Winogrona Jowisz

Dla nikogo nie będzie tajemnicą, że wybierając rośliny do swojego ogrodu czy warzywnika, każdy chce uzyskać tylko to, co najlepsze, dając pierwszeństwo odmianom o bogatych parametrach smakowych, dużych plonach, wczesnej dojrzałości i dobrych wskaźnikach odporności na choroby lub szkodniki. Wszystkie te cechy dotyczą winogron, w walce z wątpliwościami czasami wybór pada na odmiany, które nie zawierają nasion. Takie odmiany nazywane są rodzynkami, a jednym z przedstawicieli jest winogrono Jupiter, o którym będziemy rozmawiać w tym artykule.

Historia.

Odmiany winogron bez pestek, czyli rodzynki, znane są ludzkości od bardzo dawna. Większość z nich pojawiła się w wyniku naturalnej mutacji roślin, ale nie jest to związane z odmianą Jowisz. Ten „przystojny” został stworzony rękami mężczyzny, a raczej dwóch osób, Johna R. Clarka i jego kolegi Jamesa N. Moore'a. Oficjalnie odmiana Jupiter została uzyskana pod koniec ubiegłego wieku, a mianowicie w 1998 roku w stanie Arkansas. Na terenie naszego kraju i okolic, takich jak Ukraina, został wprowadzony w 2010 roku i stopniowo zyskuje na popularności.

Jak już widać z powyższego, Jupiter jest odmianą beznasienną i ma wiele innych zalet, do których należy wysoka jakość bezpieczeństwa upraw podczas transportu. Odmiana uprawiana jest nie tylko na skalę przemysłową, ale także na prywatnych działkach i ogrodach, ponieważ pod względem pielęgnacji i sadzenia nadaje się nawet dla początkujących.

Opis zewnętrzny.

Ponieważ odmiana pojawiła się w naszych regionach stosunkowo niedawno, warto zatrzymać się i krótko opisać jej wygląd, aby czytelnik miał pojęcie o roślinie.

Krzak.

Wymiary krzewu odmiany Jowisz mogą wynosić od 2-2,5 metra do półtora metra wysokości, co odpowiednio będzie odnosić się do silnych lub średnich rodzajów krzewów. Pierwszy zbiór z młodego krzewu można uzyskać po około trzech latach od posadzenia rośliny na stałe, ale już dwa lata później pojawiają się pierwsze jagody. Najwygodniejszym sposobem rozmnażania odmiany są sadzonki.

Winorośl nie jest wysoka, a kolor może być beżowo-brązowy lub malinowo-brązowy. Odmiana ze względu na swój kształt jest bardzo lubiana przez projektantów krajobrazu, świetnie prezentuje się w komponowanych przez siebie kompozycjach jak i jako wolnostojąca.

Liście duże, ciemnozielone. Kształt liścia jest trójklapowy z niewyraźnym rozwarstwieniem. Jeden pęd daje średnio 4-5 kwiatostanów. Winogrono Jupiter nie potrzebuje żadnej pomocy w zapylaniu, ponieważ odmiana ma kwiaty dwóch płci.

Pęczki

Rozumiesz, że Jowisz zasługuje na swoją nazwę, gdy spojrzysz na jego pęczki, to są duże pędzle, masa każdego z nich może osiągnąć 500 gramów, chociaż średnia waga zaczyna się od 250 gramów. Pęczki nie mają luźnej struktury i mają kształt stożka.

Odmiana ma osobliwość: proces dojrzewania jagód nie odbywa się jednocześnie, dzięki czemu kiść ma owoce o różnych kolorach. Tak więc na jednym rowku mogą znajdować się jednocześnie różowe, malinowe, śliwkowe i zielone jagody.

Jagody.

Jagody mają kształt owalny, można je nawet nazwać owalnym, skierowanym ku końcowi. Jeden owoc ma masę od pięciu do siedmiu gramów. Po osiągnięciu dojrzałości technicznej jagody nabierają koloru śliwkowego, czyli ciemnoniebieskiego i pokryte są naturalnym dla tej odmiany matowym nalotem. Aby zrozumieć wielkość jednej jagody, wystarczy spojrzeć na monetę pięciorublową, owoc twojego winogrona będzie nieco mniejszy.

