Buraki: cechy uprawy i pielęgnacji na otwartym polu

Teraz trudno sobie wyobrazić, że buraki, które od dawna i gruntownie zadomowiły się w naszych ogrodach, faktycznie pochodzą z wybrzeża Morza Śródziemnego. To ukochane warzywo korzeniowe jest podstawą pysznych potraw, zawiera wiele witamin, jest przechowywane przez długi czas i wcale nie jest trudne do uprawy.

Buraki: wybierz odmianę

Są buraki cukrowe, pastewne i buraki ćwikłowe. Różni się kształtem i kolorem, a także pod względem dojrzewania: odmiany wcześnie dojrzewające, średnio dojrzewające i późne. Odmiany wcześnie dojrzewające są gotowe do spożycia po dwóch lub dwóch i pół miesiąca, zaczynają być spożywane latem, ale nie nadają się do długotrwałego przechowywania. W tym celu sadzi się odmiany w połowie sezonu i późne, które dojrzewają w ciągu 3-5 miesięcy. Buraki zebrane po pełnej dojrzałości można przechowywać w odpowiednich warunkach przez kilka miesięcy. Dlatego przy wyborze odmiany należy wziąć pod uwagę zarówno czas dojrzewania, cechy klimatyczne, jak i cel uprawy (jedzenie lub przechowywanie, oto pytanie!). Buraki są również dobre, ponieważ jedzą nie tylko korzenie, ale także blaty - buraki dodaje się do sałatek, okroshki, zup. Jest nie mniej smaczny i zdrowy niż warzywa korzeniowe, szkoda, że ​​niektórzy o nim zapominają!

Burak: przygotowanie terenu

Wybierając miejsce na buraki zacznij od tego, że bardzo lubią słońce i oczywiście od zasad płodozmianu: za każdym razem sadź je w nowym miejscu, nie sadź buraków po rzodkiewce, marchwi i także kapusta (mówimy o wszystkich rodzajach kapusty). Najodpowiedniejszymi prekursorami dla buraków są psiankowate: pomidory, papryka, bakłażany, a także cebula, ogórki i wszelkiego rodzaju rośliny strączkowe. Wybór jest dość duży, więc możesz co roku przenosić buraki w nowe miejsce. A jeśli twój ogród jest mały i musisz zagęszczać swoje uprawy, sadząc je na łóżkach sąsiadów, pamiętaj, że buraki są bardzo przyjazne i dogadują się z każdym warzywem lub przyprawą, z wyjątkiem fasoli. Jeśli mówimy o glebie, buraki są dość skromne - z trudem przetrwają nawet kwaśne gleby, ale mimo to przetrwają stojącą wilgoć. Ale oczywiście plony uprawiane na glebach lekkich gliniastych lub piaszczysto-gliniastych o normalnej wilgotności będą znacznie bardziej obfite i lepszej jakości. Przygotowanie terenu musi rozpocząć się jesienią - wykopać ziemię, usuwając napotkane larwy i chrząszcze oraz, co najważniejsze, wszystkie szczątki roślinne. Odpowiednio przygotowana gleba to klucz do zdrowych zbiorów. Również jesienią zastosuj nawozy - materię organiczną (kompost lub humus) i kompleks nawozów mineralnych. Uważaj na minerały - buraki są wrażliwe na przedawkowanie, w tym przypadku mogą rosnąć zdeformowane rośliny okopowe z pęknięciami i nagromadzonymi azotanami. Nie używaj również świeżego obornika jako nawozu. Pozostaw glebę przygotowaną według wszystkich zasad, aby odpocząć do wiosny.

Lądowanie

Tak więc nadeszła wiosna, zdecydowałeś się na odmianę i kupiłeś nasiona, a przygotowana ziemia czeka na daczy. Teraz nadszedł czas na przygotowanie nasion. Należy pamiętać, że jeśli nasiona, które początkowo mają beżowo-brązowy kolor, są rzucane na niebiesko-zielone lub różowe, to zostały już poddane działaniu nadmanganianu potasu lub fungicydu, nie trzeba z nimi nic więcej robić, można od razu Zakład. Jeśli kupiłeś surowe nasiona, ugotujemy je. Moczyć nasiona w roztworze nadmanganianu potasu przez pół godziny, jest to konieczne do dezynfekcji. A następnie zostaw nasiona na wilgotnej szmatce w ciepłym miejscu na kolejny dzień.Opuchnięte nasiona umieść w przygotowanych rowkach (po rozlaniu wodą) w odległości 8-10 cm od siebie (odległość między rzędami 20-25 cm), nie zapominaj, że z 4-5 kiełków może wyrosnąć jedno ziarno. Następnie uzupełnij rowki i ponownie podlej wodą. Należy siać, gdy gleba rozgrzeje się do 10 stopni i nie oczekuje się już mrozów.

