Skalnica

Skalnica(Saxifraga) Pochodzi z krajów azjatyckich, należy do rodziny Skalnica... Rodzaj Saxifraga obejmuje rośliny zimozielone, liściaste, wieloletnie, dwuletnie i jednoroczne. To miniaturowa roślina, na której tworzą się zaokrąglone liście o średnicy 5 centymetrów, tworzące rozetę. Większość odmian ma jasnozielone liście pokrywające drobne srebrzyste żyłki na zewnątrz i fioletowe wewnątrz. Pędy kwitnące dorastają do 45 centymetrów długości. Mogą być rozgałęzione i tworzą się pośrodku liścia rozety. W okresie kwitnienia pokrywają się różowo-białymi kwiatami w kształcie gwiazdy o średnicy 3 centymetrów. Na tej roślinie ozdobnej często tworzą się pędy pełzające i miniaturowe rozety potomne.

Wzrost skalnicy jest powolny, zwykle około 8 centymetrów.

Wybór miejsca w ogrodzie:

Miejsce na skalnicę należy wybrać z dużą ilością światła rano i po południu i zacienione w południowym upale.

Czynności siewne prowadzone są w okresie przedzimowym, aby sadzonki nie miały czasu na pojawienie się, a materiał siewny mógł przejść procedurę stratyfikacji w warunkach naturalnych. Jak sadzi się nasiona, należy je opuścić na 2 dni w słabym roztworze manganu. Aby ułatwić pracę siewną, można je mieszać w równych proporcjach z piaskiem rzecznym.

Nasiona posadzone na otwartej przestrzeni w ogrodzie zaczną kiełkować za półtora miesiąca.

Jeśli zajmujesz się uprawą skalnicy w ogrodzie za pomocą sadzonek, sadzenie powinno odbywać się latem. Przed sadzeniem sadzonek na działce w ogrodzie należy ją utwardzić. Aby to zrobić, musisz codziennie wysyłać pojemniki na świeże powietrze i zwiększać czas tam spędzany.

Przygotowując dołki do sadzenia, należy upewnić się, że odległości między nimi wynoszą od 10 do 30 centymetrów, wszystko zależy od wybranej odmiany.

Miejsce w pobliżu drzew nie jest odpowiednie dla skalnicy, ponieważ jeśli liście z tego ostatniego opadną na zasłony, w skalnicy może zacząć rozwijać się zgnilizna.

Kwitnienie będzie można zaobserwować po dwóch latach życia rośliny, w pierwszym roku nastąpi tworzenie rozet liściowych.

Aby zapewnić roślinie należytą pielęgnację, wystarczy okresowe odchwaszczanie terenu, odpowiednie podlewanie i stosowanie potrzebnych roślinie nawozów. Opatrunek wierzchni przeprowadza się trzy razy w okresie wegetacyjnym. Środki nawadniające są organizowane tylko wtedy, gdy susza trwa 30 dni.

Aby roślina czuła się komfortowo podczas zimowych mrozów, należy ją chronić za pomocą gałązek świerkowych, słomy lub specjalnego materiału jako schronienia. Możliwe jest przesadzanie niektórych odmian do doniczek i przenoszenie ich w pomieszczeniu. Odmiany, których pochodzenie zaczyna się w zimnych krajach, nie muszą być osłonięte w miesiącach zimowych na pasie środkowym.

Wybór gleby:

Skalnica nie jest wybredna w stosunku do gleby i może rosnąć nawet przy bardzo niskim poziomie składników odżywczych. W warunkach naturalnych rośnie na terenach skalistych. Jeśli roślina jest uprawiana w domu, gleba powinna składać się z próchnicy liści, grubego piasku rzecznego i perlitu, aby zwiększyć drenaż gleby. Jeśli chodzi o poziom kwasowości, wszystko zależy od wybranej odmiany.

Metody hodowlane:

Za pomocą nasion rozmnażanie skalnicy można przeprowadzić na wiosnę, w tym celu wystarczy je trochę wcisnąć w górną warstwę ziemi. Przy rozmnażaniu rośliny tą metodą nie należy oczekiwać wspaniałych rezultatów, nasiona tego gatunku mają niską zdolność kiełkowania.

Przed siewem konieczne jest poddanie nasion procedurze stratyfikacji, utrzymując je w chłodzie przez 2 miesiące. Niektóre gatunki będą potrzebowały na to mniej czasu, a niektóre w ogóle nie wymagają takiej procedury.

