Jarzębina pośrednia

Rowan Intermediate sorbus intermedia, podobnie jak jego nazwy takie jak szwedzki czy skandynawski, to prawdziwa ozdoba każdego miejsca. Wiosną, w okresie kwitnienia, nie można oderwać oczu od białych kwiatostanów, latem podziwiasz bogate zielone liście, jesienią zachwycasz się czerwono-pomarańczowym strojem, a zimą podziwiasz szkarłat kiście jagód. Jarzębina szwedzka rośnie znakomicie i łączy się w grupie zarówno z drzewami liściastymi, jak i iglastymi. Ta odmiana jarzębiny jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i warunkach pogodowych, jej uprawa nie jest trudna, wystarczy przestrzegać szeregu zaleceń. W tym artykule szczegółowo opisano jarzębinę pośrednią, główne cechy, opis, zalety i wady, jak prawidłowo ją sadzić, jak ją pielęgnować i rozmnażać. Poruszono również kwestię chorób i szkodników.

Rowan Intermediate: opis odmiany i cechy charakterystyczne

Jarzębina pośrednia: zdjęcie

Ta odmiana nie bez powodu nazywana jest skandynawską, ponieważ drzewo rośnie w Skandynawii i Europie. Zewnętrznie jarzębina przypomina albo drzewo, którego wysokość wynosi 15 metrów, albo krzew. Pień Skandynawia jest gładki, szary.

Roślina ma owalną lub piramidalną koronę, zależy od wieku jarzębiny - u młodych jest węższa - piramidalna, a u dorosłych rozłożysta i może dorastać do 5 metrów średnicy. Młoda roślina ma pędy z rodzajem „pokwitania”, po którym z wiekiem stają się nagie.

Liście jarzębiny skandynawskiej Intermediate są duże, pierzaste, zewnętrznie podobne do liści dębu, poniżej liście są pierzasto-brązowe. W okresie wiosenno-letnim liście jarzębiny są zielone, ale jesienią kolor liści staje się nasycony czerwony.

Kwiatostany jarzębiny są białe, kształtem przypominające grube tarcze. „Pośredni” kwitnie od czerwca.

Miąższ jagód szwedzkiej jarzębiny jest słodko-kwaśny. Chciałbym zauważyć, że owoce nie są gorzkie, czego nie można powiedzieć o większości innych odmian. Ogrodnicy wysoko cenią owoce półproduktu za ich walory smakowe, robią wspaniałe dżemy, gotują kompoty lub je zamrażają. Grona jagód trzymane są na gałęziach do zimy. "Pośredni" kwitnie i co roku owocuje.

Rowan Intermediate: zalety i wady odmiany

Rowan Intermediate: zdjęcie drzewa

W przypadku każdej odmiany ogrodnicy zawsze będą podkreślać swoje zalety i wady, w tym jarzębinę pośrednią. Jakie są zalety tej odmiany:

• bezpretensjonalny w opiece;
• odporny na mróz i suszę;
• nawet toleruje niekorzystne warunki środowiskowe - zanieczyszczenia gazowe, smog;
• aktywnie się rozwija;
• dekoracyjność rośliny;
• owoce jarzębiny o właściwościach leczniczych;
• pyszne jagody używane do przygotowania wykrojów;
• odporność na różne choroby.

Istnieje kilka wad, ale są to:

• jarzębina Scandinavian Intermediate nie toleruje cieniowania;
• rośnie i rozwija się z trudem na gruntach, na których występuje duża ilość wód gruntowych;
• reaguje negatywnie na gleby zasolone.

Jarzębina pośrednia: lądowanie

Rozmnażanie drzew odbywa się przez nakładanie warstw, pędy korzeniowe. Roślina nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy regularnie i obficie ją podlewać. Miejsce na jarzębinę powinno być lekkie, skład gleby nie ma większego znaczenia, ale należy pamiętać, że Intermediate preferuje odwodnione gliny od lekkich, lekko wilgotnych gleb z dodatkiem wapna.Każdego roku jarzębina dorasta do 40 cm wysokości i 30 cm szerokości. Aby Intermediate rósł i rozwijał się szybciej, należy go karmić specjalnymi nawozami w trzecim roku.

Przygotowanie terenu pod jarzębinę

Rowan Scandinavian Intermediate to dość wysokie drzewo, z elegancką, kruszącą się koroną w okresie dorosłości. Zwróć uwagę, że w Twoim ogrodzie będzie zacieniał inne rośliny. Wynika z tego, że najlepszym miejscem do sadzenia jarzębiny będą obrzeża terenu, a nawet poza nim. Uprawa może rosnąć w jednym miejscu przez około 120 lat, więc przed sadzeniem dobrze zastanów się nad lokalizacją.

Rowan Intermediate nie jest wybredna jeśli chodzi o warunki, w jakich rośnie, ale jednocześnie lepiej czuje się na żyznych, wilgotnych glebach.

