Wrzos

Wrzos to roślina zielna i wiecznie zielona, ​​będąca de facto jedynym oficjalnym przedstawicielem rodziny wrzosowatych. Dziś hodowcy wyhodowali około pięciuset odmian tej rośliny. A większość z tych odmian ma niezwykle atrakcyjne właściwości i cechy dekoracyjne.

W naturalnych, dzikich warunkach wrzos można znaleźć w Europie i Afryce Północnej, a także na Grenlandii, umiarkowanych szerokościach geograficznych Azji i Azorów. Na ogół dobrze się rozmnaża i rośnie na Atlantyku, w Ameryce Północnej. Jednocześnie roślina najlepiej ujawnia swoje ozdobne cechy na torfowiskach, w górach i lasach. Tak więc ten aspekt można również wziąć pod uwagę w przypadku, gdy kwiaciarnia zdecydowała się wyhodować tę roślinę na miejscu i poszukuje do tego idealnego miejsca.

Heather: opis kultury

Wrzos to bardzo atrakcyjna roślina. Ma doskonałe dekoracyjne cechy zewnętrzne, wyróżnia się bezpretensjonalnością, atrakcyjnym aromatem i wytrzymałością. Czarujący wygląd sprawia również, że roślina ta jest bardzo poszukiwana.

Czasami wrzos może bardzo urosnąć i dzięki temu otrzymał inną popularną wśród ludzi nazwę - wrzosowe nieużytki. W tym artykule porozmawiamy bardziej szczegółowo o tym, jakie cechy i cechy ma wrzos, a także jak prawidłowo wyhodować roślinę, zadbać o nią, aby okazała się niesamowicie atrakcyjna i interesująca.

Artykuł jest naprawdę bardzo interesujący zarówno dla niedoświadczonych hodowców kwiatów, jak i tych, którzy już zajmowali się sadzeniem roślin ozdobnych, ale chcieliby nadal uprawiać wszystkie nowe rodzaje roślin na swojej działce.

Wrzos to roślina należąca do silnie rozgałęzionej grupy nasadzeń. Jest to wiecznie zielony i zwarty krzew, którego wysokość waha się od trzydziestu do siedemdziesięciu centymetrów.

Płytki liściowe na nim są bardzo małe, trójkątne, wyglądem bardziej przypominają zwiniętą rurkę. Kwiaty nie są bardzo duże, pachnące, na zewnątrz mogą przypominać kształt dzwonka, są pomalowane na liliowo-różowy, bardzo delikatny i atrakcyjny odcień, który świetnie prezentuje się na tle zieleni.

Kwitnienie rozpoczyna się około drugiej połowy lata, ale dopiero po pierwszych przymrozkach roślina zyskuje swoją dekoracyjną siłę i moc. Wynika to właśnie z faktu, że liściasta część rośliny jest pomalowana na odcień bordowy lub złocistożółty, który oczywiście wygląda niesamowicie atrakcyjnie.

Roślina należy również do typu miododajnego, natomiast miód wrzosowy to miód, który zawiera ogromną ilość pożytecznych i odżywczych substancji i jest powszechnie uważany za najbardziej użyteczną substancję, która jest produkowana dopiero dzisiaj, stąd jego popularność.

Wrzos jest aktywnie wykorzystywany przez projektantów krajobrazu, ponieważ dzięki niemu można ozdobić różne zjeżdżalnie alpejskie, sadzić wrzos wzdłuż ścieżek ogrodowych. Możesz również użyć wrzosu jako wspaniałego dodatku do tworzenia żywych krawężników, które wyglądają imponująco na niektórych innych nasadzeniach.

W szczególności wrzos świetnie prezentuje się w tej samej kompozycji z nasadzeniami iglastymi, dlatego warto zwrócić na to uwagę i nigdy nie zapominać o pozytywnych walorach takiego sąsiedztwa.

Heather - uprawa rośliny

Uprawa wrzosu z nasionami to popularne pytanie.Ogólnie rzecz biorąc, aby ten proces zakończył się sukcesem, kwiaciarnia powinna zaopatrzyć się w jak najwięcej cierpliwości. Ponieważ generalnie proces sadzenia nasion i oczekiwania na rezultaty jest procesem bardzo długim i trudnym, ma zarówno swoje wady, jak i zalety.

Ale mimo wszystko jest świetna wiadomość dla tych, którzy zdecydowali się uprawiać wrzos z nasion - wskaźnik kiełkowania wynosi około 90%, jeśli hodowca przestrzega wszystkich zasad i warunków agrotechnicznych.

Wrzosowe lądowanie

Pojemnik do sadzenia jest wypełniony pożywną glebą, która ponadto musi być dobrze nawilżona. Materiał siewny jest równomiernie rozłożony na jego powierzchni, najlepiej jest go rozsypać ostrożnie, nie ma potrzeby zakopywania. Pojemnik przykryty jest od góry szkłem lub polietylenem, okresowo wentylowany i czeka na pierwsze pędy.

Do siewu najlepiej użyć specjalnie przygotowanego podłoża. Zawiera składniki, takie jak ziemia iglasta i piasek, torf, które są pobierane w równych proporcjach. Uprawy pozostawia się w bardzo ciepłym pomieszczeniu, temperatura w nim powinna wynosić około dwudziestu stopni.

Co więcej, w pierwszych dniach, a mianowicie w pierwszym tygodniu, rośliny powinny znajdować się w bardzo wysokiej wilgotności, ponieważ powinny być w stanie doskonale się rozwijać i kiełkować. Pierwsze pędy pojawiają się około miesiąca po wysłaniu nasion do podłoża.

