Tricirtis

Tricirtis - niezwykle popularny przedstawiciel rodziny liliowatych, który jest zainteresowany nie tylko hodowcami kwiatów, ale także ogrodnikami. W końcu nie bez powodu wśród profesjonalnych hodowców ten mały rodzaj został nazwany "Lilią Ogrodową" Ojczyzną tego kwiatu są wysokie szczyty wysp japońskich i Himalajów, ale występuje daleko nie tylko tam. Faktem jest, że uprawa Tricirtis rozpoczęła się w XVIII wieku i dlatego w tym czasie rozprzestrzeniła się nie tylko na całą Azję, ale także poza jej granice.

Lilia ogrodowa tricirtis: opis kwiatu

Tricirtis: zdjęcie kwiatu

Mówiąc o niedostatku tego rodzaju, warto zauważyć, że kwestia ta nie została jeszcze w pełni rozwiązana. Faktem jest, że to, ile gatunków należy do rodzaju Tricirtis, wciąż jest przedmiotem gorącej debaty i dyskusji w środowisku profesjonalnych hodowców. Niemniej jednak, jeśli obliczysz średnią arytmetyczną, to można zauważyć, że w sumie istnieje około piętnastu gatunków Tricirtis.

Ponadto roślina ta ma kilka zupełnie różnych nazw, z których każda ma niezwykle ciekawe i niezwykłe pochodzenie. Jak już wspomniano, ogrodnicy nazywają ten kwiat lilią ogrodową, ale jego pierwotna nazwa - Tricirtis - pochodzi z języka greckiego i dosłownie tłumaczy się z niego jako "trzy guzki". Ta nazwa pochodzi od tego, że ten kwiat ma trzy nektarniki.

Równie ciekawą nazwę Tricirtisowi nadali Filipińczycy, którzy tę egzotyczną lilię nazywają ropuchą. Faktem jest, że sok z tej rośliny przyciąga płazy, w tym ropuchy, które, nawiasem mówiąc, są filipińskim przysmakiem. Cóż, aby złapać te zwinne zwierzęta, myśliwi po nich smarują ręce sokiem Tricirtis.

Cechy roślin

Garden Orchid Ritzirtis - Jak większość storczyków jest rośliną wieloletnią, a jej korzeń jest bardzo krótki, co czyni tę roślinę niezwykle delikatną i delikatną. Najczęściej pędy Tricirtis rosną absolutnie prostopadle do podłoża, ale zdarzają się też odmiany rozgałęzione. Liście tego rodzaju nie należą do najpiękniejszych i najbardziej atrakcyjnych. Mają kształt odwróconego jajka. Czasami zdarzają się również bardzo podłużne blaszki liściowe. Niemniej jednak nawet niepozorne liście tego rodzaju lilii mają ciekawą cechę: są ubarwione prawie tak samo jak płatki, z wyjątkiem oczywiście jasnych i pstrokatych kwiatów. Są jednak pokryte tymi samymi plamkami i wzorami, co pąki Tricyrtis.

Przy okazji, mówiąc o pąkach. Zawsze mają nie więcej i nie mniej niż sześć płatków i oczywiście wargę. Najczęściej pąki są całkowicie pomalowane na biało, na których można znaleźć plamki o zupełnie innych odcieniach. Jednak najczęściej wzory na płatkach kwiatów mają odcienie zbliżone do czerwieni: bordowy, fioletowy, różowy i tak dalej.

Najczęściej kwiaty nie tworzą kwiatostanów i rosną wyłącznie pojedynczo, jednak można również znaleźć odmiany, które zbierają pąki w kwiatostanach parasolowych. Jak już wspomniano, na każdym pąku znajdują się również trzy nektarniki i oczywiście warga, która w tym rodzaju jest bardzo zmieniona i nie zawsze jest łatwo ją znaleźć.

Ponadto nawet w domu ta oridea może dobrze dojrzewać owoce, które wyglądają jak małe torebki zawierające nasiona, które można wykorzystać do rozmnażania.

