Streptocarpus - Streptocarpus

Streptocarpus (Streptocarpus) należy do rodziny Gesneriaceae. Ten rodzaj obejmuje ponad sto trzydzieści odmian. Ta kultura rośnie dziko na terytoriach Azji i Afryki. Ten rodzaj obejmuje roślinność krzewiastą i zielną, może być zarówno roczna, jak i wieloletnia, wszystko zależy od odmiany. Ten kwiat zaczęto uprawiać w warunkach wewnętrznych w XIX wieku. Ta kultura jest rozetowa, a łodyga jest skrócona. Liście są szerokie, lancetowate, mają gęste pokwitanie, mogą być zielone lub barwne. Kwiaty wyłaniają się z zatok liściowych, rosną pojedynczo lub po dwa w pęczku. Nazwa „streptocarpus” pojawiła się ze względu na rodzaj owoców, ponieważ przypominają wydłużone pudełko w spirali. Krzew zaczyna kwitnąć wiosną, kończy jesienią. Zimą roślina jest w krótkim okresie uśpienia, a liście nie opadają.

Streptocarpus: opis rośliny

Streptocarpus: zdjęcie kwiatu

Roślina streptocarpus zaczyna kwitnąć wiosną, kończy jesienią.

Wymaga jasnego, ale rozproszonego oświetlenia. Wiosną i latem warunki temperaturowe powinny wynosić co najmniej dwadzieścia stopni i nie więcej niż dwadzieścia pięć. Wraz z nadejściem październikowych dni reżim temperatury spada do piętnastu stopni.

Przez cały sezon wegetacyjny streptocarpus jest regularnie i umiarkowanie nawadniany. Od dni październikowych zmniejsza się podlewanie, zimą przeprowadza się je w niewielkich ilościach, jednak upewnij się, że grudka gleby w pojemniku nie wyschnie całkowicie.

Poziom wilgotności powinien być umiarkowany. Kiedy krzew aktywnie rośnie, konieczne jest nakładanie opatrunku raz w tygodniu, w tym celu stosuje się kompleks minerałów.

Roślina znajduje się w okresie uśpienia od początku drugiego miesiąca jesiennego do dni lutowych. Przeszczep przeprowadza się wczesną wiosną. Młode rośliny przesadza się raz w roku, osobniki dorosłe raz na trzy do czterech lat.

Podłoże glebowe. Gotowa mieszanka doniczkowa dla Saintpaulia. Lub możesz sam przygotować podłoże, zawiera piasek, próchnicę, liście i ziemię darniową w proporcjonalnym stosunku 1: 1: 2: 3. Jeśli roślina jest młoda, zamiast ziemi darniowej musisz wziąć liściastą.

• Metody hodowlane: sadzonki, dzieląc krzew, nasiona.
• Szkodniki: łuski, wciornastki, mączliki, wełnowce, przędziorki.
• Choroby: szara zgnilizna.

Streptocarpus: uprawa i pielęgnacja w domu

Streptocarpus: zdjęcie kwiatu w pomieszczeniach

Poziom oświetlenia.

Uprawiając streptocarpus w domu, należy zapewnić mu jasne, ale rozproszone oświetlenie. Roślina ta będzie dobrze rosła na parapecie zachodnim lub wschodnim. Jeśli umieścisz go na parapecie wychodzącym na południe, bezpośrednie słońce będzie musiało zostać bezbłędnie rozproszone. Okno północne nie nadaje się do uprawy z powodu braku światła, co negatywnie wpływa na wzrost, rozwój i kwitnienie krzewu.

Warunki temperaturowe.

Wiosną, latem i w pierwszych tygodniach sezonu jesiennego, w pomieszczeniu, w którym paciorkowiec jest uprawiany w domu, należy przestrzegać reżimu temperaturowego w granicach dwudziestu do dwudziestu pięciu stopni. Od początku drugiego jesiennego miesiąca warunki temperaturowe obniżają się, biorąc pod uwagę, że powinny być piętnaście stopni, a nie niższe.Najbardziej optymalny reżim temperaturowy do przenoszenia sezonu zimowego to piętnaście stopni.

Podlewanie paciorkowca

Wiosną i latem kwiat paciorkowca jest regularnie i umiarkowanie podlewany, dzięki czemu śpiączka glebowa nie wysycha w pojemniku przez długi czas. Od początku drugiego miesiąca jesiennego zmniejsza się podlewanie paciorkowców, zimą przeprowadza się je w małej objętości, należy upewnić się, że mieszanina gleby nie wysycha, ponadto ciecz nie powinna w niej zatrzymywać się. Podlewanie odbywa się dobrze osadzoną wodą w warunkach temperatury pokojowej.

