Cierń

Śliwa tarnina ma synonimy, bywa nazywana śliwką kłującą, tarniną, śliwką ciernistą. Nie jest to bardzo duży krzew, który ma dość dużą liczbę ciernistych cierni. Cierń należy do rodzaju Plum i rodziny Pink. Ten artykuł skupia się wyłącznie na cierniach: jak je hodować, przesadzać i pielęgnować. A także jakie puste miejsca można wykonać.

Rybitwa: opis i charakterystyka rośliny

W swoim naturalnym środowisku roślina ta występuje w strefach o klimacie umiarkowanym. Bardzo często cierń rośnie bardzo intensywnie, tworząc praktycznie nieprzeniknione zarośla. Najczęściej rośnie w strefach leśnych i stepowych.

Cierń można zobaczyć w naturze, na przykład na Kaukazie lub Krymie. Z powodzeniem może rosnąć na zboczach około półtora tysiąca metrów nad poziomem morza. Oprócz tych miejsc cierń rośnie w północnej części Afryki, w krajach azjatyckich, w Europie, na Morzu Śródziemnym iw centralnej części naszego kraju.

Cierń stał się znany ludziom w czasach starożytnych, nawet w starożytnych okresach greckich i rzymskich.

Tarnina może rosnąć w formie krzewu, a także mieć postać niezbyt wysokiego drzewa. Na swojej wysokości krzew może osiągnąć wysokość od trzech do pięciu metrów. Jeśli chodzi o cierń drzewiasty, dorasta on do maksymalnej wysokości około ośmiu metrów.

Zarost w okolicy systemu korzeniowego rośnie dość intensywnie, z tego powodu ciernie mocno rozchodzą się na szerokość, tworząc tam prawdziwe, trudno przejezdne żywe ogrodzenie. Kłącze ma kształt pręta, sięgającego na głębokość około jednego metra. Warto zauważyć, że kłącze, podobnie jak korona, dość aktywnie rozgałęzia się i jest w stanie wyjść poza obwód korony.

Gałęzie są prawie całkowicie pokryte licznymi cierniami. Liście przypominają kształt elipsy, na swojej długości mogą sięgać około pięciu centymetrów, na krawędziach są zęby. Ciernie kwitną, zanim liście całkowicie się otworzą. Ten okres zwykle przypada między kwietniem a majem. Jest dużo kwiatów, rosną jeden po drugim, pomalowane na biało. Wielkość kwiatów jest niewielka.

Zewnętrznie owoce cierniste przypominają owoce śliwki. Owoc ciernia ma zaokrąglony kształt, zawiera jedną kość. W smaku dominuje orzeźwiająca kwasowość, wyraźna jest też cierpkość. Taki owoc ma około półtora centymetra. Owoce cierni mają ciemnoniebieski kolor, powierzchnia pokryta woskowym nalotem z niebieskawym odcieniem.

Cierń zaczyna owocować, gdy ma dwa lub trzy lata. Tarnina jest cenną rośliną dla pszczół, jest doskonałym źródłem miodu. Ponadto tarnina dobrze znosi pory suche, a także niskie temperatury.

W uprawie tej rośliny nie ma nic trudnego, poradzi sobie z tym nawet początkujący ogrodnik. Często ta kultura jest sadzona jako żywe ogrodzenie, a także w celu wzmocnienia przybrzeżnych zboczy. Tarnina jest czasami używana jako podkładka pod uprawy takie jak śliwka i morela.

Aby cierń stał się prawdziwą ozdobą twojego ogrodu, warto zwrócić uwagę na niektóre odmiany tej kultury. Zwykle ogrodnicy wolą ozdabiać swoje działki cierniami fioletowymi, czerwonolistnymi i frotte.

Sadzenie ciernia na otwartej przestrzeni

Na otwartej przestrzeni zaleca się sadzenie tej rośliny wczesną wiosną. Jednocześnie konieczne jest wcześniejsze przygotowanie otworów do sadzenia, a mianowicie jesienią. Zimą ziemia osiedli się i osiedli się prawidłowo.

