Porzeczka

Porzeczka należy do rodziny agrestowej. Sam w sobie gatunek ten łączy prawie 200 roślin. Porzeczki mają rzadką historię wśród innych upraw, a wśród ogrodników są szczególnie popularne. Prawie w każdym ogrodzie znajduje się porzeczka. Oprócz zwykłej czarnej porzeczki bardzo często uprawia się porzeczki czerwone, złote i białe. Ale ze wszystkich rodzajów porzeczek czerń jest uważana za najbardziej użyteczną. Jagody czarnej porzeczki są spożywane zarówno świeże, jak i aktywnie wykorzystywane w przygotowaniach do zimy. A także czarna porzeczka jest aktywnie wykorzystywana w farmakologii i często na jej podstawie powstają różne leki.

Porzeczka: pełna informacja

roślina porzeczka

Porzeczka to wieloletni krzew, który w zależności od odmiany może mieć różny kształt. Może również rosnąć na wysokość od 1 do 2 metrów. W zależności od wieku krzew porzeczki może mieć kolor od jasnozielonego do brązowego.

Każdy krzew porzeczki daje co roku młode pędy, a system korzeniowy może dorastać do pół metra głębokości. Liście krzewu mogą rosnąć od 3 cm do 12 cm, zależy to również od odmiany i wieku krzewu.

Porzeczka zaczyna kwitnąć pod koniec maja, a owocuje od końca lipca. Po posadzeniu krzew zaczyna owocować od drugiego roku życia. Porzeczki są bardzo przydatne i bogate w witaminę C, dlatego są bardzo poszukiwane przez ogrodników.

Roślina porzeczki. Najlepszy czas na sadzenie

O której godzinie najlepiej sadzić porzeczki, zainteresowania wielu ogrodników, zwłaszcza niedoświadczonych. Porzeczki generalnie rosną dłużej niż wszystkie rośliny ogrodnicze. Już w następnym roku po posadzeniu porzeczka zaczyna owocować, jeśli krzew porzeczki jest odpowiednio pielęgnowany.

Ponadto, w zależności od pielęgnacji, porzeczka może rosnąć i aktywnie owocować w jednym miejscu, bez konieczności przesadzania przez ponad 15 lat. Jesienią najlepiej sadzić krzewy porzeczki na otwartym terenie. Chociaż sadzenie można wykonać wiosną.

Do przesadzania najlepiej użyć dwuletniej sadzonki, która ma już w pełni rozwinięty system korzeniowy. Przed sadzeniem sadzonka musi być dokładnie zbadana, ponieważ musi być silna i zdrowa.

Teren dla porzeczek powinien być słoneczny i całkowicie chroniony przed przeciągami i wiatrem. Co najważniejsze, porzeczka uwielbia niekwaśną glebę. Ale jeśli na twojej stronie nadal jest kwaśna gleba, można to łatwo skorygować, dodając do niej zwykłe wapno.

Należy to zawsze zrobić z wyprzedzeniem, najlepiej podczas przygotowania strony dla porzeczek. Również w tym celu do ziemi wprowadzane są granulki superfosfatu i materia organiczna, a także siarczan potasu. Ziemia jest zawsze wykopana na głębokość bagnetu bagnetowego.

Jeśli zdecydujesz się sadzić krzewy porzeczki jesienią, szerokość otworu powinna wynosić około pół metra, a głębokość około 40 cm, a odległość między krzakami powinna wynosić co najmniej 1,5 metra. Na jednym krzaku należy wymieszać i wlać 100 gramów superfosfatu i 1 wiadro próchnicy, a także 50 gramów chlorku potasu.

Na wierzch tych nawozów konieczne jest wylanie warstwy ziemi około 10 cm. Odbywa się to tak, aby korzenie krzewu nie uległy spaleniu. Przed sadzeniem musisz wcześniej przygotować dół na porzeczki. Im szybciej tym lepiej, przynajmniej 2 tygodnie przed sadzeniem.

Należy to zrobić, aby ziemia w dole dobrze się ułożyła.

Sadząc krzew należy pamiętać, że sadzonkę należy opuścić do otworu pod kątem.Ale kołnierz korzeniowy sadzonki nie powinien znajdować się głębiej niż 5 cm w ziemi.Podczas sadzenia należy ostrożnie obchodzić się z korzeniami, ostrożnie je prostując.

