Jabłoń "Imrus"

Jabłoń „Imrus” jest uważana za podgatunek jabłoni o wysokim poziomie mrozoodporności. Odmiana pojawiła się w 1977 roku, krzyżując zwykłe podgatunki Antonovka i hybrydową formę standardową z podgatunków zimowych. W 2000 roku owoc ten przeszedł testy państwowe i był rekomendowany do uprawy w różnych regionach naszego kraju.

Aby uniknąć kłopotów w rozwoju i wzroście tego drzewa, musisz mieć pełną wiedzę na temat pielęgnacji tej rośliny: od początkowego etapu sadzenia sadzonki po zebranie pierwszych plonów.

Jabłoń „Imrus” - opis i charakterystyka

Ten podgatunek jabłek zyskał szacunek, miłość i popularność wśród rolników dzięki swoim charakterystycznym cechom, takim jak:

• Wysoka odporność na tak powszechne choroby jak mączniak prawdziwy, a także parch owoców i liści.
• Wysoki poziom wydajności, którego wskaźnik może wynosić 30 kilogramów z każdej rośliny.
• Owocowanie stabilne i regularne.
• Możliwość długotrwałego przechowywania owoców.
• Wysoki wskaźnik cech handlowych i konsumenckich owoców.

Chociaż ta odmiana ma swoje wady, do których należy cienka skórka dojrzałych jabłek.

Drzewo tego podgatunku jest średniej wysokości, zwykle dorasta do trzech metrów wysokości.

Korona tej kultury jest dość rozłożysta, często ma okrągły, szeroki kształt i jest obdarzona średnim pogrubieniem. Pędy szkieletowe tworzą z nim ostry kąt, gdy opuszczają pień. Te łodygi znajdują się w dość dużej odległości od siebie i mają zakrzywiony wygląd.

Gałęzie tej rośliny owocowej są pionowe, dlatego tempo wzrostu drzewa wynosi do 10 centymetrów rocznie. Aby temu zapobiec, należy zapewnić ich właściwe formowanie i ugięcie do pozycji poziomej. Warto zauważyć ważny fakt, że im aktywniej rośnie to drzewo, tym niższy poziom owocowania.

Plon drzewa tego podgatunku całkowicie zależy od warunków pogodowych regionu wzrostu i wdrożenia zasad opieki nad tą rośliną. Ta uprawa może być nawet uważana za jedną z najbardziej produktywnych. W wieku od 4 do 6 lat ta jabłoń jest w stanie wyprodukować 20 kilogramów dojrzałych owoców.

Owoce tej odmiany jabłek mają spłaszczony kształt i średniej wielkości. Ten owoc pokryty jest tłustą skórką bez nalotu woskowego, a dodatkowo ta skórka jest bardzo cienka. Owoce są bladożółte lub zielonkawe. Wnętrze owocu jest kremowe i drobnoziarniste. Miąższ jabłek jest soczysty i obdarzony przyjemnym aromatem, a także ma słodki smak z odrobiną kwaskowatości. Miąższ ten zawiera dużą zawartość cukru, kwasu askorbinowego, witamin i pektyn.

Warto zauważyć, że kultura tego podgatunku jest raczej bezpretensjonalną rośliną na warunki pogodowe, a także ma dobrą tolerancję na zimno. Odmiana doskonale znosi wczesne przymrozki. Dzięki jego utwardzeniu, przy odpowiednim przygotowaniu, po długim okresie i przy niewielkiej okrywie śnieżnej zimy, termin owocowania na kolejny rok nadchodzi.

Jabłoń "Imrus" ma wysoką odporność na infekcje tak niebezpieczną chorobą jak parch.Chociaż z powodu niewłaściwych działań rolników może zarazić się innymi chorobami, na które ta uprawa nie jest odporna. Obejmują one:

• Oparzenie bakteryjne. Powodem pojawienia się często jest wysoka wilgotność. Uszkodzony obszar kory drzewnej należy usunąć, a następnie poddać działaniu środka dezynfekującego.
• Czarny rak. Może pojawić się z powodu niewłaściwych działań w pielęgnacji tej rośliny. Jeśli choroba się objawi, uszkodzone gałęzie należy usunąć, a drzewo zdezynfekować.

Okres życia tego drzewa, które wyrosło z nasiona, uważany jest za najdłuższy, średnio 75 lat.

Warto zauważyć, że gdy drzewo jest uzyskiwane z cięcia, korzenia lub sadzonek, okres życia jest znacznie skrócony.

Jabłoń „Imrus”: sadzenie i pielęgnacja

• Rozładunek

Na początek przed posadzeniem sadzonki tej odmiany należy wybrać odpowiednie miejsce dla przyszłego wzrostu tego drzewa. Przy wyborze kierują się następującymi cechami odmiany:

• - Dla tej odmiany wymagane jest odpowiednie oświetlenie.
• - Zejście na ląd musi nastąpić w miejscu, gdzie nie ma stojącej wody.
• - Gleba w miejscu sadzenia powinna być piaszczysto-gliniasta, gliniasta, a także dobrze luźna, aby powietrze mogło spokojnie przejść do systemu korzeniowego rośliny.
• - Drzewo musi znajdować się w odpowiedniej odległości od innych drzew owocowych.