Przycinanie.

Przy bardzo niskiej wilgotności powietrza końce liści zaczną wysychać. Powinny być cięte na czas ostrym nożem, a pod prześcieradłem umieszcza się w tym czasie deskę.

Najlepszy opatrunek.

Roślina paciorkowca jest nawożona przez cały sezon wegetacyjny trzy do czterech razy co trzydzieści dni. W tym celu wykorzystywany jest kompleks minerałów.

Przesadzanie.

Młode paciorkowce są systematycznie przeszczepiane, a raczej raz w roku. Dojrzałe krzewy przesadza się rzadziej, zwykle raz na trzy do czterech lat. Kwiaty przesadza się wczesną wiosną do niskich pojemników o dużej szerokości, wypełnionych podłożem glebowym, które obejmuje glebę liściastą i sodową oraz piasek w stosunku 4: 1: 2. Do przesadzania stosuje się również mieszankę gleby zawierającą piasek, próchnicę, darń i glebę liściastą w stosunku 1: 1: 3: 2. W tym celu stosuje się gotową mieszankę gleby dla Saintpaulias ze sklepu. Aby mieszanina gleby nie była zbyt wilgotna, wlewa się do niej trochę pokruszonego węgla drzewnego. Podczas przesadzania młodej rośliny gleba darniowa jest usuwana z podłoża.

Streptocarpus: hodowla w domu

• Reprodukcja przez podzielenie buszu.

Tę metodę stosuje się do krzaków kwiatu paciorkowca wewnętrznego, które bardzo dobrze rosły. Najpierw glebę w pojemniku podlewa się niewielką ilością płynu, następnie wyciąga się roślinę z doniczki, usuwa ziemię z korzeni. Następnie musisz wziąć zaostrzony nóż, oddzielić część pogrubionego korzenia liśćmi. Konieczne jest pozostawienie rozdzielonych części na jakiś czas na ulicy w celu dobrego wysuszenia odcinków, po czym są one traktowane węglem w postaci proszku. Przygotowany pojemnik wypełnia się w dwóch trzecich świeżą mieszanką gleby, następnie umieszcza się tam nacięcie i posypuje podłożem aż do szyjki korzeniowej. Następnie mieszankę gleby lekko zagęszcza się, krzew podlewa ciepłą wodą. Dla przetrwania oddzielonej części pojemnik jest pokryty polietylenem od góry. Aby przyspieszyć ukorzenianie się i zwiększyć wzrost młodych liści, można skrócić duże liście o ½ lub nawet je odciąć. Po chwili rozpocznie się kwitnienie buszu.

• Metoda rozmnażania nasion.

Wysiew nasion odbywa się w małej doniczce, a nasiona są równomiernie rozprowadzane na powierzchniowej warstwie gleby. Następnie garnek jest przykryty szkłem na wierzchu. Sadzonki są podlewane w dół przez paletę, ponadto muszą być regularnie wentylowane, oświetlenie powinno być jasne, ale rozproszone, temperatura powinna zawsze wynosić około dwudziestu jeden stopni. Aby uniknąć obniżenia temperatury, na szybie umieszcza się arkusz papieru. Ale wskazane jest, aby nasadzenia nie znajdowały się w oknie, ale uzupełniały je fitolampami. Po sześciu tygodniach materiał pokrywający nieco się przesuwa, a następnie jest całkowicie usuwany. Gdy rośliny po raz pierwszy zanurzają się w pojemniku, który jest większy niż poprzedni, odstęp między sadzonkami nie wzrasta zbytnio. Aby uniknąć urazów roślin w czasie nurkowania, przeszczep jest przeprowadzany ostrożnie. Najpierw trzeba trochę pukać w ściany pojemnika, następnie sadzonkę delikatnie odpycha się igłą i przesadza do nowej doniczki, trzymając liście palcami.Mieszankę gleby lekko zagęszcza się, po czym nasadzenia podlewa się, następnie doniczkę umieszcza się na palecie i przenosi na ciepło, na wierzchu przykrywa się szkłem lub polietylenem. Za drugim razem rośliny nurkują w osobnych pojemnikach. Dla dobrego rozwoju karmione są sadzonki.

Siew zbóż można przeprowadzać częściej niż raz w roku, a procedurę tę przeprowadza się o każdej porze roku. Krzaki kwitną w różnym czasie.

• Rozmnażanie przez sadzonki.