To, jak aktywnie będą rosły nowe pędy korzeniowe i młode pędy, zależy od tego, jak prawidłowo obchodzisz się z korzeniami rośliny podczas sadzenia. To bezpośrednio zależy od sadzenia, jak Twój krzew będzie się rozwijał i rósł w przyszłości.

Gdy sadzonka jest już osadzona w ziemi, musi być równie starannie przykryta ziemią i dobrze ubita. A potem sadzonkę należy dobrze podlać ciepłą wodą. Po tym podlewaniu, aby nie tworzyć skórki, najlepiej mulczować ziemię wokół krzaka. W przypadku porzeczek najlepiej nadaje się do tego humus.

Po posadzeniu i podlaniu konieczne jest odcięcie pędów sadzonki 15 cm od ziemi, ale zdecydowanie należy spojrzeć na pąki rośliny. Każda odcięta sadzonka powinna mieć co najmniej 4, a najlepiej 5 pąków.

Również odcięte części pędów mogą zostać wbite w wilgotną ziemię, istnieje duże prawdopodobieństwo, że będą w stanie zakorzenić się, a później wyrosnąć w pełnoprawny krzew.

Jeśli zdecydujesz, że najlepszy czas na sadzenie to wiosna, pamiętaj, że można to zrobić tylko w ostateczności. I musisz mieć czas na wykonanie wszystkich nasadzeń, zanim zacznie się przepływ soków, a nerki jeszcze się nie otworzyły.

Wiosną bardzo trudno jest określić właściwy czas sadzenia krzewów porzeczek. Termin sadzenia wiosennego zależy właśnie od tego, że krzew porzeczki zaczyna rosnąć bardzo wcześnie, można powiedzieć, wczesną wiosną.

Ale ziemia w tym czasie wciąż nie ma czasu na odpowiednie rozgrzanie, a zatem nie ma sensu sadzić w tej chwili porzeczek, ponieważ po prostu się nie zakorzeni. Sadzenie wiosenne jest idealne tylko w jednym przypadku, jeśli dół przygotowany jesienią po prostu nie miał czasu na osiedlenie się.

Porzeczka: właściwa pielęgnacja wiosną, latem i jesienią

Porzeczka nie wymaga od siebie zbyt wiele uwagi. Należy rozpocząć opiekę na wiosnę... Początkowo trzeba przycinać, usuwać wszystkie uszkodzone i dotknięte gałęzie prawie do ziemi.

Trzeba też wykopać krzak i wypełnić to miejsce próchnicą lub obornikiem.

W okresie kwitnienia krzew należy regularnie i obficie podlewać przez cały czas.

Konieczne jest poluzowanie ziemi, ale głębokość nie powinna przekraczać 10 cm, dzięki czemu chwast będzie rósł mniej, a jeśli ziemia zostanie poluzowana i ściółka, można praktycznie zapomnieć o odchwaszczaniu.

Każdej wiosny roślina porzeczki potrzebuje przycinania sanitarnego, aby prawidłowo uformować wzrost i kształt krzewu.

Każdej wiosny należy spryskiwać krzewy porzeczki przed możliwymi szkodnikami i chorobami.

W czasie, gdy krzewy porzeczki zaczynają kwitnąć, należy je dokładnie zbadać, a jeśli zobaczysz podwójne kwiaty, należy je usunąć. A jeśli na krzaku jest wiele takich kwiatów, należy je wykopać z ziemi i spalić.

Pierwsze wiosenne karmienie powinno odbywać się nawozami o wysokiej zawartości azotu.

Lato główną troską o porzeczki powinno być regularne i wysokiej jakości podlewanie. Odchwaszczanie należy też zawsze wykonywać na czas, krzaki nie powinny być zarośnięte. Latem musisz nawozić nawozami organicznymi.

Wszystkie nawozy nanieść na wilgotną glebę, a po zastosowaniu podlać krzewy. Jeśli na krzakach porzeczek zauważono szkodniki, należy natychmiast przeprowadzić przetwarzanie. Ale używanie jakiejkolwiek chemii jest po prostu zabronione prawie miesiąc przed dojrzewaniem jagód.

