Wierzchołki buraczane - zalety i zastosowania

Korzystne cechy

Buraki, od korzeni po wierzchołki, to w 100% zdrowe rośliny okopowe. Przypomnijmy, że blaty buraków zawierają wiele przydatnych witamin i minerałów.

Według ekspertów wzmianki o niezwykłych właściwościach tego warzywa można znaleźć w źródłach datowanych na IV wiek p.n.e. I, co ciekawe, początkowo to wierzchołki były spożywane do jedzenia, a warzywa korzeniowe były używane wyłącznie w medycynie.

Na przykład zawarta w jej składzie witamina P ma właściwości zapobiegające powstawaniu miażdżycy i krwotoków. Bogata w blaty witamina U stosowana jest w leczeniu chorób żołądka. Dodatkowo uważa się, że działanie tej witaminy spowalnia procesy starzenia.

Młode liście są źródłem kwasu askorbinowego, który pomaga wzmacniać naczynia włosowate, a także kwasu foliowego, który bierze udział w hematopoezie, bez którego również nie jest możliwe prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.

Przy regularnym spożywaniu łodyg buraków zawierających jod i kobalt poprawia się pamięć.

Sole fosforu, potasu, manganu, wapnia i żelaza pomagają normalizować metabolizm.

Działanie innego zatrzymującego – betainy, która jest przeciwutleniaczem, ma na celu redukcję nadwagi i eliminację „złego” cholesterolu.

Dzięki temu czubki buraków są źródłem dużej ilości składników odżywczych, pierwiastków śladowych niezbędnych do utrzymania organizmu i zapobiegania różnym chorobom.

A liczba potraw, do przygotowania których używa się buraków, jest tak duża, że ​​już wkrótce będziesz mieć nowe ulubione przepisy.

Aby zapewnić jak najdłuższe wykorzystanie zdrowej zieleni do jedzenia, nie tylko w sezonie letnim, blaty są mrożone, suszone i konserwowane. Do tych celów bardziej odpowiednie są oczywiście młode buraki, które dojrzewają do lipca.

Jaki pożytek można znaleźć z wierzchołków pozostałych po okopowych późniejszych uprawach przeznaczonych do przechowywania?

Zastosowanie blatów w ogrodzie

Wielu w najlepszym razie wysyła czubki buraków na kompost, inni po prostu je wyrzucają, być może nie wiedząc, jaki to cenny materiał biologiczny.

Wierzchołki buraków stają się przydatną materią organiczną w ciągu sześciu miesięcy, podczas gdy kompost będzie „dojrzewać” dłużej niż jeden sezon.

Na przykład wierzchołki pozostałe po zbiorze buraków są pokryte krzewami czarnej porzeczki, wiosną są wykopywane, co przyspiesza rozwój młodych pędów, które dają główny plon. Inni mieszkańcy lata układają wierzchołki łóżek truskawkami i wieloletnimi kwiatami, otrzymując na wiosnę nawóz organiczny dla tych upraw.

Ponadto ta ściółka służy jako rodzaj schronienia na zimę.

Możesz zwiększyć żyzność gleby, rozłożyć wierzchołki w łóżkach i wykopać je z początkiem nowego sezonu.

Niektórzy ogrodnicy zostawiają wierzchołki w tych samych łóżkach, w których rosły korzenie. Na kolejny sezon, z uwzględnieniem zasad płodozmianu, na tych rabatach zostaną posadzone inne warzywa, które otrzymają ładunek nowych dla mikroelementów.

Blaty boćwinowe lub buraczane

Zewnętrznie boćwina jest bardzo podobna do buraków. Tymczasem nie jest to nowomodna nazwa blatów, ale tak naprawdę kolejne warzywo, choć bardzo bliskie krewnym zwykłych buraków.

Chard to burak liściasty. Jadalna jest tylko nadziemna część tej kultury, a korzenie nie nadają się do jedzenia. Liście boćwiny są znacznie większe, a ogonki bardziej soczyste.

Jednocześnie jej liście są bardziej miękkie niż czubki buraków i lepiej smakują.Według opinii miłośników buraków liściastych jeden smakuje jak młoda kukurydza mleczna, inni - szpinak, kalafior.

Ale pod względem ilości witamin i składników odżywczych wierzchołki buraków nie ustępują boćwinie.

Ostatnio zainteresowanie tą kulturą rośnie nawet wśród ogrodników w ryzykownych regionach rolniczych. W końcu tę roślinę można uprawiać tam, gdzie sezon wegetacyjny jest wystarczająco krótki. Chard dojrzewa w ciągu 65-70 dni od momentu kiełkowania. Oznacza to, że w sezonie możesz uprawiać i zbierać więcej niż jeden plon tego warzywa. Jednocześnie z jednej rośliny zbiera się do 1 kg zielonej masy. Aby zapewnić sobie zdrowe warzywa przez cały sezon, musisz prawidłowo zbierać boćwinę. Liście należy więc odłamać u podstawy, na zewnątrz wylotu, wtedy jego środkowa część, odradzając się, da nowe, młode.

Istnieje wiele opcji korzystania z karty. Stosuje się go do przygotowywania różnych sałatek, gołąbków, zastępując nimi liście kapusty, dodawany do zup. Ogonki rośliny są duszone, gotowane, smażone.

Jednak świeże spożycie przyniesie organizmowi ogromne korzyści. Co więcej, smak mrożonej botwiny tylko w niewielkim stopniu będzie przypominał letni smak tej zieleni.

Nawiasem mówiąc, niektórym mieszkańcom lata udaje się zbierać boćwinę zimą.

Jesienią roślinę wykopuje się i sadzi w doniczkach lub skrzynkach. Stare liście są usuwane, pozostawiając małą rozetę pośrodku. W warunkach wewnętrznych i przy ciągłym podlewaniu młode zielenie witaminowe zwykle pojawiają się dość szybko.

Jeśli nagle nie spodoba ci się boćwina, jej duże i jasne liście ozdobią witrynę. Na przykład w Europie często można go zobaczyć na rabatach kwiatowych, wśród roślin ozdobnych.

W każdym razie ta kultura jest warta przyciągnięcia twojej uwagi.