Cynia

Cynia - ta wieloletnia roślina zielna w postaci rośliny i krzewu należy do rodziny Aster. Pochodzi z południowej części terytorium Meksyku. Mieszkający w Getyndze botanik, farmakolog i dyrektor ogrodu botanicznego Johann Gottfried Zinn stał się osobą, na cześć której nazwano tę roślinę. W pierwszym uprawę tej rośliny rozpoczęto już w czasach Azteków w XV wieku, ale kraje kontynentu europejskiego spotkały ją w XVIII wieku i w krótkim czasie stały się niezwykle popularne wśród ogrodników dekorujących swoje ogrody z nimi. Na arystokratycznych przyjęciach kwiat ten był również niezbędny, z początkiem XX wieku uprawiano go w każdym zakątku globu, a w okresie od lat 30. do 60. XIX wieku był symbolem w stan Indiana. Obecnie znanych jest około 20 gatunków i znacznie więcej roślin i odmian mieszańcowych. Cynia cieszy się tak dużą popularnością ze względu na swój spektakularny wygląd i łatwość uprawy.

Cechy charakterystyczne:

Cynia może osiągnąć wysokość 1 metra, ale nie może przekraczać 20 centymetrów, zależy to od wybranej odmiany. Liście mają kształt jajka, petiolate, ich układ może być przeciwny lub zawinięty. Są całe, ze spiczastą końcówką i pokwitaniem na powierzchni. Kwiatostany w postaci koszyczek znajdują się jeden po drugim na długich pędach kwiatowych, ich średnica wynosi od 3 do 14 centymetrów. Pobiera się je z kwiatów trzciny z układaniem płytek w jednym lub wielu rzędach. Mogą być pomalowane na wiele różnych kolorów i odcieni, np. żółty, fioletowy, śnieżnobiały, czerwony, pomarańczowy czy niebieski. Kwiatostany składają się również z małych rurkowatych środkowych czerwono-brązowych lub żółtych kwiatów. Owoc ma postać niełupka, na szczycie którego znajduje się kępka.

Kwitnienie jest obfite i długie, można się nim cieszyć od samego początku lata do późnej jesieni. Kwiat cyni jest bardzo odporny na okresy gorące i suche. Uprawiana jest przez ogrodników ze względu na efektowny wygląd i bezpretensjonalność, a także dlatego, że kwiaty cięte mogą długo zdobić dom. Cynia wieloletnia może być uprawiana tylko na obszarach o łagodnych i ciepłych zimach, w chłodniejszych rejonach jej uprawa jest możliwa tylko raz w roku ze względu na nietolerancję gatunku nawet na niewielkie i krótkotrwałe przymrozki. Wśród ogrodników roślina otrzymała przydomek Major. Na terenie Europy projektanci krajobrazu bardzo aktywnie promują rustykalny styl ogrodu za pomocą nagietków, nagietków, stokrotek i oczywiście cyni. Jednak od czasów starożytnych ten kwiat zachował swoją szlachetność i nadal ozdabia rabaty kwiatowe wraz z bardziej arystokratycznymi gatunkami. Cynia jest również dobrym sąsiadem dla upraw warzywnych, ponieważ rośnie wyłącznie w górę, nie tworząc cienia.

Zasady siewu:

Cynia jako roślina wieloletnia i jednoroczna rozmnaża się za pomocą nasion. Siew można przeprowadzić na otwartej przestrzeni w ogrodzie, ale tylko w ciepłych regionach, w których wykluczone są przymrozki powrotne. Tam, gdzie pod koniec wiosny możliwe są przymrozki, nawet krótkotrwałe, można uprawiać tylko przy pomocy sadzonek, ponieważ materiał siewny umrze nawet z niewielkim minusem. Ci, którzy od dawna uprawiają ten kwiat, twierdzą, że utwardzone sadzonki zachowują się dobrze podczas przesadzania, po czym szybko się dostosowują, zapuszczają korzenie i aktywnie zaczynają się rozwijać.

