Różowa kerrievoid

Ta pełna wdzięku roślina pochodzi z Japonii, gdzie występuje naturalnie w górskich lasach. Rose rozpoczęła swoją podróż po Europie w drugiej połowie XIX wieku i od tego czasu jest z powodzeniem uprawiana, wykorzystując zarówno do kształtowania krajobrazu miejsc publicznych, jak i prywatnych ogrodów i domków letniskowych. Palisander może rosnąć na skalistych obszarach o skalistej glebie, ale nadal preferuje gleby bogate w próchnicę.

Jedną z najważniejszych zalet tego krzewu jest jego długie kwitnienie, które rozpoczyna się w maju i nie kończy do jesieni. Dzięki tej funkcji, kerrie w kształcie róży wygląda bardzo korzystnie jako żywopłot.

Ten krzew jest uważany za raczej bezpretensjonalną roślinę, ale nadal musisz stworzyć dla niego pewne warunki - porozmawiamy o tym w tym artykule.

Opis Rosovika kerrievoidny

Rosaceae, lub, jak to się nazywa „wspinaczka”, to krzew liściasty, osiągający wysokość od półtora do dwóch metrów i należący do rodziny „Rosaceae”. Wielkość liści o ciemnozielonym kolorze wynosi od 2 do 10 cm, mają prosty owalny kształt z postrzępionymi krawędziami i silnie wystającymi żyłkami. Młode pędy stopniowo zmieniają pierwotny zielony kolor na szarobrązowy.

Białe, pojedyncze kwiaty mają cztery płatki. Po zakończeniu kwitnienia z każdego kwiatu powstają pestki, początkowo czerwone, ale w trakcie dojrzewania stają się czarne, zawierające substancje trujące.

Pielęgnacja w kształcie różowej kerry

Rosy kerrievoid będzie dobrze rosła w cieniu lub półcieniu, niemniej jednak roślina osiągnie największy efekt dekoracyjny, jeśli zostanie umieszczona w słonecznym miejscu. Wybierając miejsce na roślinę w letnim domku, preferuj kierunki południowe, południowo-wschodnie i południowo-zachodnie.

Dla tego krzewu najlepiej nadaje się klimat umiarkowany z wczesną wiosną, niezbyt gorącymi latami i łagodną jesienią. Ale w bezśnieżną i mroźną zimę kerrie w kształcie róży może częściowo zamarznąć. Wiosną należy dokładnie obejrzeć roślinę i odciąć przemarznięte gałęzie, po chwili krzew odrośnie i stanie się bujny i piękny. Zaleca się mulczowanie gleby w kręgu pnia na zimę, aby chronić korzenie przed zimnem.

Krzew nie wymaga specjalnego nawilżania powietrza, równie dobrze czuje się zarówno w suche, jak i deszczowe lata.

Roślina jest odporna na suszę, dlatego wymaga regularnego, ale umiarkowanego podlewania. Podlewanie i stagnacja wody będą bardziej destrukcyjne dla róży różanej niż krótka susza. Aby uniknąć tych problemów, podczas sadzenia należy ułożyć warstwę drenażową żwiru, keramzytu lub połamanej cegły na dnie dołu do sadzenia. Grubość takiej warstwy powinna wynosić od 10 do 15 cm Roślinę należy podlewać wcześniej osiadłą lub deszczową wodą, najlepiej podlewać ją wieczorem, gdy aktywność słońca ustanie. Jeśli występuje wystarczająca ilość naturalnych opadów, dodatkowe podlewanie nie jest wymagane.

Rosy kerrievid jest w stanie przystosować się do każdych warunków i przetrwać na szerokiej gamie gleb, niezależnie od tego, czy jest to uboga gleba na skałach, czy żyzna, pożywna gleba. Jedyna różnica polega na tym, że na ubogiej glebie roślina nie osiągnie dużych rozmiarów, jej pędy będą cieńsze, liście mniejsze, kwitnienie nie będzie tak obfite. Ale z drugiej strony system korzeniowy będzie silniejszy i bardziej rozwinięty niż w przypadku rośliny sadzonej na żyznej glebie.

Jeśli gleba na twojej stronie nie jest szczególnie bogata, to w trakcie sadzenia róży dodaj kompost lub humus zmieszany z glebą do otworu do sadzenia na wierzchu warstwy drenażowej.

Jeśli mówimy o górnym opatrunku, kerriwort w kształcie róży dobrze reaguje zarówno na nawozy organiczne, jak i mineralne. Wiosną wykopujemy ziemię wokół krzaka, zatapiając w glebie złożone nawozy mineralne, a jesienią powtórzyć tę samą procedurę, tylko tym razem z gnijącym obornikiem. W obu przypadkach odległość od podstawy krzewu powinna wynosić co najmniej 40 cm, aby nawóz nie stykał się z korzeniami.

Różowa reprodukcja kerrievoid

Istnieją dwie metody rozmnażania kerrievoidu różowego: przez wysiew nasion i ukorzenienie sadzonek.

Nasiona należy zbierać po osiągnięciu pełnej dojrzałości. Przed siewem konieczne jest rozwarstwienie nasion poprzez umieszczenie ich w lodówce na mokrym piasku.

Konieczne jest zasianie nasion w mieszance piasku i torfu, a następnie przykrycie ich przezroczystą kopułą i umieszczenie szklarni w ciepłym miejscu, temperatura powietrza powinna wynosić około + 21 ... + 23 stopnie. Sadzonki pojawią się nie wcześniej niż dwa miesiące później, przez cały ten czas nie możemy zapomnieć o zwilżeniu gleby i przewietrzeniu szklarni. Po pojawieniu się sadzonek schronienie można usunąć, a gdy sadzonki wzmocnią się i uzyskają prawdziwe liście, posadź je w osobnych doniczkach. Po roku wyrośnięte krzewy będziesz mógł posadzić na stałe w otwartym terenie, uprzednio utwardzając je i przyzwyczajając do świeżego powietrza.
Do ukorzeniania sadzonek odpowiednie są zarówno zielone, jak i półodświeżone pędy. Proces szczepienia można przeprowadzić późną wiosną lub latem. Po zakopaniu ich w glebie korzenie powinny pojawić się za około 1,5-2 miesiące. Po ukorzenieniu się, we wrześniu będzie można sadzić sadzonki na otwartym terenie, ale na pierwszą zimę zaleca się zbudowanie dobrego schronienia przed mrozem na młodej roślinie.

Możliwe trudności i sposoby ich rozwiązania

Kolejną zaletą róży różanej jest to, że praktycznie nie ma na nią wpływu szkodniki i jest bardzo odporna na większość chorób związanych z roślinami ogrodowymi. Jedyna choroba, z którą możesz się spotkać, nie ma charakteru zakaźnego i występuje z powodu podmoknięcia gleby i stojącej wody - korzenie rośliny zaczynają gnić. Jeśli zadbasz o warstwę drenażową podczas procesu sadzenia i nie nadużywasz podlewania, takie problemy nie pojawią się.

Na zakończenie chciałbym jeszcze raz dodać, że owoce trądziku różowatego są wyjątkowo trujące. Zawierają cyjanek i mogą powodować zatrzymanie oddechu. Bądź ostrożny!