Po pojawieniu się sadzonek i rozpoczęciu formowania warto je utwardzić. W tym celu pokrywa jest okresowo usuwana z pojemników, aby rośliny zaczęły dostosowywać się do naturalnych warunków, które nie zawsze są wystarczająco sprzyjające.

Po tym, jak sadzonki za bardzo urosną, warto zrobić nurkowanie, pozostawiając tylko najmocniejsze i najbardziej żywotne materiały. Siedzą w osobnych pojemnikach - doniczkach lub pojemnikach, gdzie nadal rosną i stopniowo zapuszczają korzenie. Oczywiście w tym okresie sadzonki powinny być starannie pielęgnowane, ponieważ wydarzenia te w dużej mierze zależą od tego, jak będą się czuły przyszłe nasadzenia wrzosów.

Latem zaleca się przeniesienie sadzonek do ogrodu lub pozostawienie ich w półmroku. Jednocześnie warto również okresowo dodawać wilgoć, ponieważ podlewanie było i pozostaje bardzo ważnym elementem w zabiegach pielęgnacyjnych i agrotechnicznych. Gdy na zewnątrz panuje bardzo niska temperatura, sadzonki zostaną przeniesione do chłodniejszego pomieszczenia, w którym temperatura waha się od 10 do 12 stopni.

Tym samym wrzos znajdzie się w najkorzystniejszych dla siebie warunkach, co pozwoli mu jak najszybciej zaadaptować się i zademonstrować dokładnie takie wyniki wzrostu i rozwoju, jakie powinna mieć ta roślina.

Zaleca się sadzenie wrzosu w miejscu stałego wzrostu dopiero wtedy, gdy sadzonki osiągną wiek 2 lat, a nie wcześniej. Ogrodnicy i kwiaciarnie powinni pamiętać, że wrzos, który pierwotnie wyrósł z nasion, nie może zachować absolutnie wszystkich cech i cech rośliny matecznej.

Ale jeśli hodowca dołoży wszelkich starań i dołoży wystarczającego wysiłku, może wyhodować zupełnie nową odmianę, która ma swoje unikalne cechy, więc oczywiście ten aspekt należy wziąć pod uwagę i nie denerwować się, jeśli roślina okaże się być całkowicie odmienne od tego, co mogłoby być oparte na cechach i cechach krzewów wrzosu matecznego.

Rozładunek rośliny w otwartym terenie - najważniejszy etap. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli słuchasz rad doświadczonych hodowców kwiatów, możesz zrozumieć, że najlepszy czas na sadzenie to wiosna. Na przykład możesz zaplanować przeszczep na drugą połowę kwietnia lub na pierwsze dni maja.

Oczywiście wrzos można sadzić jesienią, ale najlepiej robić to od końca września do pierwszych dni października, nie wcześniej, ale nie później, w przeciwnym razie roślina po prostu nie będzie miała czasu na adaptację i zabranie korzeń do pierwszych przymrozków.

Wybór miejsca lądowania

W celu zejścia na ląd zaleca się zadbać o wybór odpowiedniego miejsca. Powinno to być bardzo dobrze oświetlone miejsce, ale roślina rośnie również w półcieniu. Tam nie straci efektu dekoracyjnego. Ponownie jednak nie powinieneś umieszczać rośliny w stałym cieniu, ponieważ w takim środowisku będzie rosła znacznie wolniej. W rezultacie może całkowicie zrezygnować z rozwoju, więc nie ma mowy o dekoracyjności tych roślin.

Najlepiej wybierać wilgotne obszary torfowe. Ale wrzos dobrze zakorzenia się na suchych, piaszczystych glebach. W żadnym wypadku nie należy sadzić wrzosu na glebach wapiennych, ponieważ w nich straci swój efekt dekoracyjny, a także istnieje wysokie ryzyko rozwoju różnych chorób i infekcji.

Wcale nie jest to przerażające, jeśli gleba jest niewystarczająco pożywna, a jest w niej mało minerałów i pierwiastków śladowych, ale poziom kwasowości powinien być na poziomie 4,5 do 5,5. Wrzos dobrze rośnie w glebie zawierającej substancje takie jak piasek i torf, kompost, które zwykle pobiera się w różnych, nierównych proporcjach.

Wszystko zależy od obszaru, na którym wrzos będzie rósł oraz od tego, jak pożywna i korzystna jest dla tej rośliny gleba. Miejsce powinno być również chronione przed podmuchami wiatru i przeciągami, ponieważ niewiele nasadzeń może lubić takie warunki.

Aby gleba była zakwaszona, warto dodać do niej czerwony torf wysoki, który nie jest tak powszechny. Dlatego będziesz musiał go kupić w specjalistycznym sklepie dla ogrodników. Ale efekt nie potrwa długo, a gleba będzie całkowicie gotowa na przyjęcie nowego krzewu wrzosu.

Jak sadzić wrzos

Jak sadzić, to kolejne pytanie, ponieważ subtelności procedury i jej zasady dotyczą wielu hodowców kwiatów i ogrodników, zwłaszcza tych, którzy nie mają jeszcze takiego doświadczenia.

W zależności od odmiany, do której należy sadzonka wrzosu, na powierzchni jednego metra kwadratowego można posadzić od sześciu do dziesięciu sadzonek. Krzew jest pogłębiony o około trzydzieści centymetrów, kołnierz korzeniowy nie powinien sięgać zbyt głęboko, ale też nie powinien unosić się nad ziemią - można go pozostawić na tym samym poziomie co powierzchnia ziemi.

