Tsikas - Cycas

Tsikas (Cycas) jest również nazywany „palmą sago”, „sagowcem” należy do rodziny Cycadaceae, a mianowicie jest zaliczany do rodzaju nagonasiennych. Ten rodzaj obejmuje od dziewięćdziesięciu do dwustu różnych odmian. Roślina ta rośnie dziko na terytorium Azji (od szerokości geograficznej japońskiej do indyjskiej), na wyspach Oceanu Spokojnego (Samoa, Fidżi, Mariana), a także na wyspie Madagaskar. Naukowcy odkryli pozostałości tej kultury podczas osadzania się skorupy ziemskiej w mezozoiku. Chociaż większości roślin z tej rodziny nie można już spotkać dziko rosnących, kultura, którą rozważamy zajmuje dość duży obszar upraw, ponieważ jest mało wymagająca pod względem warunków rozwoju. W dzisiejszych czasach cyka jest poszukiwana wśród ogrodników, chociaż jej cena jest zbyt wysoka.

Uprawa roślin

Tsikas jest uprawiana jako ozdobna roślinność liściasta.

Palma potrzebuje jasnego, ale rozproszonego oświetlenia lub miejsca półcieniowego.

W okresie wegetacyjnym obserwuje się warunki temperatury pokojowej, zimą - piętnaście stopni, nie niższe.

Podlewanie zimą stosuje się w niewielkich ilościach, latem - z umiarem.

Wilgotność powietrza należy zwiększyć - od siedemdziesięciu do osiemdziesięciu procent. Profesjonaliści zalecają dość częste opryskiwanie liści, a także ich zewnętrzną stronę należy zwilżyć miękką gąbką, dodatkowo pień jest systematycznie owijany mokrym mchem.

Opatrunek wierzchni nakłada się, gdy krzew intensywnie rośnie, raz na cztery tygodnie substancjami organicznymi, kompozycja nie powinna zawierać magnezu i potasu. Na przykład rozwiązanie obornika (konia) lub dziewanny jest idealne.

Etap spoczynku jest względny, jego początek jest późną jesienią, a koniec wczesną wiosną.

Przeszczep przeprowadza się na młode krzewy raz na dwa do trzech lat. Lepiej nie przesadzać dorosłych osobników, ale wierzchnią warstwę gleby należy zmieniać corocznie w pojemniku. W tym celu usuwa się wierzchnią warstwę gleby (grubość - pięćdziesiąt mm), następnie do pojemnika wlewa się świeżą mieszankę gleby.

Cycas są rozmnażane przez boczne potomstwo, jeśli takie istnieje. Tylko profesjonaliści będą w stanie wyhodować roślinę z nasion.

Szkodniki. Pochwa, mszyca, wełnowiec, przędziorek.

Choroby. Zgnilizna korzeni, zgnilizna ogona, chloroza.

Opis i charakterystyka Tsikas

Z wyglądu roślina pod wieloma względami przypomina palmę. Tsikas jest reprezentowany przez drzewo dorastające do dwóch do piętnastu metrów, a pień jest dość pogrubiony. Przy wysokości około trzech metrów obwód pnia wynosi jeden metr. Powierzchnia pnia wydawała się być przykuta łańcuchem do muszli, która składa się z resztek martwych liści. Liście pierzaste lub podwójnie pierzaste przypominają liście paproci wyrastające z wierzchołka pnia. Cycas żyje w częstych przypadkach przez ponad sto lat. Roślina wewnętrzna dorasta do pięćdziesięciu do osiemdziesięciu metrów, jej roczny wzrost nie przekracza trzydziestu mm, a także daje tylko jeden rząd liści. Młode liście są pomalowane na jasnozielony kolor, miękkie, lekko owłosione, po pewnym czasie stają się ciemne, nagie, nie miękkie i błyszczące. Uprawiane w domu cyki bardzo przypominają nie drzewo, ale krzew. Większość ogrodników twierdzi, że ta kultura to palma, ponieważ jej nazwa pochodzi od greckiego słowa „kykas”, co oznacza „palma”, jednak cyka w żaden sposób nie odnosi się do palm. Ale to jest związane z paprocią. Krzew rośnie wolno, dlatego często jest uprawiany jako bonsai.