W tej chwili chemię można zastąpić metodami i środkami ludowymi. Zasadniczo jagoda nie dojrzewa równomiernie, a dojrzała jagoda zaczyna opadać około tygodnia po dojrzewaniu. Dlatego zbiór odbywa się selektywnie, dojrzałe jagody są usuwane, a reszta pozostawiana do dojrzewania.

Po zakończeniu zbiorów krzaki należy podlać. Ale po podlaniu musisz natychmiast poluzować ziemię.

Wykonywane jest ostatnie karmienie jesienią - pod koniec września.W tym czasie na ziemię należy nakładać nawozy organiczne i mineralne. A także w tym czasie przeprowadza się przycinanie i formowanie krzewów. W tym czasie powinno również odbywać się sadzenie i przesadzanie krzewów.

Jeśli jesienią spadnie zbyt mało deszczu, należy kontynuować podlewanie. Niezbędne jest również prowadzenie profilaktyki przed chorobami i szkodnikami.

I jest to konieczne jesienią, ponieważ wiele szkodników może łatwo zimować w korze rośliny lub w ziemi, więc gleba jest również wykopana wokół krzaka na głębokość 10 cm.

Porzeczka. Opis rośliny i ogólna pielęgnacja

roślina porzeczka

Im zdrowsza i silniejsza roślina porzeczki, tym mniej prawdopodobne jest, że zachoruje na jakąkolwiek chorobę. Ale w każdym razie zapobieganie musisz przeprowadzić. Niedoświadczeni ogrodnicy zawsze interesują się tym, jak przetwarzać krzewy porzeczki, aby pozostały zdrowe.

Należy pamiętać, że wraz z pąkami na wiosnę budzą się również szkodniki i choroby, które z łatwością przetrwały zimę. Dlatego najskuteczniejszym rozwiązaniem do przetwarzania jest mieszanka Bordeaux, Karbofos lub Siarczan Miedzi.

Roztwory te można zastąpić Nitrafenem, ale należy je stosować ściśle według instrukcji.

Również wiosną krzew należy oczyścić z zeszłorocznej trawy i luźnych liści, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że szkodniki przetrwały tam również zimę. Nawiasem mówiąc, leczenie lekami odbywa się dokładnie po wiosennych zbiorach.

Jeśli zima była śnieżna, to wiosna podlewanie należy przeprowadzać rzadziej niż po nieco śnieżnej zimie. Po śnieżnej zimie w ziemi pozostaje zbyt dużo wilgoci, a gdy śniegu było mało, krzaki po prostu potrzebują pożywienia.

W czasach, gdy owoce są już zawiązane i zaczynają lewać, podlewanie porzeczek jest potrzebne bardziej niż kiedykolwiek. Jeśli w tym okresie rozwoju porzeczek występuje susza, trzeba podlewać krzaki co kilka dni i tylko ciepłą wodą.

Krzew powinien być namoczony na głębokość pół metra. Podlewanie rośliny również musi być wykonane prawidłowo, to znaczy ściśle pod krzakiem roślinnym. Można też wykopać małe okopy wokół krzaków, aby woda na pewno nie dostała się na liście.

Jeśli susza jest jesienią, potrzebne jest obfite podlewanie zimowe. Przede wszystkim podlewanie wymaga czarnych porzeczek, ale czerwone i białe wymagają znacznie mniej wilgoci.

Jeśli przed sadzeniem wszystkie niezbędne nawozy, następnie przez następne 2 lata nie trzeba karmić porzeczek. Ale już w trzecim roku konieczne będzie okresowe stosowanie wszystkich niezbędnych nawozów.

Po raz pierwszy wiosenne karmienie odbywa się nawozem, który zawiera jak najwięcej azotu. Odbywa się to głównie za pomocą mocznika, młody krzew wymaga 50 gramów nawozu. Ale dla krzewu, który ma 4 lata i więcej, potrzeba tylko 20 gramów nawozu, ale karmienie musi odbywać się już dwa razy w sezonie.

Oznacza to, że karmić 1 raz mocznikiem, a następnie dodać nawóz organiczny, obornik, odchody kurczaka, kompost itp. Możesz również dodać do 20 gramów siarczku potasu i do 50 gramów superfosfatu. Opatrunki te trzeba powtarzać każdej wiosny.