Jeśli ogrodnik ma do czynienia z gliną, w dołku do sadzenia należy zainstalować warstwę drenażową, aby nadmiar wilgoci odszedł i nie zatrzymał się w obszarze systemu korzeniowego. Warstwa drenażowa jest wykonana z piasku i keramzytu, kamyków lub tłucznia kamiennego, a do tych celów można również po prostu zmiażdżyć cegłę, która nadaje się również do drenażu. Wysokość warstwy drenażowej powinna wynosić od 5 do 10 centymetrów.

Do każdego otworu wlewa się również bardzo mało zrogowaciałej mąki i nitrofoski, ponieważ substancje te pomagają chronić roślinę przed atakami bakterii i szkodników.

Gdy wrzos posadzimy na otwartym terenie, trzeba go bardzo obficie podlewać, używając do tego od 5 do 6 litrów wody, którą aplikujemy pod każdy krzak.

Warto pamiętać, że roślina najlepiej nie toleruje przesadzania, dlatego należy od razu wybrać dla niej najbardziej optymalne miejsce, aby wtedy wrzos rósł na tym terenie wystarczająco długo i aby przy dobrej pogodzie lub inne okoliczności ulegną zmianie, nie trzeba go przesadzać....

Po przesadzeniu krzew może się rozciągnąć i stracić swoje cechy dekoracyjne i cechy, co oczywiście ma niezwykle negatywny wpływ na jego ogólny stan. Niemniej jednak przy wyborze miejsca ogrodnik powinien zachować większą czujność i uwagę, wtedy istnieje duże prawdopodobieństwo zachowania rośliny i poprawy jej właściwości dekoracyjnych, bez względu na wszystko.

Pielęgnacja wrzosu

Heather nie ma najbardziej wydłużonego systemu korzeniowego.Dlatego należy go regularnie nawilżać, jeśli nie ma warunków pogodowych, które sugerują całkiem naturalne opady. Do Glazura najlepiej używać lekko kwaśnej wody, ponieważ najlepiej sprawdza się w przypadku ogólnego stanu wrzosu.

Należy również pamiętać, że wierzchnia warstwa gleby na obszarze, na którym rośnie wrzos, powinna być zawsze bardzo lekko nawilżona, nie należy jej dopuścić do wysychania ani wysychania. W związku z tym, w celu ułatwienia własnych prac ogrodniczych, zaleca się pokrycie powierzchni gleby ściółką. Również w upalne dni ściółka ochroni wierzchnią warstwę gleby przed nadmiernym przegrzaniem oraz atakami szkodników i owadów. NS chochoł możesz wziąć trociny lub słomę, torf lub kompost.

Podlewanie wrzosu odbywa się raz na 1-2 tygodnie, wszystko będzie zależeć wyłącznie od poziomu temperatury i odpowiednich warunków pogodowych. Po podlaniu gleba musi być podarte, zwykle rozluźnianie odbywa się na głębokość od dziesięciu do piętnastu centymetrów. Wszystkie chwasty są również usuwane, ponieważ są bardzo szkodliwe dla nasadzeń.

Spulchnianie gleby i jej odchwaszczanie odbywa się przez ściółkę, natomiast warstwy ściółkowania nie należy usuwać, a następnie zwracać. W bardzo gorących okresach, w upale i suszy, roślina może bardzo cierpieć z powodu suchego powietrza, dlatego każdego wieczoru po zachodzie słońca należy ją zwilżać sprayem, aby utrzymać ogólny normalny stan.

Nie należy również zapominać o karmieniu, zwłaszcza rocznym, które wyznacza się na okres wiosenny. Wszystkie niezbędne składniki mineralne i pierwiastki śladowe są dodawane do gleby. Warto również zastanowić się nad dawką - na jeden krzew ogrodnik będzie potrzebował od półtora do dwóch dużych łyżek nawozu.

Jeśli górny opatrunek zostanie nałożony na sucho, po prostu delikatnie rozproszy się na samej powierzchni witryny. Ale musisz zachować czujność i starać się, aby nawożenie w żadnym wypadku nie spadło na część liściastą ani na same kwiaty rośliny.

Jeśli nagle tak się stanie, nawóz może wywołać oparzenie, a to z kolei zbyt mocno uderzy nie tylko w walory dekoracyjne rośliny, ale ogólnie znacznie osłabi jej ogólny stan zdrowia.

W ściółkę można również zatopić minerały i nawozy, a gleba jest dobrze zwilżona zakwaszoną wodą. corocznie na wiosnę roślinę należy przycinać na piękny i zdrowy krzew.

Również dzięki przycinanie można usuwać stare i nieżywotne gałęzie oraz stymulować wzrost nowych pędów, dzięki czemu roślina staje się bujna i atrakcyjna. Jeśli ogrodnik zdecydował się przeprowadzić intensywne przycinanie, można go przepisać dopiero po upływie dwóch do trzech lat od posadzenia wrzosu na otwartym terenie.

Warto też postarać się, aby kształt korony niewiele się zmieniał i pozostał prawie dokładnie taki sam. Niedoświadczony ogrodnik powinien wykonać pierwsze przycinanie pod nadzorem ogrodnika, który już kilkakrotnie przycinał roślinę i wie, jak, kiedy i dlaczego można to zrobić, aby w żaden sposób nie zaszkodzić wrzosowi.

