Metody sadzenia ziemniaków w ogrodzie: standardowe i nowe metody

Wybór metody lądowania

Większość z nas, sadząc ziemniaki, kontynuuje „tradycję” rodziców i dziadków, sadząc ziemniaki tak jak oni. A kiedy wyrośnięty plon nie jest dla nas zbyt szczęśliwy, narzekamy na materiał do sadzenia, warunki pogodowe i inne czynniki, które nie mają nic wspólnego z metodą sadzenia ziemniaków.

Jednocześnie rolnicza technologia sadzenia ziemniaków od dawna nie stoi w miejscu. Metody sadzenia różnią się w zależności od warunków klimatycznych, powierzchni terenu, rodzaju gleby, poziomu wód gruntowych itp.

Na przykład niektórzy ogrodnicy, z powodu ubóstwa gleby, całkowicie porzucili sadzenie ziemniaków w ziemi, uprawiając rośliny okopowe na jej powierzchni. Inni, będąc właścicielami małych działek, opanowali sadzenie ziemniaków w beczkach, workach, wiadrach. Ogólnie, jak mówią, byłoby pragnienie, ale byłby sposób.

Nawykowe metody lądowania

Sadzenie na redlinach, na gładko i w rowach to trzy popularne metody sadzenia ziemniaków.

Metoda grzebieniowa polega na sadzeniu na nasypach o wysokości co najmniej 15 cm, które wykonuje się ręcznie motyką lub traktorem, traktorem pchanym. Odległość między grzbietami powinna wynosić około 70 cm, w grzbietach sadzi się ziemniaki na głębokość 10 cm, w odstępach co najmniej 30 cm.

Ta metoda sadzenia jest odpowiednia na glebach podmokłych, na obszarach o wysokim poziomie występowania wód gruntowych lub na glebach ciężkich, gdzie wymiana powietrza jest utrudniona i niska wilgotność. Jeśli ulewne deszcze są stałym zjawiskiem, ta metoda znacznie zmniejszy liczbę zgniłych bulw. W przypadku gleby lekkiej i piaszczystej ta opcja nie jest odpowiednia.

Metoda płynnego lądowania ma inną nazwę - pod łopatą. W tym przypadku najpierw wykopuje się dołek o głębokości 10 cm, a następnie umieszcza się w nim bulwę. Podczas kopania następnego rzędu wrzucane są wcześniej wykopane dziury. Odległość między rzędami i między otworami pozostawiamy taką samą jak w poprzednim sposobie sadzenia. Najszybszym sposobem jest sadzenie ziemniaków pod łopatą parami.

Pomimo tego, że ta metoda sadzenia jest prawdopodobnie najbardziej powszechna, nadal jest bardziej odpowiednia na obszarach o luźnej glebie i umiarkowanej wilgotności.

Metoda wykopu pod względem głównych parametrów (odległość między rowami, między bulwami, głębokości sadzenia) i wymagań dotyczących rodzaju gleby jest bardzo podobna do poprzedniej, z tą różnicą, że nie kopa się dołów, ale rowy. Ponieważ ta opcja jest dość pracochłonna, częściej korzystają z niej właściciele maszyn rolniczych.

Metody sadzenia ziemniaków: nowości w technice rolniczej

Nietypowe dla większości z nas metody sadzenia ziemniaków to z jednej strony „środki wymuszone”, których przyczyną są ograniczone możliwości (niewielkie powierzchnie, ciężkie gleby itp.), a z drugiej nieograniczone entuzjazm naszych ogrodników w chęci zwiększenia plonów ziemniaków.

Jednym ze sposobów na uzyskanie wysokiego plonu z małej powierzchni jest sadzenie ziemniaków w kopcach. Technika rolnicza jest następująca: na miejscu zaznaczono okrąg o średnicy około 2 metrów, wewnątrz którego w odległości 20-40 cm wykonuje się małe dziury, układa się w nich ziemniaki i posypuje ziemią. W miarę wzrostu ziemniaki wyrastają, tworząc kopiec. Bulwy uformują się warstwami. Na środku takiego wzgórza konieczne jest wykonanie zagłębienia do podlewania.

Inną coraz bardziej popularną metodą jest sadzenie bulw pod słomą. Chociaż oczywiście trudno nazwać to lądowaniem. Polega na tym, że ziemniaki układa się na powierzchni gleby i przykrywa słomą.Wraz ze wzrostem wierzchołków dodawana jest również słoma.

Ta opcja jest dobra na terenach o ciężkich glebach, ponieważ eliminuje konieczność wykopywania gleby, a po zebraniu ziemniaków słoma będzie doskonałym kondycjonerem gleby. Ponadto hodowcy słomy twierdzą, że bulwy rosną duże, ziemniaki są czyste, a ich zbiór wymaga znacznie mniej wysiłku.

Innym niezbyt pracochłonnym sposobem jest umieszczenie pod folią lub czarną włókniną. Glebę na wybranym obszarze należy wykopać, w razie potrzeby nawozić. Następnie przykryj obszar wybranym materiałem i zabezpiecz go bezpiecznie. Na powierzchni materiału wykonuje się nacięcia, wykopuje się pod nimi dziury, umieszcza w nich bulwy i posypuje ziemią. Ta metoda wyklucza dalsze pielenie i hilling ziemniaków. Należy jednak zauważyć, że ta opcja nie jest odpowiednia dla regionów o gorącym klimacie, ponieważ gleba pod czarną folią bardzo się przegrzeje, co odpowiednio wpływa na jakość i wielkość bulw.

Metoda praktycznie nie wymagająca wysiłku i jako taka strona to sadzenie ziemniaków w beczkach, zbiornikach itp. Niektóre sadzą ziemniaki w otworach wykonanych w pojemniku, inne wlewają ziemię do pojemnika i układają na nim bulwy, tworząc w ten sposób 2-3 poziomy w zależności od wielkości pojemnika.

Należy zauważyć, że takie „nowości” mają zarówno zwolenników, jak i przeciwników. A jeśli po aktywnej wiosennej pracy masz jeszcze siłę do eksperymentowania, dlaczego nie spróbować nowej metody, być może w przyszłości stanie się ona dla Ciebie tradycyjna.