Przed siewem nasiona należy przygotować. Musi być owinięty bawełnianą szmatką zwilżoną roztworem stymulującym wzrost, który pomoże oddzielić kiełkujące nasiona od tych, które nigdy się nie wylęgną. Świeżo zebrane nasiona potrzebują kilku dni na wypuszczenie pierwszego kiełka, ale stare zajmie około tygodnia. Pod koniec marca można rozpocząć wysiew w doniczkach torfowych wypełnionych glinianą mieszanką, z tych nasion, które się wykluwają. Konieczne jest sadzenie parami o głębokości nie większej niż 1 centymetr. Podczas zbioru roślina bardzo źle się czuje, dlatego najlepiej używać nie zwykłych pojemników, ale oddzielnych pojemników. Po siewie glebę należy zwilżyć i przenieść do pomieszczenia, w którym termometr nie spadnie poniżej +22 i wzrośnie powyżej +24 stopni oraz przy dobrym oświetleniu. Przy prawidłowym siewie pierwsze sadzonki pojawią się w ciągu tygodnia.

Sadzonki: zasady pielęgnacji

Rozwój korzeni przybyszowych w Ziniya odbywa się w krótkim czasie, dlatego przy wyciąganiu rośliny konieczne jest dodanie do pojemnika niewielkiej ilości mieszanki glinianej. Ważne jest, aby zapewnić roślinom wystarczającą ilość jasnego rozproszonego światła, w przeciwnym razie nastąpi silne, bolesne rozciąganie, a kolory staną się mniej jasne.

Przy prawidłowym sadzeniu nie dojdzie do zagęszczenia siewek, co oznacza, że ​​nie będzie potrzebny bolesny dla rośliny kilof. Przed planowanym przesadzeniem roślin do ogrodu konieczne jest przeprowadzenie zabiegu hartowania. Aby to zrobić, musisz codziennie wystawiać je na ulicy, zaczynając od godziny i wydłużając czas spędzany tam każdego dnia.

Kiedy sadzić na działce ogrodowej:

Sadzenie sadzonek na otwartej przestrzeni w ogrodzie odbywa się w ostatnich kilku tygodniach maja, należy jednak pamiętać, że groźba przymrozków powrotnych powinna zniknąć, ponieważ gatunek ten nie toleruje zimna.

Do uprawy musisz wybrać obszar, w którym będzie dobre oświetlenie i ochrona przed silnymi wiatrami. Cynia uwielbia glebę z dużą ilością składników odżywczych, dobrze przepuszczalną i o neutralnym poziomie kwasowości. Przygotowanie terenu powinno nastąpić z wyprzedzeniem, najlepiej jesienią. Obejmuje kopanie ziemi na głębokość 50 centymetrów z wprowadzeniem kompostu lub próchnicy liściastej, a także wywóz śmieci i czyszczenie chwastów.

Jak sadzić:

Podczas przygotowywania dołków do lądowania ważne jest, aby zachować między nimi odległość 35 centymetrów. Sadzenie odbywa się w doniczkach torfowych, ale można również zastosować metodę przeładunkową. Kwitnienie rozpocznie się w połowie lata.

Zasady pielęgnacji ogrodu:

Cynia jest bardzo wybredna, więc opieka nad nią jest dość prosta.

Ważne jest, aby usunąć chwasty na czas, poluzować górną warstwę ziemi i przeprowadzić obfite podlewanie, podczas którego woda powinna płynąć pod podstawą rośliny iw żadnym wypadku nie powinna spadać na pąki. Gałęzie tego spektakularnego kwiatu są potężne, dlatego nie potrzebują dodatkowego wsparcia.

Zapłodnienie:

Po pojawieniu się sadzonek, zanim sadzonki trafią do ogrodu, należy je trzykrotnie nakarmić za pomocą nawozów mineralnych, w których azot, jeśli jest zawarty, jest w małych ilościach. Po przesadzeniu do ogrodu nawożenie można zmienić z mineralnego na organiczne, należy je przeprowadzić dwukrotnie w okresie letnim. Pierwsze karmienie należy przeprowadzić 30 dni później, po przeniesieniu kwiatu na otwarty teren. Po drugie, zaczynają się formować pąki.