Choroby i szkodniki

Ogólnie rzecz biorąc, wrzos to roślina dość odporna na różne choroby i ataki szkodników. Niemniej jednak czasami, jeśli nie przestrzegasz zasad techniki rolniczej, może to prowadzić do tego, że wrzos jest dotknięty chorobami grzybiczymi lub wirusowymi.

Zwykle to szara zgnilizna, ponieważ to ona jest najczęściej spotykana. Choroba może rozwinąć się z kilku powodów:

• bardzo słaba przepuszczalność gleby,
• brak wentylacji, przez co ciecz zatrzymuje się blisko systemu korzeniowego i okazuje się, że korzenie zaczynają bardzo szybko gnić.

Kiedy wrzos zostaje zarażony, na łodygach zaczyna pojawiać się charakterystyczny kwiat. Następnie liście stopniowo obumierają.Same pędy stają się cieńsze, słabną, co również prowadzi do ich późniejszej śmierci.

W celu zwalczania szarej zgnilizny konieczne jest traktowanie rośliny preparatami grzybobójczymi. Najlepiej stosować już sprawdzone produkty, takie jak Topaz czy Fundazol. Jeśli krzak jest zbyt mocno dotknięty, konieczne jest również potraktowanie go siarczanem miedzi lub innym środkiem zawierającym miedź.

Zabiegi wykonuje się około trzykrotnie. Między nimi należy zachować przerwę od pięciu do dziesięciu dni, nie więcej. Również wtedy roślina powinna być przetwarzana, ale w celu zapobiegania. W tym celu stosuje się również środki grzybobójcze, a zabiegi rozpoczynają się natychmiast po usunięciu schronienia z krzaka.

Wrzos jest również spryskiwany jesienią, kiedy roślina jest aktywnie przygotowywana na zimę. Ogólnie rzecz biorąc, wystarczy dokładnie zbadać roślinę, utrzymać jej rozwój na odpowiednim poziomie. A także monitoruj ogólny stan części liściastej i reguluj podlewanie. W takim przypadku istnieje duże prawdopodobieństwo, że roślina poczuje się komfortowo, co oznacza, że ​​jej odporność i odporność na stres będą na najwyższym poziomie.

Jeśli zdarzyło się, że krzak został zainfekowany mączniak, najmłodsze pędy zaczną bardzo szybko więdnąć i nabrać wyjątkowo bolesnego wyglądu. Na liściach zacznie pojawiać się biały kwiat, który będzie bardzo charakterystyczny i raczej luźny.

Jeśli na liściach pojawią się plamy o brązowym lub czerwonawo-ceglastym kolorze, będzie to oznaczać, że wrzos został zarażony nieco inną chorobą, która nazywa się rdza... W rzeczywistości obie choroby są wywoływane przez grzyby, dlatego też można z nimi walczyć za pomocą niektórych środków grzybobójczych. Najważniejsze jest przestrzeganie instrukcji użytkowania, aby nie powodować jeszcze większych uszkodzeń rośliny.

Gdyby nagle uderzono w krzak wrzosu wirus, wtedy kwiaty i łodygi zaczną się bardzo aktywnie deformować i zwijać. Kolor kwiatostanów i samych liści będzie bardzo nierówny, bolesny, nietypowy dla rośliny wrzosowej.

Należy od razu pamiętać, że wirusy są prawie niemożliwe do wyleczenia. Jest więc tylko jedno wyjście - zainfekowana roślina jest wykopana i zniszczona, aby choroba wirusowa w żadnym wypadku nie rozprzestrzeniła się na te krzewy, które nadal są zdrowe i funkcjonują normalnie.

Obszar, na którym rósł zainfekowany wrzos, musi zostać odkażony. W tym celu zwykle przyjmuje się bardzo mocny roztwór nadmanganianu potasu. Bo to właśnie mangan jest uniwersalnym środkiem dezynfekującym w nowoczesnym ogrodnictwie.

Jeśli roślina jest w komfortowych dla siebie warunkach, gleba, w której rośnie, całkowicie ją satysfakcjonuje swoim składem, to jest mało prawdopodobne, aby wrzos miał szansę zachorować. Tak czy inaczej, należy bardzo uważać na roślinę, monitorować jej ogólny stan i nie dopuścić do tego, aby zbytnio bolała lub powodowała zagrzybienie. Na zbyt zaawansowanym etapie istnieje duże ryzyko, że instalacja nie będzie już niemożliwa do uratowania.

Wrzos: hodowla

Heather Allegro: zdjęcie odmiany

Mówiliśmy już o tym, jak roślinę można rozmnażać przez nasiona. Teraz warto trochę więcej zastanowić się nad reprodukcją wrzosu za pomocą warstw, a także dzieląc krzaki lub sadzonki.

Pod sam koniec lata konieczne jest ostrożne odcięcie wierzchołka sadzonki, a warto wziąć tylko najsilniejsze i najbardziej kwitnące gałęzie, ponieważ uważa się je za najbardziej żywotne do dalszego rozmnażania krzewów i zachowania cech i cech rodzicielskich.

Aby mogły się zakorzenić, należy je umieścić w pojemnikach wypełnionych mieszaninami piasku i torfu, a następnie pojemniki umieścić w chłodnym miejscu.W takim przypadku gleba powinna być stale lekko zwilżona, ale nie dopuść do gromadzenia się wody w części korzeniowej lub na patelni pod doniczką, ponieważ może to wywołać rozwój zgnilizny i różnych chorób bakteryjnych i grzybiczych.