Materiał siewny jest certyfikowany w sekcji warzywnej w lodówce.

Przed siewem musisz przygotować glebę. Aby to zrobić, wymieszaj torf i piasek rzeczny w równych proporcjach i obficie go podlewaj. Nie trzeba pogłębiać nasion, wystarczy lekko posypać piaskiem rzecznym. Powinny znajdować się w dobrze oświetlonym miejscu, ale tam, gdzie promienie słoneczne nie dotykają pojemnika. Ponadto musisz przykryć je folią lub szkłem, aby stworzyć warunki szklarniowe.

Pojawienia się kiełków można się spodziewać po 21 dniach, wtedy film będzie musiał zostać usunięty. Przeprowadzenie zbioru w osobnych kubkach odbywa się po pojawieniu się pierwszych 4 liści na roślinie.

Rozmnażanie za pomocą rozetek potomnych, które powstają w dużych ilościach u podstawy rośliny w wieku dorosłym, odbywa się w torfie zmieszanym z piaskiem 1x1. Powstawanie korzeni takiej rośliny następuje w ciągu kilku tygodni. Kwitnienie rozpoczyna się już w następnym sezonie.

Aby rozmnożyć roślinę metodą warstwową, konieczne jest przypięcie młodych gałęzi do powierzchni gleby i posypanie ziemią. Po pewnym czasie rozpocznie się tworzenie systemu korzeniowego i rozwój nowych pędów w węzłach liści.

Do rozmnażania przez podzielenie krzewu należy wziąć dorosłe rośliny. Należy je podzielić w taki sposób, aby na każdej z jego części pozostał uformowany system korzeniowy i zielona część. W ten sam sposób możesz odmłodzić krzak. Nie można przeprowadzić takiej procedury podczas formowania pąków lub kwitnienia, roślina ta zużywa dużo energii i może nie wytrzymać przeszczepu.

Istnieje wiele odmian, które można rozmnażać za pomocą sadzonek łodyg. Aby to zrobić, musisz przygotować 15-centymetrowe pędy, odcinając je od rośliny sterylnym i ostrym nożem. Najpierw należy oczyścić sadzonki z dolnych płatków, umieścić je na krótko w stymulatorze wzrostu, a następnie posadzić w mokrym piasku w celu ukorzenienia. Gdy tylko roślina zakorzeni się, zaczną pojawiać się młode liście i pędy. Zabieg można przeprowadzić wiosną i latem.

Okres kwitnienia:

Pędy kwitnące zaczynają pojawiać się pod koniec sezonu letniego. Skalnica kwitnie przez 21 dni. W tym czasie roślina stale zmienia wyblakłe pąki na nowe.

Jak i kiedy przeszczepić:

W razie potrzeby przeprowadza się przeszczep w sezonie wiosennym. Skalnica przez wiele lat może rosnąć w jednym miejscu i nie wymaga zmiany miejsca. Wynika to z małego zapotrzebowania na składniki odżywcze oraz z faktu, że system korzeniowy rośliny jest bardzo skromny.

Jeśli na roślinie nie ma śladów jakichkolwiek chorób, rozwój zgnilizny się nie rozpoczyna, najlepiej jest przeszczepić ją przez przeładunek, nie uszkadzając grudki ziemi na korzeniach.

Jeśli na którejkolwiek części rośliny zauważą się jakiekolwiek oznaki choroby lub gnicia, należy ją całkowicie oczyścić z ziemi, usunąć wszystkie uszkodzone obszary, a dopiero potem przesadzić do nowej doniczki ze świeżą glinianą mieszanką. Nowa doniczka powinna być płytka i mieć duży otwór drenażowy.

Na dnie doniczki należy ułożyć warstwę drenażową z połamanej cegły lub kamyków. Sadząc roślinę, musisz upewnić się, że znajduje się ona na środku doniczki. Następnie roślinę posypuje się glinianą mieszanką i delikatnie ubija rękami. Po przesadzeniu rośliny nie trzeba jej podlewać przez kilka dni.Odbywa się to w celu ochrony korzeni przed rozwojem zgnilizny, która może ulec uszkodzeniu i która potrzebuje czasu na przystosowanie się do nowych warunków. Na tydzień musisz umieścić roślinę w miejscu, w którym słońce nie będzie na nią świecić. Nawożenie roślin po przesadzeniu przeprowadza się po 5 tygodniach.

Możliwe problemy:

Jeśli krzewy nie zaczną kwitnąć, oznacza to, że roślinie brakuje odżywiania przydatnymi elementami.