Szczypiący:

Wśród ogrodników nie ma dokładnego zrozumienia, czy uszczypnąć cynię i kiedy to zrobić. Szczypanie odbywa się w przypadku, gdy istnieje pragnienie, aby krzew był wspanialszy i piękniejszy. Szczypanie przeprowadza się, gdy sadzonki rosną lub już zakorzenią się w nowym miejscu na działce ogrodowej. Musimy to zrobić na czwartym liściu. Jeśli nie ma potrzeby świetności krzewu, ale potrzebne są efektowne kwiaty rosnące na długich pędach kwiatowych, to szczypanie nie jest konieczne.

Możliwe problemy:

Może chrząszcz, ślimaki, mszyce i ślimaki na tej roślinie można znaleźć częściej niż jakiekolwiek inne szkodniki. Z ślimakami można sobie poradzić za pomocą pułapek w postaci misek wypełnionych piwem, umieszczonych w różnych miejscach i rozsypujących dachówkę łupkiem. Owady te uwielbiają chować się pod tymi materiałami, co ułatwia ich zebranie.

Chrząszcze majowe są zbierane ręcznie i wysyłane do przygotowanego wcześniej roztworu mydła.

Gdy pojawiają się mszyce, należy rozcieńczyć mydło w wodzie w ilości 1 wiadra na 100 g. i przetwarzaj liście. Przy dużej liczbie szkodliwych owadów należy stosować środki owadobójcze, podczas których należy ściśle przestrzegać instrukcji.

Cynia może rozwinąć chorobę fusarium, szarą pleśń, plamienie i stwierdzenie, takie jak mączniak prawdziwy, który jest najczęstszą rośliną na roślinie.

Konieczne jest przeprowadzanie regularnych kontroli kwiatu. W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek objawów choroby, leczenie należy przeprowadzić natychmiast.

Plamienie można rozpoznać po okrągłych brązowych plamach pokrywających powierzchnię liścia. Obecnie nie da się go wyleczyć, ale w przypadku niewielkiej zmiany można usunąć wszystkie zainfekowane obszary, dając roślinie możliwość dalszego rozwoju. W przypadku dużej porażki roślinę należy natychmiast usunąć z ziemi i spalić.

Mączniaka prawdziwego można rozpoznać po białawym nalocie na liściach i gałęziach. Aby sobie z tym poradzić, a także z fusarium i szarą zgnilizną, możesz użyć fungicydów.

Jeśli cynia jest odpowiednio pielęgnowana, może nigdy nie zachorować. Choroby występują z powodu zbyt częstego i obfitego podlewania, a także z powodu nieprzestrzegania odległości między roślinami podczas sadzenia. Z tego powodu warto zrozumieć przyczynę chorób i usunąć wszystkie niedociągnięcia, które do nich doprowadziły, a następnie przeprowadzić obróbkę roślin. Po zrozumieniu i rozwiązaniu problemu możliwe będzie uniknięcie ewentualnych problemów podczas przyszłego rozwoju.

Zasady zbioru:

Nasiona osiągają pełną dojrzałość i są gotowe do zbioru kilka miesięcy po otwarciu kwiatostanów. Z tego powodu należy zwrócić uwagę na kwiatostany, które otworzyły się jako pierwsze i zebrać je po wyznaczonym czasie.

Za materiał siewny najwyższej jakości uważa się ten, który powstaje na gałęziach należących do pierwszego rzędu, dlatego konieczne jest usunięcie wszystkich pędów bocznych rosnących na krzewach przeznaczonych do zbioru nasion. Gdy tylko kwiaty staną się brązowe, należy je pokroić, wysuszyć i usunąć z nich nasiona. Następnie należy je oczyścić usuwając suche resztki kwiatów i umieścić w suchym pomieszczeniu o stałej temperaturze, gdzie można je przechowywać przez trzy lata, zachowując przy tym ich kiełkowanie.