Tricirtis: zdjęcie kwiatu

Tricirtis: sadzenie na otwartym polu

To pytanie jest niezwykle ważne i istotne, ponieważ najczęściej Tritsirtis sadzi się w ogrodach z otwartym terenem, a nie w doniczkach.

Aby zrobić to poprawnie i zapewnić storczykom najlepsze warunki, w których zachwycą Cię najlepszym kwitnieniem, należy uważnie przestrzegać wszystkich punktów poniższych instrukcji:

Kiedy sadzić?

Nasiona Tricyrtis sadzi się w otwartej glebie natychmiast po zebraniu. Najczęściej okres ten przypada na nadejście chłodów, ale nie bój się, że sadzonki nie tolerują nadchodzących mrozów i po prostu umrą w ziemi. Prawdopodobieństwo, że tak się stanie, jest bardzo małe.

Niemniej jednak może się również zdarzyć, że sadzenie przed nadejściem zimy będzie po prostu niemożliwe i trzeba będzie je przełożyć na wiosnę. Oczywiście procent kiełkowania nie będzie tak znaczący, jak przy sadzeniu nasion natychmiast po ich zebraniu, ale przy ostrożnej stratyfikacji sadzenie wiosenne może być również całkiem udane. Jednak do tego będziesz musiał bardzo dobrze dobrać czas, ponieważ rozprężanie trwa prawie dwa miesiące i musisz być całkowicie pewien, że do czasu jego zakończenia wszystkie przymrozki powrotne miną.

Nawiasem mówiąc, możliwe jest rozmnażanie storczyka ogrodowego tricyrtis innymi, nienasiennymi metodami, ale o nich porozmawiamy później.

Zasady sadzenia tricyrtis na otwartym terenie

Przede wszystkim oczywiście musisz znaleźć miejsce odpowiednie dla Tricirtisa, gdzie będzie czuł się najbardziej komfortowo. Najlepiej nadaje się do tego jakieś zacienione miejsce, na przykład pot kryz altany lub pod koroną drzewa.

Jeśli chodzi o glebę, oczywiście są dla niej pewne wymagania. Przede wszystkim powinna być sypka i mieć taki sam skład jak gleba leśna. Oznacza to, że musi zawierać wystarczającą ilość torfu i próchnicy. Inną opcją jest uprawa Tricirtis na czarnej glebie, ale nawet w tym przypadku będziesz musiał dodać torf do gleby.

Mówiąc o oświetleniu terenu, chociaż Tricirtis powinien być w cieniu, nie oznacza to, że w ogóle powinien być pozbawiony światła. Najważniejsza jest jednak nie jasność, a regularność opalania, dlatego należy zadbać o to, aby przynajmniej połowę dnia Tricirtis przebywał w świetle rozproszonym.

Zupełnie inne zasady obowiązują jednak w przypadku późnych odmian tej rośliny, ponieważ potrzebują one dużo światła i musi ono być bardzo stałe i regularne. Faktem jest, że zmierzch jesienią nadchodzi znacznie później niż wiosną lub latem, dlatego kwiat może po prostu nie mieć wystarczającej ilości światła, aby tworzyć pąki i kwiatostany.

Ważne jest również zapewnienie ochrony przed wiatrami. Zasadniczo Tricyrtis są całkowicie niezależne od wietrzenia, dlatego nie powinieneś mieć żadnych problemów z wiatrem: generalnie możesz wykluczyć go z życia kwiatu.

Ale to, na co należy zwrócić szczególną uwagę, to stagnacja wilgoci. Jest niezwykle szkodliwy dla tego rodzaju o bardzo delikatnym systemie korzeniowym. Być może jednak to samo można powiedzieć o każdej innej orchidei.

Sadząc nasiona należy również pamiętać, że muszą być zakopane. Niemniej jednak pogłębienie wcale nie powinno być głębokie: nie więcej niż jedna trzecia centymetra.Również po posadzeniu obowiązkowe jest obfite nawilżanie gleby sadzonkami. Jedyną wadą uprawy Tricirtis z nasion jest to, że zakwitnie dopiero po dwóch, a nawet trzech latach.