Aby Twoje krzewy porzeczki zawsze były zdrowe, miały dobrą odporność na choroby i szkodniki, a także dawały duże zbiory, hodowcy zalecają zrobić 3 opatrunki dolistne od czerwca do lipca.

Aby to zrobić, musisz przygotować specjalną pożywkę, która zawiera: 5 gramów manganu potasowego, 3 gramy kwasu borowego i 35 gramów siarczanu miedzi. Każdy składnik należy rozcieńczyć osobno w niewielkiej ilości wody, a następnie rozcieńczyć razem w jednym wiadrze ciepłej wody.

Opryskiwanie krzewów należy wykonywać przy pochmurnej pogodzie lub wieczorem, gdy nie ma już palącego słońca i wiatru.

Każdej wiosny po prostu trzeba przeprowadzić przycinanie krzak. W tym czasie wszystkie złamane, chore i osłabione gałęzie po zimie są odcinane. Ułatwia to dalszy rozwój krzewu i daje siłę tylko zdrowym gałęziom.

Konieczne jest również odcięcie wszystkich gałęzi, które mają już 6 lat, po prostu nie są już potrzebne, ponieważ na gałęziach 4 i 5-letnich powstaje więcej jajników. Wszystkie słabe i suche gałęzie są koniecznie odcięte.

Jeśli przycinasz krzew regularnie i na czas, krzewy czarnej porzeczki mogą żyć i aktywnie przynosić owoce nawet przez 20 lat. Jeśli chodzi o czerwoną porzeczkę, procedury są takie same, ale jednocześnie żyje trochę krócej, do 15 lat.

Każdej jesieni, kiedy liście już opadają, konieczne jest również przycinanie. Jeśli wiosną odcięte zostaną tylko te gałęzie, które nie przetrwały zimy, a latem wyprowadzają młode pędy, to jesienią należy dokładnie przeprowadzić przycinanie.

Nadaj krzewowi pożądany kształt, usuń nadmiar młodych pędów i wytnij wszystkie stare gałęzie.

Przycinanie jest zawsze dokładniejsze jesienią. Najpierw, po jesiennym posadzeniu sadzonki, gałęzie przycina się do 15 cm od ziemi. A w drugim roku życia z tego krzewu musisz wybrać do 5 najsilniejszych gałęzi, a resztę bez żalu wyciąć.

Na 3 lata i dalej pozostaje do 6 młodych pędów, które są większe i silniejsze od pozostałych, a dodatkowe są po prostu wycinane. Aby krzak rozwijał się prawidłowo i dawał przyzwoity plon, nie pozwól, aby krzak był zbyt gęsty.

W tym celu wycina się wszystkie słabe gałęzie, a gałęzie 2-3-letnie są wycinane, aby pozostało na nich około 4 pąków. Jeśli procedura przycinania zostanie przeprowadzona prawidłowo i na czas, to w wieku 4 lat krzew porzeczki zostanie całkowicie i prawidłowo uformowany.

A wszystko, co pozostaje dla ciebie w przyszłości, to tylko cięcie starych gałęzi. Przycinanie czerwonych i białych porzeczek nie różni się zbytnio od czarnej. Przycinanie porzeczek powinno odbywać się wczesną wiosną, choć dokładnie tak samo jak w przypadku czarnej porzeczki.

Ale nie musisz szczypać i odcinać młodych pędów. W przypadku czerwieni i bieli wycina się tylko te gałęzie, które są starsze niż 7 lat. A jeśli chodzi o młode pędy, możesz wyciąć tylko dodatkowe pędy.

Reprodukcja porzeczek

Do rozmnażania porzeczek bardzo często stosuje się warstwy łukowate, a jeszcze częściej sadzonki zielone lub sztywne. Do rozmnażania nadają się również dwuletnie gałązki, które po prostu odcina się od krzaka.

Te metody są idealne dla czarnych porzeczek, ale lepiej nie rozmnażać czerwonych przez sadzonki. Warstwy są najbardziej odpowiednie do hodowli czerwonych porzeczek.

Jeśli chodzi o uprawę krzewów porzeczki z nasion, po prostu nierealne jest robienie tego na zwykłej stronie, nie trzeba nawet poświęcać na to czasu i energii. Tylko hodowcy są zaangażowani w tę metodę, ponieważ jest to bardzo złożony i długi proces, który może trwać dłużej niż rok.

