Porzeczka dalekowschodnia

Porzeczka dalekowschodnia należy do odmian średnio dojrzewających. Ta hybryda jest szeroko rozpowszechniona na większości terytorium Rosji, w tym w regionach północnych, Syberii i na Dalekim Wschodzie. W tym artykule skupimy się na charakterystycznych cechach porzeczki odmiany dalekowschodniej, jej mocnych i słabych stronach.

Porzeczka brązowa dalekowschodnia: historia odmiany

Porzeczka brązowa dalekowschodnia: zdjęcie odmiany

Ojczyzną hybrydowej odmiany brązowej porzeczki dalekowschodniej jest terytorium Chabarowska. Tutaj pracownicy Dalekowschodniego Instytutu Badawczego Rolnictwa A.V. Bolonyaev, N.A. Bolonyaeva, V.N. i Gorbunov A.B. przeprowadzono krzyżowanie oryginalnych odmian. Rodzicami nowej hybrydy są stara angielska odmiana „Leah fertile” i porzeczka „Taezhnaya”, która jest szeroko rozpowszechniona na Syberii. Od 1989 r. Porzeczka brązowa dalekowschodnia jest obecna w Państwowym Rejestrze Odmian i jest dopuszczona do uprawy w regionach o surowym klimacie.

Porzeczka brązowa dalekowschodnia: opis i charakterystyka

Zakład
Krzew porzeczki dalekowschodniej brązowej jest średniej wielkości i gęstości, a także z niewielkim stopniem rozprzestrzeniania się. Młode pędy są z reguły proste, pomalowane na jasnozielony kolor, który zbliżając się do szczytu, nabiera odcienia antocyjanów. Na rosnących pędach nie ma pokwitania. Gałęzie porzeczki dalekowschodniej mają grubość zbliżoną do młodych pędów i jasnobrązowy kolor z odcieniem antocyjanów. Nie ma na nich również krawędzi. Nerki jajowate średniej wielkości są ułożone pojedynczo, pod kątem. Podobnie jak gałęzie są jasnobrązowe i nie mają krawędzi. Pąki wierzchołkowe są typu wolnego. Blizna po liściach ma kształt zaokrąglonego klina.

Zielone liście porzeczki dalekowschodniej mają pięciopłatkową strukturę i są średniej wielkości. Ich matowa, pomarszczona powierzchnia nie ma pokwitania i jest pokryta falami. Żyły są bezbarwne. Głownia środkowa ma kształt szerokiego trójkąta z dodatkowymi wypustkami, jest lekko spiczasta i około półtora raza dłuższa od łopatek bocznych. Ostrza umieszczone po bokach z lekko zwężającymi się wierzchołkami wyglądają w różnych kierunkach pod kątem rozwartym. Płaty typu podstawnego są słabo rozwinięte i mają rozłożone żyły. W podstawie blachy w kształcie serca znajduje się otwarte wgłębienie. Na brzegach liści są szerokie i krótkie wycięcia z zaokrąglonym wierzchołkiem. Liście są przymocowane do pędów za pomocą długich i mocnych ogonków, pomalowanych na jasnozielony kolor, z pokwitaniem u podstawy. Ogonki ogonkowe znajdują się pod ostrym kątem do powierzchni pędów.

W okresie kwitnienia krzewy dalekowschodniej brązowej porzeczki pokryte są dużymi kwiatami w kształcie spodka, różowymi z zielonym odcieniem. Średnia długość opadających, średniej gęstości gron jagodowych waha się od 65 do 85 mm. Szypułki i topory nadgarstka są średniej wielkości i pokryte krótką i rzadką grzywką.

Jagody
Jagody odmiany porzeczki dalekowschodniej są duże, ich waga może sięgać 1,3 g. Charakteryzują się zaokrąglonym kształtem i brązowo-czarnym kolorem. Pod cienką wierzchnią warstwą skórki znajdują się średniej ilości nasiona oraz słodko-kwaśny miąższ. Jej profil smakowy został oceniony na 4,2 na 5 możliwych. Miejsce oddzielenia łodygi pozostaje suche, jagody dobrze znoszą transport.
Skład chemiczny miąższu porzeczki dalekowschodniej obejmuje cukier (7%), witaminę C (209 mg na 100 g), witaminę P (do 805 mg na 100 g), substancje pektynowe (do 0,6%).

Jagody porzeczki dalekowschodniej brązowej mają uniwersalne zastosowanie i mogą być spożywane na świeżo, a także wykorzystywane do produkcji dżemów, przetworów, kompotów i soków. Dojrzewają, prawie się nie kruszą.

Cechy owocowania
Odmiana porzeczki brunatnej dalekowschodniej wyróżnia się dość niską samopłodnością. Z tego powodu wykazuje najwyższe wskaźniki plonowania w przypadku obecności zapylaczy na stanowisku. Średnio z 1 hektara zbiera się około 6 ton jagód, co w przeliczeniu na jeden krzew wynosi nieco ponad 2,5 kg.

Porzeczka dalekowschodnia: recenzje ogrodników

• Marina Pietrowna, obwód moskiewski: „Wybrałem do uprawy porzeczkę dalekowschodnią, ponieważ jest to jedna z najbardziej produktywnych odmian porzeczek. Okazało się, że oprócz dobrych plonów i walorów handlowych jagód, odmiana porzeczki brązowej dalekowschodniej ma inne zalety. Przede wszystkim mówimy o dobrej odporności na zimowe mrozy. Ponadto brązowa porzeczka dalekowschodnia wykazuje wysoką odporność na tak powszechną chorobę jak mączniak prawdziwy oraz na atak roztocza nerkowego. Ogólnie rzecz biorąc, z tej odmiany mam tylko jedno pozytywne emocje!”
• Irina Vladimirovna, region Samara: „Dalekowschodnia brązowa porzeczka od dawna rośnie w moim ogrodzie. Lubię stabilne, bogate plony i cechy smakowe jagód. Słabościom odmiany porzeczki dalekowschodniej przypisuję jej potrzebę starannej pielęgnacji i szczególnej uwagi na reżim podlewania. Faktem jest, że jagody porzeczki dalekowschodniej dojrzewają w różnym czasie, co znacznie komplikuje ich zbiór i wyklucza zastosowanie zmechanizowanej metody zbioru.

Wniosek

Porzeczka brązowa dalekowschodnia należy do odmian odpornych na zimę, odpowiednich do uprawy nawet w północnych regionach o surowych zimach. Jeśli na stanowisku znajdują się zapylacze, przynosi to duże plony smacznych i bogatych w składniki odżywcze jagód. Jednak ogrodnik, który zdecyduje się uprawiać na swojej stronie odmianę brunatnych dalekowschodnich porzeczek, będzie musiał poświęcić dużo czasu i wysiłku na pielęgnację nasadzeń, a także profilaktyczne leczenie infekcji grzybiczych.