W uprawie domowej kwitnienie tej rośliny można zaobserwować w bardzo rzadkich przypadkach. Na szczycie pnia żeńskich cyka duże pomarańczowe nasiona tworzą szyszki o długości od trzydziestu do pięćdziesięciu mm. Do kiełkowania zbóż roślina musi być uprawiana w szklarni, a dodatkowo potrzebna będzie wiedza i siła profesjonalisty z doświadczeniem.

Opieka domowa Cicas

Poziom oświetlenia.

Przed uprawą tej rośliny w warunkach wewnętrznych konieczne jest znalezienie optymalnego pomieszczenia do uprawy. Jeśli zdecydujesz się na zakup dorosłej cyki, nie zapominaj, że potrzebuje dużo miejsca. Kultura wewnętrzna kocha światło, ale pamiętaj, że jeśli bezpośrednie słońce padnie na liście, będą one żyć mniej, a ich efekt dekoracyjny również zostanie utracony. Można uprawiać cyki w miejscu półcienistym, ale wtedy wzrost młodych liści będzie bardzo powolny.

Warunki temperaturowe.

Kultura świetnie czuje się w warunkach temperatury pokojowej. Ale zimą będzie potrzebować chłodnego miejsca i upewnić się, że temperatura nie spadnie poniżej piętnastu stopni.

Podlewanie.

Dla dobrego wzrostu i prawidłowego rozwoju wymagane jest odpowiednie podlewanie krzewu. Latem podlewanie odbywa się z umiarem. W sezonie zimowym podlewanie jest ograniczone, a ilość wody, która jest wylewana jednorazowo, zależy od warunków temperaturowych w pomieszczeniu. Im cieplej jest w pomieszczeniu, tym więcej płynu podlewamy cyki, a częstotliwość podlewania też jest większa. Podlewanie odbywa się miękką, osiadłą wodą w warunkach temperatury pokojowej lub o jeden lub dwa stopnie wyższej. Należy zadbać o to, aby podczas podlewania na liście nie dostała się woda.

Poziom wilgotności powietrza.

Tsikas wymaga wysokiego poziomu wilgotności powietrza (siedemdziesiąt do osiemdziesięciu procent). Aby zwiększyć zawartość wilgoci, liście są systematycznie spryskiwane dobrze osadzoną wodą, pień owija się wilgotnym mchem, zewnętrzną stronę liści wyciera się wilgotną miękką gąbką.

Zapłodnienie.

Top dressing stosuje się regularnie raz na cztery tygodnie, gdy cyka aktywnie rośnie, w tym celu stosuje się substancje organiczne, które nie zawierają potasu i magnezu. Roślina lubi być karmiona obornikiem końskim lub dziewanną. Nie stosuje się opatrunku mineralnego.

Przesadzanie.

Młode krzewy należy systematycznie przesadzać, zabieg przeprowadza się raz na dwa do trzech lat. Dojrzałe rośliny przesadza się tylko wtedy, gdy w starym pojemniku jest dla nich mało miejsca. Optymalna pojemność powinna przekraczać średnicę pnia o dwadzieścia do trzydziestu mm, głębokość pojemnika powinna być dwa do dwóch i pół razy większa niż średnica pnia. Na przykład, jeśli do sadzenia zostanie zabrany pojemnik o średnicy piętnastu cm, to głębokość powinna wynosić od trzydziestu do trzydziestu pięciu cm.

