Winogrona juliańskie

Winogrona są popularną uprawą wśród krajowych ogrodników, ponieważ nie tylko przynoszą obfite zbiory słodkich jagód, ale także służą jako dekoracja witryny. Tymczasem kulturę tę można bez problemu uprawiać w dalekich regionach naszego kraju. Środkowa strefa Rosji i bardziej północne regiony często nie mają wystarczającego okresu letniego, aby winogrona mogły w pełni dojrzeć. Ponadto ostre zimy często utrudniają uprawę winogron i mogą zniszczyć sadzenie. Dlatego szczególne znaczenie mają te odmiany winogron, które wcześnie kończą okres dojrzewania owoców, a tym samym mają czas na zakończenie sezonu w ciepłym sezonie. Hybrydowa odmiana winorośli juliańskiej jest jedną z tych odmian wcześnie dojrzewających. Ponadto ma bezpretensjonalny charakter, dzięki czemu nadaje się do uprawy w warunkach krajowej strefy środkowej i na północy. W tym artykule porozmawiamy o charakterystycznych cechach tej odmiany winorośli, a także o zasadach dbania o nią, co pozwala bezproblemowo ją uprawiać na swojej stronie i zbierać obfite zbiory.

Winogrona julijskie: opis odmiany

Winogrona julijskie: zdjęcie odmiany

Hybrydowa odmiana winorośli Julian została uzyskana przez skrzyżowanie innej wczesnej odmiany "Kesha" ze średnio wczesną odmianą "Rizamat”. Nowa odmiana otrzymała od rodziców zdolność szybkiego wzrostu i dojrzewania.

Pomimo szybkiego wydłużania się winorośli zbiory mają czas na równomierne dojrzewanie w dość krótkim czasie, co jest niezwykle ważne w krótkim północnym lecie. Dzięki tej funkcji winogrona juliańskie stały się ulubieńcem ogrodników w północnych regionach kraju.

System korzeniowy ma również wysoką dynamikę wzrostu i silnie się rozgałęzia, wnikając głębiej w ziemię. Dzięki temu otrzymuje więcej składników odżywczych i wilgoci. A także wytrzymać silne spadki temperatury, bez jednoczesnego zamarzania.

Odmiana ta charakteryzuje się również dużą przeżywalnością sadzonek, które szybko zakorzeniają się i przystosowują do nowego miejsca. W tym szczepione na innych odmianach winorośli. Szybkie tempo rozwoju odmiany winorośli Julian łączy się z krótkim okresem dojrzewania jagód, który trwa nieco ponad 3 miesiące.

W ten sposób możesz zbierać w sierpniu. Odmiana ta jest klasyfikowana jako odmiana stołowa, co oznacza przydatność owocu do spożycia świeżego. Kolejną zaletą odmiany juliańskiej jest zdolność do samozapylenia: na jej pędach powstają biseksualne kwiatostany, które nie wymagają dodatkowego zapylenia.

Jest to bardzo ważne w przypadkach, gdy winogrona są uprawiane w regionach północnych, gdzie latem często padają deszcze. W deszczową i chłodną pogodę pszczoły rzadko przenoszą pyłek, więc nie mogą pełnić roli zapylaczy.

Odporność odmiany winorośli Julian na silne mrozy pozwala jej krzewom z powodzeniem zimować, gdy temperatura spada do -23 stopni. Aby zwiększyć szanse na udane zimowanie, zaleca się izolację i przykrycie nasadzeń winogron, zwłaszcza jeśli prognozy obiecują niewielką ilość śniegu.

W regionach południowych winogrona juliańskie nie wymagają ochrony przed mrozem i mogą zimować na podporach. Susza również nie jest straszna dla roślin tej odmiany, dzięki wspomnianemu już potężnemu i rozgałęzionemu systemowi korzeniowemu.

Podobnie jak inne odmiany hybrydowe, „Julian” jest odporny na różne choroby, dlatego zwykle nie ma potrzeby przeprowadzania profilaktycznego opryskiwania winorośli. Jeśli lato jest suche i ciepłe, ryzyko rozwoju infekcji grzybiczych jest zredukowane do minimum.

Jeśli jednak pogoda jest wilgotna i chłodna lub pojawią się objawy infekcji, nie będzie zbyteczne traktowanie winogron środkami ochronnymi.

Winogrona juliańskie są również odporne na atak słodkich miłośników, takich jak osy. Dzięki gęstej skórce jej owoce są niezawodnie chronione przed tymi szkodliwymi owadami.

Owoce odmiany Julian mają wydłużony kształt i są zebrane w duże luźne grona przypominające kształtem pędzel odmiany rodzicielskiej Rizamat. Kolor jagód zmienia się w czasie ich dojrzewania z żółtawego na jasnoróżowy z liliowym odcieniem.

Waga owoców waha się od 15 do 20 g, co pozwala zaklasyfikować „Julian” jako odmianę wielkoowocową. Lekko chrupiący miąższ owocu ma smak gałki muszkatołowej z nutą truskawki. Pokryta jest delikatną, ale jednocześnie dość gęstą skórką, której prawie nie odczuwa się podczas jedzenia jagód.

