Śliwka Stanley: opis odmiany, przewodnik po uprawie

W artykule przedstawiono Stanley Plum: opis odmiany, cechy, wskazówki dotyczące sadzenia, pielęgnacji, uprawy, ochrony.

Śliwka to bardzo popularne drzewo owocowe, które każdy ogrodnik stara się uprawiać. Jednak w Rosji nie wszystkie regiony mają odpowiednie warunki do uprawy śliwek. Jeśli zdecydujesz się wyhodować śliwkę na stronie, musisz wybrać określoną odmianę, która będzie odpowiednia dla warunków klimatycznych tego regionu. Ponadto każdy chce uzyskać nie tylko plon mrozoodporny, ale także odmianę o wysokiej wydajności. Do tej odmiany należy odmiana Stanley, która zostanie omówiona w tym artykule.

Plum Stanley: opis odmiany i właściwości

Plum Stanley: zdjęcie odmiany

Śliwka tej odmiany istnieje i jest uprawiana od bardzo dawna. USA uważane są za jej ojczyznę.

Śliwa Stanley jest średniej wysokości i słabo ułożonymi gałęziami na zaokrąglonej koronie. Pień prosty, z lekko szorstką korą i drobnymi pęknięciami. Kolor kory jest ciemnoszary.
Tutejsze gałęzie mają szkarłatny odcień. Czasami na pędach znajdują się ciernie. Liście charakteryzują się zielonym kolorem i błyszczącą powierzchnią. Jednocześnie krawędzie są nierówne, a sam arkusz ma średnią długość. Drzewo zaczyna kwitnąć w połowie wiosny. W tym samym czasie na każdym pąku powstają dwa kwiaty o średnicy ponad 3 cm, a łodygi kwiatowe są długie. Następnie powstają owoce, które rosną w bukiety i na wzroście. Owoce śliwki Stanley są dość duże, każdy waży około 45 g lub 50 gramów.

Kształt owoców przypomina kształt jajka, mają też wyraźną woskową powłokę. Miąższ ma zielony odcień, a skórka ciemnofioletowa. Skórka jest dość gęsta i nie oddziela się dobrze od samego owocu. Smak miąższu jest słodko-kwaśny, z wyraźnym aromatem i wyczuwalną ziarnistą strukturą. Każdy owoc zawiera wystarczającą ilość cukru, witaminy C. Wewnątrz owocu znajduje się wystarczająco duża kość, która swobodnie opuszcza owoc.

Plum Stanley: opis zalet i wad odmiany

Plum Stanley: zdjęcie odmiany

DO pozytywny cechy śliwki Stanley obejmują wczesne owocowanie. Tak więc śliwka zaczyna dojrzewać 4 lata po posadzeniu. Samopłodność odmiany, zdolność do dawania wysokiego plonu, stabilność owocowania, a także dość dobra odporność na zimę - to wszystko zalety odmiany śliwki Stanley. To drzewo nie boi się nawet temperatur poniżej 30 stopni. Do plusów należy duży rozmiar płodu, odporność na niektóre powszechne choroby.

Jednak jest też negatywny cechy odmiany śliwki Stanley, które obejmują niestabilność na suszę, upały i prawdopodobnie istnieje ryzyko moniliozy.

Jak prawidłowo sadzić śliwkę Stanley?

Plum Stanley: zdjęcie odmiany

Ponieważ odmiana śliwki Stanley jest częściowo samopłodna, dla tej rośliny nie zawsze potrzebne są zapylacze. Zaleca się uprawę w pobliżu takich odmian jak zapylacze śliw Stanley, takie jak Empress, Bluefri i inne.

Śliwka Stanley kwitnie bardzo wcześnie, dlatego przy braku innych odmian śliwek, a także jeśli jest jeszcze za mało owadów, konieczne jest zapylanie rośliny mechanicznie za pomocą pędzla lub wacika. Zabieg przeprowadza się w ciągu dnia przy ciepłej, suchej pogodzie.