Mieszanka glebowa powinna mieć odczyn lekko kwaśny lub obojętny i być dobrze przepuszczalna dla wody. Woda musi bardzo szybko przechodzić przez podłoże glebowe i spływać do studzienki. Aby szybko przepuścić płyn przez mieszankę gleby, powinien on składać się z gruboziarnistego perlitu, pumeksu, gruboziarnistego torfu lub gruboziarnistego piasku. Mieszanka gleby powinna zawierać: korę sosnową (duże płyty, 1 część), pokruszony węgiel drzewny (gruby, 1 część), gruboziarnisty perlit (1 część), żużel lub pumeks (1 część), kamyki lub tłuczeń (1 część) i gruboziarnisty torf (1 część), dodaje się również jedną dziesiątą mączki kostnej. Mieszanka gleby jest dobrze wymieszana, a następnie wysterylizowana. Nawet przy użyciu odpowiedniej mieszanki do sadzenia na dnie pojemnika nadal będzie ułożona dobra warstwa drenażowa.

W razie potrzeby rośliny można przesadzać o każdej porze roku. Ale optymalny czas to wiosna, zanim zacznie się aktywny wzrost cykassy.Kiedy tworzą się młode liście, niepożądane jest przesadzanie, ponieważ liście mogą zostać zranione. Przed przesadzeniem odcina się jedną trzecią liści, przycinanie rozpoczyna się od starych liści. Podczas przesadzania krzewu nie uszkadzaj jego korzeni, ponieważ jeśli grube korzenie są uszkodzone lub zdeformowane, zwiększa się ryzyko zgnilizny krzewu.

Reprodukcja cykas

Uprawa roślin metodą nasienną.

W domu rozprowadzanie cykasy z nasion jest dość trudne. Zwykle roślinę rozmnażają w ten sposób profesjonaliści z doświadczeniem w szkółce lub szklarni. Dzieje się tak, ponieważ w domu rzadko można zaobserwować kwitnienie tej paproci, a nawet jeśli nastąpi kwitnienie, nie ma zapylaczy dla kwiatów. Jeśli kupiłeś dobre nasiona, to przed siewem na jeden dzień umieszcza się je w ciepłej wodzie, po czym ziarna muszą być równomiernie rozłożone na powierzchniowej warstwie perlitu i lekko w nią wciśnięte. Lądowania są umieszczane w upale (warunki temperaturowe - dwadzieścia pięć stopni, nie mniej). Pierwsze pędy pojawią się dwa do trzech miesięcy po siewie. Jeden do dwóch miesięcy po pojawieniu się sadzonek powinny uformować jeden prawdziwy liść. Po pojawieniu się liścia sadzonki przesadza się do oddzielnych doniczek w podłożu przeznaczonym do wegetacji dorosłych.

Reprodukcja cyka przez potomstwo.

Jeśli krzew rośnie w warunkach, które nie są dla niego optymalne, wówczas na jego pniu następuje formowanie potomstwa. Zabiera się zaostrzone narzędzie, potomstwo jest odcinane i musisz starać się nie uszkodzić pnia. Wszystkie liście są odcinane od potomstwa, kawałki są traktowane roztworem fungicydu, a następnie preparatem Kornevin. Następnie potomstwo sadzi się w gruboziarnistym piasku lub gruboziarnistym perlicie, po czym przeprowadza się podlewanie. Bez wątpienia cięcie jest przetwarzane na cykach macierzystych, w tym celu stosuje się węgiel w postaci proszku. Rośliny do zakorzenienia umieszczamy w cieniu i cieple (około trzydziestu stopni), upewnij się, że podłoże jest zawsze lekko wilgotne. Rootowanie nastąpi sześć miesięcy lub rok później. Następnie potomstwo przesadza się na podłoże przeznaczone dla dorosłych cyka.

Choroby i szkodliwe owady

Szkodliwe owady.