Nieliczne miękkie kości są również prawie niezauważalne. Zawartość cukru w ​​owocach juliańskich wynosi około 28% i nadaje im bardzo słodki smak. Nawet w pełni dojrzałe pędzle zachowują atrakcyjny wygląd, dzięki czemu ta odmiana jest odporna na transport i przechowywanie.

Powierzchnia jagód nie pęka ani nie odkształca się podczas transportu. Przy odpowiedniej pielęgnacji sadzonki winogron juliańskich z powodzeniem zakorzeniają się, szybko tworzą potężny system korzeniowy i pędy owocujące. Trzy lata po przesadzeniu do ziemi młody krzew winogron zaczyna przynosić owoce.

Jak chronić odmianę winorośli Julian przed szkodnikami i chorobami

Jak wspomniano powyżej, ze względu na dużą gęstość skórki owoców, odmiana juliańska jest odporna na ataki szkodników owadzich, takich jak osy. Jeśli powierzchnia jagód nie jest uszkodzona i nie ma pęknięć, owady nie mogą jej przebić.

W przeciwieństwie do tego ptaki stanowią namacalne zagrożenie dla sadzenia winogron, ponieważ mogą dziobać kiście, powodując szkody w uprawach. Wyjściem z tej sytuacji będzie schronienie krzewów winogronowych na etapie dojrzewania kiści. Do tego celu nadaje się siatka barierowa.

Mimo hybrydowego pochodzenia, które jest kluczem do silnej odporności, winogrona juliańskie są nadal podatne na niektóre choroby. Czynnikiem zwiększającym ryzyko rozwoju infekcji grzybiczych są niekorzystne warunki pogodowe.

W suche i ciepłe letnie dni nie ma niebezpieczeństwa infekcji. Jeśli lato jest deszczowe, a temperatura powietrza wynosi około +25 stopni, prawdopodobieństwo infekcji grzybiczej krzewów winogronowych znacznie wzrasta.

Dlatego ważne jest, aby okresowo kontrolować nasadzenia, aby na czas wykryć niepokojące objawy i podjąć działania zapobiegające epidemii. Szara zgnilizna, mączniak rzekomy (mączniak), prawdziwy mączniak prawdziwy (mączniak prawdziwy) praktycznie nie boją się winogron juliańskich.

Jednak wielu doświadczonych ogrodników woli spryskiwać krzaki środkami ochronnymi w celu zapobiegania. Jeśli pojawią się objawy jednej z tych infekcji, zaleca się natychmiastowe potraktowanie dotkniętej rośliny roztworem siarczanu miedzi lub fungicydem.

Pomimo silnej odporności odmiany juliańskiej istnieje kilka chorób, które stanowią dla niej zagrożenie.

Infekcja grzybiczna alternaria niebezpieczne przede wszystkim przez podobieństwo objawów z objawami choroby z mączniakiem lub mączniakiem - liście krzewu winogronowego pokryte są srebrzystobiałym nalotem.

Ważne jest, aby zdiagnozować chorobę tak wcześnie, jak to możliwe, aby podjąć odpowiednie środki w celu leczenia zaatakowanej rośliny. Jeśli tego nie zrobisz, choroba rozprzestrzeni się na wszystkie części rośliny, w tym kwiatostany i grona.

Nie należy spożywać owoców zainfekowanego krzewu winogronowego. Dlatego infekcja ta stanowi bezpośrednie zagrożenie dla upraw. Kiedy pojawią się pierwsze objawy choroby, chorą roślinę należy leczyć mieszanką Bordeaux (2%).

Alternaria może rozwijać się nie tylko w winnicy, ale także na zebranych już gronach przechowywanych w piwnicy lub piwnicy. Dlatego przestrzeganie zasad przechowywania winogron odgrywa ważną rolę w zapobieganiu epidemiom infekcji grzybiczych.

Nazywa się inną chorobą grzybiczą niebezpieczną dla odmiany juliańskiej cętkowana antraknoza lub „ptasie oko”. Jej objawami są ciemne plamy na powierzchni blaszek liściowych, liście stopniowo obumierają i odpadają.

Aby temu zapobiec, przy pierwszym znaku antraknozy konieczne jest przetworzenie winorośli mieszanką Bordeaux. Opryskiwanie można przeprowadzić, gdy długość młodych pędów winogron osiągnie 10 cm, niestety w przypadku rozległego uszkodzenia rośliny nie można go uratować.

W związku z tym leczenie profilaktyczne jest warunkiem koniecznym do uprawy wszelkich odmian winorośli, nawet tych odpornych na choroby typu „Julian”. O wiele łatwiej jest zapobiegać zakażeniu grzybicą niż radzić sobie z epidemią i jej skutkami.

Instrukcja przesadzania sadzonek do ziemi

Zdjęcie odmiany winorośli Julian

Materiał do sadzenia przeznaczony do winnicy wymaga najdokładniejszej kontroli. Do przesadzania do gruntu nadają się tylko zdrowe i wystarczająco silne sadzonki winogron juliańskich, których system korzeniowy zdążył się uformować i rozwinąć.