Miąższ winogron Jupiter jest nasycony sokami, przez co nie jest zbyt miękki, a skórka pozostaje jędrna i lekko chrupiąca.Somilier i ogrodnicy twierdzą, że na pewno rozpoznasz lekki ton gałki muszkatołowej w cechach smakowych, to przypomni Ci, że ta odmiana ma jednego z rodziców odmiany Isabella.

Wyhodowana przez amerykańskich hodowców Jupiter jest odmianą rodzynek, w procesie konsumpcji można znaleźć zaczątki, ale w ogóle nie ma w niej nasion.

Miąższ owocu nie jest pokryty grubą, ale mocną skórką ze względu na swoją gęstość. To dzięki niej odmiana staje się dobrze transportowana, wytrzymuje wszelkie manipulacje w tym procesie, a osy również jej nie szkodzą.

Odmiana jest produktem o wysokim indeksie glikemicznym, na 100 gramów cukru wyniesie 22 gramy, aw niektórych przypadkach nawet 30 gramów.

Mimo to Jowisz nie jest doskonały i ma jeden nieważny minus: zrzucanie jagód. Z tego powodu, jeśli nie chcesz stracić plonów, zbieraj je, jednocześnie zapobiegając przejrzewaniu.

Charakterystyka odmiany.

1. Winogrona Jupiter szybko dojrzewają, okres od powstania dojrzałych jajników trwa tylko 110-125 dni. Duże zbiory uzyskuje się dzięki niejednorodności kwiatów i ich samozapyleniu, ponadto w trakcie tego procesu dochodzi również do zapylania innych, sadzonych w pobliżu odmian winorośli. Kishmish Jupiter jest winogronem stołowym i nie zawiera nasion w owocach.
2. Odmiana nie musi dostosowywać obciążenia winorośli, średnia waga jednego pęczka może pozwolić na pozostawienie około czterdziestu oczu na jednym. W ten sposób do czasu zbioru można uzyskać do 250 kwintali soczystych jagód z jednego hektara plantacji.
3. Jowisz doskonale toleruje zmiany warunków pogodowych i jest rośliną mrozoodporną. To właśnie ta jakość umożliwia jej uprawę nawet w tych regionach, w których temperatura powietrza zimą spada do minus 29 stopni (roślina musi być osłonięta). W przypadkach, gdy roślina nie była wystarczająco dobrze pokryta i nadal cierpiała na zimno, nie odpisuj jej wyrywania, odmiana jest doskonała i szybko się regeneruje.
4. Ponownie, wysoka jakość w zakresie transportu jagód daje Jupiterowi przewagę nad innymi rodzajami winogron.
5. Okres przechowywania dojrzałej rośliny wynosi od 2 do 4 miesięcy.

Podobnie jak w przypadku wszystkich roślin, oprócz zalet, istnieją pewne wady:

1. Odmiana jest podatna na infekcje chorobami grzybiczymi. W 80% przypadków będzie szara zgnilizna, mączniak prawdziwy lub mączniak rzekomy, ale podczas pomocy udzielanej roślinie wyleczy lub zmniejszy uszkodzenia liści i jagód.
2. Główną i najważniejszą wadą amerykańskiego Jowisza jest opadanie jagód, ale pamiętamy, że dzieje się tak tylko w przypadku przejrzałości.
3. Kontrowersyjna kwestia według kryterium minusa odmiany, ale mimo to dodamy ją do listy: wielu ogrodników odrzuca odmianę ze względu na wielkość kiści winogron.

Reprodukcja.

Istnieją tylko trzy opcje hodowlane dla tej odmiany:

1. Ukorzeniając sadzonki lub szczepiąc sadzonki, musisz zrozumieć, że pierwsza opcja przyniesie ci plon wcześniej niż druga.
2. Krzyżując część systemu korzeniowego z górną częścią winogron, innymi słowy metodą podkładkową. Do tej metody najlepiej nadają się „C04” i „Berlandieri and Riparia”
3. Metodą nakładania warstw, czyli wszczepiania bez oddzielania rodzica od krzaka. Przy stosowaniu tej metody wybór pada na najmocniejszy i najzdrowszy krzew.

Wybierając dwa pierwsze punkty do hodowli, można oczekiwać, że w 80 procentach rodzynek Jowisz zachowa wszystkie swoje charakterystyczne cechy smakowe i jakościowe.

Funkcje lądowania.