Zasady lądowania

Jarzębina pośrednia: zdjęcie

Materiał sadzeniowy jarzębiny pośredniej sadzi się z reguły albo w sezonie jesiennym (odbywa się to na kilka tygodni przed nadejściem mrozu) albo wczesną wiosną (przed rozpoczęciem procesu pęcznienia pąków).

Dołek jest wstępnie wykopany na głębokość około 80 cm - na ogół wielkość dołka zależy całkowicie od wielkości systemu korzeniowego. Szerokość dołu wynosi co najmniej jeden metr, ponieważ wraz ze wzrostem korzenie drzewa rosną wzdłuż górnej warstwy gleby, w której znajduje się wiele przydatnych mikroelementów. Ściany wykopu powinny być strome, na dole wykop jest poluzowany o 15 cm, po czym układany jest drenaż.

Standardowe zasady sadzenia jarzębiny szwedzkiej

• pomimo tego, że roślina jest samopłodna, zaleca się kupowanie kilku odmian jednocześnie, aby uzyskać bardziej owocne zbiory;
• kopać dziury dla roślin, zachowując odległość 8 metrów od siebie;
• użyteczna mieszanka żyznej gleby, popiołu, superfosfatu, wiadro 3-letniego obornika wlewa się do przygotowanego dołu;
• ponadto roślinę umieszcza się w centralnym miejscu w otworze, korzenie nie powinny się zginać i przecinać w ścianach otworu;
• długie korzenie trochę odcięte;
• szyjka korzeniowa powinna znajdować się powyżej poziomu gruntu
• dół jest posypany ziemią, a następnie obficie podlewany;
• zrobić kołek;
• aby wilgoć się utrzymała, wykonuje się guzek do lądowania;
• następnie krąg pnia jest pokryty warstwą ściółki, która ochroni system korzeniowy przed mrozem, aw ciepłym sezonie nie pozwoli na szybkie odparowanie wilgoci, a także zapobiegnie wzrostowi i rozwojowi chwastów.

Jarzębina pośrednia: pielęgnacja

Po posadzeniu drzewa potrzebna jest dla niego prosta pielęgnacja agrotechniczna, która pozwoli jarzębinowi szybciej rosnąć, rozwijać się i owocować.

Jak podlewać jarzębinę?

Młodej roślinie należy zapewnić regularne, obfite podlewanie, zwracając szczególną uwagę podczas upałów i suszy.

Ściółkowanie pozwala utrzymać wilgoć w pobliżu rośliny, więc aby rzadziej podlewać jarzębinę w celu zatrzymania wilgoci, używaj ściółki (trociny, słoma, włókno kokosowe i inne).

Najlepszy opatrunek

Jarzębinę szwedzką warto karmić nie wcześniej niż 3 lata po jej posadzeniu.

Wiosną, przed okresem kwitnienia, jako opatrunek górny stosuje się kombinację nawozów azotowych (15 gramów), soli potasowej (15 gramów) i nawozów fosforowych (25 gramów) - ta mieszanka jest przeznaczona na jeden metr kwadratowy koła pnia .

Jesienią, po zbiorach, użyj mieszanki fosforu i potażu. Na 1 metr kwadratowy działki należy zużyć 10 gram każdego nawozu.

Na pierścień pnia nakłada się nawozy, po czym miejsce należy przekopać na głębokość 15 centymetrów, a następnie obficie podlać glebę.

Przycinanie

Rowan Intermediate: zdjęcie drzewa

Półprodukt szwedzkiej jarzębiny, jak każda inna uprawa, musi być ścinany ściśle według zasad, aby nie uszkodzić rośliny, a wręcz przeciwnie, przyczynić się do obfitego owocowania i zapobiegania chorobom.

Latem roślina łatwiej przetrwa przycinanie niż wiosną. Zaleca się przeprowadzenie zabiegu w pogodny, suchy dzień, aby nie wprowadzić infekcji grzybiczej w odcięte miejsca.Każde cięcie jest koniecznie przetwarzane lakierem ogrodowym lub inną szpachlą do drzew.

W jarzębinie skandynawskiej Intermediate dolne gałęzie są przycinane około pół metra od ziemi, gałęzie typu szkieletowego są zredukowane. Przewodnik jest cięty tak, aby jego długość była o 25 centymetrów dłuższa niż szkieletowa. W ten sposób przeprowadza się formujące przycinanie korony i rozpoczyna się proces wzrostu nowych pędów.

Przycinanie jesienią nie jest wskazane, ponieważ drzewo przygotowuje się do okresu zimowego, a procedura przycinania jest stresem dla jarzębiny, co doprowadzi do jej osłabienia.

Doświadczeni ogrodnicy sugerują przycinanie w lutym jako opcję. Ta metoda jest odpowiednia tylko dla drzew powyżej trzech lat, które mają już rozwiniętą mrozoodporność. W tym procesie wycinane są słabe, zdeformowane, złamane gałęzie, a także te, które są wybite z kształtu wierzchołka drzewa. Skrócenie odbywa się do poziomu zewnętrznej nerki. Zaleca się również przerzedzenie zgrubiałych gałęzi oraz słabego wzrostu drzewa, aby wykonać cięcie odmładzające.

