Vatochnik (Asklepias - Asklepios)

Vatochnik, znany również jako Asklepias, należy do rodziny Kutrowów. Występuje w trzech odmianach od krzewu po zielną bylinę. Rodzaj jest reprezentowany w ponad dwustu gatunkach, które naturalnie rosną na kontynentach Ameryki Północnej i Południowej.

Wśród całej swojej różnorodności wierzby mają przedstawicieli liściastych i trwale zielonych. Wiele z nich jest sadzonych przez ogrodników na swoich działkach jako rośliny ozdobne, aby stworzyć piękny krajobraz.

Vatochnik ma wysokie walory lecznicze, za co nadano mu łacińską nazwę Aesculapius. Hiszpański misjonarz Sahagun, badacz, misjonarz religijny i historyk, w swojej najsłynniejszej pracy dostarczył dowodów na wykorzystanie waty przez Azteków w walce z łagodnymi nowotworami powstałymi w wyniku przemieszczenia kości.

W Europie pierwszy przedstawiciel tego gatunku pojawił się w XVIII wieku, początkowo uprawiano go w celu pozyskania surowców technicznych. Zakład szybko zyskał popularność, służył do napełniania zabawek i mebli tapicerowanych oraz do tkania lin. Po niedługim czasie runo zaczęto wykorzystywać do produkcji sprzętu ratunkowego i filmu do kinematografii.

Wraz z odkryciem gumy zapotrzebowanie na wybielanie gwałtownie spadło, a później zniknęło. Roślina nie była już uprawiana w celach przemysłowych. Ale teraz został zauważony przez ogrodników i stał się częstym gościem na działkach ogrodowych, parkach, ogrodach warzywnych i ogrodach miejskich.

Zakład Vatnik: cechy

Vatochnik jest rośliną średniej wysokości i osiąga 1 metr długości.

System korzeniowy jest gęsty, rozrasta się dość szeroko w różnych kierunkach. Na gęstych, silnych pędach blaszki liściowe są albo kilkoma kawałkami w jednym węźle, albo dwiema płytkami, w jednym węźle naprzeciw siebie. Kształt liścia jest wydłużony, owalny lub jajowaty.

Kwiaty są duże, reprezentowane przez baldaszkowate kwiatostany i są koloru czerwonego lub bordowego. Okres kwitnienia przypada na lato i wczesną jesień, po czym owoce dojrzewają na roślinach wypełnionych dużą ilością nasion dojrzewających. Ze względu na tę samą cechę krzewy nazywane są vatniki.

Ten puch jest używany w produkcji. Na przykład w Ameryce używa się go do wypychania poduszek. Na szerokościach geograficznych o trudnych warunkach klimatycznych nasiona dojrzewają w bardzo rzadkich przypadkach. W ciepłych regionach ogrodnicy muszą zbierać nasiona na czas, w przeciwnym razie kruszą się i obficie zasiewają obszar.

Wszyscy przedstawiciele mleczu noszą mleczny sok, który jest trujący. Podrażnia w kontakcie z odsłoniętymi częściami ciała. Dodatkowy negatywny wpływ da trafienie dotkniętego obszaru pod wpływem światła słonecznego. Sok jest używany jako środek ludowy w walce z brodawkami.

Vatochnik - uprawa na otwartym polu

W środkowych szerokościach geograficznych ziele wierzby uprawia się zarówno za pomocą sadzonek, jak i przeciwnej opcji. Nasiona tej rośliny zachowują zdolność kiełkowania przez trzy lata, ale dojrzewają tylko w gorących letnich warunkach. Takie cechy gatunku nie powinny odstraszać ogrodników, ponieważ we współczesnym świecie nie ma problemu z zakupem wymaganego materiału w specjalistycznym sklepie.

Czas sadzić runo

Posiew siać w okresie od ostatniego tygodnia marca do 8-10 kwietnia. W tym celu pobierane są pojemniki z otworami drenażowymi, które można wykonać samodzielnie lub kupić i wypełnić gliniastą glebą.

Nasiona zanurza się o centymetr lub półtora w glebę i zwilża butelką z rozpylaczem.Pojemnik jest przykrywany przezroczystym szkłem lub folią i umieszczany w ciepłym miejscu. Ważne jest, aby zapewnić dobrą wymianę powietrza dla upraw, w tym celu pojemniki są wietrzone codziennie.

Podlewanie wykonaj zgodnie ze schematem jeden do trzech. Wody nie wlewa się bezpośrednio do gleby, ale używa się do tego opryskiwacza. Pierwsze wejścia pojawiają się za 10-14 dni, a pojemniki przenosi się do chłodnego miejsca, ale o temperaturze nie wyższej niż 18 C. Folię można usunąć, gdy młode rośliny staną się silniejsze. Ta metoda jest dobra ze względu na swoją prostotę i łatwość wykonania.

