Tamus pospolity (korzeń Adama)

Opis Tamusa

Tamus ma inne imię - korzeń Adama. Roślina wieloletnia, rośnie jako liana, która wywodzi się z dość mięsistej i grubej, solidnej bulwy. Taka bulwa może osiągnąć długość 100 centymetrów. Kształtowanie prętowe. Jest bardzo ciężki, prawie 15 kilogramów, ale tylko w najstarszych roślinach. Powierzchnia bulwy jest koloru brązowego, a miąższ wewnętrzny biały. Roślina ma kilka pędów, które skręcają się i osiągają długość około czterech metrów. Naprzemienne ułożenie blaszek liściowych, które znajdują się na wydłużonych ogonkach, płytka jest jajowata, wyposażona w podstawę w kształcie serca. Liście są nieco zaostrzone bliżej wierzchołka, w niektórych przypadkach mają kształt liścia trójklapowego. Żyły na liściach układają się w nierówne łuki.

Korzeń Adama jest rośliną dwupienną, kwiatostany są przeważnie jednopłciowe, okwiat ma prosty kształt. Małe kwiaty są zbierane w kwiatostany nadgarstka. Męski kwiat ma bardziej wydłużony, złożony kształt. Kwiaty żeńskie są proste, krótsze, liczba kwiatów na pędzlu jest zmniejszona, same kwiaty są małe.

Owoce korzenia Adama mają wyraźny czerwony kolor, kształt owocu jest prawie kulą. Aktywne kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu, mechaniczne dojrzewanie owoców następuje w lipcu-wrześniu.
Głównym obszarem wielkoskalowego rozwoju Tamusa są regiony południowe, lasy: Krym, Kaukaz, Abchazja, gdzie przeważają lasy bukowe i zarośla kasztanowe. Uprawa rośliny doprowadziła do wykorzystania lian jako dekoracji w ogrodzie. Ogrodnictwo krajobrazowe jest obecnie dość rozpowszechnione. Wybór projektantów zatrzymał się na takim zakładzie ze względu na jego dobrą odporność na zimno i mróz.

Charakterystyka Tamusa

Ogólnie mówiąc o składzie chemicznym, należy wziąć pod uwagę niepełne badania w tym kierunku, brakuje wystarczających informacji. Ale możliwe jest podkreślenie już ustalonych substancji w składzie: pierwiastki alkloidopodobne zawarte są w minimalnej ilości, składniki steroidowe (na przykład dioksyny), saponiny, garbniki, glikozydy, substancje wielordzeniowe o składzie aromatycznym.

Stwierdzono również obecność kwasów organicznych, takich jak kwas mrówkowy i szczawiowy. Owoc zawiera niektóre aminokwasy, polisacharydy, likopen i lipoksatynę, które z kolei określa się mianem karotenoidów.

Tamus: właściwości lecznicze i ich zastosowanie

Współczesna farmakologia w pełni wykorzystuje lecznicze właściwości rośliny, w zależności od składu pierwiastków chemicznych.

Jako środek przeciwbólowy wywar z korzenia. Taki wywar nadaje się jako środek hemostatyczny, lek moczopędny. Obserwuje się skuteczność w leczeniu kaszlu, zmniejszenie napadów kaszlu. Korzeń oparty jest na olejach tłuszczowych, to zastosowanie takich, które stymuluje przepływ krwi. Ta właściwość wywaru jest wykorzystywana do chorób stawów. Korzeń Adama słynie z właściwości regenerujących.

Wszystkie przygotowane kompozycje lecznicze na bazie korzenia można stosować zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Na przykład przy zaparciach, chorobie przewodu pokarmowego, możesz użyć wywaru. Choroba płuc, zapalenie pęcherza moczowego - możesz bezpiecznie zastosować środek na bazie korzenia adama.

Jednak! Podobnie jak w przypadku stosowania leków chemicznych, przed zastosowaniem kompozycji na bazie korzenia adama konieczne jest skonsultowanie się ze specjalistą. Użycie zewnętrzne nie ma żadnych konsekwencji, ale wewnątrz jest używane z wielką ostrożnością.

Najbardziej na dużą skalę stosowanie leków z obecnością rośliny w składzie na takie choroby: rwa kulszowa, dna moczanowa, reumatyzm, zapalenie wielostawowe, osteochonroza. Istnieją leki stosowane w celu złagodzenia obrzęków z siniakami, siniakami, otarciami.

Pusty. Przeciwwskazania

Jak przygotować surowce do wykorzystania w przyszłości? Posiekaj roślinę po zbiorze, wysusz naturalnie przy dobrej wentylacji, ale w ciemnym miejscu.

Istnieje szereg przeciwwskazań do stosowania preparatów leczniczych opartych na korzeniu Adama:

• stosowanie przez kobiety w ciąży jest surowo zabronione;
• jeśli masz jakąkolwiek nadwrażliwość na składniki leku;
• podanie doustne może podrażniać układ pokarmowy;
• jeśli dawka zostanie przekroczona, pojawiają się wymioty i biegunka;
• skład jagód jest dość trujący, ich stosowanie wewnętrznie odbywa się pod ścisłym nadzorem lekarza, a stosowanie zewnętrzne przy wrażliwej skórze może powodować oparzenia.

Receptury preparatów roślinnych

Podajemy najpopularniejsze przepisy na przygotowanie kompozycji leczniczej z wykorzystaniem korzeni:

1. Odwar do spożycia wewnętrznego - łyżeczka suszonych surowców + szklanka wrzącej wody, następnie umieścić w łaźni wodnej pod pokrywką, gotować przez co najmniej 30 minut. Lekko ostudzić, odcedzić. Odbiór powinien odbywać się 30 minut przed posiłkiem co najmniej 3 razy dziennie, jedna łyżka. ja.;
2. Rosół podczas mycia-1 łyżka. l. świeże surowce, koniecznie posiekane + 1,5 szklanki wrzącej wody, gotować przez pół godziny, pozostawić do zaparzenia na 4-5 godzin. Po wysiłku możesz zacząć go używać, ściśle zewnętrznie.

W artykule omówiono najpopularniejsze kierunki uprawy Tamus vulgaris. Zarówno właściwości dekoracyjne, jak i lecznicze mają w pełni zastosowanie u ludzi. Dlatego możliwe jest połączenie celowości uprawy na ich terenach.