krasnoludek tuja

Tuja karłowata to stale zielone krzewy iglaste należące do rodziny Cypress. Od czasów starożytnych drzewa te były szeroko uprawiane przez letnich mieszkańców, ponieważ mają obfitą zieloną koronę. Tuja karzeł jest szeroko stosowany jako element dekoracyjny domów wiejskich, podwórek, terenów podmiejskich, parków i alejek.

Te odmiany krzewów iglastych znane są z oszałamiającego wyglądu, zdolności do wywierania korzystnego wpływu na organizm człowieka. W końcu krótki, spokojny spacer po parku z posadzonymi krzewami wpływa na uspokojenie układu nerwowego. Specjaliści zajmujący się projektowaniem krajobrazu używają tui karłowatej do odtworzenia różnych elementów dekoracyjnych na swojej stronie.

Tuja karłowata: główne zalety

Tuja karłowata „Mały mistrz”: Zdjęcie odmiany

Dlaczego większość ogrodników preferuje wyłącznie tę odmianę:

• Przede wszystkim tuja karłowata to drzewa iglaste. I cieszą oko letniego mieszkańca obfitością zielonej masy przez wszystkie dwanaście miesięcy.
• W warunkach miejskich krzew doskonale oczyszcza powietrze. Wytwarza tlen. Z tego powodu tuja sadzi się na działkach w pobliżu szpitali, w parkach i alejach, gdzie regularnie chodzą emeryci, dzieci i rodziny na spacery.
• Krasnoludki Thuja są idealne do wykonania „żywego” ogrodzenia. Ogrodzenia te stanowią doskonały element dekoracyjny, jednocześnie redukując hałas w tle.
• Nie wymagający w technice rolniczej.
• Krzewy iglaste karłowate z łatwością wytrzymują nagłe zmiany temperatury.
• Sadząc tuję w letnim domku, podwórku, strefie podmiejskiej, możliwe jest stworzenie szerokiej gamy niezwykłych elementów dekoracyjnych, ponieważ w większości tuja karłowata ma tylko 1 metr.

Karzeł Thuja: odmiany

Najpopularniejsze odmiany i rodzaje tuj karłowatych są wymienione i opisane poniżej.

Zachodni krasnoludek "Danica"

Ten mały krzew iglasty ma niebanalny kulisty kształt o szerokości nie większej niż sto centymetrów. Małe kulki wolumetryczne bardzo dobrze komponują się ze stylem wiejskim, podwórkowym, podmiejskim. Zwłaszcza jeśli połączysz ten krzew z innymi odmianami roślin ozdobnych.

Tuja karłowata „Danica”: Zdjęcie odmiany

Tuja kulisty karzeł „Mały mistrz”

Niewielkie drzewko z piękną rozgałęzioną koroną, która świetnie prezentuje się na zjeżdżalniach alpejskich. Specyfiką tej odmiany jest możliwość zmiany koloru w zależności od pory roku.

W sezonie letnim korona zachodniej tui karłowatej „Mały Mistrz” wyróżnia się jasnobrązowymi igłami. A w okresie zimowym zmienia kolor na brązowy.

Tuja karłowata kulista „Tiny Tim”

Krzew iglasty o kulistym pokroju szerokości około pięćdziesięciu centymetrów. Rośnie dość wolno. Swoje maksymalne rozmiary osiąga dziesięć lat po posadzeniu tuj karłowatych. Świetnie prezentuje się na tle kamieni.

Tuja karłowata „Tini Tim”: Zdjęcie odmiany

Odmiany tui karłowatej „Miniaturowa Globoza”

Iglasty krzew karłowaty z koroną w formie kuli z żółtymi i jednocześnie zielonkawymi igłami w postaci małych łusek. Ta odmiana dobrze sprawdza się w ogrodach skalnych (małe ogrody). Tempo wzrostu jest raczej powolne. Dorasta do pięćdziesięciu do sześćdziesięciu centymetrów w górę dziesięć lat po posadzeniu.