Owocobranie rośliny są możliwe dopiero po czterech sparowanych liściach. Aby rozpocząć, potrzebujesz kubków dla każdej sadzonki. Te z kolei wypełnione są drenażem, którego warstwa waha się od 2 do 3 centymetrów. Reszta przestrzeni jest wypełniona mieszanką gleby identyczną z nasionami.

Młode, nowo posadzone rośliny wymagają ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych przez 48 godzin. Po przejściu sadzonek adaptacji i zakorzenieniu się wykonuje się byczy.

Przed przeniesieniem runa na otwarty teren przeprowadza się z nim zabieg hartowanie, trwa 15 dni. Wyokrętowanie na stałe miejsce odbywa się na początku czerwca, zgodnie ze schematem 0,5 na 0,5 metra.

Vatochniki wyhodowane z nasion dadzą pierwsze kwitnienie dopiero w trzecim lub nawet czwartym roku wzrostu.

Nasiona można wysiewać nie tylko w małych pojemnikach, ale również bezpośrednio na otwartym terenie. Siew taki przeprowadza się w okresie wiosennym roku, zaraz po stopieniu śniegu. W tym celu należy przygotować stronę i wybrać na niej słoneczną stronę.

Jak prawidłowo sadzić watę: zalecenia

1. Wykop wybrany do sadzenia obszar na głębokość około 25-30 centymetrów.
2. Wraz z procesem kopania odchwaszczaj i oczyszczaj glebę z korzeni chwastów.
3. Wyrównaj potraktowaną glebę i przygotuj bruzdy.
4. Sadzonki lub nasiona umieszcza się w ziemi na głębokość około 3 cm, przykrywa warstwą gleby i obficie podlewa.
5. Oddzielnie zauważamy, że podczas wysiewu nasion zaleca się przykrycie ich włókniną, taką jak folia, która przyspieszy ich kiełkowanie.

Wśród różnych gatunków runa są przedstawiciele, których podczas siewu należy ograniczyć przestrzeń. Ich system korzeniowy jest w stanie rozprzestrzenić się na obszarze jednego metra od krzewu rodzica. Aby to zrobić, możesz kupić specjalne ograniczniki. Lub umieść każdy okaz w osobnym pojemniku z otworami drenażowymi i już opuść je do ziemi.

Przy odpowiedniej pielęgnacji runo może rosnąć nawet do piętnastu lat.

Vatochnik: dbałość o warunki uprawy w ogrodzie

Vatochnik nie różni się szczególną wybrednością i dokładnością w opiece. Wszystkie produkty pielęgnacyjne są standardem z prawie wieloma roślinami:

• Systematyczne podlewanie.
• W razie potrzeby górny opatrunek nawozami mineralnymi.
• Poluzowanie wierzchniej warstwy gleby.
• Wykonaj sanitarne i dekoracyjne przycinanie buszu
• W razie potrzeby zastosuj środki kontroli i zapobiegania chorobom i szkodnikom.

Aby przedłużyć okres kwitnienia, odcina się zwiędłe kwiatostany. A na koniec wszystkie szypułki są również usuwane (nie stosuje się w przypadku zbierania nasion).

Jak prawidłowo podlewać watę?

W ciągu pierwszych kilku tygodni po posadzeniu sadzonki lub nasion, obszar w promieniu przyszłej astenii wymaga dość częstego nawilżania. Wraz z rozwojem systemu korzeniowego buszu liczba podlewania jest stopniowo zmniejszana. Ponieważ roślina jest zdolna do wydobywania wody z gleby dzięki rozgałęzianiu się korzeni. Wyjątkiem są okresy suszy, wtedy roślinę podlewa się wodą osiadłą w godzinach wieczornych.

Pasza nawozowa

Rośliny te praktycznie nie wymagają dodatkowego karmienia. Jeśli gleba na stanowisku okazała się nie żyzna lub niewystarczająco nasycona mikroelementami, to w kwietniu-maju, w zależności od strefy klimatycznej uprawy, karmi się ją mocznikiem, siarczanem potasu lub kompostem.

Niedoświadczeni ogrodnicy mogą zauważyć, że pojawienie się młodych pędów służy jako wskazówka do nawożenia.Ponadto dostępne są gotowe mieszanki odżywcze zarówno na trojeczkę, jak i na ogólny efekt odżywczy. Takie fundusze są wykorzystywane przed rozpoczęciem okresu kwitnienia. Następnie gleba jest zasilana nawozami zawierającymi N, P, K. W przypadku żyznej gleby dodatkowe nawożenie nie jest wymagane.