Sadzonki należy karmić raz na półtora lub dwa miesiące, do tego idealnie nadaje się roztwór na bazie mocznika lub zakupiony nawóz zawierający wszystkie niezbędne pierwiastki śladowe. Wiosną roślina zapuszcza korzenie i można ją przesadzić na otwarty teren, przestrzegając wszystkich zasad techniki rolniczej.

Najczęściej, jeśli mówimy o nawarstwianie, wtedy wrzos może rozmnażać się przez nie i samodzielnie. Z biegiem czasu same stare gałęzie wpadają do gleby, dają korzenie, a to staje się pełnoprawnym materiałem do sadzenia do rozmnażania wrzosu określonej odmiany.

Aby uzyskać mocne i żywotne cięcie, należy zgiąć dojrzałą łodygę, która znajduje się u samej podstawy krzewu i przymocować ją do powierzchni ziemi. Następnie należy go posypać niewielką warstwą gleby torfowej, jej grubość nie powinna przekraczać dziesięciu milimetrów.

Po roku sadzonki są oddzielane od głównego krzewu i sadzone w ich stałym miejscu wzrostu, gdzie czują się dość wygodnie i prosto. Najważniejszą rzeczą jest ponownie przestrzeganie wszystkich wymagań agrotechnicznych, w przeciwnym razie roślina po prostu nie zareaguje normalnie na takie manipulacje, wykaże bardzo słaby wzrost i ten sam słaby rozwój. W rezultacie reprodukcja może się nie powieść, a materiały do ​​sadzenia zostaną utracone.

Najprostszym sposobem rozmnażania krzewów wrzosu jest podział ich kłącza. Ta procedura jest zwykle najlepiej wykonywana pod koniec sezonu letniego. Aby to zrobić, dojrzały krzew jest ostrożnie usuwany z ziemi, najlepiej nie usuwać gleby z korzeni, aby zachować integralność systemu korzeniowego i ziemną śpiączkę.

Następnie część korzenia jest cięta na kilka równych części - delenki. Każda delenka powinna mieć nie tylko własne korzenie, ale także powinien znajdować się młody wzrost. Przed sadzeniem cięcia w otwartym terenie należy usunąć stare pędy, ponieważ na ich miejscu będą musiały pojawić się nowe pędy, które będą po prostu dekoracyjne i bardzo atrakcyjne.

Delenki są natychmiast sadzone w stałym miejscu, w różnych dołach, a między nimi powinna być imponująca odległość, aby krzaki były jak najbardziej komfortowe. Miejsca nacięć należy traktować kruszonym węglem, aby nie przedostały się do nich bakterie ani drobnoustroje. W rzeczywistości delenki są uważane za jeden z najskuteczniejszych sposobów rozmnażania roślin, ponieważ w ten sposób można zachować wszystkie matczyne cechy krzewów.

Przygotowanie do zimy

Jeśli wrzos rośnie w ciepłym klimacie, to doskonale znosi sezon zimowy i nie trzeba go nawet przykrywać dodatkowymi materiałami. Ale jeśli nagle wrzos rośnie na obszarach, gdzie warunki klimatyczne są bardzo surowe, to wrzos musi być wcześniej przygotowany na zimę.

Wraz z nadejściem mrozu powierzchnię terenu należy posypać niewielką warstwą gleby torfowej, a następnie sam krzew wrzosu pokryty jest świerkowymi gałęziami. Lapnik to uniwersalny materiał, który doskonale chroni roślinę zarówno przed silnymi mrozami, jak i oparzeniami słonecznymi.

W szczególności świerkowe gałęzie chronią przed słońcem wiosną, kiedy pogoda nie zdążyła się jeszcze ostatecznie unormować i mogą wystąpić nagłe zmiany temperatury, które nie zawsze wpływają korzystnie na ogólny stan nasadzeń.

Schron można usunąć już w kwietniu, gdyż w tym miesiącu warunki pogodowe stają się znacznie lepsze i korzystniejsze dla tych nasadzeń.

Kwiat wrzosu - gatunki i odmiany

Oczywiście powinniśmy porozmawiać o cechach i rodzajach, odmianach wrzosu. Zacznijmy od opisu wrzosu zwyczajny - w rzeczywistości jest to jedyny gatunek w tym rodzaju.Najczęściej Ericę można również nazwać wrzosem, ale jest tylko w bliskim związku z rośliną, ale nie jest zaliczana do samego gatunku. Jednak zarówno wrzos, jak i erika to rośliny, które mają różne cechy i cechy, o których zawsze należy pamiętać.

Heather ma bardzo dużą liczbę najróżniejszych odmian, dziś jest ich około pół tysiąca, ale możliwe, że jest ich jeszcze więcej, po prostu nie są jeszcze znane lub nie są w pełni zbadane. Ogrodnicy dzielą wszystkie dostępne odmiany na kilka różnych grup, każda grupa ma swoje własne cechy i właściwości, dzięki którym można je odróżnić od siebie i nie mylić ze sobą.

Pierwsza grupa

Odmiany wrzosu, które mają zielony kolor liściastych części rośliny. Wśród nich jest kilka odmian, które są szczególnie popularne i poszukiwane wśród ogrodników i kwiaciarni. Rozważymy następujące odmiany:

• Allegro

Wysokość krzewu sięga 60 centymetrów, sam krzew jest wiecznie zielony, bardzo atrakcyjny. Korona krzewu osiąga około pół metra średnicy. Korona może być dość zwarta i bardzo gęsta, kora okazuje się ciemnobrązowa, blaszki liściowe mają kształt miseczki. Mają ciemny, głęboki i bardzo soczysty zielony kolor, dzięki czemu liście wyglądają naprawdę bardzo atrakcyjnie.

