Cerapadus Michurina

IV Michurin zapylił odmianę Wiśni Ideal pyłkiem wiśni Maaka. Tak więc pojawiła się nowa odmiana hybrydowa i ogólnie kultura nowości, nazwali ją cerapadus. W sytuacji, gdy matką jest czeremcha, roślina nazywana jest „padocerus”.

Krótka wycieczka do historii

Na początkowym etapie krzyżowania podstawą była czeremcha stepowa i czeremcha ptasia, w końcu nic się nie stało. Hodowca nie poddał się i postanowił zamienić pospolitą czeremchę na japońską „Maakę”. Michurin zapylał rośliny w 2 kierunkach - kwiaty wiśni zapylano czeremchy i odwrotnie. W obu sytuacjach stworzył nową kulturę owoców pestkowych. Hodowca nazwał je zgodnie z pierwszą sylabą nazw odmian w języku łacińskim: cerasus - wiśnia, padus - czeremcha ptasia.

Powstałe w ten sposób nowości hybrydowe nie zostały natychmiast rozpoznane jako odrębna roślinność jagodowa, ponieważ tylko częściowo odziedziczyły cechy rodzicielskie. System korzeniowy mieszańców był rozgałęziony, dobrze rozwinięty, wykształciły się kwiatostany i plon, podobnie jak u gatunków rodzicielskich odporność roślin na choroby była na wysokim poziomie. Jednak owoc był mały, gorzki i miał migdałowy aromat. Dla pierwszego pokolenia mieszańców w przyszłości wykonano podkładki w celu wydobycia nowych odmian czereśni lub czereśni.

Opis i charakterystyka Cerapadusa

Podczas gdy kontynuowano prace hodowlane, aby uzyskać roślinę z minimum minusów, narodził się cerapadus „Sweet”. Ta kultura odziedziczyła jagody z gatunku wiśni „Idealne”.

Owoce kuliste, średniej wielkości.

Skórka cienka, zbita, wewnętrzna zawartość owocu ciemnoczerwona.

Warstwa wierzchnia jest błyszcząca, kolor zbliżony do czerni.

Smak słodko-kwaśny, niesamowicie zrównoważony.

Po czeremchy "Maak" roślina odziedziczyła silne korzenie i odporność na mrozy. Ponadto kultura ma dobrą ochronę immunologiczną, więc choroby i szkodliwe owady prawie nie mają na nią wpływu.

Cechą charakterystyczną tych mieszańców jest wykorzystanie ich jako podkładki pod najmniej odporne odmiany czereśni i czereśni. Gatunki na podkładce wyróżniają się doskonałą tolerancją na warunki niskich temperatur, są uprawiane w umiarkowanej strefie klimatycznej, geografia rozmieszczenia wykroczyła poza środkową strefę rosyjską.

Odmiany cerapadus uzyskane na bazie pierwszych gatunków mieszańcowych mają wysoki poziom odporności na okresy mrozów, a także przyzwoity i regularny wskaźnik plonowania. Jagody są dużych rozmiarów, różnią się smakiem wiśni i delikatnymi właściwościami aromatycznymi czeremchy. Drzewo ma wiele gałęzi i pędów, liście przypominają liście wiśni, nieco wydłużone. Korona uformowana jest bujnie, dociśnięta do tułowia, przedstawiona w formie kopuły.

Później hodowcy wyhodowali Padocerus o wyglądzie czeremchy, jagody są w gronach, owoce są duże, czarne i mają smak czereśni. Kwitnienie następuje wczesną wiosną, powtarzające się przymrozki nie boją się kwiatów.

Gatunki mieszańcowe i odmiany odmian tych dwóch upraw są wpisane do rejestru państwowego i zarejestrowane w dziale „Wiśnia”.

Owoce mają uniwersalny cel. Spożywane są na świeżo, służą do przygotowywania dżemów, kompotów, soków. Roślinność jest mało wymagająca do pielęgnacji, ma samopłodność, większość odmian nie potrzebuje pomocników do zapylania.

Plusy i minusy.

Zalety.

Silny system korzeniowy.

Odporność na warunki niskiej temperatury.

Owoce są bogate w mikroelementy i witaminy, które korzystnie wpływają na zdrowie organizmu człowieka.

Smak jest czereśniowy, a jagody mają również aromatyczne właściwości czeremchy.

Samozapylenie, regularnie przyzwoity wskaźnik plonowania.

Niewymagająca opieka.

Wysoka odporność na choroby i szkodliwe owady.

W kulturze szczepione są nieodporne na zimę odmiany czereśni.

Nie ma wad.

Cerapadus: odmiany

Najpopularniejszą i najbardziej rozpowszechnioną odmianą cerapadus jest Novella.

Drzewo dorasta do trzech metrów, gałęzie korony gęsto pokryte liśćmi.

Odporność na kokcykozę.

System korzeniowy jest dobrze rozwinięty.

Odporny na okresy mrozów.

Owoce są duże, ważą do pięciu gramów, pomalowane na czarno, ich powierzchnia jest błyszcząca, rosną pojedynczo lub na dwie części.