Najbardziej niebezpiecznym dla kultury jest owad łuskowy, ponieważ ma woskową powłokę, która dobrze chroni ją przed działaniem insektycydów. Dorosłe szkodniki usuwa się z rośliny ręcznie, a w celu zniszczenia larw część krzewu znajdującą się nad ziemią traktuje się środkiem ogólnoustrojowym lub kontaktowym, na przykład za pomocą: „Carbaril”, „Piriproxifen”, „Acefat”, „Pyretryna”. Przetwarzanie odbywa się rano lub wieczorem, a warunki temperaturowe w pomieszczeniu powinny być mniejsze niż trzydzieści stopni. Jeśli to konieczne, możesz ponownie spryskać krzaki po pięciu do dziesięciu dniach.

Cycas mogą być również zaatakowane przez wełnowce. Można je znaleźć w całej roślinie. Po zebraniu szkodników krzew jest ręcznie spryskiwany preparatem z cypermetryną, a mieszanina gleby w doniczce jest koniecznie zwilżona tym środkiem. W razie potrzeby paproć jest przetwarzana ponownie po pięciu dniach. Opryskiwanie odbywa się cztery razy, nie więcej.

Osadzając się na krzaku mszyc, traktuje się go preparatem zawierającym fosfor dwa lub trzy razy co siedem dni.

Aby zniszczyć roztocza roślinne, które osiądą na części krzaka znajdującej się nad ziemią, należy ją trzykrotnie spryskać w odstępie siedmiu dni roztworem akarycydu.

Choroby.

W częstszych przypadkach cykas jest dotknięty zgnilizną korzeni lub ogonem (spód pnia). Zarażona roślina jest ostrożnie usuwana z mieszanki gleby, po czym pozostałości podłoża są ostrożnie usuwane z korzeni. Wszystkie miękkie fragmenty z ciemnieniem i czernieniem wycina się zaostrzonym, zdezynfekowanym przedmiotem.Następnie cyki zanurza się w roztworze fungicydu na pół godziny, następnie sekcje traktuje się węglem w postaci proszku, po czym krzew pozostaje do wyschnięcia na ulicy przez kilka godzin. Następnie krzew sadzi się w świeżym podłożu, bezwzględnie zdezynfekowanym, należy pamiętać, że przed sadzeniem korzenie zanurza się w roztworze stymulatora tworzenia korzeni. Jeśli podczas ukorzeniania się z krzaka wszystkie liście fruwały wokół, jest to uważane za normalne, ponieważ tak przetrwa. Jeśli zgnilizna dotknie wnętrza pnia, dłoń po prostu umrze.

Żółknięcie rośliny.

W częstych przypadkach liście na krzaku zaczynają żółknąć. Mimo to cykas można uratować. W przypadku leczenia najpierw ustalono powód, dla którego liście zmieniły kolor na żółty. Może być więcej niż jeden powód: brak mikroelementów; brak azotu w mieszance gleby; słabe oświetlenie; korzenie zostały zranione.

Brak pierwiastków śladowych - karmienie nie zostało zastosowane w odpowiednim czasie lub krzew nie jest w stanie przyswoić substancji z powodu reżimu niskiej temperatury lub jest to spowodowane zmianą pH mieszanki gleby, taka sytuacja ma miejsce, gdy roślina jest regularnie podlewany niemiękką wodą. W rezultacie system korzeniowy przestaje się rozwijać. W przypadku braku pożywienia wymagane jest dodatkowe nawożenie, a nowo pojawiające się liście zostaną pomalowane w razie potrzeby. Jeśli żółknięcie nastąpi z powodu niepiśmiennej technologii rolniczej, konieczne jest przesadzenie krzewu do świeżej mieszanki gleby i należy zachować ostrożność. Jeśli w podłożu brakuje azotu, aplikuje się na nie nawóz azotowy, ale stare liście nadal będą miały żółty kolor. Jeśli żółknięcie wynika ze słabego światła, należy pamiętać, że każda odmiana ma swoje własne preferencje dotyczące oświetlenia, dlatego zażółcenie liści może wystąpić z powodu nadmiernego oświetlenia i jego braku. Czasami liście zaczynają żółknąć po przeniesieniu krzewu na ulicę na wiosnę bez wstępnego stwardnienia. Liście mogą żółknąć z powodu braku lub obfitości podlewania, a także gdy korzenie są chłodne lub krzak był karmiony bardzo stężonym roztworem. W takich sytuacjach system korzeniowy mówi o problemie tym, że liście zaczynają żółknąć, dlatego, gdy nadawany jest taki sygnał, dokładaj wszelkich starań, aby uratować cykas.