Gleba do uprawy tej rośliny musi być żyzna, żyzna o odczynie obojętnym i kwaśnym. Ponadto powinien być luźny i lekki. Roślina ta nie toleruje podlewania gleby, a także stojącej wilgoci.
Należy zwrócić uwagę na materiał do sadzenia. Musi mieć rok lub dwa lata.

Musisz dokładnie zbadać korę, aby nie miała pęknięć i oznak choroby. Ponadto musisz dokładnie zbadać gałęzie i korzenie rośliny. Nie powinieneś kupować sadzonek, na których liście już rozkwitły.

Optymalny czas sadzenia śliwek Stanley to połowa wiosny lub połowy jesieni. Jeśli sadzisz śliwkę jesienią, musisz obliczyć, że do mrozu pozostał ponad miesiąc. Musisz także ustawić czas i posadzić śliwkę, zanim liście zaczną kwitnąć. Jeśli tak się stanie, że kupiłeś materiał do sadzenia jesienią, możesz go posadzić na wiosnę. Aby to zrobić, sadzonka jest zakopana w okolicy i pokryta na zimę świerkowymi gałęziami, a także pokryta śniegiem. Wiosną, gdy śnieg topnieje, należy sprawdzić sadzonkę pod kątem jej integralności, a dopiero potem ją wykopać.

Miejsce na stronie musi być otwarte, słoneczne, ale chronione przed przeciągami. Możesz posadzić drzewo przy płocie po południowej stronie. Jednocześnie należy upewnić się, że cień z dużych drzew lub budynków nie pada na drzewo, ponieważ roślina ta potrzebuje światła słonecznego. Jeśli na terenie masz kilka drzew, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 3 m

Wstępnie przygotowany jest dół do sadzenia, który ma parametry 50 cm na 70 cm. Dołek należy wykopać 2 tygodnie przed przewidywanym terminem sadzenia. Jest to możliwe jesienią. Natychmiast do dołu należy włożyć specjalny kołek podtrzymujący, aby następnie związać sadzonkę śliwki Stanley. Następnie dół wypełnia się ziemią, do której dodaje się niezbędne nawozy - jest to kompost, azotan amonu, superfosfat i chlorek potasu. Aby zrobić dobry drenaż, możesz również dodać piasek rzeczny do otworu do sadzenia. Jeśli gleba jest kwaśna na miejscu, wapno można dodać z wyprzedzeniem jesienią.

Po przygotowaniu otworu i wbiciu kołka podporowego należy umieścić sadzonkę na kopcu i ostrożnie rozłożyć wszystkie korzenie w kółko. Ponadto dół stopniowo się zapełnia, podczas gdy konieczne jest ciągłe taranowanie ziemi. Drzewko śliwki Stanley powinno być ściśle pionowe, dodatkowo należy upewnić się, że szyjka korzeniowa znajduje się około 4 cm nad poziomem gruntu.

Po posadzeniu śliwki Stanley konieczne jest uformowanie dołka, do którego następnie trzeba będzie wlać wodę. Następnie drzewo jest podlewane. Podlewanie drzewa wymaga trzech wiader wody. Następnie młode drzewo należy przywiązać szmatką do przygotowanego wcześniej kołka.

Jak bardzo należy dbać o śliwkę Stanley

Opieka nad domową śliwką Stanleya sprowadza się do podstawowych manipulacji, które są potrzebne przy pielęgnacji każdego drzewa ogrodowego.

Karmienie

Jak każda uprawa ogrodnicza, śliwka Stanley musi być karmiona. Pierwsze dwa lata nawożenia nie muszą być stosowane, ponieważ drzewo żywi się nawozami, które zastosowałeś podczas sadzenia. Od trzeciego roku śliwki należy okresowo karmić nawozami organicznymi i mineralnymi. Gdy drzewo owocuje konsekwentnie iw dużych ilościach, konieczne jest coroczne stosowanie nawozu.