Nasiona Tricirtis: zdjęcie

Tricirtis: pielęgnacja kwiatów na otwartym polu

Dbanie o storczyk tricyrtis jest dokładnie tym, czego oczekujesz od pielęgnacji storczyka: nie jest to najłatwiejszy proces, z ogromną liczbą drobnych szczegółów i niuansów. Niemniej jednak jest to znacznie prostsze niż uprawa krajowych gatunków storczyków, dlatego przy odpowiednim pragnieniu, odpowiedzialności i trosce poradzi sobie z tym nawet ogrodnik-amator, a nawet początkujący.

Możesz uniknąć większości problemów już na etapie sadzenia, ponieważ wiąże się to również z dużą liczbą zasad, dzięki którym możesz łatwo ułatwić życie kwiatowi. Cóż, dalsza pielęgnacja i uprawa Tricirtis oznacza bardzo staranne przestrzeganie reżimu pojenia i karmienia, co z pewnością nie powinno sprawić Ci żadnych trudności. Właściwie nasze instrukcje zaczniemy od podlewania i nawożenia:

Jak podlewać i karmić Tritsirtis

Na wielu stronach internetowych i przewodnikach ogrodniczych można przeczytać o Tricyrtis jako o roślinie niezwykle odpornej na suszę. Powiedzieć, że jest to kierunek, oczywiście jest niemożliwe, jednak z drugiej strony człowiek może przeżyć, jedząc tylko raz dziennie. Jednak prawdopodobnie możesz sobie wyobrazić, jak źle będziesz się czuł w tym samym czasie.

Dotyczy to również roślin, dlatego Tricirtis trzeba dość często podlewać, bez względu na to, jak jego odporność na suszę próbuje nas zdezorientować. Oprócz tego, że podlewanie powinno być obfite, bardzo ważne jest, aby było ono stałe.

Woda musi również spełniać określone wymagania. Przede wszystkim powinna być wystarczająco miękka, ponieważ twarda woda może uszkodzić delikatny korzeń rośliny. Ponadto bardzo dobrym rozwiązaniem byłoby użycie wody deszczowej lub osiadłej, ponieważ będzie to znacznie bardziej przydatne dla kwiatka.

Konieczne jest również przestrzeganie techniki nawadniania. Prawdopodobnie już wiesz, że Tritsirtis ma delikatny system korzeniowy, dlatego podlewanie powinno być staranne i delikatne. Przyda się również lekkie rozluźnienie gleby po każdym podlewaniu.

Równie ważną procedurą jest mulczowanie terenu, które niestety zaniedbuje wielu niedoświadczonych ogrodników. Oczywiście mulczowanie nie jest konieczne, ale bardzo pomaga w uprawie absolutnie każdej rośliny ozdobnej. Po pierwsze, ściółka nie pozwala na odparowywanie wilgoci z gleby. Po drugie to naturalna i bardzo niezawodna ochrona przed wszelkiego rodzaju chwastami.

Jeśli chodzi o karmienie, nawiasem mówiąc, nie jest to bardzo obowiązkowa procedura, jak ściółkowanie. Jeśli jednak chcesz, aby kwiaty Twojej Tricirtisa były jasne, a liście zdrowe, to nadal lepiej jest stosować nawozy. Nawiasem mówiąc, wszystkie rodzaje żywienia organicznego, takie jak humus, są do tego idealne. Jednak kompleksy mineralne mogą być również korzystne dla Tricirtis.

Tricirtis: zdjęcie orchidei ogrodowej

Przeszczep kwiatów

Niektórych może ucieszyć wiadomość, że praktycznie nie ma potrzeby przeszczepiania Tritsirtis. Roślina ta bardzo dobrze istnieje w miejscu, w którym została zasadzona po raz pierwszy, ale jeśli jest regularnie dobrze karmiona i podlewana, można całkowicie zapomnieć o przeszczepie.