Ciernie będą dobrze czuć się w glinie, piasku gleba. Nawet gleba o dużej zawartości soli, a także gleba wysuszona, może być odpowiednia na ciernie. Duża ilość wilgoci na wiosnę nie jest dla tej rośliny zbyt niebezpieczna. W takim przypadku należy unikać sadzenia w zbyt wilgotnej glebie.

Nie zaleca się sadzenia cierni również w glebie o ciężkiej strukturze. W takim miejscu istnieje ryzyko uszkodzenia krzewu przez niskie temperatury. Dla tej rośliny najlepsze jest dobrze oświetlone miejsce, gdzie będzie wilgotna gleba z dużą ilością składników odżywczych. Poziom kwasowości powinien być idealnie neutralny.

Otwór do sadzenia powinna mieć około sześćdziesięciu centymetrów głębokości i średnicy. Aby zapobiec przypadkowemu wzrostowi ciernia w różnych kierunkach, zaleca się ułożenie ścian dołka za pomocą łupka lub blachy.

Przed posadzeniem tarniny, około tydzień wcześniej, nie będzie zbyteczne przykrywanie dna otworu skorupką jajka. Może się wydawać, że to bardzo duża ilość, ale jeśli zbierzesz muszle zimą, to tak doskonały nawóz będzie gotowy w samą porę do sadzenia cierni. Przygotowaną glebę wylewa się na wierzch takiej warstwy.

Aby przygotować glebę do sadzenia cierni, należy wymieszać wyekstrahowaną glebę z superfosfatem (pół kilograma), kompostem lub humusem (jedno lub dwa wiadra), sosem potasowym (sześćdziesiąt gramów).

Jeśli poziom kwasowości jest zbyt wysoki, glebę należy wapnować. Jeśli, aby stworzyć żywe ogrodzenie z tej rośliny, to podczas sadzenia konieczne jest zachowanie odległości między roślinami około pięćdziesięciu centymetrów. Jeśli sadzisz kilka roślin jednocześnie, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej dwa do trzech metrów.

Po zakupie sadzonek kolczastych trzeba wyprodukować przygotowanie do lądowania... W tym celu kłącze rośliny należy przez pewien czas przechowywać w pożywce. Aby to zrobić, rozcieńczyć humat sodu w ilości od trzech do czterech dużych łyżek w pół wiadra wody.

Na środku dołu do sadzenia należy umieścić kołek wykonany z drewna, który powinien sięgać około pięćdziesięciu centymetrów. Następnie przygotowaną glebę zaznacza się w otworze. Konieczne jest rozprowadzenie go tak, aby wokół obwodu zainstalowanego kołka powstało małe gliniane wzniesienie. Należy na nim ostrożnie umieścić młodą roślinę.

W takim przypadku system korzeniowy należy dokładnie wyprostować. Następnie dół wypełnia się pozostałą glebą odżywczą. Od czasu do czasu trzeba trochę zagęścić warstwy ziemi, aby nie pozostały puste przestrzenie.

Podczas sadzenia należy upewnić się, że szyjka korzeniowa rośliny pozostaje nad ziemią o około trzydzieści do czterdziestu milimetrów. Zaleca się nałożenie na obszar koła pnia dziesięciocentymetrowego wałka z ziemi na całym obwodzie. Następnie na tę stronę należy wlać około dwudziestu do trzydziestu litrów wody.

Gdy cała wilgoć nasyci glebę, nie będzie zbędne układanie warstwy ściółkowania w strefie koła w pobliżu pnia. W ten sposób roślina będzie musiała być rzadziej podlewana. W tym celu wygodnie jest użyć humusu. Po wszystkich powyższych procedurach ostatecznym akcentem w sadzeniu ciernia jest przywiązanie sadzonki do ustalonego kołka.