Jeśli owocowanie nie nastąpiło, nawóz nie jest stosowany w tym roku, ale jest stosowany dopiero w następnym roku. Z reguły do ​​karmienia śliwki konieczne jest dodanie humusu, mocznika, podwójnego superfosfatu i siarczanu potasu. Popiół można również zastosować zamiast siarczanu potasu. Nawozy należy nawozić jesienią i wszystko dobrze wykopać. Mocznik stosuje się zwykle na wiosnę.

Niezbędny dla drzew śliwy i tak istotnych pierwiastków jak azot, potas i magnez.Wraz z niedoborem azotu na drzewie nastąpi zmiana koloru liści, które ostatecznie zmienią kolor na jasnożółty. Jeśli zaobserwujesz te objawy, konieczne jest potraktowanie rośliny roztworem mocznika. Szkodliwy jest zarówno niedobór, jak i nadmiar tej substancji. Jeśli będzie jej za dużo, nie przygotuje się dobrze do zimy, przez co niektóre gałęzie mogą przemarznąć.

Przy niedoborze potasu brzegi liści zmienią kolor na brązowy, a jeśli roślinie zabraknie magnezu, zmienią kolor żyły liści. Czasami zdarza się, że roślinie brakuje wszystkich substancji na raz. W takim przypadku konieczne jest natychmiastowe zastosowanie nawozów zawierających te substancje. Jeśli gleba jest zbyt sucha, roślinie trudno jest wchłonąć niezbędne substancje. Towarzyszy temu zwykle przedwczesne zrzucanie śliwek.

Jeśli zauważysz, że gałęzie słabo rosną, a drzewo również wysycha, konieczne jest zastosowanie nawozów zawierających azot na wiosnę. Przed rozpoczęciem okresu kwitnienia wprowadzane są preparaty organiczne i mineralne. Jako materię organiczną wykorzystuje się obornik i odchody drobiu, które są wstępnie hodowane w wodzie. Czasami nawozy organiczne są zastępowane płynną kompozycją mineralną, w tym saletrą. Roztwór należy nakładać pod młodą śliwkę, w ilości trzech wiader na roślinę. Jeśli mówimy o dorosłym drzewie, to cztery wiadra. Po nakarmieniu rośliny należy rozłożyć dobrą warstwę ściółki, która idealnie nadaje się na trociny lub torf.

Latem konieczne jest karmienie roślin materią organiczną, koniecznie rozpuszczoną w wodzie. W związku z tym optymalne jest stosowanie obornika lub ptasich odchodów. Nawozy stosuje się zwykle na specjalnie skonstruowane pnie.

Formacja korony

Konieczne jest okresowe formowanie śliwki Stanley, a także przycinanie sanitarne i przerzedzanie. Zabiegi przeprowadza się jesienią lub wiosną, ponieważ w tym czasie drzewo wciąż odpoczywa. Przycinanie sanitarne można w razie potrzeby przeprowadzić latem.

Kiedy sadzi się śliwkę Stanley, na początku nie wykonuje się przycinania, aby sadzonka prawidłowo się zakorzeniła. Następnie w ciągu kilku lat drzewo nabiera wzrostu, a jego pędy intensywnie rosną. Gdy osiągną długość powyżej 40 cm, to zdecydowanie należy je uszczypnąć, aby korona nie pogrubiała się zbytnio. Doświadczeni ogrodnicy stosują metodę warstwową podczas formowania korony.

Tutaj konieczne jest opuszczenie centralnego przewodnika, a także kilku innych głównych gałęzi, które znajdują się na kilku poziomach. Gdy drzewo osiągnie 2 metry, musisz usunąć pęd boczny. Jeśli przycinanie jest pierwsze, konieczne jest uformowanie łodygi. Aby śliwka dobrze tolerowała zimno, konieczne jest, aby łodyga miała około 50 cm wysokości, w tym przypadku gałęzie są cięte w pierścień.

Długie gałęzie na drzewie należy skrócić o około 1/3, aby lepiej się rozgałęziły. Nie trzeba skracać głównych gałęzi i zbyt długich pędów, aby nie pogrubić korony. Jeśli drzewo jest stare lub słabe, należy wykonać przycinanie przeciwstarzeniowe.