Niemniej jednak chęć przeszczepienia rośliny może wynikać z samego ogrodnika, jeśli na przykład miejsce, w którym rośnie kwiat, lepiej jest dać innej kulturze.W takim przypadku będziesz musiał, podobnie jak w przypadku rozmnażania nasion, wybrać najbardziej odpowiednie miejsce dla Tricirtis i przygotować wszystko, czego potrzebujesz, aby pomóc roślinie szybko i łatwo zakorzenić się w zupełnie nowym i nieznanym miejscu.

Reprodukcja

Istnieje kilka sposobów reprodukcji tricyrtis, z których jeden już szczegółowo przeczytałeś i który dokładnie poznałeś. Mówię oczywiście o metodzie rozmnażania nasion.

Jednak wielu ogrodników go nie lubi, ponieważ, jak widzisz, rozmnażanie nasion to niezwykle długi proces, a ludzie wcale nie lubią czekać. Dlatego metoda podziału, która jest przeprowadzana podczas wymuszonego przeszczepu roślin, jest nie mniej popularna. Aby przeprowadzić taką procedurę, potrzebujesz przede wszystkim ostrego, dobrze naostrzonego instrumentu. Po jej przygotowaniu możesz wykopać Tricirtisa. Konieczne jest usunięcie przylegających grudek ziemi z korzenia, ponieważ mogą one poważnie zakłócić zabieg.

Teraz, gdy zarówno narzędzie, jak i krzew są gotowe, korzeń jest obcinany na pół lub na więcej kawałków, w zależności od tego, jak duży jest system korzeniowy rośliny rodzicielskiej i, oczywiście, ile nowych osobników chcesz wyhodować. Kiedy skończysz, miejsca cięcia na roślinie matecznej muszą zostać odkażone, ponieważ w przeciwnym razie może dojść do skażenia bakteriami i wirusami. Pamiętaj też, że każda działka musi być bardzo zadbana.

Zimowanie Tritsirtis

Tricirtis: zdjęcie rośliny

Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że ten tricyrtis nie jest odporny na zimę, mimo że rośnie na zboczach wysokich gór, a zatem, szczególnie w warunkach naszych surowych zim, ochrona jest dla niego po prostu niezbędna. Istnieje kilka sposobów, aby to zapewnić. Pierwszym z nich jest pokrycie samych krzaków grubą warstwą torfu, co z pewnością nie pozwoli, by mróz zniszczył Twojego Tricirtisa. Innym sposobem jest przykrycie krzewów agrofibrą, jednak szczerze mówiąc nadal wolelibyśmy ochronę torfową.

Zupełnie inne pytanie - jeśli mieszkasz na południowych szerokościach geograficznych. Klimat nie jest tak surowy, dlatego tak poważna ochrona przed mrozem może tylko zaszkodzić kwiatowi. Aby tego uniknąć, wystarczy ograniczyć się tylko do schronienia zwykłym filmem, a jeśli zima komunikuje się, że jest ciepło, to z ochrony można całkowicie zrezygnować. Niemniej jednak, pomimo tego, że roślina nie będzie miała na to dużego wpływu, doświadczeni ogrodnicy nadal nie zalecają pozostawiania orchidei ogrodowej bez żadnej ochrony, ponieważ nieprzewidziane opady śniegu mogą po prostu zabić obiecujący krzew.

Szkodniki i choroby

To, za co z pewnością nie można winić Tritsirtisa, to słaba odporność. Odporność na ból w tej orchidei jest po prostu doskonała, dlatego jeśli odpowiednio pielęgnujesz kwiat i nie popełniasz rażących błędów, na pewno nie boisz się nagłego pojawienia się jakiejś zgnilizny.

Niemniej jednak takie problemy, jak rozkład korzeni, dość często zdarzają się przedstawicielom rodzaju Tricirtis, jednak nie dlatego, że nagle wniknął w nie grzyb, ale z powodu zwykłej nieostrożności właściciela. Dlatego powtarzamy i nie ustawimy w powtarzaniu, że podlewanie jest najbardziej podstawową, ale jednocześnie najważniejszą procedurą, w której popełnianie błędów jest po prostu niedopuszczalne.