Terne: pielęgnacja roślin

Po posadzeniu tej kultury na otwartym terenie musisz wyciąć wszystkie pędy rośliny. Wiosną już dojrzały cierń będzie wymagał przycinania. Odbywa się to zarówno do celów sanitarnych, jak i do tworzenia korony. Z reguły zabieg ten przeprowadza się przed obrzękiem nerek.

Ciernie nie są trudniejsze w pielęgnacji niż inne krzewy ogrodnicze jagodowe. Ważne jest, aby na czas podlewać roślinę, rozluźnić strefę przy pniu, pożywnie nawozić, usunąć chwasty, a także niepotrzebny wzrost. Ponadto w pewnym momencie roślina jest przycinana.

Warto pamiętać, że terminowe zbiory to również ważny element pielęgnacji roślin.Ponadto przed nadejściem zimnej pory roku musisz zorganizować przygotowanie ciernia.

W pierwszym okresie po posadzeniu roślina podlewane około raz w tygodniu. Kiedy tarnina staje się trochę silniejsza i starzeje się, należy ją podlewać rzadziej, maksymalnie dwa razy w ciągu trzydziestu dni. A potem, kiedy cierń zaczyna aktywnie rosnąć, a pierwsze liście już się otworzyły, podlewanie staje się bardzo rzadkie.

Jeśli okres letni jest bogaty w opady, podlewanie ciernia nie jest wymagane. Roślina ta dość spokojnie znosi porę suchą. Ale jeśli ciągnie się parna pogoda bez deszczu, trzeba podlewać ciernie. Jedna roślina to około dwudziestu do trzydziestu litrów wody. Trzymaj w cieple.

Aby cierń zachwycał Cię swoimi owocami w dużych ilościach i regularnie, musisz zrobić dodatkowe jedzenie, który jest wymagany do normalnego wzrostu i rozwoju tej kultury.

Do kręgu pnia corocznie aplikowany jest nawóz organiczny. Na roślinę przypada zwykle około jednego wiadra próchnicy. Możesz również zastosować płynną odżywkę na bazie kompleksu pierwiastków mineralnych. Warto pamiętać, że im starsza roślina, tym większe zapotrzebowanie na dodatkowe dokarmianie.

Ważnym krokiem w pielęgnacji ciernia jest przycinanie. Procedurę tę przeprowadza się z reguły wiosną przed rozpoczęciem przepływu soków. Ten okres zwykle przypada na marzec. Podczas przycinania sanitarnego usuwane są pędy i gałązki zranione, uszkodzone przez jakąkolwiek chorobę lub mróz. Musisz także usunąć wyschnięte lub złamane gałęzie.

Kultura ta charakteryzuje się bardzo aktywnym pogrubieniem, z tego powodu konieczne jest systematyczne przerzedzanie korony. Formacja korony - jest to warunek prawidłowego wzrostu i rozwoju rośliny. Kiedy krzewy są jeszcze młode, przycinanie pozostawia od czterech do pięciu gałęzi, które przynoszą owoce. Wszystkie pozostałe pędy należy odciąć u samej podstawy.

Z reguły korona cierniowa ma kształt miski. W pierwszym roku po posadzeniu należy przyciąć rośliny do wysokości około trzydziestu do pięćdziesięciu centymetrów. W drugim roku po posadzeniu konieczne jest usunięcie wszystkich pędów oprócz najsilniejszych i najsilniejszych. Te łodygi powinny być ułożone w kształcie koła.

Jesienią przycinanie odbywa się tylko w razie potrzeby. Zwykle jesienią przeprowadza się tylko przycinanie sanitarne, podczas którego konieczne jest usuwanie uszkodzonych i chorych gałęzi. Takie przycinanie odbywa się po zakończeniu opadania liści.

Jak prawidłowo wyhodować turę

Ta kultura jest propagowana różnymi metodami. Możesz użyć nasion lub rozmnażać roślinę za pomocą odrostów korzeniowych lub sadzonek.