Porzeczki można rozmnażać zarówno w kolorze zielonym, jak i zdrewniałe sadzonki... Sadzonki są używane znacznie częściej niż zielone, ponieważ w każdej chwili można je przygotować do przyszłego sadzenia.

Sadzonki można sadzić nie tylko jesienią, ale także wiosną. Doświadczeni ogrodnicy zalecają początkującym zbieranie sadzonek do sadzenia podczas pierwszych przymrozków. Długość sadzonek do sadzenia powinna wynosić do 20 cm i do 1 cm grubości.

Zaleca się odcięcie sadzonek ze środka 3 letnich gałęzi. Aby jednak wilgoć nie wyparowała z sadzonek podczas przechowywania przed sadzeniem i nie zniknęła, miejsce cięcia sadzonek należy przykryć boiskiem ogrodowym. Należy to zrobić zarówno na krzaku, jak i na samym cięciu.

Następnie sadzonki należy owinąć jeden po drugim w wilgotny papier, włożyć do plastikowej torby i umieścić to wszystko w zimnym miejscu. Wczesną wiosną sadzonki należy wyjąć i posadzić w łóżkach.

Sadzi się je w taki sam sposób jak sadzonki pod zboczem, a odległość między sadzonkami powinna wynosić około 20 cm, a szerokość powinna być taka sama. Ale kiedy sadzisz sadzonkę, miejsce, które wcześniej pokryłeś boiskiem ogrodowym, należy odciąć pod kątem.

Po posadzeniu sadzonki należy obficie podlewać i ściółkować. W tym celu możesz użyć wszystkiego, co chcesz, torfu, trocin, próchnicy itp.e. Najlepiej umieścić łuki nad łóżkiem z sadzonkami i przykryć folią.

Folia jest usuwana tylko wtedy, gdy na sadzonkach pojawiają się liście. Przez cały ten czas ogród trzeba regularnie podlewać i pilnować, aby ziemia nie wysychała. Przez całe lato sadzonki należy podlewać, odchwaszczać i karmić dziewanną.

Wkrótce sadzonki zamienią się w sadzonki, a wraz z nadejściem jesieni najsilniejsze zostaną przeszczepione na stałe miejsce, a sadzonki, które okazały się słabe, należy pozostawić w ogrodzie do następnej jesieni.

Aby ukorzenić porzeczki zielone sadzonki, potrzebujesz szklarni. Sadzonki należy wycinać tylko z prawidłowo rozwiniętych pędów, a wierzchołek pędu nie może być ukorzeniony. Zielona łodyga musi być przycięta nie dłuższa niż 15 cm i musi mieć co najmniej dwa liście.

Aby sadzonki miały korzenie, należy je na chwilę umieścić w małym pojemniku z wodą, aż korzenie wyrosną co najmniej 2 cm. Po uformowaniu korzeni sadzonki należy sadzić w workach.

Ale nie zapomnij zrobić dziur w dnie torebek, aby podczas podlewania łatwo wydostał się nadmiar płynu. Podlewanie sadzonek takim sadzeniem należy wykonywać tylko raz na 2 dni. A 10 dni po posadzeniu podlewanie należy zmniejszyć do 1 raz w tygodniu.

Sadzonki powinny przebywać w domu na parapecie do maja, kiedy to dorastają do pół metra. W maju sadzonki przesadza się do otwartego gruntu o 15 cm głębiej niż pierwotnie rosły w worku. Korzenie rośliny muszą znajdować się całkowicie w ziemi, więc podczas przesadzania wystarczy przyciąć worek.

Krzew porzeczki jest jeszcze łatwiejszy do rozmnażania nawarstwianie... Przy tego rodzaju sadzeniu system korzeniowy krzewu zostanie w pełni uformowany w ciągu roku po przesadzeniu. Aby przeszczepić warstwy, musisz wybrać gałąź, która ma już 2 lata.

Powinien być absolutnie zdrowy, a z krzaka ta gałąź powinna rosnąć pod kątem. Pod tą gałęzią musisz zrobić bruzdę o głębokości nie większej niż 10 cm, a samą gałąź należy ostrożnie zgiąć i tam ułożyć.

