Tseanotus (Krasnokorennik)

Tseanotus: opis

Ceanothus - Ten kalifornijczyk jest w stanie osiągnąć 3 metry wysokości, ale może mieć nawet pół metra.

• Lubi glebę żyzną, przepuszczalną, o neutralnej kwasowości gleby.
• Kwitnienie rozpoczyna się wczesnym latem i kończy dopiero we wrześniu.
• Może być biały, jasnoniebieski i niebieski.
• Preferuje wzrost w miejscach o dobrym oświetleniu od strony zachodniej lub południowej.
• Wymaga podlewania dwa razy co 7 dni dużą ilością wody.
• Roślina jest bezpretensjonalna i nie wymaga dużego wysiłku przy wychodzeniu.
• Wilgotność powietrza nie ma znaczenia:
• Nawożenie jest konieczne w okresie czuwania, a minimalne stosowanie podczas odpoczynku wegetatywnego.

Tseanotus: cechy i cechy

Tseanotus (krasnokorennik): zdjęcie

Tseanotus to niewymiarowe drzewa lub krzewy należące do rodziny kruszyny. Obecnie znanych jest 60 gatunków należących do tego rodzaju. Ten kwiat jest również nazywany czerwonym korzeniem ze względu na czerwone pigmenty zawarte w systemie korzeniowym. Należy jednak zauważyć, że zawartość barwników zawarta jest nie tylko w nim.

Z części wyrastającej ponad powierzchnię ziemi pozyskuje się żółto-brązowy barwnik, którym barwi się tkaninę. Również zeanotus w ogrodzie służy do uzyskiwania zielonego barwnika, w tym celu jest przetwarzany.

Te kwiaty są szeroko rozpowszechnione w północnej części kontynentu amerykańskiego, w Gwatemali i Kanadzie. Po pewnym czasie trafili do krajów Europy Zachodniej, gdzie wybrali terytoria o przeważnie łagodnym klimacie.

W swoim naturalnym środowisku wzrost tseanotus - rośliny o czerwonym korzeniu osiąga 7 metrów, gdy w uprawie jej wymiary wynoszą od pół metra do 3 metrów.

Większość gatunków należących do tego rodzaju to rośliny zimozielone, ale są też takie, które należą do gatunków liściastych odpornych na zimę, np. amerykański tseanotus (Ceanothus americanus L). Jest to krzew liściasty, który do swojego wzrostu wybiera zbocza gór i klify przybrzeżne. Tseanotus American ma średnią odporność na mróz.

W plemionach indiańskich liście tseanotus - krasnokornnik były używane do wyrobu aromatycznych herbat, z tego powodu otrzymało swoją drugą nazwę, herbatę z New Jersey.

Pędy krzewu czerwonokorzeniowego, przypominające gałązki, mogą być nagie lub pokryte cierniami, w zależności od wybranej odmiany. Liście o długości 5 centymetrów są przymocowane do gałęzi ogonkami, ich układ może być przeciwny lub naprzemienny.

Kiedy zeanthus zaczyna kwitnąć w ogrodzie, pokryty jest śnieżnobiałymi, różowawymi, fioletowymi, niebieskimi i niebieskimi kwiatami w postaci parasoli, zbierającymi się w kwiatostany w postaci wdzięcznych wiech lub główkowatych.

Tworzące owoce przypominają kształtem kuliste torebki, wewnątrz których znajdują się małe czarne nasiona. Gdy tylko nastąpi pełne dojrzewanie, dzieli się je na trzy części, pozostawiając w każdej po jednym nasionku o długości 2 mm.

Najpopularniejsze odmiany:

Na terytoriach krajów europejskich, a także w południowej części Rosji aktywnie zajmują się uprawą odmian hybrydowych o nietypowych kolorach kwiatów.

W Europie i na południu Rosji uprawiane są hybrydowe odmiany Tseanotusa o oryginalnym kolorze kwiatostanów.

• Trewithen Blue (Ceanothus arboreus) - Ta odmiana drzewa podczas kwitnienia wykazuje piękne, ciemnoniebieskie kwiaty i wydziela subtelny aromat. Różni się od innych odmian dużymi liśćmi o długości 8 centymetrów. Długość kwiatostanów sięga 20 centymetrów i sprawia, że ​​szczególnie zachwycają ciemnozielone liście.
• Krzew o czerwonym korzeniu Marie Simon (tseanotus blady Marie Simon) jest bardzo popularny i stał się ozdobą wielu ogrodów ze względu na delikatne różowe kwiaty, które pozwalają cieszyć się pięknem od drugiego miesiąca lata do późnej jesieni. Zwarte krzewy bladoczerwonego korzenia Marie Simon dorastają do półtora metra wysokości.

• Topaze (niebieski szafir) - ta nazwa została nadana kwiatowi nie bez powodu, ponieważ kiedy zaczyna się kwitnienie, pokryty jest drogocennymi ciemnoniebieskimi kamieniami w postaci kwiatów. Niebieski szafir Ceanotus od dawna zajmuje honorowe miejsce wśród ogrodników ze względu na możliwość nadania ogrodowi francuskiego szyku.

Tseanotus: sadzenie i pielęgnacja czerwonego korzenia na otwartym polu

Za pomocą cudownego tseanthus możesz ozdobić klomby lub udekorować żywe granice. Przed posadzeniem rośliny w ogrodzie musisz zdecydować się na miejsce, wybierając dla niego słoneczny obszar chroniony przed wiatrem. Ceanthus uwielbia bogate, bogate w składniki odżywcze, dobrze przepuszczalne gleby o niskiej do neutralnej kwasowości. Ważne jest również, aby wybrać obszar o umiarkowanej wilgotności.