Jeśli nie zostanie zaobserwowany reżim temperaturowy, a mianowicie nadmierne ciepło, łodygi zaczną się nadmiernie rozciągać.

Zbyt duże podlewanie może powodować brązowe plamy na liściach, co prowadzi do dalszej śmierci.

Pozostawienie rośliny pod palącymi promieniami południowego słońca prowadzi do tego, że liście zaczynają blaknąć.

Roślina może zachorować na mączniaka prawdziwego i rdzę, są to choroby grzybowe, które pojawiają się w przypadku stojącej wody w glebie, słabej wentylacji i dużej wilgotności w pomieszczeniu.

Jeśli roślinie brakuje oświetlenia lub występuje nadmiar minerałów, kwitnienie może w ogóle nie wystąpić lub będzie bardzo rzadkie.

Zgnilizna korzeni wpływa na roślinę w przypadku zbyt obfitego podlewania i słabego drenażu. W zimowym okresie zimowym podlewanie należy traktować ze szczególną odpowiedzialnością.

Może pojawić się łysina, ponieważ dolna część łodyg jest odsłonięta. Wynika to z braku przeszczepów i podziałów. Aby nadać roślinie pożądany wygląd, konieczne jest jej odmłodzenie poprzez podzielenie.

Spośród szkodników na roślinie można znaleźć mszyce, czerwone przędziorki, wełnowce. Możesz zrozumieć, że kleszcz pojawił się na roślinie przez cienką, przewiewną pajęczynę, która pojawia się na spodzie liścia.

Uprawa:

Podczas przycinania konieczne jest usuwanie martwych rozetek, a także zniszczonych i pożółkłych liści. Jeśli w domu uprawia się skalnicę, usuwa się również więdnące kwiaty z pędami kwitnącymi.

W okresie wiosenno-letnim przyda się wysyłanie kwiatów do ogrodu lub na balkon, ale najważniejsze jest, aby nie zapomnieć o zapewnieniu im ochrony przed wiatrami, prysznicami i gorącym południowym słońcem.

Zasady nawadniania:

Podczas podlewania konieczne jest całkowite namoczenie glinianej bryły, dając czas między tymi procedurami, aby górna warstwa miała czas na wyschnięcie na głębokość 3 centymetrów. Po zakończeniu kwitnienia należy zmniejszyć podlewanie, aby ziemia w przerwach między nimi prawie wyschła. Konieczne jest prowadzenie czynności podlewania w taki sposób, aby płyn nie dostał się do wylotu liścia, ponieważ może to prowadzić do rozwoju zgnilizny. Na przykład odpowiednia jest metoda nawadniania od dołu, w której doniczka wraz z rośliną jest opuszczana do kąpieli wodnej na kilka minut.

Podlewanie można przeprowadzić tylko przy użyciu ciepłej wody, która ma czas na podanie. Woda roztopiona, deszczowa, butelkowana i filtrowana jest również dobra.

W czasie zimowego mrozu, umieszczając roślinę w chłodniejszym miejscu, trzeba będzie praktycznie przerwać podlewanie. Ważne jest tylko, aby ziemista śpiączka nie wyschła.

Całą wodę z tac należy wylać. Skalnica nie jest rośliną kochającą wilgoć i jest bardziej komfortowa podczas suszy niż stojąca woda w glebie.

Zakres temperatury:

Skalnica latem będzie czuć się komfortowo przy +18 +20 stopniach. W okresie mroźnej zimy termometr powinien mieć temperaturę od +5 do +10 stopni. Jeśli roślina ma wyższą temperaturę, podlewanie powinno być częstsze. Różnorodne odmiany preferują wyższe temperatury, od +20 do +25 latem, a zimą termometr nie powinien spaść poniżej +12 stopni.

Oświetlenie:

Jeśli roślina jest dobrze oświetlona, ​​kolory skalnicy będą jaśniejsze. Rano i wieczorem skalnica powinna być na słońcu przez około 2 godziny. Kiedy na zewnątrz jest szczególnie gorąco, musisz stworzyć cień dla rośliny.

Różnorodne odmiany preferują więcej światła.

Skalnica będzie rosła wygodnie po zachodniej lub wschodniej stronie okien.Nie ma więc potrzeby tworzenia specjalnych warunków. Roślina otrzyma odpowiednią ilość światła rano lub wieczorem, a w ciągu dnia nie będzie jej zagrażać słońce.