Z krzaka wycina się młode, zdrowe i dobrze rozwinięte liście kwiatu pokojowego streptocarpus, niewrażliwe na choroby i szkodniki, a następnie wycina się ogonki za pomocą spiczastego materiału. Po wyschnięciu miejsc nacięć ogonek jest posadzony w małym pojemniku i instalowany bezpośrednio. Następnie przeprowadza się opryskiwanie roztworem fungicydu, a doniczkę przykrywa się polietylenem na górze. Następnie pojemnik umieszcza się w pomieszczeniu o dobrym oświetleniu i dodatniej temperaturze. Po czterech do sześciu tygodniach pojawiają się młode pędy. Po wyrośnięciu i wzmocnieniu roślina przesadzana jest do stałego pojemnika. Jeśli uprawiasz różne odmiany tej rośliny, naklej naklejki z imieniem na doniczki.

W celu rozmnażania paciorkowca wykorzystuje się część ulotki. W tym celu blachę układa się zewnętrzną stroną na desce, a następnie ostrym ostrzem dzieli na paski o szerokości 50 mm. Liść jest cięty w płaszczyźnie prostopadłej do żyły centralnej. Dolne i górne części ulotki są wyrzucane, pozostałe części sadzi się w dołach dolną częścią ogonka w dół pod kątem czterdziestu pięciu stopni. Między sadzonkami powinien być odstęp trzydziestu mm, a nie mniej. Następnie przeprowadza się opryskiwanie roztworem fungicydu, po czym pojemnik przykrywa się polietylenem na wierzchu i przenosi do pomieszczenia o wysokiej wilgotności, w którym obserwuje się warunki temperaturowe w zakresie od dwudziestu do dwudziestu dwóch stopni. Ogonki są podlewane przez paletę, a także muszą być codziennie wietrzone. Młode pędy pojawią się za sześć do ośmiu tygodni.

Kwiat Streptocarpus może być rozmnażany przez podłużną część listka. W tym celu arkusz układa się na płycie od zewnątrz, następnie żyłę środkową oddziela się zaostrzonym ostrzem. W 2 częściach liścia kawałki posypuje się węglem w postaci proszku. Następnie sadzi się je w dołach z punktem cięcia skierowanym w dół, zakopuje się je na jedną trzecią długości ogonka liściowego, następnie mieszankę gleby lekko zagęszcza się, następnie przeprowadza się podlewanie, a pojemnik przykrywa się polietylen na wierzchu. Garnek przenosi się do pomieszczenia o dobrym oświetleniu i korzystnej temperaturze powietrza. Sadzonki pojawią się na całym liściu w płaszczyźnie podłużnej od żył bocznych. Środkową żyłę wewnętrznej strony liścia tnie się na kawałki równe 20 mm co kilka cm, a następnie cięcie wewnętrzną stroną przypina się do powierzchniowej warstwy gleby, a następnie wykonuje się obróbkę roztworem fungicydu. Na szczycie podestu są przykrywane szkłem, a następnie przenoszone do pomieszczenia o dobrym oświetleniu, a miejsce to musi być również chronione przed bezpośrednim działaniem słońca. Po pojawieniu się młodych pędów materiał pokrywający nieznacznie się przesuwa.

Po przesadzeniu wyrośniętych i dojrzałych krzewów paciorkowca w osobnych pojemnikach, w pierwszych dniach pokrywa się je materiałem polietylenowym. Po zdjęciu osłony z sadzonek należy zachować taką samą ostrożność jak w przypadku roślinności dorosłej.

Trudności w uprawie kwiatów w pomieszczeniach

• Pojawienie się szarej zgnilizny. Przy zbyt dużym podlewaniu roślina może zostać uszkodzona przez szarą zgniliznę.
• Wiercenie pąków. Powodem jest bardzo wysoki reżim temperaturowy.
• Krawędzie liści stają się brązowe. Przyczyny: woda w mieszance doniczkowej stoi w miejscu; bardzo niska wilgotność powietrza.
• Szkodniki. W częstych przypadkach krzak jest atakowany przez wciornastki, przędziorków, łuski, mączliki i wełnowce.

Streptocarpus: odmiany i gatunki z nazwami i zdjęciami

• Streptocarpus Śnieżnobiały (Streptocarpus candidus).

Ta kultura to rozeta. Liście marszczą się na około piętnaście cm szerokości, do czterdziestu pięciu cm długości, krzew kwitnie wspaniale. Powierzchnia białych kwiatów o długości 25 mm ma fioletowe linie. Dolna warga kwiatu ma fioletowe paski, a gardło fioletowe kropki.