Suszenie rośliny.

Jeśli liście znajdujące się poniżej zaczynają żółknąć i wysychać, jest to normalne i całkiem naturalne. Jeśli pomieszczenie ma bardzo niską wilgotność, spowoduje to wysychanie końcówek liści, a to może się również zdarzyć przy niepiśmiennym nawożeniu bez przestrzegania dawki.

Tsikas: odmiany

Cyka „opadające” lub cyka „owinięte” lub cyka „Rewolucja” (Cycas revoluta).

Ojczyzna - południe terytorium Japonii. Pogrubiony pień w kształcie kolumny dorasta do trzech metrów wysokości, jego średnica wynosi jeden metr. Liście o niesparowanym wyglądzie dorastają do dwóch metrów, w swoim składzie mają lekko wygięte, wąskie, liniowe, skórzaste liście, które są gęsto rozmieszczone. Powierzchnia młodych liści jest owłosione, ale po pewnym czasie liście mogą stać się nagie, błyszczące i ciemniejące. Na roślinach męskich szyszki w postaci wąskiego cylindra dorastają do osiemdziesięciu cm długości, mają średnicę piętnastu cm, na roślinach żeńskich powierzchnia nie pulchnych szyszek jest owłosione. Nasiona pomarańczy są dość duże. Ta odmiana jest najbardziej popularna wśród początkujących hodowców kwiatów. W tym materiale napisano o opiece nad tym konkretnym gatunkiem.

Cicas „Zwinięty” lub cicas „Ślimak” (Cycas circinalis, Cycas neocaledonica).

Pień ma kształt kolumny, dorasta do trzech metrów. Liście mają dwa metry długości, są zebrane w pęczek dwóch lub trzech kawałków. Młode liście rosną pionowo, z biegiem lat stają się skierowane w stosunku do płaszczyzny poziomej.Liście są pierzaste, zawierają pięćdziesiąt do sześćdziesięciu liści lancetowatych, które są gęsto rozmieszczone po bokach żyły centralnej, dorastają do dwudziestu pięciu cm, szerokości - do piętnastu mm.

Tsikas „Średni” (media Cycas).

Palma dorasta do siedmiu metrów. Ulotki śliwkowe osiągają dwa metry długości. Liście tworzą rozetę, która znajduje się na szczycie pnia. Małe szyszki męskie dorastają do dwudziestu pięciu cm, żeńskie przypominają wiązki kłosków. W XIX wieku na północy kontynentu australijskiego zjadano nasiona, ale na początku były przetwarzane, ponieważ są trujące.

Tsikas „Rumph” (Cycas rumphii).

Gatunek ten pochodzi ze Sri Lanki, jest jedną z odmian o silnym wzroście, pień dorasta do ośmiu do piętnastu metrów. Pierzaste liście rosną w pęczkach, dochodzących do dwóch metrów. Liście są liniowe, lancetowate, dorastają do trzydziestu cm, a szerokość - do dwudziestu mm.

Tsikas „Syjamski” (Cycas siamensis).

Gatunek ten pochodzi z sawanny terytorium indochińskiego. Krzew dorasta do około dwóch metrów, a pień jest pogrubiony od korzeni do środka, po czym staje się cieńszy. Liście pierzaste, dorastające do jednego metra. Składają się z ostrych, wąskich i liniowych białawoniebieskich liści o długości około dziesięciu cm i szerokości pięciu mm.