Kwitnienie zwykle rozpoczyna się w ostatnich dniach lipca i trwa prawie do końca października. Kwitnienie odbywa się dzięki czerwonym, prawie ceramicznym kwiatom, które jednocześnie wyglądają jak zwykłe błyszczące kwiatostany. Ponadto są dość długie, co również zdobi roślinę.

Sama roślina jest bardzo odporna na zimę. Ale jeśli krzewy są jeszcze bardzo młode, nadal zaleca się przykrycie ich na okres zimowy, ponieważ mogą być narażone na niskie temperatury i zamarzanie.

• Carmen

Odmiana należy do mieszańców, została wyhodowana przez hodowców holenderskich. Jednocześnie jest bardzo popularny, zwłaszcza w krajach europejskich, ponieważ jest poszukiwany w architekturze krajobrazu i doskonałych klombach i działkach osobistych, parkach i zatłoczonych miejscach.

Heather Carmen: Zdjęcie odmiany

Krzew osiąga wysokość od trzydziestu do czterdziestu centymetrów, jego korona ma regularny zaokrąglony kształt, liście są bardzo małe, ciemnozielone. Kora jest ciemna, brązowa, kwiaty po otwarciu mają różową lub fioletową barwę - wszystko zależy od warunków, w jakich rośnie ta odmiana wrzosu i jak sam ogrodnik dba o roślinę.

Kwiaty można zbierać w obfite szypułki o długości do dziesięciu centymetrów. A które w wersji kwitnącej wyglądają dość dekoracyjnie i atrakcyjnie. Odmiana wyróżnia się wysokim stopniem mrozoodporności, dlatego nie można jej w ogóle pokryć na zimę, ponieważ doskonale znosi zbyt silne spadki temperatury lub spadek temperatury.

Oprócz wskazanych przez nas odmian istnieje kilka innych, które są dziś popularne również wśród ogrodników i kwiaciarni, projektantów krajobrazu. Są to odmiany takie jak Randor oraz Kaczka, Ross Hutton oraz Mazurek, Marco oraz Barnett Enley, Hookstone... Można je kupić w wyspecjalizowanych sklepach dla ogrodników i kwiaciarni. Ale jednocześnie konieczne jest bardzo uważne przeczytanie instrukcji uprawy tych odmian, ponieważ ogrodnik musi dość trzeźwo ocenić swoją siłę i możliwości w opiece nad rośliną.

Jeśli nie zapewnisz niezbędnych środków i nie zastosujesz się do technik rolniczych, istnieje duże ryzyko, że roślina nie tylko nie ujawni swoich zdolności dekoracyjnych, ale ogólnie je utraci. Należy więc zwracać baczną uwagę na dosłownie każdy drobiazg, zwłaszcza jeśli chodzi o ozdobne krzewy i rośliny.

Druga grupa

Są to odmiany, które podczas kwitnienia dają białe kwiaty, a ich blaszki liściowe są pomalowane na głęboką lub jasnozieloną barwę.

• Alba

Jest to wyprostowany krzew, którego wysokość sięga czterdziestu centymetrów, ale istnieją krzewy tej samej odmiany, które są znacznie niższe. Jednocześnie średnica samej korony może sięgać ponad pół metra.

Heather Alba: zdjęcie odmiany

Rosnące gałęzie znajdują się na nich bardzo bogate zielone blaszki liściowe. Kwiaty są białe, zebrane w bujne i bardzo gęste kwiatostany w kształcie szczotek. W takim przypadku należy pamiętać, że ta odmiana jest dość atrakcyjna i bardzo dekoracyjna, dlatego należy zwrócić uwagę na wszystkie cechy sadzenia i pielęgnacji.

• Aleksandra

Krzewy mają zgrabny, bardzo ciekawy kulisty kształt. Wysokość jednego krzaka zwykle sięga trzydziestu centymetrów, podczas gdy korona zawsze okazuje się nieco większa - co najmniej pół metra średnicy.

Blaszki liści są pomalowane na ciemnozielony odcień, kwiaty są blade i kremowe, ale jest jedna osobliwość: gdy kwitnienie stopniowo dobiega końca, kwiaty mogą bardzo powoli przybrać ciemnoczerwony odcień.

Ta cecha kwiatów kameleona przyciąga wielu projektantów i ogrodników, ponieważ wydaje się, że na stronie nie rośnie jedna odmiana wrzosu, ale dwie. Oczywiście jest to doskonała opcja do sadzenia w różnych warunkach, ponieważ roślina jest nie tylko bardzo dekoracyjna, ale także całkowicie bezpretensjonalna.

Dlatego często wybiera się go do dekoracji ogrodów, działek, klombów, pomysłów krajobrazowych, parków i miejsc, w których gromadzi się duża liczba osób.

Popularne są również niektóre odmiany z tej samej drugiej grupy roślin wrzosowych - White Lone, Humpty Dumpty, Long White, Alec Martin oraz Alba Jay... Wszystkie mają swoje własne cechy, niektóre dość specyficzne cechy, ale jednocześnie są uważane za niezwykle atrakcyjne w swojej grupie i dlatego tak często są przyciągane przez wielu ogrodników, florystów i projektantów.

Trzecia grupa wrzosów

Odmiany, których część liściasta jest zabarwiona na srebrno, mają bardzo nietypowy odcień.