Ponadto roślina rozwija duży wzrost korzeni - należy się tym zająć w odpowiednim czasie. W celu zapobiegania konieczne jest regularne poluzowywanie gleby w kręgu w pobliżu pnia, głębokość poluzowania wynosi co najmniej 5 centymetrów.

Przygotowanie jarzębiny na zimę

Jak wspomniano wcześniej, jarzębina szwedzka jest rośliną mrozoodporną, dlatego nie wymaga przygotowania do sezonu zimowego.

Wyjątkiem są młode rośliny sadzone jesienią, które nie miały czasu na wzmocnienie. Aby to zrobić, korzenie są spud, powstaje 20-centymetrowy kopiec, następnie pierścień tułowia jest izolowany liśćmi, świerkiem, trocinami.

W przypadku roślin powyżej trzech lat prosty preparat polega na zebraniu suchych liści (zarówno opadłych, jak i tych, które pozostały na gałęziach), owady są usuwane wraz z listowiem.

Zapylanie

Jarzębina szwedzka Intermediate to potrójna hybryda uzyskana z następujących odmian:

• pył wulkaniczny;
• jarzębina glogovina;
• jarzębina okrągłolistna.

Przede wszystkim roślina znajduje się w Szwecji, Norwegii, Niemczech, a także w Polsce, Finlandii, Danii.

Jarzębina szwedzka nie wymaga zapylania, rozprzestrzenia się za pośrednictwem ptaków, które jedzą jagody i niosą nasiona owoców.

Zbiory pośrednie jarzębiny

Jarzębina pośrednia: zdjęcie

Zbiory jarzębiny pośredniej to bogate czerwone jagody rosnące w gronach, w kształcie półkolistym, średnica każdej jagody wynosi około 1 cm, a waga około 1 grama. Jak wspomniano wcześniej, ta odmiana nie ma zwykłej goryczki dla zwykłej riffry. Owoce jarzębiny szwedzkiej są słodko-kwaśne, dojrzewają wczesną jesienią i długo utrzymują się na drzewie. Jagody można zbierać już od września, a także po przymrozkach - najważniejsze jest, aby mieć czas, zanim ptaki je zjedzą.

Zbiory są szeroko stosowane w kuchni - z jagód wytwarza się dżem, gotuje się kompoty, wykorzystuje się je również do przygotowania galaretki, słodyczy i wielu innych.

Owoce jarzębiny znajdują szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Jagoda ma doskonałe właściwości: przeciwzapalne, moczopędne, ściągające i inne.

Pośrednie choroby i szkodniki jarzębiny

Odmiana jarzębiny "Pośrednia" ma dobrą odporność na owrzodzenia i ataki szkodliwych owadów. Niemniej jednak w ciągu kilku lat zauważono uszkodzenia spowodowane chorobami i szkodnikami.

Częste dolegliwości to: rdza, parch, mączniak prawdziwy, nowotwór, zgnilizna drewna, septoria, czarna, grzybica.

Powszechnymi szkodnikami owadzimi występującymi na drzewach jarzębiny są gąsienice, kleszcze, mszyce, muchówki, muszki żółciowe.

Aby zwalczyć choroby, a także szkodliwe owady, zaleca się zakup specjalistycznych chemikaliów, a także stosowanie środków ludowych.

Jarzębina pośrednia: reprodukcja

Najczęściej jarzębina skandynawska rozmnażana jest następującymi metodami:

• Warstwy;
• Za pomocą pędów korzeniowych.

Podczas rozmnażania rośliny metodą warstwową należy przestrzegać następującego schematu:

• na początek miejsce jest przygotowywane: gleba jest wykopywana, a chwasty są usuwane;
• następnie wykopany jest rów;
• następnie pobierany jest długi pęd rośliny;
• pęd pochyla się do ziemi i jest mocowany za pomocą wsporników;
• jak tylko pojawiły się pierwsze pędy, muszą być do połowy posypane humusem;
• rok później sadzonki są oddzielane od drzewa macierzystego, po czym są przesadzane na stałe.

Najtańszym i najłatwiejszym sposobem jest rozmnażanie za pomocą pędów korzeniowych, które regularnie tworzą się na pniu drzewa. W takim przypadku pędy należy wykopać (należy to zrobić bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić samej podstawy drzewa), po czym przeszczepić je do stałego miejsca, przy czym należy przestrzegać wszystkich zasad sadzenia.

Wniosek

Rowan Intermediate to wspaniała roślina, która będzie niesamowitą ozdobą każdego miejsca. Roślina pełni nie tylko niesamowitą rolę dekoracyjną, ale także jej owoce znajdują szerokie zastosowanie zarówno w kuchni, jak iw medycynie ludowej. Ta odmiana nie boi się mrozu i suszy, jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, a sadzenie jej nie jest trudne - oznacza to, że nawet najbardziej niedoświadczony ogrodnik może wyhodować roślinę.