Dlatego, jeśli nie chcesz, aby pewnego dnia twój kwiat opadł i więdł, spróbuj skonsultować się z bardziej doświadczonym ogrodnikiem niż ty, ponieważ tylko dobry specjalista będzie w stanie powiedzieć, który system nawadniania będzie odpowiedni specjalnie do tego gatunek i specjalnie dla tej odmiany.

Z owadami sytuacja jest zupełnie inna, ponieważ w rzeczywistości nie obchodzi ich, jak dobrze roślina ma dobry układ odpornościowy. Zjedzenie ich i tak im nie zaszkodzi. Dlatego najlepszym sposobem radzenia sobie ze szkodnikami, takimi jak ślimaki, ślimaki czy przędziorki, jest zapobieganie.Niemniej jednak, jeśli to nie pomogło, a pasożyty nadal dostały się do Twojego Tricirtis, jedyne, co możesz zrobić, to samemu je zebrać i wynieść jak najdalej.

Dotyczy to jednak ślimaków. Co zrobić z przędziorkami? Metoda ich zwalczania jest jeszcze prostsza i nazywana jest insektycydami. Chociaż wielu ogrodników bardzo źle traktuje każdy rodzaj chemii, niestety, nie będziesz w stanie inaczej poradzić sobie z plagą pajęczyn.

Najpopularniejsze odmiany i rodzaje

Tricitis: zdjęcie kwiatu

Oczywiście, mimo że w rodzaju jest nie więcej niż piętnaście gatunków, hodowcy od dawna pracują nad różnymi odmianami hybrydowymi, których liczba jest w tej chwili po prostu ogromna. Dlatego wybór dokładnie takiego Tricirtisa, który Ci się podoba, nie jest łatwym zadaniem. Jednak do tego jest ta lista: damy najlepsze odmiany i rodzaje tej niezwykłej orchidei, wśród których, mamy nadzieję, na pewno znajdziesz swój ideał.

Tajwański tricyrtis (Tricyrtis formosana) lub Formosan tricyrtis

Oczywiście nie na próżno wspomnieliśmy o tym gatunku jako pierwsi. Faktem jest, że to on jest niezwykle popularny nie tylko wśród ogrodników, ale także wśród ogrodników, którzy nie mają nic przeciwko dbaniu o kwiaty, które z łatwością mogą ozdobić ich dobytek.

Jednym z głównych wyróżników tego gatunku jest jego rekordowa wielkość. Długość pędów praktycznie nie jest mniejsza niż osiem dziesiątych metra, a same pędy są bardzo przyjemne w dotyku, ponieważ pokryte są miękkimi kosmkami.

Liście tego gatunku są nie mniej atrakcyjne. Mają prawie błyszczącą powierzchnię, a ich kolor jest bardzo jasny i bogaty.

Jednak oczywiście koroną tego gatunku nie są liście ani łodygi, ale oszałamiające pąki, które są pomalowane na biało i pokryte małymi fioletowymi plamkami. Ich szczególną ozdobą jest warga, która wygląda jak podłużny strąk, który na końcu dzieli się na trzy części. Jest pomalowany na bordowy odcień. Nawiasem mówiąc, widać na nim również różowe plamki.

Tricyrtis żółty (Tricyrtis flava = Tricyrtis yatabeana)

Już z nazwy można łatwo zrozumieć, czym ten konkretny gatunek różni się od wielu innych przedstawicieli tego małego rodzaju. Jego ojczyzną są górskie zarośla i lasy Wysp Japońskich, jednak ten kwiat dobrze się u nas zakorzenia.

Jej pąki są całkowicie żółte i rzadko można zobaczyć małe brązowo-pomarańczowe plamki na powierzchni płatków lub warg. Przy okazji, o płatkach. W przeciwieństwie do większości Tricyrtis, żółty Tricyrtis ma dość szerokie płatki, co sprawia, że ​​wygląda jak zwykły dziki kwiat. Jednak jego guda natychmiast zdradza przynależność tego gatunku do rodziny orchidei.