Pielęgnacja roślin nie jest trudna, podlewanie dużą ilością wody jest konieczne tylko przy suchej pogodzie.

Każdego roku, wraz z nadejściem wiosny, konieczne jest przycinanie sanitarne, podczas którego suche pędy są lekko odcinane. Należy to zrobić jeszcze przed rozpoczęciem przepływu soków. Formowanie buszu odbywa się tylko w razie potrzeby.

Opatrunek wierzchni przeprowadza się wiosną, kiedy roślina zaczyna się aktywnie rozwijać. W tym celu najlepiej nadają się złożone nawozy mineralne. Muszą być przeprowadzane z 30-dniową przerwą.

Odporność na choroby i szkodniki

Tseanotus (krzew krasnokornnikowy) ma silny układ odpornościowy, który chroni go przed różnymi chorobami i szkodliwymi owadami. Roślina może zachorować tylko wtedy, gdy naruszysz zasady opieki. Jeśli dopuści się stagnację wody w glebie i nie zapewni się dobrej przepuszczalności powietrza, mogą rozwinąć się choroby gnilne, które można wyleczyć tylko wtedy, gdy leczenie rozpocznie się w początkowej fazie rozwoju.

Jeśli roślina tseanotus jest chora na plamienie, można ją wyleczyć płynem Bordeaux.

Nadmierna zawartość alkaliów w okolicy może prowadzić do chlorozy.

Mogą pojawić się mszyce i wełnowce, z którymi można sobie poradzić za pomocą insektycydów.

Jak się rozmnażać

Czerwony korzeń można rozmnażać za pomocą sadzonek, dzieląc krzew, odkładając warstwy i nasiona.

W pierwszych trzech przypadkach ta procedura będzie łatwa nawet dla tych, którzy dopiero zaczynają uprawiać ogrodnictwo. Rozmnażanie nasion będzie wymagało więcej pracy i cierpliwości. Nasiona nie wschodzą w 100%.

Materiał siewny należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku w pomieszczeniu o temperaturze od +4 do +8 stopni, przed siewem poddać dodatkowej obróbce, którą można wykonać na różne sposoby.

Na przykład:

Moczyć nasiona rośliny zeanotus przez 13 godzin za pomocą roztworu giberelina... Następnie wyślij je do wyschnięcia na 4 dni, a następnie przetwarzaj je w 3% roztworze tioa przez godzinę.

Możesz skorzystać z drugiej opcji. Aby to zrobić, konieczne jest poddanie nasion trzymiesięcznej stratyfikacji, utrzymując je w temperaturze od +1 do +5 stopni. Następnie należy je namoczyć we wrzącej wodzie, pozostawiając do całkowitego ostygnięcia wody. Następnie ponownie wyślij na comiesięczne rozwarstwienie na zimno, a następnie zanurz twarde nasiona w stężonym kwasie siarkowym na 4 godziny, oddzielając je od spęczniałych.Opłucz nasiona po kwasie dużą ilością bieżącej wody

Po zakończonym przygotowaniu nasiona można sadzić w glebie piaszczystej 5 mm. głęboko w. Pierwsze pędy pojawią się po kilku miesiącach.

Zasady postępowania po zakupie sadzonek

• Biorąc pod uwagę odporność rośliny zeanotusa na choroby, nie ma potrzeby poddawania jej kwarantannie, chyba że istnieje wyraźny powód.
• Jeśli roślina wygląda zdrowo, możesz od razu posadzić nową roślinę na przygotowanym dla niej miejscu, gdzie będzie stale rosła.
• Lepiej pozyskiwać młode sadzonki wiosną lub jesienią, w zależności od planowanego sadzenia tseanotus.

Przygotowanie do okresu zimowego

Tseanotus: zdjęcie

Zeanotus ma niską mrozoodporność, co nieco komplikuje uprawę. Zimą w centralnej Rosji dochodzi do zamarzania krzewów i drzew, co nie wpływa na kwitnienie, ale ma zły wpływ na ich ogólny stan z powodu obniżenia odporności. Z tego powodu konieczne jest zapewnienie roślinom niezawodnego schronienia na okres zimowych mrozów. Najważniejszą rzeczą jest zakrycie koła tułowia. Można to zrobić za pomocą świerkowych gałęzi i innych materiałów nietkanych.

Jeśli w regionie, w którym rośnie czerwony korzeń, panują śnieżne zimy, nie można pozostawić roślin na całą zimę bez usunięcia śniegu, ponieważ gałęzie mogą pękać pod jego ciężarem. Całkowite usuwanie śniegu nie jest konieczne, ponieważ niewielka jego ilość zapewni dodatkową ochronę przed zimnem.

Błędy w uprawie tseanotus - krasnokorennik

• Jeśli nie zapewnisz roślinie tseanotus wymaganej ilości światła, nie karmij jej i nie podlewaj wystarczająco, wtedy zakwitnie bardzo słabo.
• W przypadku braku regularnego przycinania i źle wykonanego przycinania formującego, korona rośliny zeanotus zaczyna wyglądać bardzo nieestetycznie.
• Przy zbyt częstym karmieniu, zbyt częstym podlewaniu i pozostawianiu tseanotus na słońcu w południowym upale liście na krzakach i drzewach zaczną żółknąć.