Należy jednak pamiętać, że wierzchołek gałęzi musi znajdować się nad ziemią, a sama gałąź musi być zamocowana w ziemi. Warstwy w ziemi należy okresowo podlewać. Odbywa się to tak, że system korzeniowy staje się silniejszy wraz z upadkiem, a sama sadzonka jest w pełni rozwinięta.

Po przygotowaniu warstw należy go odciąć od dorosłego krzewu i przesadzić w stałe miejsce.

Główne choroby roślin porzeczek

Porzeczki często mają te same choroby i szkodniki, co inne krzewy ogrodowe. Najczęściej choroba pojawia się, gdy niewłaściwie pielęgnuje się krzew.

Porzeczka najczęściej cierpi na takie choroby jak:

Antraktoza - przy tej chorobie na liściach porzeczki pojawiają się wypukłe brązowe plamy. Z biegiem czasu powiększają się i szybko łączą, dlatego liście po prostu wysychają i odpadają. Choroba zaczyna rozprzestrzeniać się z dna buszu i stopniowo wkrada się wyżej.

Septoria - przy tej chorobie najpierw na liściu pojawiają się okrągłe brązowe plamy, stopniowo rozjaśniają się i wybielają, a wokół samej plamki pozostaje brązowa obwódka. Stopniowo choroba ta może również wpływać na jagodę.

rdza kielichowa To choroba grzybicza. Na liściach porzeczki pojawiają się pomarańczowe osobliwe „podkładki”, w których znajduje się grzyb, który szybko się rozwija.

Terry - z tą chorobą na krzaku pojawiają się fioletowe podwójne kwiaty. Również na młodych warstwach liście ciemnieją i rozciągają się. Stopniowo wszystkie liście na krzaku ciemnieją, tracą aromat i przestają owocować.

Szara zgnilizna - ta choroba dotyka wielu roślin. Początkowo na liściach pojawiają się brązowe plamy, które stopniowo wpływają również na drewno. Krzew zaczyna więdnąć i stopniowo całkowicie zanika.

Rdza kolumnowa - w przypadku tej choroby na liściach pojawiają się małe żółte plamki, a po przeciwnej stronie liścia pojawiają się narośla. W tych naroślach siedzą zarodniki grzyba, które z czasem infekują cały krzew, niszcząc go.

Martwica łodyg i gałęzi - przy tej chorobie kora rośliny staje się zbyt sucha, stopniowo pęka i wysycha. W związku z tym krzew bardzo szybko umiera.

Mozaika w paski - ta choroba bardzo często rozprzestrzenia się latem. W tym samym czasie wokół żył na liściu pojawia się rodzaj żółtego wzoru.

Mączniak - ta choroba dotyka wielu roślin w ogrodach. Na liściach i owocach pojawia się biały nalot, stopniowo przechodzi do kolejnego etapu i staje się brązowym filmem, po którym owoce po prostu zaczynają gnić.

Martwica martwicza - ta choroba najczęściej występuje w czerwonych i białych porzeczkach. Gałęzie krzewu z tą chorobą po prostu wysychają. To choroba wirusowa, której nie zawsze można się pozbyć. To wszystko dlatego, że 100% lekarstwa na to nie zostało jeszcze wynalezione.

A jeśli nie zaczniesz leczyć tej choroby na czas, możesz łatwo stracić połowę krzaków w jednym sezonie. Dlatego najlepiej jest prowadzić profilaktykę i przy należytej staranności choroba praktycznie się nie pojawia.

Ponadto, w celu zapobiegania tej chorobie, najskuteczniejszymi lekami są: płyn Bordeaux, siarczan miedzi, Nitrafen i Karbofos. Opryskiwanie tymi roztworami tych preparatów należy przeprowadzić wczesną wiosną przed kwitnieniem i jesienią po zbiorach.

Główne szkodniki porzeczek

Również porzeczki mają szkodniki owadzie. Dzięki nim możesz łatwo stracić nie tylko sezonowe zbiory, ale także całkowicie swoje krzaki.

Piła bladonoga - to gąsienice, które całkowicie zjadają liście, pozostawiając tylko żyły. I odpowiednio, jeśli nie ma liści, nie będzie jagód.

Dwuletni chrząszcz liściasty - są to gąsienice, które szkodzą nie tylko owocom, ale także pąkom buszu, jedząc je całkowicie. Szkodnik ten pojawia się nie tylko na porzeczkach, ale także na innych krzewach jagodowych.