Uprawiając skalnicę w mieszkaniu przez cały rok, trzeba zadbać o dodatkowe sztuczne oświetlenie na zimę. Pozostawienie rośliny bez światła spowoduje, że pędy rozciągną się i będą wyglądać na chore i zaniedbane.

Zapłodnienie:

Rośliny uprawiane w doniczkach mają ograniczone odżywianie powierzchniowe, dlatego do ich dobrego wzrostu i rozwoju niezbędne jest nawożenie. Top dressing powinien być regularny, raz na 30 dni w okresie aktywnego wzrostu, w postaci płynnych nawozów mineralnych stosowanych do sukulentów. Przygotowując roztwór wystarczy użyć tylko połowy dawki wskazanej w instrukcji. W okresie zimowych chłodów skalnica zapada w spoczynek wegetatywny i nie wymaga nawożenia. Możesz do nich wrócić wraz z nadejściem sezonu wiosennego i w momencie, gdy roślina zacznie ponownie rosnąć.

Wszystkie opatrunki nakłada się po podlaniu, aby zapobiec oparzeniom systemu korzeniowego przez zastosowane nawozy.

Należy pamiętać, że jeśli azot jest zawarty w opatrunkach w dużych ilościach, roślina będzie aktywnie budować zieloną masę, ale nie będzie już kwitnąć.

Nawilżanie powietrza:

Opryskiwanie jest konieczne, jeśli termometr pokazuje temperaturę przekraczającą +18 stopni. Koniecznie upewnij się, że w pomieszczeniu jest wystarczająco dużo świeżego powietrza i nie ma przeciągów.

Konieczne jest spryskanie go dopiero rano ciepłą, osiadłą wodą, aby do wieczora wchłonąć całą wilgoć i nie pozostać na powierzchni liści. Należy to zrobić za pomocą butelki z rozpylaczem, która kropi małymi kroplami. Podczas zabiegu na płatkach i pąkach nie powinna pojawić się woda, wystarczy je zakryć.

Aby zwiększyć poziom wilgoci w pomieszczeniu, możesz użyć specjalnego nawilżacza lub położyć mokre małe kamienie na spodku w pobliżu rośliny. To wystarczy i nie będziesz musiał spryskiwać. W okresie jesienno-zimowym skalnicę należy trzymać z dala od grzejników i kaloryferów.

Skalnica jako dekoracja w domu i jej właściwości lecznicze:

Te kwiaty można wykorzystać do dekoracji wiszących koszy, z których będą efektownie zwisać, dekorując dom. Odmiany o opadających pędach mogą być stosowane jako rośliny ampeliczne. Skalnica może być świetną ozdobą zjeżdżalni alpejskich. Ten kwiat, dzięki miniaturowym rozmiarom, nawet w domu może stanowić tło dla dużych roślin, zdobiąc ich łapę. Ze względu na swoją wielkość, te piękności można wykorzystać do zebrania dużej kolekcji swoich odmian i umieszczenia ich na bardzo małej powierzchni.

Skalnica może nie tylko ozdobić ogród czy dom, ale jest również wykorzystywana w medycynie jako środek przeciwnowotworowy i antyseptyczny. Przy pomocy zielonych liści i łodyg można poprawić funkcjonowanie układu pokarmowego, leczyć płuca oraz wspomagać choroby związane z układem moczowym.

Roślina ta może rosnąć w tym samym miejscu przez wieki, ale z biegiem lat ich wygląd staje się nieatrakcyjny, dlatego należy je zmienić.

Saxifraga: różnorodność gatunków

Arends (Saxifraga arendsii) Skalnica Arends - grupa ta obejmuje około 40 gatunków roślin. Są to wiecznie zielone byliny o wysokości nie większej niż 20 centymetrów. Powstawanie atrakcyjnych rozetek tych roślin wynika z małych liści o ciemnozielonym kolorze, które po pewnym czasie stają się gęstą trawiastą matą. W okresie kwitnienia obficie pokrywają się różowymi, czerwonymi i białymi pojedynczymi kwiatami, górującymi nad ich pędami kwiatowymi. Rośliny kwitną w okresie maj-czerwiec.