Posiada samopłodność, asystenci zapylania nie są potrzebni.

Ta odmiana jest uprawiana w regionie Central Black Earth, w regionach Kurska i Lipiecka.

„Pamięci Lewandowskiego”. Odmianę reprezentuje krzew dorastający do około dwóch metrów. Owoce są duże, słodko-kwaśne, mają wyraźny smak czeremchy. Nie ma samopłodności, do zapylania potrzebni są sąsiedzi, zrobią to wiśnia „Subbotinskaya” lub „Lyubskaya”. Roślina jest odporna na okresy mrozów, wyróżnia się również tolerancją na warunki podwyższonej temperatury. Wskaźnik plonowania jest średni, zależy od tego, jak dobrze drzewo zostało zapylone, pogoda nie wpływa na zbiory. To nowość, wyhodowana do uprawy na północy.

Rusinka Cerapadus. Odmiana została wyhodowana specjalnie dla regionu moskiewskiego. Jest to krzew dorastający do dwóch metrów, ma potężną koronę i mocny system korzeniowy. Okres dojrzewania jest średnio wczesny. Wskaźnik plonowania jest przyzwoity, ponieważ drzewo jest samo zapylane. Owoce są średniej wielkości, czarnego koloru i mają silny aromat. Smak jest słodko-kwaśny, zawartość wewnętrzna jest bordowa. Łatwo oddzielić kość. Odmiana ta jest coraz częściej uprawiana na skalę przemysłową do produkcji soków wiśniowych.

Gatunki odmianowe padocerus

Mieszańce Padocerus są na równi z odmianami Cerapadus pod względem cech charakterystycznych, większość odmian ma nawet lepszy smak niż gatunki Cerapadus. Odmiana „Kharitonovsky” cieszy się największym zainteresowaniem wśród letnich mieszkańców, otrzymali ją z podstawowej odmiany hybrydowej „Padocerus-M”.

Opis. Hybryda prezentowana jest w postaci drzewa dorastającego do trzech i pół metra. Jest odporny na okresy mrozów, znosi niskie temperatury do minus czterdziestu stopni. Średnia dojrzałość, nie ma samopłodności, do zapylania potrzebni są pomocnicy.

Jagody są w kolorze ciemnoczerwonym, zawartość wewnętrzna jest pomarańczowa, owoc waży do siedmiu gramów, rośnie pojedynczo.

Uprawiane w Woroneżu, Tambow, Lipiecku, Moskwie i ich regionach.

Odmiana „Ognisty ptak”. Roślina to krzew dorastający do dwóch i pół metra. Jagody są koloru ciemnoczerwonego, cierpkie, uformowane w chwost. Średnia wielkość jagód wynosi do trzech i pół cm, wskaźnik wydajności jest przyzwoity, owoce są odporne na choroby zakaźne. Odporność na okresy mrozów wyrażona jest na poziomie średnim, nie uprawiana w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Zalecane są obszary o ciepłym klimacie.

Odmiana „Korona”. Młoda uprawa mieszańcowa, ma przyzwoity wskaźnik plonu, odporność na okresy mrozów. Jagody są koloru fioletowego i rosną w gronach na frędzlach. Smak jest lekko kwaśny, właściwości aromatyczne nadaje czeremcha.Jest to krzew dorastający do dwóch metrów. Roślina średniolistna, korona luźna. Krzew jest odporny na choroby i szkodliwe owady. Polecany do uprawy w centralnych szerokościach geograficznych Rosji.

Sadzenie i uprawa Cerapadus

Nowe okazy są uprawiane z sadzonek, które kupowane są w specjalnych sklepach lub szkółkach o dobrej reputacji. Roślina jest dość rzadka, nie zawsze można ją znaleźć na działkach ogrodowych, więc koniecznie sprawdź przy zakupie, czy zażyłeś cerapadus.

Roślinę można uprawiać w celu uzyskania zbioru jagód, można na niej szczepić inne odmiany, aby stanowiła podstawę podkładek kilku gatunków odmian.

Postęp sadzenia.

Mieszańce te sadzi się wiosną po stopieniu śniegu lub jesienią na trzy tygodnie przed rozpoczęciem okresów mrozów. Roślina dobrze znosi niskie temperatury, system korzeniowy na pewno nie zamarznie. Adaptacja kultury do nowego miejsca jest bardzo udana i szybka, ponieważ jej system korzeniowy jest rozwinięty.

Miejsce sadzenia powinno być otwarte na światło słoneczne, bez cienia, a rośliny powinny być chronione przed silnymi wiatrami. Gleba jest wybrana, najlepiej o neutralnej kwasowości, pożywna lub średnio wypełniona składnikami odżywczymi. Drenaż można pominąć, ponieważ korzenie wnikają na dużą głębokość, powierzchniowe występowanie wód gruntowych nie jest groźne dla cerapadus.