Żółta mucha - te gąsienice całkowicie zjadają całe liście. Priorytetem dla tego owada są porzeczki białe i czerwone.

Ogień - jeśli ten szkodnik zainfekował twoje rośliny, jagody zaczynają bardzo szybko śpiewać i równie szybko wysychają bezpośrednio na krzaku. Aby zapobiec pojawieniu się tego szkodnika na twojej stronie, najlepiej jest przeprowadzić profilaktykę, ponieważ pozbycie się go będzie dość trudne.

Mszyca kiełkowa - ten szkodnik jest również owadem, czerpie soki z rośliny przez liście. W tym samym czasie zaczynają się szybko zwijać i wysychać, pędy wyginają się, a nawet całkowicie przestają rosnąć.

Krzew z czasem zatrzymuje się, całkowicie dotknięty przez mszyce. Jeśli nie pozbędziesz się go w tym czasie, możesz pozostać całkowicie bez porzeczek. A także mszyce bardzo szybko infekują wszystkie rośliny w ogrodzie. A biorąc pod uwagę etapy jego rozwoju, z łatwością dotrze na sąsiednie tereny.

Ćma - to motyl, którego gąsienice całkowicie zjadają liście nie tylko białych i czerwonych, ale także czarnych porzeczek.

Mszyce czerwono-żółciowe i galasowe - ten owad w ciągu zaledwie jednego sezonu może wydać do 7 pokoleń potomstwa. Zasadniczo szkodnik ten osadza się na białych i czerwonych porzeczkach. Od tego owada krzew żółknie, liście zaczynają się zwijać, zaczynają puchnąć i stopniowo opadać.

Pajączek Jest owadem, który może zaszkodzić nie tylko czerwonym i czarnym porzeczkom, ale także innym smacznym i zdrowym jagodom. Kiedy krzew zostanie dotknięty kleszczem, liście stają się marmurkowe, zaczynają wysychać i opadać.

Roztocza nerkowe - ten szkodnik gryzie pąki krzaka, a osiedlenie się w nich łatwo toleruje zimę, a na wiosnę zaczyna je całkowicie zjadać.

Producent szkła - te gąsienice są w stanie łatwo dostać się do gałęzi krzewu i całkowicie je wyjadać od wewnątrz. W związku z tym po tym krzak natychmiast umiera.

muszki żółciowe - szkodniki te mają trzy rodzaje: Pędy - zjadają gałęzie krzewu od wewnątrz.

Kwiatowy - owady te pojawiają się podczas kwitnienia i żywią się pąkami. Po czym pąki żółkną i wysychają.

Liściasty - ten rodzaj owadów wygryza dziury w młodych liściach. Co więcej, kiedy te owady uderzają w jagody, z kolei zmieniają swój kształt. Walkę z tym owadem musisz rozpocząć w momencie, gdy się pojawił.

Aby się go pozbyć, istnieje wiele zarówno środków ludowych, jak i chemikaliów. Możesz również pozbyć się tego owada z krzaków porzeczek, przeprowadzając profilaktykę. Przetwarzanie krzewów porzeczek wiosną i jesienią siarczanem miedzi lub mieszanką Bordeaux.

Roślina porzeczki. Rodzaje, odmiany i ich opis

Porzeczka ma szeroką gamę odmian, dzieli się je na: wczesne dojrzewanie, średnio wczesne, średnio dojrzewające, średnio późne i późno dojrzewające.

Odmiany wcześnie dojrzewające:

Perła - Ta odmiana czarnej porzeczki ma dość słodkie i bardzo duże jagody. A także dobrze znosi mróz.

Wenus - ta odmiana ma wysoki krzew o słodko-kwaśnych, dużych czarnych jagodach. Jest mrozoodporna i ma dobrą odporność.

Czarne BMW - Ta odmiana ma wysoki, ale zwarty krzew z ogromnymi czarnymi, słodkimi jagodami. Odmiana ta dobrze znosi suszę, ale nadal potrzebuje podlewania, choć rzadkiego, ale obfitego.

Jonker Van Tets - ta odmiana ma dość duże, słodko-kwaśne czerwone jagody. Jest dobrze odporny na mróz i ma doskonałą odporność.

Biel uralska - ta odmiana nie jest wysoka, ale bardzo rozłożysta, na której rosną duże, słodkie, białe jagody. Jest odporny zarówno na suszę, jak i mróz.