• Srebrny Rycerz

Została wyhodowana przez hodowców angielskich, ale ze względu na dużą liczbę bardzo pozytywnych cech i cech odmiana ta szybko stała się bardzo popularna w innych stanach.

Heather Silver Knight: Zdjęcie odmiany

Wysokość buszu sięga około trzydziestu centymetrów. A jego korona jest bardzo zwarta, ma kształt poduszki - zwykle ma około 45 centymetrów średnicy, nie więcej.

Kora okazuje się mieć ciemnobrązowy odcień, ale blaszki liściowe mają nietypowy srebrny kolor. Wykazują również lekkie pokwitanie, co również wskazuje na dekoracyjność tej rośliny.

Wraz z nadejściem okresu zimowego liście stopniowo stają się fioletowe, stając się prawie ciemnym bordowym odcieniem. Kwiaty są proste, mają jasnoliliowy kolor i są zebrane w kwiatostany. Co więcej, zazwyczaj nie stanowią one żadnej wartości dekoracyjnej, czego nie można powiedzieć o części liściastej.

Generalnie odmiany Silver Knight to krzewy wrzosowe, które są dość odporne na różne ekstremalne temperatury i mróz. Ale na zimę najlepiej je dodatkowo przykryć. Ponieważ jeśli zima okazałaby się mroźna i praktycznie bezśnieżna, może to doprowadzić do tego, że roślina zamarznie i umrze.

• Piotr Iskry

Odmiana została również wyhodowana przez hodowców angielskich. Ogólnie rzecz biorąc, ta grupa jest łatwa do rozpoznania nie tylko po kolorze części liściastej, ale także po kraju, w którym wyhodowano większość jej odmian.

Heather Peter Sparks: Różnorodne zdjęcie

Wysokość krzewu sięga pół metra, średnica owalnej korony wynosi około 60 centymetrów, nie więcej. Kora jest ciemnobrązowa, liście są bardzo małe, bardziej przypominają łuski.

W okresie letnim i jesiennym ma kolor zielony, ale w okresie zimowo-wiosennym liście są pomalowane na kolor szaro-srebrny.Możesz również dostrzec jasnozielone odcienie, ale znowu - jest to tylko cecha odmiany i należy o tym pamiętać.

Kwiaty kwitnące różowo, lekko puszące, są częścią atrakcyjnych kwiatostanów, których średnica nie przekracza trzech centymetrów.

Odmiana charakteryzuje się umiarkowaną mrozoodpornością. Czasami jednak należy go przykryć na zimę. W przeciwnym razie roślina nie zawsze może spokojnie zareagować na zbyt silne mrozy. Z tej samej grupy można wyróżnić kilka bardziej popularnych odmian, między innymi Annmarie, Aksamitna Moda, Ian Decker i wiele innych.

Czwarta grupa wrzosów

Są to odmiany, których liście mają złoty odcień. Wyróżnia się tu również kilka odmian, które w rzeczywistości mają ogromną liczbę własnych szczególnych cech i zalet. Bardziej szczegółowo rozważymy takie odmiany wrzosu, jak:

• Andrzej Proudley

Wysokość buszu wynosi tylko 15 centymetrów, uważany jest za karła. Wielkość jego korony może oczywiście zadziwić wyobraźnię, bo korona rośnie nawet do 25 centymetrów, ale są też rozmiary bardziej imponujące. Gałęzie są szerokie, wznoszące się, raczej cienkie i kruche, ale nadal wyglądają bardzo atrakcyjnie i ozdobnie.

Heather Andrew Proudley: Różnorodne zdjęcie

W ciepłym sezonie liście są pomalowane na jasny pomarańczowy odcień, a ich końcówki są jasne i żółte, ten wygląd nie może nie przyciągnąć ogrodników lub gości witryny. Zimą liście są pomalowane na brązowo i również dobrze wyglądają.

Kwiaty są małe, różowe, kwiatostany wcale nie są gęste, ale ogólnie doświadczeni hodowcy kwiatów i ogrodnicy twierdzą, że kwiatostany nie są szczególnie atrakcyjne, ponieważ główną atrakcją tej rośliny jest jej nietypowo zabarwiona zielona część

• Boskup

Odmiana została opracowana przez holenderskich hodowców, ale szybko zyskała popularność w innych krajach. Wysokość krzewu wynosi czterdzieści centymetrów, korona jest zwarta, o średnicy nie większej niż pół metra. Kora ma kolor ciemnobrązowy, latem liście są zielonkawe i zielonkawe, ale wraz z nadejściem jesieni wszystko się zmienia: pokrywa staje się czerwonawa, miedziana, bardzo jasna.

Veresk Boskup: Zdjęcie odmiany

Jednocześnie w rzeczywistości roślina ujawnia swoje cechy i cechy dekoracyjne. Kwiaty są bardzo proste, pomalowane na liliowy lub różowy odcień, kwiatostany są nisko rozgałęzione, prawie niepozorne. Długość ledwie osiągają dziesięć centymetrów.

Osobliwością tej odmiany jest to, że krzewy mają umiarkowaną mrozoodporność, dzięki czemu można je sadzić w dowolnym miejscu, nawet na obszarach, w których klimat jest w zasadzie dość niestabilny. Mimo to roślina będzie wymagała dodatkowej opieki i nadzoru, dlatego należy o tym pamiętać.

Piąta grupa wrzosów

Są to odmiany, które w kwiatostanach mają podwójne kwiaty. Są to odmiany takie jak Autumn Glow i Monica.