Przygotowanie do zimy:

Ponieważ cynia nie toleruje chłodów na obszarach o średnich szerokościach geograficznych, jest uprawiana jako roślina jednoroczna, ale w przypadku uprawy w doniczkach można ją usunąć z terenu, przenosząc ją do domu, w którym należy dbać o cynia w taki sam sposób, jak w przypadku każdej rośliny uprawianej w warunkach domowych. W ten sposób z rośliny jednorocznej możesz zrobić bylinę.

Różnorodność gatunkowa:

W ich naturalnym środowisku rośnie ponad 20 gatunków, ale tylko cztery są wykorzystywane do uprawy dla przyjemności w ich ogrodach: cynia wąskolistna, pełna wdzięku, drobnokwiatowa, linearis... Szczególnie aktywna praca wśród hodowców występuje z wdzięczną i wąskolistną cynią, dlatego każdy ogrodnik ma możliwość wyboru odmiany i hybrydy cynii, która mu odpowiada, spośród ogromnej liczby, która istnieje na świecie.

Pełen wdzięku (Zinnia elegans)- roślina jednoroczna zielna o wysokości przekraczającej metr wysokości z prostymi różowawymi, śnieżnobiałymi lub soczystymi pomarańczowymi kwiatostanami. Pędy proste o zaokrąglonym przekroju pokryte są sztywnym włosiem. Na wszystkich gałęziach dochodzi do tworzenia kwiatostanów koszowych. Liście bez korzeni, całe na brzegach, mają szpiczasty wierzchołek i owalny kształt.Ich długość jest nieco większa niż 5 centymetrów, a szerokość około 4 centymetrów. Powierzchnia liści jest owłosione. Średnica kwiatostanów półpełnych, podwójnych lub prostych może wynosić 5 i może sięgać 16 centymetrów. Składają się z 4-centymetrowych kwiatów trzciny o szerokości półtora centymetra w różnych kolorach z wyjątkiem niebieskiego. Oprócz nich kwiatostany składają się również ze środkowych kwiatów w postaci brązowej tuby z czerwonym lub żółtym odcieniem. Roślina zaczyna kwitnąć wraz z nadejściem letnich dni i przed pierwszymi przymrozkami. W warunkach naturalnych roślina jest szczególnie rozpowszechniona w południowych regionach Meksyku. Uprawę jako rośliny uprawnej rozpoczęto pod koniec XVII wieku. Gatunek ten obejmuje dużą liczbę odmian i roślin mieszańcowych, które mają różne klasyfikacje, które można określić na podstawie formy i struktury kwiatostanów, czasu kwitnienia i wysokości pędów. Odmiany kwitną wcześnie, średnio i późno kwitną.

Odmiany dzielą się kwiatostanami podwójnymi, prostymi i półpełnymi, a także długością pędów. Na przykład:

Przy wysokości pędu przekraczającej pół metra roślina ta będzie należeć do wysokich cyni i jest uprawiana w celu cięcia i dekorowania nimi domu, tworząc piękne bukiety, nie nadaje się do uprawy w klombie ze względu na jej masywność;

Jeśli długość gałęzi wynosi od 35 centymetrów do pół metra, to ten kwiat będzie należeć do przeciętnej cyni i będzie idealnie wyglądał w ciętych bukietach i będzie dobrym sąsiadem kwiatów w ogrodzie;

Jeśli długość gałęzi nie przekracza 30 centymetrów, to cynia będzie już odnosić się do krzewów karłowatych lub niewymiarowych, nadających się do uprawy z kwiatami domowymi lub w sąsiedztwie domu obok innych gatunków.

Ponieważ kwiatostany mają bardzo zróżnicowany kształt, odmiany dzielą się na różne kategorie. Szczególnie lubiany przez ogrodników zajmujących się uprawą na środkowych szerokościach geograficznych, takich jak:

Dalia cynia - potężna roślina krzewiasta o zwartym kształcie lub z rozłożystymi gałęziami o długości od pół metra do 90 centymetrów. Wszystkie pędy należą do pierwszego rzędu. Liście mają nieco ponad 10 centymetrów długości. W momencie rozpoczęcia kwitnienia pokrywa się kwiatostanami o zwiększonej liczbie płatków o średnicy 14 cm i przybierających kształt półkuli. Ta kategoria zawiera odmiany:

Fioletowy- od 60 do 75 centymetrów wysokości, właściciel gęstych kwiatostanów związanych z typem frotte i pomalowanych na fioletowo, których odcienie są liczne;

Pomarańczowy Kenig- 70-centymetrowa roślina, właścicielka kwiatostanów frotte, pomalowana na szkarłat z pomarańczowym odcieniem i 14-centymetrową średnicą;

Niedźwiedź polarny- 65 centymetrów wysokości, właściciel gęsto podwójnych śnieżnobiałych lub zielonych kwiatostanów.

karzeł cynia Jest rośliną rozłożystą, której formy są zwarte i osiągają pół metra wysokości. Rosnące na nim pędy należą do rzędu ll, ll i lV, pokryte są drobnymi liśćmi. Średnica kwiatostanów w kształcie pom nie przekracza 5 centymetrów. Odmiany w tej kategorii obejmują:

Czerwony wyścig Kaptur- pół metra wysokości, z gęsto podwójnymi kwiatostanami, o kształtach przypominających stożek lub lekko zaokrąglonych. Są pomalowane na szkarłat;

Tomcio Paluch - 45 cm wysokości, w okresie kwitnienia pokryta czerwonawymi kwiatostanami typu frotte, w kształcie spłaszczonej kuli;

Tambelina - wysokość 45 centymetrów, gdy zaczyna się kwitnienie, pokryta jest kwiatostanami o średnicy od 4 do 6 centymetrów i może mieć wiele różnych kolorów.

Fantazja - maksymalna wysokość 65 centymetrów. Kształt zwartych krzewów jest zbliżony do kuli.Gałęzie pokryte są dużymi blaszkami liściowymi, a podczas kwitnienia pokrywają się kwiatostanami, które są luźne i kręcone, zbierają swoje wąskie, trzcinowe kwiaty, zwijając się w rurki i lekko wijąc się z różnych stron. Niektóre kwiaty mają rozwidlenia na końcach. Odmiany w tej kategorii obejmują:

Fantazja- wysokość rośliny nieco ponad pół metra, pokryta luźnymi kwiatostanami o średnicy 10 cm, podobnymi do typu frotte. Paleta odcieni jest dość szeroka, wśród nich mogą być fioletowe, łososiowe, różowawe, szkarłatne, śnieżnobiałe, fioletowe, jasnożółte, a to nie wszystkie możliwe kolory;

Teraźniejszość- te kwiaty są pomalowane na kolor głębokiej czerwieni.

Ogrodnicy zagraniczni są szczególnie aktywnie zaangażowani w uprawę takich odmian cyni jak:

Kalifornijski gigant- długość gałęzi tej odmiany wynosi nieco ponad metr. Kiedy kwitnie, pokrywają ją dwukwiatowe kwiatostany o średnicy 16 cm. Składają się z kwiatów trzcinowych ułożonych w kafelki. Ta odmiana późno zaczyna kwitnąć.

Olbrzymi kaktus - wysokość tej odmiany jest nieco mniejsza niż metr. W okresie kwitnienia pokryta jest podwójnymi kwiatostanami o złożonych kwiatach o średnicy 11 cm. Składają się z kwiatów trzcinowych, zwiniętych lub pofalowanych.

Super kaktus - ten kwiat rośnie na wysokość nieco ponad pół metra. Kształt kwiatostanów nie różni się od opisanego powyżej.

Scabiosa - średnica kwiatostanów wynosi 8 centymetrów, zbierane są z kwiatów trzciny, które znajdują się wokół rurkowatych, które wyrosły razem z koroną i tworzą w ten sposób półkulę. Środek pomalowany jest w tym samym kolorze co kwiaty trzciny.