Rzemieślnicy zajmujący się rozmnażaniem i uprawą ozdobnych tuj zalecają sadzenie małych krzewów na obszarach o jałowej ziemi. Odbywa się to tak, aby nie rosły na wysokość i nie traciły kształtu. Więcej o odmianie tutaj.

Tuja karłowata „Miniaturowa Globoza”: Zdjęcie odmiany

Jak wybrać odpowiednią odmianę tui karłowatej

Aby uzyskać doskonały dekoracyjny wygląd, należy z całą uwagą i powagą podejść do wyboru krzewinek, które będą rosły w ogrodach skalnych. Od samego początku mistrzowie zalecają uwzględnienie wszelkiego rodzaju specyfiki i obszarów. A także wielkość terytorium, na którym będzie uprawiane drzewo.

Wybierając odmianę dekoracyjnej tui, należy wziąć pod uwagę następujące aspekty:

• zdolność do wzrostu w obszarach częściowo lub całkowicie zacienionych.
• poziom odporności na niskie temperatury, zimną pogodę.
• kaprysy w technice rolniczej.

Przed zakupem iglastego krzewu karłowatego należy mu się dobrze przyjrzeć. Ponieważ kupując tuję z wszelkimi niedoskonałościami, po pewnym czasie często będzie podatna na choroby. I nie będzie w stanie poradzić sobie z głównym celem - stać się dekoracyjnym elementem terytorium.

Na co należy zwrócić uwagę przy zakupie drzewka:

Ekspozycja systemu korzeniowego - kompletność grudki ziemi w systemie korzeniowym zapewnia schronienie gałęzi przed negatywnymi skutkami, niedoszacowany lub zawyżony wskaźnik temperatury, a także większość innych wpływów zewnętrznych. Warto również zwrócić uwagę na stopień rozwoju systemu korzeniowego. Jeśli system korzeniowy zostanie odcięty, tuja z dużym prawdopodobieństwem w ogóle się nie dostosuje.

System korzeniowy i pień są uważane za wskaźniki zewnętrznej oceny stanu sadzonki. Jeśli wierzchołek krzewu iglastego kruszy się i złuszcza, najprawdopodobniej to drzewo nie przetrwa.

Koronę należy dokładnie obejrzeć. A pień pomoże ci na czas dowiedzieć się o wszelkiego rodzaju istniejących wadach lub obecności pasożytów i różnych chorób. Od razu widać, że nie warto kupować zarażonego materiału do sadzenia, ponieważ nie ma stuprocentowej szansy, że dostosuje się do ciebie.

Tuja karłowata: sadzenie i pielęgnacja

Krasnoludek Thuja: zdjęcie

Do sadzenia tui karłowatej nie ma specjalnych opcji, które należy preferować. Jednak doświadczeni mieszkańcy lata uważają sezon jesienny lub marzec, a raczej pierwsze dziesięć dni, za optymalny czas na sadzenie. Jeśli uwierzysz w to zalecenie, drzewo będzie rosło znacznie potężniej i z dużą odpornością na czynniki zewnętrzne.

W momencie sadzenia tui karłowatej szyjka korzeniowa powinna być wyrównana z ziemią. Nie zaleca się zbyt niskiego pogłębienia. Jednak niepożądane jest również umieszczanie go nad ziemią. Może to przyczynić się do wystąpienia choroby.

Jeśli ogród skalny ma obszar z wodami gruntowymi, to aby zapobiec procesowi gnicia systemu korzeniowego, należy wykonać warstwę drenażową. Aby to zrobić, na dno dołu do lądowania wylewa się warstwę pokruszonej cegły lub żwiru o grubości około dwudziestu centymetrów.

Aby zrobić alejkę z krzewów, odległość między roślinami powinna sięgać nawet stu do dwustu centymetrów.

Sadząc tuję karłowatą w postaci „żywego” ogrodzenia w jednym rzędzie, musisz zostawić przestrzeń około stu centymetrów. Są to liczby orientacyjne, wszystko zależy konkretnie od wielkości wybranej odmiany.