Jeśli chodzi o łodygę, nie jest niczym niezwykłym. Długość osiąga około pół metra, ale istnieją również odmiany karłowate, które nie przekraczają ćwierć metra wysokości.

Być może miał na to wpływ niezbyt imponujący rozmiar kwiatu, a może jego prosta kolorystyka, ale teraz żółty Tritsirtis trudno znaleźć w czyimkolwiek ogrodzie. Niemniej jednak naszym zdaniem jest on bardziej niż godny zajęcia tam honorowego miejsca.

Włochaty tricyrtis (Tricyrtis pilosa = Tricyrtis maculata = Tricyrtis elegancja)

Gdy tylko spojrzysz na kwiat tego gatunku Tricyrtis, od razu zauważysz, jak bardzo jest niezwykły i wyjątkowy. W rzeczywistości jest zupełnie niepodobny do innych kwiatów, a nawet może się wydawać, że pochodzi z zupełnie innej planety.

Przede wszystkim takie wrażenie na temat tego kwiatu decyduje o jego wyjątkowym kolorze. Przede wszystkim wpływa na łodygę, która nie tylko jest pokryta drobnymi włoskami, co widać po nazwie, ale również z zewnątrz może wydawać się niebieska dla obserwatora.

Sam pączek jest jednak nie mniej niezwykły niż łodyga, na której rośnie. Jest pomalowany na biało, ale plamy na jego powierzchni są niezwykle niezwykłe. Ich krawędzie są pomalowane na dość ciemny i nasycony różowy kolor, ale im bliżej środka, tym kolor staje się jaśniejszy i jaśniejszy.

Obcy wygląd kwiatu dopełnia warga, która jest całkowicie zabarwiona na zielono. U jego podstawy można jednak znaleźć małe biało-fioletowe plamki, a na jego końcu trzy nektarniki, które, notabene, pojawiają się na długo przed rozkwitnięciem reszty kwiatu.

Tricyrtis długonogi (Tricyrtis macropoda)

Mimo swojej nazwy, ten przedstawiciel rodziny Tricirtis nadal nie mógł stać się dłuższy niż pierwszy przedstawiciel naszej listy. Długość łodygi sięga siedmiu dziesiątych metra, ale zdarzają się też mniejsze okazy, których długość łodyg przekracza pół metra.

Mówiąc o kolorze, łodyga tego gatunku wyróżnia się tym, że jest bardzo ciemna, a ponadto gładka. Na tle jasnożółtych pąków ten brązowo-bordowy kolor wygląda bardzo harmonijnie i stylowo.

Przy okazji, o pąkach. Podobnie jak przedstawiciel Tricirtis, którego opisaliśmy nieco powyżej, są prawie całkowicie żółte. Jednak tym razem odcień jest znacznie jaśniejszy, a liczba brązowawych plamek jest znacznie większa. Ponadto warga pąków tego gatunku jest dłuższa i bardziej elegancka, a zwieńczona jest nektaryną, pomalowaną na prawie śnieżnobiały kolor.

Tricyrtis szerokolistny (Tricyrtis latifolia = Tricyrtis bakeri)

Patrząc po raz pierwszy na tę roślinę, trudno sobie nawet wyobrazić, że jest to orchidea. Gatunek jest rzeczywiście bardzo wyjątkowy i znacznie różni się od wielu swoich krewnych. Sieble tego Tricirtisa osiągają około sześciu dziesiątych metra długości, a na całej długości wyrastają liście, które, jak sama nazwa wskazuje, są bardzo duże, przez co nasadzenia tego Tricirtisa są bardzo podobne do prawdziwych zarośli.

Charakterystyczną cechą tego gatunku jest to, że kwitnie bardzo wcześnie, dlatego idealnie nadaje się do tworzenia kompozycji kwiatowych, które zachwycą ogrodnika od maja do października.

Dlaczego jednak powiedzieliśmy, że ten gatunek tak bardzo różni się od wszystkich innych Tricyrtis? Faktem jest, że jej kwiaty są zbierane w bardzo gęste kwiatostany wiązek, które są bardzo rzadkie w rodzinie storczyków. Same kwiaty są pomalowane na kremowo-żółty kolor i praktycznie nie ma plam na ich powierzchni.