Jak przeszczepić watę?

Vatochnik jest rośliną wieloletnią i co roku może rozwijać się w tym samym miejscu przez 10 lat, a nawet dłużej. Sytuacje są różne, a okresowe rośliny mogą po prostu wymagać przeniesienia do nowej lokalizacji. W takim przypadku zdecyduj się na przeszczep wiosenny wraz z rozmnażaniem krzewu metodą podziału.

Jeśli nie jesteś w tym czasie, obowiązuje również okres od lipca do września. Wszystkie rodzaje polaru doskonale tolerują przeszczep. Zawczasu przygotuj nowe miejsce. A krzew bezpośrednio przed przesadzeniem jest obficie zwilżony, więc po usunięciu go z gleby pozostanie na nim ziemia. Możesz zapoznać się z powyższymi zasadami transferu, ponieważ są one identyczne z lądowaniem.

Reprodukcja waty

Vatochnik rozmnażany dwoma metodami: sadzonkami i podziałem.

Reprodukcja waty według podziału

Droga podział najlepiej zrobić przy przenoszeniu krzewu na nowe miejsce na wiosnę lub po zakończeniu okresu kwitnienia. Wykopane runo za pomocą łopaty podzielone jest na kilka części.

Ważne jest, aby część kłącza i pączek pozostały na oddzielonym kawałku. Następnie przesadza się je do wcześniej przygotowanych studzienek. Oddzielone sadzonki łatwo dostosowują się do miejsca sadzenia. A pierwsze kwitnienie zaczyna się w trzecim, a czasem w następnym roku wzrostu. Rośliny, które jeszcze nie nabrały siły, wymagają częstego systematycznego podlewania, co pomaga w tworzeniu silnego kłącza.

Sadzonki wykonywane na młodych pędach. Sadzonki są cięte na długość co najmniej piętnastu centymetrów. Dolna warstwa liści jest odcinana, a blaszki liściowe znajdujące się na górze skracane są o 50%.

Do sadzenia przygotuj pojemnik i napełnij go mokrym piaskiem, w którym łodyga jest zainstalowana dolną krawędzią. Pojemnik zamykany jest wieczkiem, którego powierzchnia musi przepuszczać wystarczającą ilość światła do rozwoju rośliny i wywoływać efekt cieplarniany.

Ta opcja hodowlana musi odbywać się z dużą prędkością. W przeciwnym razie łodyga straci mleczny sok i nie zakorzeni się. Rootowanie odbywa się w ciągu trzydziestu dni.

Przygotowanie do zimy

Krzewy powinny być ocieplone na zimę jesienią. W celu ochrony roślinę pokrywa się trocinami z drzew, zmieloną korą iglastą lub innymi naturalnymi materiałami. Przed dociepleniem zakładu sanitarny przycinanie wata. Łodyga jest ścięta do dziesięciu centymetrów od ziemi. Do ukrycia krzewu nadają się również wysuszone i usunięte pędy.

Możliwe choroby i szkodniki

Vatochnik słynie z wysokiej odporności oraz odporności na choroby i uszkodzenia przez szkodniki owadzie.

Można rozważyć główne zagrożenie wśród pasożytów mączlik, ten mały owad wygląda jak ćma. Szkodzi roślinie poprzez spożywanie jej witalnych soków. Walczą z takim pasożytem za pomocą chemikaliów, rozwiązanie Fufanon lub Rovikurt jest idealne. Przy stosowaniu specjalistycznych leków ważne jest, aby zawsze ściśle przestrzegać instrukcji użycia zawartych w opakowaniu. Zabieg przeprowadza się przez opryskiwanie listowia.

W okresach suchych na runie można znaleźć przędziorków, ich szkoda dla rośliny jest podobna do mączlika. Praktycznie niemożliwe jest wizualne zauważenie takiego pasożyta, ponieważ jego rozmiar jest praktycznie mikroskopijny. Ale wciąż istnieją zewnętrzne znaki. Uszkodzony krzew zaczyna pokrywać się drobnymi pajęczynami, liście więdną, a łodyga jest zniekształcona.

W walce z kleszczami pomogą Ci leki takie jak Aktara czy Fitoverma. Przygotowuje się z nimi roztwór w proporcjach wskazanych w instrukcji i spryskuje się liście krzewu.

Vatochnik nie toleruje nadmiaru wilgoci w glebie, a czynnik ten negatywnie wpływa na jego żywotność. Susza też szkodzi roślinie. Aby zachować idealną równowagę, krzew jest podlewany w razie potrzeby, a liście spryskiwane ciepłą wodą.