Nasienny metoda nie jest zbyt powszechna ze względu na fakt, że proces ten jest najdłuższy i najbardziej pracochłonny. Dlatego najlepiej stosować wegetatywne metody hodowli cierni.

Jeśli mimo to zdecydujesz się posadzić cierń za pomocą nasion, to aby uzyskać pomyślny wynik, musisz znać pewne zasady wdrażania tej procedury.

W pierwszej połowie września musisz wydobyć nasiona z owoców ciernia i usunąć z nich pozostałą miazgę.

Nasiona sadzi się bezpośrednio na otwartej przestrzeni.

Siew można zorganizować na wiosnę, ale wcześniej trzeba będzie się rozwarstwiać. W tym celu przez cały okres zimowy należy włożyć nasiona do lodówki.

Czasami można znaleźć zalecenia, aby przed zasadzeniem nasion w ziemi umieścić je na dziesięć do dwunastu godzin w mieszaninie wody i miodu. Ogrodnicy zapewniają, że w ten sposób kiełki wykluwają się szybciej. Po tej procedurze wysiewa się nasiona.

Muszą być zakopane w ziemi na około sześć do siedmiu centymetrów. Następnie ten obszar musi zostać objęty. Po wykluciu się kiełków należy usunąć materiał pokrywający. Kiedy młode rośliny mają kilka lat, czas przesadzać je do stałego siedliska.

Jeśli zdecydujesz się pomnożyć kolejkę za pomocą sadzonki, następnie musisz najpierw wybrać odpowiednie sadzonki. Każdy z nich powinien mieć co najmniej pięć zdrowo wyglądających pąków.

Sadzenie sadzonek w pojemnikach do sadzenia odbywa się wiosną. W tym celu wygodnie jest użyć pojemnika, który będzie pełen gleby z substancjami odżywczymi.

Po posadzeniu musisz zorganizować warunki szklarniowe, aby na pewno nastąpiło ukorzenienie. Aby to zrobić, możesz po prostu przenieść swoje nasadzenia do szklarni lub przykryć przezroczystym plastikiem.

Latem sadzonki należy regularnie podlewać, a składniki odżywcze należy dodawać w postaci płynnej. Kiedy nadchodzi jesień, sadzonki są z reguły całkowicie ukorzenione i zamieniają się w młode rośliny, które wkrótce można przesadzić do stałego siedliska.

Reprodukować za pomocą odrosty korzeniowe, trzeba je ostrożnie oddzielić od rośliny matecznej, a następnie rozpocząć sadzenie. Delenki sadzi się w otworach, które są przygotowane wcześniej. Odległość między roślinami powinna wynosić od jednego do dwóch metrów. O takie nasadzenia należy dbać tak samo, jak o zwykłe sadzonki.

O szkodnikach i chorobach tarniny

Ta kultura ma bardzo silną odporność na różne choroby i szkodliwe owady.

Czasami cierń może być dotknięty taką dolegliwością, jak: szara zgnilizna... Choroba ta ma pochodzenie grzybicze i jest wywoływana przez grzyba zwanego monilią. Ten grzyb może przedostać się przez kwitnący słupek rośliny. Choroba ta dotyka przede wszystkim najmłodszych pędów tarniny. Po pewnym czasie blaszki liściowe, a także same pędy, przybierają ciemnobrązowy kolor.

Zgnilizna rozprzestrzenia się od góry rośliny do dołu. Po opadnięciu liści ponownie tworzą się nowe zielone liście, a pod koniec lata żółkną i odpadają. Jednocześnie znacznie zmniejsza się liczba owoców.

Aby rozwiązać ten problem spowodowany chorobą grzybiczą, konieczne jest potraktowanie rośliny środkiem grzybobójczym. W pierwszych dniach wiosny trzeba spryskać ciernie Horusem. W tym celu przygotowuje się rozwiązanie, przestrzegając wszystkich proporcji wskazanych w instrukcjach. Jest to narzędzie, które można w tym celu wykorzystać w przypadku mrozu.