Tricyrtis hirta lub Uvularia hirta

Tricitis krótkowłosy: zdjęcie kwiatu

Dotarliśmy więc do korony tej listy: do najpopularniejszych i najlepszych, zdaniem wielu ogrodników i hodowców, gatunku Tricirtis. Ojczyzną Tricitis krótkowłosego, jak większość najlepszych odmian tego niezwykłego storczyka, jest Kraj Kwitnącej Wiśni.

Długość jego pędów jest bardzo zróżnicowana i może sięgać zarówno ośmiu dziesiątych, jak i tylko czterech dziesiątych metra, dlatego gatunek ten może spodobać się zarówno miłośnikom miniatur, jak i tym, którzy wolą duże kwiaty. Inne cechy pędów to krótkie włosie na ich powierzchni oraz to, że są bardzo rozgałęzione.

Blaszki liściowe osiągają około piętnaście centymetrów długości i mają dość standardowy kształt elipsoidalny. Jednak w ogóle nie można ich nazwać błyszczącymi, ponieważ na ich powierzchni, a także na łodydze występuje krótkie i miękkie pokwitanie.

Kwiaty krótkowłosego Tritsyrtis bardzo rzadko łączą się w kwiatostany, a nawet jeśli tak, to tylko dwa lub trzy kawałki. Jednak same w sobie świetnie wyglądają i są prawdopodobnie najpiękniejsze ze wszystkich Tricirtisów.

W rzeczywistości są one bardzo podobne w budowie do pąków owłosionych Tricyrtis, ale należy zauważyć, że ich paleta zawiera o wiele więcej jasnych i kolorowych kolorów, a ich kształt jest po prostu niesamowity i hipnotyzujący.

Nawiasem mówiąc, istnieje kilka podgatunków tego Tricirtis, o których jednak niewiele można powiedzieć.

Tricitis krótkowłosy Masamuna wyróżnia się tym, że w ogóle nie ma dojrzewania, a to, czym różni się krótkowłosa czerń, wydaje się nie być w ogóle wyjaśniane. Tyle, że jego plamki mają znacznie ciemniejszy odcień niż u gatunku rodzicielskiego.

Dużo większą wartość i zainteresowanie mają naturalne i hybrydowe odmiany krótkowłosego Tricirtis, wśród których można wyróżnić:

Tricirtis Dark Beauty (ciemna piękność). Ta odmiana wyróżnia się niesamowitym kolorem, a także trzema następującymi. Jednak ten naprawdę można nazwać najbardziej niezwykłym, ponieważ Tricirtis Dark Beauty ma kolor bardzo nietypowy dla Tricirtis, a mianowicie niebieski. Również na ciemnym pięknie Tritsirtis widać fioletowe i fioletowe plamy, ale warga wygląda jak koral morski, pomalowany na jasnoróżowe odcienie.

Mus malinowy Tricirtis. Odmiana ta wyróżnia się winno-fioletowym kolorem, a także tym, że plamy na powierzchni płatków tego Tricirtisa tworzą gradient, który stopniowo przechodzi od koloru głównego do śnieżnobiałego. Warga ma podobny kolor do płatków, ale u podstawy jest pomalowana na oliwkowy odcień.

Tricirtis Błękitna Przystań. Ta odmiana jest chyba najmniej interesująca ze wszystkich, ponieważ jest najmniej różnorodna i jasna. Niemniej jednak Tritsitis Blue Haven z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom miniatur i minimalizmu w projektowaniu krajobrazu. Jego płatki są błękitne, a warga ponownie przypomina jaskrawoczerwony koral morski.

Tricirtis Purpurowa Piękność. W rzeczywistości ta odmiana praktycznie nie różni się od standardowego przedstawiciela gatunku krótkowłosego Tricirtis. Jedyną różnicą między Tritsirtis Purple Beauty są nieco ciemniejsze plamy na powierzchni białych płatków.