• Streptocarpus duży (Streptocarpus grandis).

Ten krzew ma tylko jeden liść, około trzydziestu cm szerokości, do czterdziestu cm długości. Łodyga dorasta do pół metra, na szczycie wyrasta kwiatostan frędzla, który składa się z kwiatów, korony ich jasnofioletowego zabarwienia, gardło jest ciemniejsze, im dolna warga jest biała.

• Streptocarpus Chaber bławatek (Streptocarpus cyaneus).

Chaber Streptocarpus: zdjęcie odmiany

Kwiat jest rozetowy, łodyga dorasta do piętnastu cm, kwiaty na łodydze są różowe, zebrane po dwie w pęczku. Środek jest żółty, a powierzchnia gardła pokryta fioletowymi paskami i kropkami.

• Streptocarpus wendlandii.

Streptocarpus Wendland: zdjęcie odmiany

Ojczyzną tego gatunku jest południe kontynentu afrykańskiego. Roślina ma tylko jeden liść, osiąga metr długości, ponad pięćdziesiąt cm szerokości, powierzchnia ciemnozielonego zabarwienia ma jaśniejsze nerwy. Z zatok wydłużonej szypułki kwiaty rosną pięć cm, korona jest pomalowana na ciemnofioletowy kolor, powierzchnia gardła pokryta jest białymi paskami.

• Streptocarpus glandulosissimus (Streptocarpus glandulosissimus).

Streptocarpus Glandulosissimus: zdjęcie odmiany

Odmiana ta występuje dziko na terenach górskich Ulugur i Uzambar. Łodyga dorasta do piętnastu cm, kolor kwiatów może być inny, od ciemnoniebieskiego do fioletowego.

• Streptocarpus johannis (Streptocarpus johannis).

Łodyga jest pionowa. Rozeta kwiat. Liście mają około dziesięciu cm szerokości i do pięćdziesięciu cm długości, a łodyga ma około trzydziestu niebiesko-fioletowych kwiatów o wielkości 20 mm.

• Streptocarpus królewski (Streptocarpus rexii).

Król Streptocarpus: zdjęcie odmiany

Paciorkowiec królewski jest kulturą rozetową. Ojczyzna - południe terytorium Afryki. Powierzchnia podłużnych liści lancetowatych jest owłosione, mają 5 cm szerokości i do 25 cm długości. Kwiaty wyrastają z zatok pojedynczo lub zbierają się w pęczku, korona ma kształt lejka , osiąga około pięćdziesiąt mm długości, w przekroju - około dwudziestu pięciu mm. Kwiaty są pomalowane na blady lawendowy kolor, powierzchnia gardła i rurki ma fioletowe paski. Krzew kwitnie długo i obficie.

• Streptocarpus Primrose (Streptocarpus polyanthus).

Ojczyzną tego paciorkowca jest południe terytorium Afryki. Liść jest gęsto owłosiony, o długości około trzydziestu cm, szypułki są długie, kwiaty niedźwiedzia wielkości 40 mm, bladoniebieskie z żółtym środkiem pośrodku. Gardło jest bledsze, przypomina otwór zamka.

• Streptocarpus primulifolius (Streptocarpus primulifolius).

Rozeta kwiat. Tylko cztery kwiaty mają kolor od białego do jasnofioletowego, ich powierzchnia ma kropki i paski. Łodyga dorasta do dwudziestu pięciu cm.

• Streptocarpus Rocky (Streptocarpus saxorum).

Streptocarpus Skalny: zdjęcie odmiany

Rosnący dziko paciorkowiec ten można znaleźć na wyżynach tropików na wschodzie kontynentu afrykańskiego, na wysokości ponad tysiąca metrów nad poziomem morza. Łodygi zwisają, dorastają do pięćdziesięciu cm, liście znajdują się przeciwnie. Kwiaty są lekko pochylone do ziemi, pomalowane na niebieskawy kolor, przypominający kwiaty Saintpaulia.

• Streptocarpus Holst (Streptocarpus holstii).

Dziko rosnący Streptocarpus Holst można znaleźć w tropikach wschodnioafrykańskiego kontynentu. Pędy są soczyste, elastyczne, dorastają do pół metra.Liście są pomarszczone, położone naprzeciwko, ich powierzchnia jest owłosione, mają długość około pięćdziesięciu mm. Kwiaty takiego streptocarpusa są fioletowe, mają rozmiar trzech cm, rurka koronowa jest biała.