Gdy pogoda jest ciepła, możesz potraktować roślinę mieszanką Bordeaux, Gamair, siarczanem miedzi lub Rovralem. Przed przygotowaniem takiego rozwiązania przeczytaj instrukcję korzystania z konkretnego produktu.

Jeśli chodzi o szkodliwe owady, najbardziej niebezpieczne jest mszyca. Ten owad żywi się sokiem roślinnym znajdującym się w łodygach i liściach. Przede wszystkim dotyczy to młodych pędów, a także liści. Dzięki temu można wykryć pojawienie się żółtego odcienia, a także zmiany kształtów i tekstur.

Mszyce rozmnażają się bardzo szybko, więc szkody, jakie może wyrządzić cała horda owadów, mogą stać się nieodwracalne. Ponadto mszyce są głównym nosicielem różnych chorób pochodzenia wirusowego i z reguły nie można ich leczyć.

Aby rozwiązać problem z mszycami, musisz użyć leku - akarycydu. Rośliny można spryskiwać preparatami Aktellik, Aktara lub innymi podobnymi produktami. Aby problem z mszycami nie pojawił się ponownie na twoich nasadzeniach cierniowych, musisz przetwarzać rośliny więcej niż raz.

Jaka jest kolej?

Istnieje wiele odmian i mieszańców cierni, które sadzi się w ogrodach. Najpopularniejsze z nich zostaną omówione poniżej:

Krzyż numer jeden. Na swojej wysokości taka roślina osiąga około dwustu pięćdziesięciu centymetrów. Owoce są fioletowe, nalot woskowy dość gęsty. Wewnątrz owoce mają słodki smak z orzeźwiającą kwaskowatością i lekką cierpkością. Jeden owoc może ważyć około sześciu do siedmiu gramów.

Zdjęcie ciernia. Krzyż Odmiany nr 1

Krzyż numer dwa... Owoce są fioletowe i zaokrąglone. W swojej wadze jeden egzemplarz może osiągnąć około ośmiu gramów. Na podniebieniu wyczuwalna słodycz i przyjemna kwasowość.Obecna jest również lekka cierpkość.

Zdjęcie ciernia. Krzyż Odmiany nr 2

Cierń ma słodkie owoce. Jak sama nazwa wskazuje, owoce tej odmiany są dość słodkie, prawie bez cierpkości.

Żółta tarnina... To hybrydowa odmiana cierni. Pojawił się przez skrzyżowanie śliwki wiśniowej i tarniny. Owoce są żółte, smak miękki i przyjemny.

Zdjęcie ciernia. Odmiana Żółto-owocowa

Morela. Jest to roślina hybrydowa uzyskana ze skrzyżowania tarniny i moreli. Owoce są blade z różowawym odcieniem. Charakterystyki smakowe są dość wysokie, tony morelowe są wyraźnie odgadnięte.

Zdjęcie ciernia. Odmiana moreli

Pachnący. Jest to roślina hybrydowa, która została uzyskana przez skrzyżowanie tarniny i śliwki Toca. Na swojej wysokości takie drzewo osiąga około czterech metrów. Owoce mają purpurowy odcień, są okrągłe, lekko spłaszczone. Waga owoców może wynosić od ośmiu do dziesięciu gramów. Wnętrze owocu ma żółty miąższ. Smak jest słodki z lekką kwaskowatością. Praktycznie nie ma cierpkiego składnika. Owoce mają bardzo przyjemny aromat z delikatnymi tonami moreli i truskawek. Ziarno nie jest duże w środku, oddzielenie od miąższu jest niezakłócone.

Rybitwa pachnąca: zdjęcie odmiany

Shropshire. Ten cierń odmianowy uzyskano dzięki pracy hodowców z Anglii. Smak jest bardzo przyjemny, z wyczuwalną słodyczą. Nie ma prawie żadnego cierpkości.