Tuja karłowata: instrukcje uprawy

• Pozytywną cechą tui karłowatej jest jej zdolność do przystosowania się do wszystkich rodzajów gleb: może to być glina, darń, piasek.
• Małe drzewa wolą rosnąć w glebie o wystarczającej próchnicy i niskim poziomie kwasu.
• Małe drzewa iglaste wykazują doskonałe tempo wzrostu na obszarze o wystarczającym nasłonecznieniu lub na obszarze częściowo zacienionym. Nie zaleca się sadzenia go w pełnym cieniu. Ponieważ igły zmniejszą się, a krzew straci swój dawny kształt i objętość.
• Witryna powinna być nasłoneczniona przez cały dzień. Drzewo woli unikać suchych miejsc.
• Tuja karłowata dobrze reaguje na wilgotną glebę. Nie zaleca się jednak sadzenia ich w miejscach z nadmierną ilością wód gruntowych. Tuja karłowata również normalnie toleruje suchą pogodę. Konieczne jest nawilżanie gleby dwa do trzech razy w tygodniu, aby zachować jej oszałamiający wygląd.
• Krzewy można sadzić na świeżym powietrzu oraz w pojemnikach.

Agrotechnika

Ważną i podstawową techniką rolniczą jest wystarczająca i prawidłowa wilgotność gleby. Przez trzydzieści dni po posadzeniu do gleby krzew należy zwilżać co najmniej raz na siedem dni, dodając około dziesięciu litrów płynu. Jeśli susza trwa długo, liczba zwilżania jest mnożona przez dwa.

Utrzymanie optymalnego poziomu wilgotności gleby jest jedną z ważnych zasad zapewniających piękną i obszerną koronę krzewu iglastego. Przez pierwsze trzy lata po posadzeniu należy stale rozluźniać glebę w pobliżu pnia. Jednak nie przesadzaj (nie głębiej niż dziesięć centymetrów), aby nie zaszkodzić systemowi korzeniowemu, znajdującemu się prawie na wierzchniej warstwie gleby.

Do produkcji warstwy ściółki zaleca się użycie trocin lub torfu (warstwa o grubości około sześciu do siedmiu centymetrów). Aby zapobiec uszkodzeniom korony w okresie zimowym, kiedy może nadejść pora obfitych opadów śniegu, trzeba podwiązać małe drzewka.

Wraz z nadejściem wiosny i ociepleniem zaleca się przenoszenie młodych krzewów iglastych w miejsca częściowo zacienione, aby zmniejszyć wpływ promieni słonecznych. Odbywa się to w celu uniknięcia oparzeń na krzaku.

Do przycinania starego drewna polecane są ostre nożyce ogrodowe. Tylko jedna trzecia rośliny jest przycinana.

Choroby i różne pasożyty, na które podatna jest tuja karłowata

Karzeł tui nie jest często narażony na wszelkiego rodzaju choroby, w porównaniu z innymi rodzajami cyprysów, jednak czasami dochodzi do gwałtownego nabycia żółtawego koloru. Może to mieć kilka przyczyn:

• nieprzestrzeganie instrukcji sadzenia - płytkie lub zbyt głębokie umieszczenie systemu korzeniowego w ziemi.
• oparzenia od ciągłej ekspozycji na promienie słoneczne.
• Choroby grzybicze atakują krzew.

Wskaźniki te nie gwarantują w 100% obecności chorób. Niektóre odmiany mogą zmieniać kolor korony w zależności od pory roku. Na przykład wraz z nadejściem chłodów igły mogą żółknąć, ale wraz z nadejściem wiosny nabierają zielonkawego koloru.

Zastosowanie tui karłowatej w ogrodach skalnych

Ogród skalny to sztucznie stworzony element projektowania krajobrazu. Odtwarza w niewielkich rozmiarach ukształtowanie terenu gór, co oznacza naturalne siedlisko wzrostu tuje karłowatej.

Zaleca się zakup tui karłowatej do produkcji ogrodów skalnych.