Silne korzenie są kluczem do szybkiej adaptacji i dobrego przetrwania sadzonki winorośli juliańskiej w nowym miejscu. Najlepszy czas na przesadzanie młodych winorośli na zewnątrz to Wiosna, ponieważ w tym przypadku będą mieli wystarczająco dużo czasu, aby się przyzwyczaić i wzmocnić przed nadejściem zimy.

Ogólnie rzecz biorąc, instrukcje przesadzania sadzonek Yulian do ziemi są zgodne z zasadami wspólnymi dla hybrydowych odmian winogron.

• Miejsce do sadzenia sadzonek powinno być przygotowane wcześniej. W tym celu, nawet jesienią, na jego terenie należy wykopać zagłębienia do sadzenia - dziury lub rowki o głębokości i szerokości około 40 cm Na dnie zagłębień należy umieścić warstwę drenażową, co zapobiegnie stagnacji wilgoć w glebie. Następnie do dołów wlewa się pożywną mieszankę gleby, w tym żyzną glebę, próchnicę i nawozy.
• Wiosną, na samym początku sezonu, system korzeniowy sadzonek należy udoskonalić, skracając procesy korzeniowe o 15 cm, a następnie zanurzyć je w pojemniku z roztworem stymulującym wzrost korzeni. Wskazane jest również oczyszczenie naziemnej części sadzonek ze słabych i uszkodzonych pędów – nie mogą one owocować, ale zużyją składniki odżywcze niezbędne do rozwoju zdrowych pędów.
• Podpory są wbijane do otworów do lądowania lub rowów - kołki, kije, metalowe pręty. Sadzonki Juliana umieszczone we wnękach należy przywiązać do tych podpór, po czym należy je przysypać ziemią, ubić i dokładnie rozlać wodą. Każda sadzonka ma około półtora wiadra wody.
• Gdy gleba osiądzie w dołku, musisz wylać trochę ziemi na wierzch.
• Możesz poprawić skład gleby na terenie z winnicą wprowadzając próchnicę. Zaleca się ściółkowanie gruntu wokół młodych roślin wiórami drzewnymi - pozwoli to jak najdłużej zatrzymać w nim wodę i tlen, a także uchroni jeszcze słabe korzenie przed przegrzaniem lub przemarznięciem.Ponadto warstwa ściółki zapobiega kiełkowaniu chwastów, które nie tylko sprawiają, że miejsce wygląda na zaniedbane, ale także ograbiają sadzonki z pożywienia. Chwasty przyczyniają się również do zastoju wilgoci w strefie korzeniowej i tworzą wilgotne środowisko sprzyjające rozwojowi infekcji grzybiczych.

Winogrona juliańskie. Zasady opieki

Ze względu na swój bezpretensjonalny charakter odmiana juliańska nie wymaga wiele opieki. Dbanie o to sprowadza się do terminowego podlewania, nawożenia i formowania krzewów. Ponieważ odmiana jest odporna na choroby, wystarczy dwukrotnie w ciągu sezonu przeprowadzić profilaktykę.

W obfitości podlewanie Winogrona juliańskie potrzebują przed rozpoczęciem wegetacji i pod koniec sezonu, w ramach przygotowań do zimy. Wynika to z konieczności odżywienia roślin i pozostawienia im zapasu wilgoci, która powinna wystarczyć na długi czas.

Sadzonki tej odmiany są szczególnie wrażliwe na podlewanie. W bardzo wilgotnej glebie zakorzenia się i rozwija z powodzeniem większa liczba młodych roślin niż na glebach suchszych (do 95% całości). W okresach suchych reżim nawadniania jest regulowany w zależności od stanu gleby.

Organiczny nawozy w stanie zrekompensować niewystarczający poziom odżywienia gleby. Wystarczy dodać je raz w sezonie. To wystarczy, aby uzupełnić zapasy składników odżywczych.

Czasami, ze względu na obfitość kwiatostanów i kiści, krzew winogronowy jest poddawany nadmiernemu stresowi. W takich przypadkach zaleca się normalizację ich liczby, usuwanie dodatkowe kwiaty i bukiety. Wystarczy pozostawić 40-45 oczu na każdej winorośli.

Winorośl należy skrócić do długości od 8 do 10 oczek winogron.

Wniosek

Odmiana winorośli Julian to hybryda, która odziedziczyła najlepsze cechy odmian rodzicielskich: odporność na mróz i suszę, wysoki plon, silną odporność. Wszystkie te cechy sprawiają, że nadaje się do uprawy w niesprzyjających warunkach bez szkody dla upraw.

Odporność na infekcje grzybicze i ataki szkodników pozwala na wykonanie minimalnych prewencyjnych zabiegów ochronnych, tym samym znacznie ułatwiając pracę ogrodników.

Obecność kwiatostanów biseksualnych i wynikająca z tego zdolność samozapylenia pozwala również obejść się bez dodatkowych procedur sztucznego zapylania.

Ze względu na tę osobliwość winogrona juliańskie nie są narażone na groszek. Wczesne dojrzewanie jagód umożliwia zbiór już w sierpniu, co pozwala na uprawę tej odmiany w regionach północnych z krótkim okresem letnim.