Vatochnik - rodzaje i odmiany

Wieloletni vatnik uprawiany jest w trzech odmianach, a roczny - jeden gatunek.

Wcielony Vatochnik

Oprócz tej nazwy ma jeszcze dwie: czerwoną i mięsno-czerwoną. Ta wieloletnia roślina pochodzi ze wschodniej i środkowej Ameryki Północnej.

Wcielony Vatochnik

Liście sadzone przeciwlegle na łodydze, nieduże, lekko opuszczone w dół, płytka rozszerza się ku środkowi i lekko zwęża pod koniec. Pędy waty mięsno-czerwonej mogą mieć długość do 120 centymetrów. Pachnące kwiaty są w kolorze czerwonym lub winno-różowym. Kwiatostany rośliny mają kształt parasola, a średnica kwiatu od krawędzi do krawędzi wynosi maksymalnie 60 mm.

Okres kwitnienia rozpoczyna się w połowie lata i trwa około 30 dni. Uprawę tej odmiany runa rozpoczęto w 1635 roku. Najpopularniejszą odmianą jest Ice Belli, której wysokość sięga jednego metra, kolor kwiatostanów jest śnieżnobiały.

Wata bulwiasta

Podobnie jak opisane powyżej vatniki, ma kilka nazw, takich jak tuberoza vatnik i tuberoza asclepias. Wysokość rośliny zmienia się w zależności od warunków jej wzrostu, gdzie mieści się w zakresie od 50 do 70 cm.

Wata bulwiasta

Ta odmiana runa ma duże kwiatostany o jaskrawoczerwono-cytrynowym kolorze. Okres kwitnienia wełny bulwiastej jest dość długi. Trwa od lipca i trwa prawie całą jesień. Ten widok jest świetny dla większości naszego kraju. Ma wysoki poziom mrozoodporności i wymaga dodatkowej ochrony tylko w przypadkach, gdy spodziewana jest sroga zima.

Najpopularniejsi przedstawiciele w ogrodnictwie: Gay Butterflies i Maharajah. Pierwsza opcja rozciąga się do 70 cm i ozdabia ogród kwiatami cytryny, maliny i pomarańczy. Drugi przystojny mężczyzna dorasta do pięćdziesięciu centymetrów i pokryty jest jasnopomarańczowymi kwiatami.

Ziele Eskulapova lub syryjska wata

Ziele Eskulapa, ma drugie imię wata syryjska. Ciekawym momentem jest to, że nie kojarzy się to z Syrią od słowa „w ogóle”, a miejscem jej narodzin jest wschodnia część Ameryki Północnej. Jego nazwa nie odpowiada rzeczywistości, gatunek otrzymany z powodu czynnika ludzkiego, pomylono go z kendyrem, który rośnie na ziemiach Syrii. Kiedy eksperci zdali sobie sprawę z błędu, nazwa stała się już znana i postanowiono pozostawić definicję „syryjskiego” tej odmianie.

Wata syryjska

Ta roślina wieloletnia ma wysokość do półtora metra. Łodygi rośliny są proste, stoją pionowo, przymocowane są do nich duże arkusze wydłużonej elipsoidy. Blaszka liściowa rośliny osiąga 7 cm szerokości i 15 długości, kolor jest bagienno-zielony.

Wizualnie odmiana jest podobna do przedstawiciela rodziny wrzosowatych, rododendronów. Liście są podatne na zrzucanie wzdłuż dolnej krawędzi wzrostu, takie zjawisko można zaobserwować w lipcu. Kwiaty rośliny są pastelowo różowe i osiągają średnicę 1 centymetra.

Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu i trwa dokładnie 35 dni. Gatunek ten uprawiany jest w warunkach przydomowych i ogrodowych od 1629 roku. Aesculapov ma dobrą odporność na mróz, więc nie potrzebuje dodatkowej ochrony na okres zimowy.

Cechą charakterystyczną waty syryjskiej jest jej niesamowity aromat. Słodki, przypominający czekoladę, jest znacznie jaśniejszy i przyjemniejszy niż zapach mięsno-czerwonego vatnika.

Lastoven

Ten rodzaj runa jest uprawiany jako roślina jednoroczna. Z zastrzeżeniem prostych zasad opieki, krzew może mieć wysokość do 100 centymetrów. W okresie kwitnienia krzew pokryty jest bogatymi pomarańczowymi lub czerwonymi kwiatami, ich jasny wygląd przyciąga większość motyli. Pyłek tych kwiatów jest dość alergiczny i u większości osób powoduje podrażnienia skóry.

Wstawka Vatochnika