Sadzonka jest przygotowywana na trzy tygodnie przed sadzeniem w sezonie jesiennym. Jeśli sadzenie odbywa się w sezonie wiosennym (gdzieś w pierwszych dniach kwietnia), to dołek przygotowywany jest od sezonu jesiennego. Doły wykopuje się zgodnie ze standardem - 50x50x40 cm Podczas sadzenia w grupie okrąg korzeni w starszym cerapadusie wynosi około dwóch i pół metra, materiał do sadzenia sadzi się w odległości trzech metrów między sobą. Między rzędami obserwuje się odstęp do trzech i pół metra.

Przed sadzeniem przygotowuje się podłoże glebowe, które zawiera piasek, torf i nawóz kompostowy w równych częściach, dodaje się również potas, fosfor lub nitrofoskę, dawka wynosi sto gramów na trzy wiadra gleby. Przed sadzeniem korzenie zanurza się na kilka godzin w roztworze, aby stymulować tworzenie się korzeni.

Algorytm.

Na dnie wykopu połowa podłoża glebowego wylewa się w postaci małego kopca.

Na wzgórzu posadowiona jest sadzonka, korzenie są wyprostowane.

Następnie dół wypełnia się resztą podłoża, glebę zagęszcza się, aby uniknąć pustych przestrzeni.

Otwór jest zasypany do końca, szyjka korzeniowa pozostaje ponad wierzchnią warstwą gleby.

Ponadto przeprowadza się podlewanie i ściółkowanie słomą lub trocinami, igły nie są używane. W ciągu najbliższych dwóch lat roślina będzie nieznacznie rosła. W tym okresie powstaje system korzeniowy. W trzecim roku następuje szybki wzrost i formowanie korony. Owocowanie rozpoczyna się w piątym roku.

Pielęgnacja Cerapadusa

Ta kultura nie wymaga opieki, zwłaszcza dorosłego drzewa. W młodych roślinach w razie potrzeby przeprowadza się spulchnianie gleby i zbiór chwastów. Wzrost korzeni jest bardzo gęsty i wymaga przycinania. Nie ma potrzeby podlewania, roślina będzie miała wystarczającą ilość wody z opadów atmosferycznych, w okresie suchym młodą sadzonkę obficie podlewa się raz na trzydzieści dni metodą korzeniową. Nawozy aplikuje się w czasie sadzenia, dalsze dokarmianie nie jest wymagane.

Obowiązkowa procedura - roślina jest traktowana mieszanką Bordeaux, zanim sok wypłynie w sezonie wiosennym, pień jest wybielony w sezonie jesienno-wiosennym. Krzew prawie nie jest narażony na choroby i szkodliwe owady. W celach profilaktycznych lub w przypadku wykrycia choroby krzew jest leczony „Aktofit”. Nie musisz robić nic więcej.

Rozważane przez nas mieszańce w formie krzewu są ozdobne, gdy kwitną i owocują, często są wykorzystywane do tworzenia żywopłotów.

Formowanie buszu odbywa się po trzech latach. Łodyga drzew ma wysokość do sześćdziesięciu cm, gałęzie szkieletowe pozostają na trzech poziomach. Gałęzie niższego poziomu są bardziej autentyczne, następne są skrócone w porównaniu z poprzednimi. Drzewo powstaje wczesną wiosną, zanim sok zacznie się poruszać, lub jesienią w okresie uśpienia. W sezonie wiosennym przycina się stare, wysuszone gałązki. Korona jest przerzedzona, pędy korzeniowe odcięte. W sezonie jesiennym przygotowanie do sezonu zimowego nie jest potrzebne, z wyjątkiem tego, że korzeń pokryty jest suchymi liśćmi lub trocinami. Dorosła roślina nie musi być przykryta.

Rozmnażanie Cerapadusa

Powielanie odbywa się tylko przez sadzonki. Sadzonki wycina się tylko z roślin, które weszły w pełną fazę owocowania. Krzewy muszą mieć co najmniej pięć lat. Sadzonki wycina się z wierzchołków młodych pędów. Pęd powinien mieć długość ośmiu cm, sadzonkę umieszcza się w pożywnej glebie i umieszcza w zacienionym miejscu. Po utworzeniu korzeni sadzonki sadzi się na stałym obszarze uprawy.

Puste

W większości odmian jagody są słodkie, mają wyraźny aromat i są spożywane na świeżo. Owoce łączą w sobie smak czereśni i czeremchy, smak oryginalny, dla amatora. Istnieją odmiany hybrydowe, których jagody mają cierpkość, gorycz, smak traci się po ekspozycji na wysokie temperatury. Dlatego lepiej przygotować z owoców soki, dżemy, przetwory, kompoty, wina czy likiery. Przed przetworzeniem kość jest koniecznie usuwana z owocu, zawiera kwas cyjanowodorowy.

Streszczenie

Cerapadus i Padocerus są podstawą większości odmian uprawianych w całej Rosji. Od czeremchy roślina odziedziczyła doskonałą ochronę immunologiczną przed chorobami, odporność na mrozy, mocne korzenie. Kultura odziedziczyła wygląd i smak jagód z wiśni. Drzewo jest uprawiane jako drzewo owocowe lub szczepione na nim wiśnie.