Cierń wiśni... Ta roślina rośnie około trzystu centymetrów. Korona ma średnią gęstość. Kształt korony jest okrągły. Owoce są wybarwione na ciemnofioletowy odcień z domieszką wosku. Jeden egzemplarz waży od pięciu do sześciu gramów. Kształt owocu jest okrągły. Wnętrze owocu jest zielone, o dużej kwasowości i cierpkości.

Zdjęcie ciernia. Odmiana wiśni

śliwka wiśniowa... Takie drzewo ma dość zwarte rozmiary, rośnie około trzystu centymetrów. Owoce dość duże, okrągłe. Malowany na fioletowo. Powłoka woskowa jest dość gęsta. Jeden waży około ośmiu do dziewięciu gramów. Wnętrze owocu ma zielony miąższ. Smak jest słodki z wyraźną kwaskowatością i lekką cierpkością.

Zdjęcie ciernia. Odmiana Ałychowa

Śliwki. Jest to odmiana hybrydowa, która została uzyskana przez skrzyżowanie śliwki wiśniowej z kolcami. Kolor owoców może się różnić. Są owoce o odcieniach żółtawych, czerwonawych i niebieskich.

Śliwki tarniny, zdjęcie

Ogród numer dwa... Taki krzew rośnie na wysokość około dwóch metrów. Owoce są w kształcie kuli, pomalowane na prawie czarny lub bardzo ciemny niebieskawy odcień. Występuje szary woskowy nalot. Owoce są pyszne.

Zastosowania cierni i ich właściwości

Cierniste owoce zawierają wiele przydatnych substancji i pierwiastków, które są niezbędne dla ludzkiego organizmu. Jagody zawierają w dużych ilościach różne kwasy, cukry, sole, a także różne witaminy.

W przypadku spożycia świeżego lub przetworzonego cierpki składnik jest bardzo wyraźnie wyczuwalny w smaku. Ta właściwość pomaga przezwyciężyć problemy z żołądkiem i jelitami, na przykład zatrucie, czerwonkę, wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Jeśli występuje choroba pochodzenia zakaźnego, możesz użyć wina cierniowego jako środka dezynfekującego.

Jeśli masz neuralgiczne problemy zdrowotne, zaburzenia metaboliczne lub cierpisz na choroby wątroby lub nerek, to cierniste owoce będą przydatne. Ponadto tarnina rekompensuje brak witamin, a także pomaga dobrze radzić sobie z gorączką podczas przeziębień.

Na problemy z układem moczowo-rozrodczym, a także na procesy zapalne skóry, można użyć owoców tarniny, a także jej kwiatów. Odwary z cierniowych kwiatów można stosować, gdy pojawiają się czyraki.Takie wywary są pokazywane u pacjentów z nadciśnieniem, a także podczas zaparć.

Świeży sok z cierni służy do zwalczania pasożytów. Odwary kwiatowe mogą być stosowane w leczeniu chorób jamy ustnej i gardła. Możesz zrobić herbatę na bazie liści, która ma łagodne działanie przeczyszczające. To lekarstwo jest dobre na zapalenie pęcherza moczowego, zaparcia.

Jeśli cierpisz na wrzody żołądka lub masz podwyższony poziom kwasowości w organizmie, musisz ostrożnie i z umiarem przyjmować owoc ciernia. Wynika to z faktu, że zakręt ma dużo kwasów.

Ze względu na jasny kolor, osoby z alergią powinny zachować szczególną ostrożność podczas przyjmowania produktów na bazie kolców, a także ich owoców. Nigdy nie gryź ani nie połykaj kości tarniny, są one bogate w toksyny. Jeśli masz nietolerancję owoców, to kolej nie jest tego warta. Pamiętaj, że bez względu na to, jak przydatny jest ten lub inny produkt, zawsze powinieneś przestrzegać umiaru.