• Jesienna rękawiczka

Krzew o wysokości nie większej niż trzydzieści centymetrów. Korona ma zwykle około 45 centymetrów średnicy i wygląda bardzo dobrze, zwłaszcza jeśli jest okresowo przycinana. Końce gałązek są lekko uniesione, znajdują się na nich ciemnozielone, soczyste liście. Ale kwiaty są blade, ale grube i podwójne.

Kwiatostany mają postać pędzli, dość gęstych, ale krótkich. Tak czy inaczej, w połączeniu te znaki wyglądają naprawdę świetnie. A sama roślina jest również dość atrakcyjna i dekoracyjna.

• Monika

Krzew okazuje się szeroki i dość rozłożysty. Jego wysokość wynosi około 55 centymetrów, a średnica korony jest uderzająca - prawie 85 centymetrów. Gałęzie są bardzo mocne, wytrzymują wszelkie sadzonki i ingerencję hodowcy.

Heather Monica: Zdjęcie odmiany

Blaszki liściowe mają kolor ciemnozielony, zimą może tworzyć się na nich lekko szarawy nalot.Kwiaty są czerwonawe lub różowawe, pełne i dość duże, zebrane w kwiatostany, ale można je rozrzucać pojedynczo bezpośrednio nad krzakiem, co również wygląda całkiem zabawnie.

W tej grupie jest też kilka odmian, o których również wspomnimy - są to Czerwona Ulubiona, Ciemna Gwiazda, Niewola Alba oraz Joanna Sparks... Mają też podwójne kwiaty, ale kształt i zasięg ich krzewów jest inny. Kwiaciarnia musi więc jeszcze zapoznać się z tymi informacjami, aby uzyskać doskonałe nasadzenia i umiejętnie je pielęgnować.

Szósta grupa

Są to odmiany, w których kwiaty się nie otwierają. Może się to wydawać dziwne, ale takie odmiany istnieją i rozważymy je dopiero teraz.

• David Eason

Krzew jest kulisty, jego wysokość wynosi około dwudziestu centymetrów, średnica korony nie przekracza 25 centymetrów. Rosnące gałęzie rosną w dużych ilościach. Blaszki liściowe są pomalowane na ciemnozielony odcień, wyglądają bardzo ciekawie i świeżo.

Heather David Eason: Różnorodne zdjęcie

Kwiaty są ciemne, liliowe lub różowawe, pędzle krótkie, kwiaty są w nich zebrane, ale nigdy w pełni się nie otwierają, co jest specyfiką tej odmiany.

• Marlin

Odmiana została wyhodowana przez niemieckich hodowców, krzew zwykle rośnie na wysokość do trzydziestu centymetrów, średnica korony wynosi około pół metra. Kora ma kolor ciemnobrązowy, blaszki liściowe są bardzo małe w porównaniu z poprzednią rozważaną odmianą.

Pąki są różowawe lub liliowe, czasem ciemnofioletowe, ale nigdy się nie otwierają i taka jest ich specyfika. Ale nawet w nieujawnionej formie nadal wyglądają bardzo interesująco i atrakcyjnie.

Również wśród odmian tej grupy, takich jak Romina i Minima, Fritz Kircher i kilka innych odmian. Ich pąki również się nie otwierają, ale to nie przeszkadza im w dekorowaniu ich osobistych działek, co czyni je niesamowicie atrakcyjnymi i niezwykłymi.

Wniosek

Na końcu artykułu chciałbym opowiedzieć trochę o tym, jakie właściwości ma wrzos i dlaczego jest tak popularny i poszukiwany.

Po pierwsze to oczywiście właściwości lecznicze, które można wykorzystać zarówno w medycynie ludowej, jak i tradycyjnej. Wrzos doskonale nadaje się na kaszel czy choroby układu nerkowego, z zapaleniem pęcherza moczowego lub cewki moczowej. Ma również dobry wpływ na przewód pokarmowy, a także jest stosowany w leczeniu reumatyzmu i dny moczanowej.

Jednocześnie wrzos dobrze wpływa na stan skóry, dlatego niektórzy ludzie używają go na jej schorzenia. Zbiór wrzosu warto rozpocząć w ostatnich dniach czerwca i przed wrześniem. Rzeczywiście, w tym czasie największa ilość użytecznych i odżywczych substancji leczniczych jest skoncentrowana w roślinie.

Dzięki nim wrzos staje się rośliną odkażającą, antyseptyczną i antybakteryjną, która doskonale leczy również rany i urazy. Ponadto wrzos służy do ogólnego detoksykacji i detoksykacji organizmu ze szkodliwych substancji.

Buliony mogą być używane jako środki uspokajające. Walczą z bezsennością, zaburzeniami układu nerwowego i miażdżycą układu naczyniowego.

W przypadku bólu gardła do płukania lub leczenia dotkniętego obszaru stosuje się roztwór wrzosu ucha.

Jeśli roztwór jest przygotowany na bazie kwiatów, można go wcierać bezpośrednio w głowę, ponieważ zapobiegnie to wypadaniu włosów, a włosy będą wyglądać zdrowo i mocniej.

Heather mogą stosować zarówno dorośli, jak i dzieci, ale i tak przed użyciem warto skonsultować się z lekarzem, który ma doświadczenie w tej kwestii i może ostrzec przed niechcianymi reakcjami.

Jak widać, roślina ta jest bardzo wszechstronna i całkowicie bezpretensjonalna. Możesz więc uprawiać ją na swojej stronie zarówno w celu jej dekoracji, jak i uzyskania z niej korzyści.