabnąć, albo całkowicie umrzeć. Obszar powinien być regularnie odchwaszczony, podobnie jak obszar przed nim. Z reguły wirewormy koncentrują się tam, gdzie aktywnie rośnie trawa pszeniczna, więc usunięcie tego i innych chwastów pozwoli wirewormowi stracić główny pokarm, co zmusi go do przeniesienia się na inne terytoria.

Inną metodą radzenia sobie z wirewormami jest chemia. Jest dość skuteczny i nie wymaga dużego wysiłku fizycznego ze strony ogrodnika, w przeciwieństwie do metody mechanicznej.Istnieje kilka rodzajów chemikaliów i roztworów, które zniszczą wireworm:

• Wapnowanie kwaśnej gleby zwykłymi chemikaliami - stosowanie nawozów o wysokiej zawartości siarczanu amonu, których wireworm nie bardzo lubi, zmusi go do przeniesienia się na inne terytoria i całkowitego wyjścia poza osobistą działkę;
• Zastosowanie roztworu manganu - nadmanganianu potasu jest bardzo często stosowane przez ogrodników do obróbki nasion i roślin. Stężenie nadmanganianu potasu w roztworze zależy wyłącznie od wielkości stanowiska i stopnia jego porażenia przez wireworm;

• Wapnowanie kredą, korą lub muszlami – gleba o niskiej kwasowości nie jest pożywką dla wirewormów i bez wątpienia umrze lub przeniesie się.