Wiklinowy (Saxifraga stolonifera) - pochodzi z krajów azjatyckich, roślina okrywowa i okrągłolistna. Najczęściej w uprawie wykorzystywana jest jako roślina ampeliczna i staje się ozdobą wiszących doniczek.Kształt liści tego gatunku jest okrągły, kolor ciemnozielony. Mają długie ogonki i wyraźnie widoczne są rozgałęzienia żył o jasnym odcieniu. Średnica liścia wynosi około 10 centymetrów. Na brzegach pokryte są dużymi ząbkami, a na powierzchni mają lekkie pokwitanie. Rośliny tworzą atrakcyjne pędy boczne o długości 90 cm, na których wyrastają miniaturowe rozety córek, zdobiące dom, zwisające z brzegów wazonów. Podczas kwitnienia zaczyna się tworzenie wysokich bezlistnych pędów kwiatowych z lekkim pokwitaniem, na których otwierają się wdzięczne i niezwykłe śnieżnobiałe kwiaty, składające się z 2 długich i 3 krótkich płatków. Wśród odmian tego gatunku można znaleźć takie, których liście będą miały odcień bordowy, pomalowany na żółto lub nawet różowo.

Paniculata (Saxifraga paniculata) – odnosi się do wiecznie zielonych bylin. Powstawanie rozety liściowej występuje przy liściach owalnych, podłużnych. Są dość grube i mogą być zielone lub niebieskie. Sam kształt rozetek staje się ozdobą tego gatunku, przypominając kwiat. Powstawanie miniaturowych rozetek potomnych występuje na pędach bocznych, które szybko rosną. Pędy kwiatowe są długie i często rozgałęzione, podczas kwitnienia ujawniają dużą liczbę drobnych kwiatów w kolorze różowym, białym lub żółtym. Roślina może kwitnąć przez cały sezon letni.

Soddy (Saxifraga cespitosa) - Liście tej rośliny mają kształt przypominający poroże jelenia. Są miękkie w dotyku i mają szmaragdowozieloną barwę. Wyprostowane pędy kwiatowe ujawniają niezwykle atrakcyjne kwiaty w kolorze żółtym, białym, różowym i zielonym. Cała roślina pokryta jest lekkim, atrakcyjnym pokwitaniem. Jego wysokość to około 15 centymetrów. W swoim naturalnym środowisku można go znaleźć na wyspie Svalbard, co świadczy o dużej wytrzymałości tego gatunku.

Cień (Saxifraga umbrosa) to wiecznie zielona roślina wieloletnia o ciemnozielonych liściach w kształcie łyżki, tworzących duże rozety liściowe. Podczas kwitnienia na wysokich i cienkich pędach kwiatowych pojawiają się małe różowawe kwiaty. Kwitnie obficie przez całe letnie miesiące. Wysokość rośliny może osiągnąć 35 centymetrów.

Omszony (Saxifraga hypnoides) - wysokość tych miniaturowych, bardzo wolno rosnących krzewów nie przekracza 10 centymetrów. Wycięte atrakcyjne liście zielone lub bordowe tworzą rozety. Pędy kwiatowe u tego gatunku są małe, ale bardzo silne, mają kwiaty koloru zielonego, białego lub żółtego. Składają się z 5 owalnych, podłużnych płatków.

Trzcina (Saxifraga lingulata lub Saxifraga callosa) to wiecznie zielona bylina zielna, której rozeta liści wznosi się na wysokość 60 centymetrów. Rozwój tego gatunku jest powolny, ale z czasem mogą stworzyć dobry dywan z liści. Powstawanie rozet liściowych jest spowodowane długimi zielonymi liśćmi w kształcie pasa. Na dojrzewających, wyprostowanych pędach kwiatowych otwierają się śnieżnobiałe kwiaty, często przeplatane fioletowymi płatkami.

Naprzeciwko-liści (Saxifraga oppositifolia) to wieloletnia roślina zielna z rozetami liściowymi, której długość nie przekracza 5 centymetrów. Zielone, bezlistne liście są przyczepione do mocnych, płożących i obficie rozgałęzionych pędów. Ich długość wynosi 0,5 centymetra. W okresie kwitnienia na niskich, silnych i owłosionych pędach pojawiają się duże, różowe lub liliowe kwiaty.

Śnieżny (Saxifraga nivalis) - w tej wiecznie zielonej wiecznie zielonej rozecie korzeniowej składają się błyszczące, ciemnozielone liście przypominające kształtem łyżkę. Na górnej krawędzi liście pokryte są dużymi zębami. Kwiaty o podłużnych, dwubarwnych płatkach, na zewnętrznej stronie różowej, a wewnętrznej na białej, znajdują się na wysokich i owłosionych pędach kwiatowych.