Gdy zbiory są bardzo duże, śliwka jest przerzedzana, aby owoce nie były zbyt małe. Należy to zrobić dwukrotnie, gdy jajniki są małe, a następnie, gdy są większe niż orzech laskowy.

Zasady pielęgnacji gleby

Konieczne jest monitorowanie gleby pod odpływem, a mianowicie oczyszczenie jej z chwastów, gruzu i rozluźnienie po każdym podlewaniu. Do poluzowania konieczne jest użycie wideł, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Nie trzeba przetwarzać drzewa głębiej niż 20 cm, a także, aby sobie to ułatwić, należy rozłożyć dobrą warstwę ściółki. Niektórzy ogrodnicy używają darni, aby pozbyć się ściółkowania. Aby to zrobić, musisz kilka razy w sezonie kosić trawę, a wtedy wyrośnięty dywan będzie doskonałym materiałem do ściółkowania.Zabrania się koszenia trawy już późnym latem lub wczesną jesienią.
Ponadto, gdy drzewo jest jeszcze młode, niektórzy ogrodnicy sadzili między nimi inne małe krzewy, takie jak porzeczki lub agrest. Następnie, po skończonym zbiorze, zbiera się je i sadzi mniejsze trawy, takie jak truskawki czy rośliny miododajne.

Śliwka domowa Stanley: zasady podlewania

Jak wspomniano powyżej, roślina ta nie toleruje suszy, dlatego należy ją stale podlewać i monitorować, aby gleba nie wyschła. System korzeniowy tej rośliny jest bardzo blisko ziemi i dlatego jest bardziej podatny na wysychanie. Jeśli mówimy o młodym drzewie, należy je podlewać co najmniej 5 razy w okresie letnim, w ilości 40 litrów wody na drzewko śliwki Stanley. Dojrzałe drzewa należy podlewać w tej samej ilości, ale używając większej ilości wody.

Jesienią drzewa należy podlewać jeszcze bardziej, w ilości 60 litrów na drzewo. Aby śliwka nie zamarzała zimą, a także w tak ważnych okresach jak kwitnienie i aktywny wzrost pędów, tworzenie owoców, roślinę należy stale podlewać, aby kultura rosła i rozwijała się normalnie. Wilgoć jest potrzebna, jeśli lato jest gorące z niewielkimi opadami deszczu.

Po każdym podlewaniu należy poluzować glebę lub przykryć ją warstwą ściółki. Konieczne jest podlewanie roślin metodą zraszania lub stosowanie podlewania przez rowki na obwodzie korony. Nie przesadzaj też z podlewaniem, ponieważ może to powodować choroby grzybicze.

Wstępne przygotowanie do zimy

Ponieważ odmiana śliwki Stanley ma wysoką odporność na mróz, ogrodnik nie wymaga dodatkowej manipulacji przed okresem zimowym. Jedyne, co trzeba zrobić, to chronić rośliny przed gryzoniami. Aby to zrobić, pień jest związany jakimś materiałem: może to być siatka, świerkowe gałęzie lub wełna szklana. Niektórzy umieszczają wokół drzewa pułapki i przynęty.

Śliwka Stanley: Ochrona

Owady szkodniki

Najczęściej śliwkę Stanleya atakują takie szkodniki jak śliwnica śliwkowa, a także śliwnica śliwkowa czy śliwnica śliwkowata.