Haage (Z. haageana)- Ten gatunek po raz pierwszy pojawił się w Stanach Zjednoczonych Meksyku. Jest to jednoroczna roślina krzewiasta o rozgałęzionych gałęziach. Jej gałęzie pokryte są ogonkami liściowymi o wydłużonym lub lancetowatym kształcie z ostrymi wierzchołkami. Na gałęziach powstają złożone podwójne lub proste kwiatostany o miniaturowych rozmiarach, pomalowane na kolor soczystej pomarańczy. Gatunek składa się z odmian:

Glorinshine-to gałęzie tego 25 cm krzewu są silnie rozgałęzione. Kiedy cynia kwitnie, pokrywa się kwiatostanami frotte Compositae, które są zbierane z kwiatów należących do typu trzcinowego. Płatki z podstawy są pomalowane na ciemnopomarańczowy kolor i stopniowo zmieniają kolor na czerwony z lekkim odcieniem brązu.

Dywan Perski Mieszany- ta seria odmian ma półpełne kwiatostany o podwójnej barwie szkarłatnej i białej, żółtej, cytrynowej lub soczystej pomarańczy. Masywność krzewów sprawia wrażenie, że teren pokryty jest orientalnym dywanem.

Mieszanka odmian angielskich Klasyczny i jasny - roślina osiąga 30 centymetrów wysokości. Ma najdelikatniejsze, kruche, płożące się pędy o silnym rozgałęzieniu. Kiedy zaczyna się kwitnienie, krzew pokryty jest żółtymi, śnieżnobiałymi lub pomarańczowymi kwiatami. Doskonała opcja jako roślina okrywowa.

Sombrero- kwietniki są często ozdobione tymi kwiatami. Są pomalowane na kolor granatu z brązowawym odcieniem, a obramowanie jest pomalowane na jasnopomarańczowy kolor.

Drobnokwiatowe (Z. tenuiflora) to doskonała opcja do tworzenia mixborderów. Jej najcieńsze, zakrzywione, czerwonawe, 60-centymetrowe łodygi pokryte są kwiatostanami o średnicy 3 cm, w których zbiera się fioletowe kwiaty typu trzcinowego z zakręconymi końcami. Red Spider należy do odmian tego gatunku.

liniaris (Z. linearis) - zewnętrznie bardzo przypomina gatunek wąskolistny, dlatego często jest tak nazywany. Jego gałęzie o długości 35 pokryte są cienkimi, ostrymi liśćmi jak szydło. Kształt krzewu jest podobny do kuli. Gdy krzew kwitnie, pokryty jest drobnymi kwiatostanami zebranymi z kwiatów trzcinowych. Są koloru żółtego, ale mają kolor pomarańczowy wzdłuż krawędzi. Mogą ozdobić balkony, klomby, doniczki, będzie super dekoracja do zjeżdżalni alpejskich.Do odmian tego typu należą:

Złoty I- ta odmiana w okresie kwitnienia pokryta jest śnieżnobiałymi kwiatami typu trzcinowego z białym środkiem i dookoła kwiatami rurkowatymi. Zewnętrznie są bardzo podobne do kwiatów rumianku.

Karmel - pokryty kwiatami typu trzcinowego, żółtymi, kolorowymi iz czarnym środkiem.

Żółty Gwiazda - kwiaty należące do tej odmiany, intensywnie żółte.

Krzyżując wdzięczną cynię z cynią haage udało się uzyskać duże ilości roślin mieszańcowych, wśród których najlepiej sprzedające się i najbardziej uprawiane są te należące do serii Profusion. Na wysokości te krzewy nie rosną więcej niż 35 centymetrów. Kiedy kwitną, pokrywają je liczne, przypominające stokrotki kwiaty o najszerszej palecie odcieni.

Maggelan - ta cynia aktywnie nabiera rozpędu pod względem sprzedaży. Ich wysokość to około 35 centymetrów. Są właścicielami dużych, gęsto zdwojonych kwiatostanów przypominających dalię o średnicy 10 centymetrów. Mogą być koralowe, wiśniowe lub łososiowe, czerwone, różowe, kremowe lub soczyste pomarańcze.

Seria swizzle zaczęła być uprawiana całkiem niedawno, składa się z dwóch odmian:

Kość wiśniowa- kwiatostany zbiera się z kwiatów wiśni, które na końcach są pomalowane kremem;

Szkarłatny żółty - kwiatostany o jasnoczerwonym kolorze, których końcówki są pomalowane na bogaty żółty kolor.