Odmiany średnio wczesne:

Baszkirski gigant - ta odmiana ma bardzo silną odporność zarówno na choroby jak i szkodniki. Jej jagody są czarne, słodko-kwaśne i bardzo duże.

Białoruski słodki - ta odmiana czarnej porzeczki, która ma bardzo duże jagody o słodkim smaku. Jej krzewy średniej wielkości są całkowicie pokryte jagodami.

Umków - krzewy tej odmiany są bardzo wysokie i rozłożyste z dużymi i słodkimi białymi jagodami. Odmiana ta charakteryzuje się niezmiennie wysokimi plonami.

Odmiany w połowie sezonu:

Sanuta Jest wysokim, ale zwartym krzewem o bardzo dużych, słodko-kwaśnych czarnych jagodach. Doskonale znosi nawet najsurowszą zimę.

Osipowskaja słodka - sam krzew tej odmiany jest duży i wysoki. Jej jagody są duże, mają słodkoczerwony kolor, te jagody świetnie nadają się do świeżej żywności.

Imperialny żółty - krzew tej odmiany rośnie średniej wielkości. Jej jagody są żółte, drobne i słodko-kwaśne. A ta odmiana różni się od innych wysoką wydajnością.

Wersal biały - w tej odmianie jagody słodko-kwaśne rosną w różnych rozmiarach i są białe. Bardziej nadaje się do świeżej żywności niż do preform.

Odmiany średnio późne:

Kopanie jubileuszowe - ta odmiana ma bardzo zwarte krzewy z czarnymi jagodami. Jagody średniej wielkości mają słodko-kwaśny smak i są odporne na szkodniki.

Roland - odmiana bardzo odporna na mróz i różne choroby. Jagody tej odmiany mają słodko-kwaśny smak i są koloru czerwonego. Ta odmiana zawsze ma wysoką wydajność.

Odmiany późno dojrzewające:

Leniwa osoba - na tym dużym krzaku rosną bardzo duże czarne jagody.

Valentinovka To odmiana czerwonych porzeczek. Same jagody są bardzo duże i słodkie.

W ostatnim czasie dużą popularnością cieszy się również złota porzeczka. Te krzewy są uważane za ozdobne, a ich kwiaty mają wszystkie odcienie żółci. A jesienią liście stają się różnorodne. Kolor owocu złotej porzeczki zależy od odmiany. Jagody mogą być pomarańczowe, żółte, brązowe, a nawet czarne.

Również porzeczki mają hybrydy i cieszą się dużą popularnością:

Josztań Jest hybrydą czarnej porzeczki i agrestu. Hodowcy hodują tę odmianę od prawie 40 lat. Rośnie na wysokość i szerokość do półtora metra.Jej jagody są duże i mają gęstą skórkę.

Rosną w kilku kawałkach na jednym pędzlu. Jagody te są koloru czarnego z fioletowym odcieniem, mają smak gałki muszkatołowej i przyjemny aromat. Ta hybryda dobrze znosi mróz i ma dobrą odporność na choroby i szkodniki. Krzew tej odmiany może żyć w jednym miejscu nawet do 30 lat.

Chroma - ta odmiana jest również hybrydą porzeczki i agrestu, a powstała w Szwecji. W tej odmianie duże czarne jagody osiągają średnicę do 2 cm Jagody, podobnie jak w poprzedniej mieszance, są zbierane w grona kilku kawałków. W ogóle nie pachną, a smakują jak porzeczki i agrest.

Ogólnie rzecz biorąc, w uprawie porzeczek nie ma absolutnie nic skomplikowanego i może to zrobić absolutnie każda osoba. A ponieważ porzeczka jest bardzo popularną, a co najważniejsze, użyteczną jagodą, każdy powinien posadzić na swojej stronie co najmniej 1 krzew.

Aby roślina porzeczki zadowoliła się zbiorami, wystarczy przestrzegać prawidłowych warunków rozmnażania, sadzenia, podlewania, karmienia i przycinania.

Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednią dla siebie odmianę i dobrą zdrową sadzonkę. A potem, obserwując wszystkie te warunki, w drugim roku uzyskasz smaczne, zdrowe i, co nie jest mało ważne, duże zbiory.