Opieka

Po pojawieniu się sadzonek należy je przerzedzić, aby korzenie mogły się normalnie rozwijać ("dodatkowe" pędy można przesadzić w inne miejsce, w tym wieku dobrze się ukorzeniają). Być może po pewnym czasie przerzedzanie będzie musiało zostać powtórzone, rośliny te można już jeść gotując pyszny barszcz z wierzchołków. Reszta pielęgnacji jest normalna: podlewać, spulchniać, nawozić i chwastów. Szczególnie ważne jest podlewanie buraków, aby było wystarczająco dużo miejsca, aby zminimalizować ryzyko rozwoju chorób. Dotyczy to również podlewania - jest niezbędne do wzrostu i tworzenia roślin okopowych, ale nadmierna wilgotność gleby może prowadzić do rozwoju zgnilizny i infekcji. Za pierwszym razem podlewają ją co 5-7 dni, z obowiązkowym rozluźnieniem, gdy buraki dorosną - podlewanie można ograniczyć, ale warto zacząć od warunków atmosferycznych przede wszystkim. Jak wspomnieliśmy wcześniej, buraki mogą akumulować azotany, więc bądź bardzo ostrożny przy doborze i ilości nawozów. Na początku wzrostu można stosować nawozy azotowe, aw okresie formowania roślin okopowych potas i fosfor, ale nie daj się ponieść emocjom, ściśle obliczyć ilość. A im bliżej końca sezonu letniego, tym mniej potrzeba nawożenia i podlewania buraków. A na około 3 tygodnie przed zbiorami podlewanie należy całkowicie przerwać (należy zakończyć nawozami w środku lata). Jeśli mówimy o chorobach i szkodliwych owadach, tak, jest to możliwe. I nie, żaden z moich przyjaciół nigdy tego nie spotkał. Przy odpowiednim przygotowaniu gleby i nasion prawdopodobieństwo choroby buraka jest minimalne. Możliwe szkodniki: mucha buraczana lub pchła, mszyca. Jeśli nie chcesz używać chemicznych środków owadobójczych, ale wolisz środki ludowe, spróbuj spryskać nasadzenia naparem ze skórek cebuli z dodatkiem mydła w płynie. Pomaga również odkurzanie pyłem tytoniowym lub popiołem.

Zbiór i przechowywanie

Wcześnie dojrzewające buraki można zrywać w dowolnym momencie, nie trzeba czekać do pełnego czasu wskazanego na worku z nasionami. A odmiany późne iw połowie sezonu, które są uprawiane do przechowywania, zaczynają być zbierane po tym, jak liście żółkną i wyschną. Należy to zrobić bezbłędnie przy suchej pogodzie i tak ostrożnie, jak to możliwe, aby nie uszkodzić korzeni. Podważają ziemię widłami, zostawiają buraki na chwilę w ogrodzie, aby wyschły. Następnie odcina się wierzchołki, pozostawiając łodygi o długości 2-3 cm, strząsając resztki ziemi i dokładnie badając bulwy - do przechowywania nadają się tylko zdrowe okazy z nienaruszoną skórą. Suszy się je w wentylowanym pomieszczeniu, następnie układa w drewnianych skrzyniach, posypuje piaskiem i lekko sproszkowuje kredą (w celu ochrony przed chorobami). Buraki należy przechowywać w temperaturze nie wyższej niż +2 stopnie i wysokiej wilgotności. Uszkodzone warzywa korzeniowe, które nie przeszły kontroli jakości do przechowywania, można przetwarzać przygotowując sałatki, sos na barszcz lub po prostu zamrozić przez krojenie lub tarcie.

Jak widać, w uprawie buraków nie ma nic nadprzyrodzonego, żadnych sadzonek, żadnej skomplikowanej techniki rolniczej. Cała tajemnica polega na tym, że musisz przestrzegać zasad płodozmianu, a także poświęcić wystarczająco dużo czasu na przygotowanie nasion i gleby, wtedy nie będziesz musiał walczyć z chorobami i szkodliwymi owadami, a jakość plonu Cię zaskoczy i zachwyci.