Winogrona Jupitera nie są wybredne pod względem czasu sadzenia, niemniej jednak proces adaptacji najlepiej odbywa się w okresie jesiennym. Oczywiście okres zimowy, począwszy od momentu przymrozków, nie jest wliczany do okresu sadzenia. Sadząc jedną roślinę, przygotowuje się dziurę, a na skalę przemysłową winogrona sadzi się w okopach.

Otwór do sadzenia należy przygotować wcześniej, czternaście dni przed momentem lądowania, drenaż jest przykryty na dole. Odmiana Jupiter preferuje żyzną glebę. Młode winogrona moczy się przez 2-3 dni przed przeniesieniem na stałe miejsce sadzenia.

Głębokość dołka wynosi około pół metra, a połowa tej głębokości to drenaż, sadzonkę umieszcza się na pozostałych 25 cm i przykrywa ziemią zmieszaną z kompostem, popiołem i superfosfatem.

Proces sadzenia kończy się ściółkowaniem, dzięki któremu sadzonka zatrzymuje wilgoć, po 4 dniach wykonuje się pierwsze obfite podlewanie.

Opieka.

Wskazaliśmy już, że winogrono Jupiter nie jest wybredne, dotyczy to również opieki nad nim.

- Częstotliwość podlewania jest następująca: 15 litrów co trzy dni na roślinę, w przypadku obfitych opadów warto zrewidować ten harmonogram i ograniczyć go w zależności od wilgotności gleby. Ściółkowanie nie będzie zbyteczne w pielęgnacji winogron, dzięki temu wilgoć nie znika dłużej, a chwasty rosną mniej. Nawadnianie kropelkowe pomoże Ci zaoszczędzić czas i wysiłek.

- Nawożenie odbywa się wiosną, w tym okresie zaczyna się rozwijać zielona masa, dlatego najlepiej wybierać te zawierające azot. Na początku lata wprowadzane są złożone nawozy, ale pamiętaj, że nadmiar nie przyniesie żadnych pozytywnych rezultatów, a jedynie spowolni rozwój winogron.

- Wymagane jest przycinanie jesienne i wykonuje się je dla 6-8 oczu.

- Zwiększona odporność na choroby i szkodniki owadzie dzięki trzem profilaktyce zabiegi... Pierwsze i drugie przeprowadzane są przed rozpoczęciem kwitnienia, trzecia jest ostateczna po zakończeniu kwitnienia. Jednym z najczęstszych środków zaradczych jest płyn Bordeaux.

- Ostateczną obróbkę rośliny przeprowadza się za pomocą siarczanu miedzi, przed pierwszymi przymrozkami podczas przygotowania winogron do zimowania. Ta pozycja nie dotyczy mrozoodpornych odmian rodzynek Jowisz.

Recenzje.

Giennadij, 43 lata, Jekaterynburg.

Wziąłem odmianę do testów. Przeoczyłem terminy sadzenia, ponieważ śnieg zasypał ogród wcześniej niż zwykle. Ku mojemu zdziwieniu Jupiter Grape doskonale znosił zimę i mróz. Aby to uczcić, wykonał wszystkie niezbędne zabiegi na szkodniki, przycinając je jesienią. Nie mogę się doczekać kolejnego sezonu i wyników.

Michaił, 32 lata, Irkuck.

Wbrew powszechnemu przekonaniu, że winogron nie można uprawiać poza Uralem, postanowiłem spróbować. W rezultacie moje winogrona mają ponad 5 lat. Nie tylko uprawiam Jupiter Grape, ale mogę powiedzieć, że najlepiej pasuje do naszych warunków klimatycznych. Przez tyle lat leczył choroby tylko dwukrotnie. Dzięki mojemu krewnemu, ekspertowi od ogrodnictwa, to dzięki jego radom wykonałem prawidłowe przycinanie. Najbardziej podobały mi się owoce, duże i soczyste.

Tatiana, 37 lat, obwód moskiewski.

Jestem bardzo niedoświadczony w uprawie roślin, ale po przeczytaniu o odmianie Jupiter uznałem, że to będzie dla mnie odpowiednie. Wziąłem sadzonkę od przyjaciela. Nie mając doświadczenia z innymi odmianami, nadal podobała mi się mrozoodporność, smaczne zbiory i odporność na choroby. Pewnie jeden minus dla mnie, to wielka miłość os do Jowisza, ale ten problem można rozwiązać, więc nie bój się uprawiać tej odmiany.