• Łodyga śliwki może mieć negatywny wpływ na kość rośliny. W takim przypadku płód przestaje się rozwijać. Szkodnik zimuje w tym owocu. Jeśli owad rozmnaża się bardzo silnie, pasożyt może zniszczyć wszystkie owoce.
• Oślizgły błoniasty ma negatywny wpływ nie tylko na śliwy, ale także na inne drzewa ogrodowe. Czyniąc to, niszczy przede wszystkim liście. Jeśli zauważysz oznaki obecności kikuta śliwki, a mianowicie zrzucanie owoców, wówczas po upływie okresu kwitnienia konieczne będzie potraktowanie rośliny karbofosem. Następnie zabieg powtarza się po kolejnych dziesięciu dniach. Ponadto konieczna jest uprawa gleby wokół śliwki. Opadłe gałęzie, owoce, nasiona należy zbierać i niszczyć. Aby kontrolować szkodniki, konieczne jest wykopanie gleby wokół pnia.
• Ćma śliwkowa zwykle objawia się ciemnymi plamami na liściach. Ponadto zmienia się ich wygląd i owoce. Jednak nadal odpadają. W przypadku stwierdzenia takich objawów zabieg chlorofosem należy przeprowadzić po zakończeniu okresu kwitnienia, po około 2 tygodniach. Również wtedy zabieg powtarza się po kolejnych dwóch tygodniach. Ponadto konieczne jest założenie pasów wychwytujących, spulchnienie gleby wokół pnia oraz usunięcie regularnie opadających liści i owoców. Sawfly może objawiać się jako dotknięte obszary na liściach, które stają się coraz większe. Czasem udaje się nawet wypatrzeć największe szkodniki.

Aby pozbyć się pasożyta, należy dobrze wykopać glebę, a także spryskać drzewo karbofosem przed kwitnieniem, a także po zbiorach.

Choroby

Spośród chorób śliwki Stanleya rozważa się najczęstsze i najniebezpieczniejsze monilioza, ponieważ drzewo nie jest odporne na tę dolegliwość. Powszechna jest również choroba, taka jak rdza.

Oznaki rdza na liściach drzewa znajdują się brązowe plamy, a liście mogą rosnąć i pęcznieć. Następnie wysychają i przedwcześnie odpadają. Jeśli te znaki zostaną znalezione, konieczne jest zniszczenie już dotkniętych liści, a także kilkakrotne przetworzenie drzewa mieszanką Bordeaux. Ponadto wszystkie pobliskie jałowce, jeśli występują, są usuwane, ponieważ są nosicielami choroby.

Jeśli drzewo jest chore na moniliozę, kwiaty zaczną zmieniać kolor, a także wysychają. Ponadto liście również więdną, owoce również zaczynają pokrywać się brązowymi plamami, pękają, a kora również pęka. Jeśli pojawią się te oznaki, dotknięte drewno należy przyciąć z powrotem do zdrowego drewna. Chore gałęzie muszą zostać zniszczone. Powinieneś również przeprowadzić leczenie nitrafenem. Odbywa się to na początku wiosny lub po opadnięciu wszystkich liści. Leczenie tlenochlorkiem miedzi pomaga również pozbyć się choroby. Zwykle przeprowadza się go przed i po okresie kwitnienia, stosuje się również mieszankę Bordeaux. W celach profilaktycznych jesienią konieczne jest wykopanie gleby.

Zbiór i aplikacja

Śliwkę domową Stanleya można zbierać wczesną jesienią. Jednocześnie śliwki nie dojrzewają jednocześnie, ale w kilku etapach.

Owoce, które tworzą się na zewnętrznej stronie korony, zaczynają zbierać od dołu do góry. Podczas zbioru konieczne jest zerwanie szypułek, aby owoce były dłużej przechowywane. Nie ma potrzeby usuwania filmu woskowego, co również przyczynia się do długotrwałego przechowywania owoców. Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, plon będzie przechowywany przez co najmniej 3 tygodnie. Temperatura przechowywania powinna wynosić około 6 stopni.

Śliwki są zwykle spożywane na świeżo, ale służą również do przygotowania wykrojów. Są suszone, mrożone, robi się z nich dżemy, marynaty, soki, a także kompoty. Ponadto w wielu krajach do przygotowania suszonych śliwek używa się odmiany śliwki Stanley.

Wniosek

Śliwka Stanley ma wiele zalet i nadaje się do uprawy prawie na całym terytorium naszego kraju. Ponadto odmiana charakteryzuje się dużymi owocami o wysokich walorach zewnętrznych i smakowych.

Śliwka domowa Stanley: wideo o odmianie