Wiśnia Nowoaltajskaja

Bardzo starannie wyselekcjonowane sadzonki czereśni Stepnaya są przodkami (poprzednikami) czereśni Novoaltaiskaya. Wszystkie prace nad hodowlą tej odmiany odbywały się na terenie Instytutu Badawczego Ogrodnictwa regionu syberyjskiego im. GI Schubbotin, a proces regionalizacji odmiany Novoaltayskaya rozpoczął się w 1974 roku.

Opis i charakterystyka Cherry Novoaltaiskaya

Krzew bardzo karłowaty, dorasta do 70 centymetrów. Tworzy wiele pni. Dość gęsta korona, której formowanie występuje w formie kuli. Kora gałęzi krzewu jest pomalowana na szaro, struktura jest gładka, powstaje dużo soczewicy, w kolorze białym i niewielkich rozmiarach. Każdy pęd tworzy z pnia kąt prosty, ten sam szary kolor, raczej cienki. Krótkie międzywęźla. Stożkowate formacja małych pąków, tępe kończyny. Stan skórzasty, małe blaszki liściowe, kształt podłużno-owalny, podstawa jest uformowana w kształcie klina, czubek jest tępo zakończony. Płytki liściowe o gładkiej powłoce, pomalowane na jasnozielony kolor, w powłoce liścia jest połysk, wzdłuż krawędzi występuje ząbkowanie typu dwuwypukłego, o niewielkich rozmiarach. Ogonki liściowe są fioletowe, gruczołowe żółte, niewielkie, prawie niewidoczne, nie ma przylistków.

Kwiaty drobne, tworzą kwiatostan 5 sztuk, w kształcie różu, w kolorze białym. Do średnicy 1,7 mm. Płatki tworzą owalny, wydłużony kształt, od 4 do 7 mm, kolor pąka występuje w bladoróżowych odcieniach. Działki mają kształt owalny, długość od 4 do 6 mm.

Owoce owalne, wielkość nie przekraczająca 13 mm, szerokość tylko do 9 mm, waga owocu jest również stosunkowo niewielka, nie więcej niż 2,4 grama, kolor jest głównie monofoniczny, nasycony czerwony. Gęsta konsystencja miąższu jest zabarwiona na różowo i jest bardzo soczysta. Szypułka krótka, nie większa niż 20 mm, bardzo cienka, o średnicy nie większej niż 1,5 mm. Mała, owalna kość, której waga jest bardzo mała, nie większa niż 0,10 grama. Różni się dość przeciętnym smakiem, przeważnie bardziej kwaśnym smakiem. Łodyga jest bardzo mocno przytwierdzona do gałązek, co znacznie komplikuje zbieranie owoców.
Skład chemiczny jagód: 13,3% - zawartość suchej masy, różne cukry stanowią prawie 10,2%, kwasy nie przekraczają 2,0% w składzie, witamina P to 200 mg na 100 gram, a witamina C to tylko 40 mg na 100 gram produkt.

Cechy odmiany

Masowe dojrzewanie owoców przypada na trzecią dekadę lipca średnie wskaźniki transportowalności plonu. Aktywny wzrost pędów zatrzymuje się prawie w tym samym czasie, po 20 lipca aktywny opadanie liści ustanie dopiero w 3 dekadzie września lub będzie trwał do 8-15 października. Odmiana doskonale znosi niekorzystne warunki klimatyczne, takie jak upały i długotrwała susza. Plon z każdego krzaka, na podstawie danych statystycznych, nie przekracza 3,8 kg, co jest wskaźnikiem średnim. Tylko przy wzmożonej pielęgnacji, odpowiednich warunkach atmosferycznych, odpowiednim odżywianiu krzewy wiśni tej odmiany są w stanie przynieść systematyczny plon do 6,6 kg z każdego drzewa.

Odmiana wiśnia Novoaltaiskaya - odnosi się do wysoce odpornych na zimę rodzajów upraw, plon jest dość atrakcyjny, biorąc pod uwagę wzrost krzewu.Samozapłodna, zgodnie z techniką rolniczą, należy do odmian technicznych, ale wadą jest bardzo słaba odporność na chorobę, kokcykozę. Kula była przyciągana do pracy hodowlanej ze względu na jej lepsze właściwości w zimnych warunkach klimatycznych, dobrą wydajność i niewymiarowy wzrost. Najbardziej optymalnymi zapylaczami dla tej odmiany będą: Subbotinskaja, Maksimowskaja, Upragniony, Ałtaj jaskółka.

Cherry Novoaltaiskaya: plusy i minusy

Wśród zalet wiśni Novoaltaiskaya można podkreślić:

• zwiększone plony w stosunku do wzrostu krzewu;
• cóż, sam wzrost wielkości karła, przyczyniający się do łatwego zbioru i wykonywania wszystkich prac związanych z pielęgnacją uprawy.

Nie ma tak wielu wad tej odmiany, ale być może staną się one znaczącym faktem przy wyborze wiśni Novoaltaiskaya do sadzenia na swoich działkach:

• jeśli pokrywa śnieżna podczas zimowania jest bardzo duża, system korzeniowy może zacząć się nagrzewać;
• wokół krzaka tworzy się duża ilość niepotrzebnego, nawet niewygodnego wzrostu;
• owoce są stosunkowo niewielkie;
• przy rozmnażaniu przez zielone sadzonki bardzo mały procent sadzonek może się zakorzenić;
• bardzo słaba tolerancja na chorobę, kokcykozę, która sprawia ogrodnikom dodatkowe kłopoty, konieczne jest zorganizowanie dodatkowej, profilaktycznej pracy, aby zapobiec takiej chorobie.