Sadzenie tego podgatunku odbywa się jesienią. Najlepszy na to okres to druga połowa września i połowa października.

Aby sadzonka mogła szybko i dobrze zakorzenić się, a także dostosować, w wykopanym otworze do sadzenia, którego głębokość wynosi około 80 centymetrów, górny opatrunek jest wykonany z kompostu lub próchnicy. Następnie sadzi się roślinę tak, aby szyjka korzeniowa drzewa znajdowała się 6 centymetrów nad powierzchnią gleby. Warto zauważyć ważny fakt, że surowo zabrania się pogłębiania odcinka przejścia korzenia w pień o więcej niż 6 centymetrów.

• Rozwój

Po posadzeniu młodego drzewa tego podgatunku musisz monitorować jego wzrost i rozwój:

• - Stare i uszkodzone pędy muszą zostać usunięte.
• - Jeśli na jabłoni pojawią się pęknięcia i uszkodzenia, należy je pokryć lakierem ogrodowym.
• - W regionach, w których panuje surowy klimat, konieczne jest mulczowanie koła pnia.

• Agrotechnika

Rok później, po posadzeniu jabłoni, należy odciąć cały pojawiający się kolor. Dzięki takim działaniom uzyskasz najlepszą przeżywalność. Następnie, po utworzeniu pierwszego zbioru, należy dokonać reglamentacji, która polega na usunięciu połowy owoców o wielkości jednego centymetra. Dzięki takim działaniom owoce staną się największe i słodkie w smaku, a roślina będzie miała więcej siły przed zimowaniem.

• Podlewanie

W roku sadzenia sadzonki musisz uważnie monitorować glebę. Ziemia musi być stale wilgotna, aby młoda roślina była regularnie podlewana. W kolejnych latach zabieg podlewania przeprowadza się tylko przy dość upalnej pogodzie, a także podczas owocowania, z jednoczesnym tworzeniem pąków. Podlewanie odbywa się dwa razy dziennie, rano i wieczorem, a na każdą roślinę powinno przypadać jedno wiadro.

• Przycinanie koron

Przy prawidłowym przycinaniu zwiększa się plon i jakość owoców, a dzięki tej procedurze można zapobiegać powstawaniu różnych chorób. Przycinanie odbywa się corocznie wczesną wiosną, nawet przed pęknięciem pąków.

• Odmiany zapylające

Jabłoń „Imrus” jest prawie samopłodna. W okresie samozapylenia powstaje tylko około 15 procent jabłek. Nie ma jeszcze konkretnych odmian zapylaczy dla tej uprawy. Zapylanie tego podgatunku wymaga znalezienia na stanowisku innych jabłoni.

Owocowanie i dojrzewanie

Okres kwitnienia tego drzewa owocowego uważa się za wczesny - od pierwszych liczb do połowy maja.Kwiaty mają jasnoróżowy odcień, z kwiatostanem przypominającym corymbose, przypominający spodek.

Okres owocowania tej odmiany rozpoczyna się trzy lata po posadzeniu sadzonki. Po raz pierwszy zbiory są raczej słabe, może mieć maksymalnie 10 owoców. A w przyszłości ilość zbiorów jest wielokrotnie większa. Ten podgatunek ma co roku wysoki wskaźnik owocowania.

Czas dojrzewania owoców całkowicie zależy od warunków pogodowych i klimatycznych regionu uprawy. Rozpoczyna się w pierwszej połowie września i trwa do początku października.

Bardzo istotną różnicą tej odmiany jest jej zdolność do długotrwałego transportu oraz długi okres przechowywania. Okres spożycia tych owoców trwa do marca. Jabłka są chłodne i ciemne. Drewniane pudełka to najlepsza opcja przechowywania. Nie należy przechowywać tych owoców w plastikowych torebkach, ponieważ przy braku powietrza w takiej torbie powstaje kondensacja, przez co owoce gniją.

Jabłoń „Imrus”: odmiany

• Kolumnowy

Szczególną pozycję wśród wcześnie rosnących podgatunków tej kultury zajmuje odmiana o kolumnowym kształcie. Te drzewa rosną pionowo w górę i nie mają bocznych pni. Ale jeśli się uformują, należy je usunąć wiosną za pomocą sekatora ogrodowego. Ta jabłoń ma wysokość około trzech metrów, a także pień, na którym zawieszone są liczne owoce. Odmiana ta jest ceniona za następujące cechy: egzotyczny wygląd; komfort w opiece; Bogate zbiory.

• Krasnolud

Podgatunki karłowate pozyskiwane są przez podkładkę do prostej sadzonki. Te podgatunki zyskały sławę dzięki następującym cechom:

• - Łatwość opieki.
• - Wczesne owocowanie.
• - Oszczędności na nawożeniu.
• - Niewielki rozmiar, dzięki któremu istnieje możliwość posadzenia większej ilości sadzonek w ogrodzie.

• Pół-krasnolud

Takimi odmianami są te jabłonie, które nie mogą przekraczać wysokości dwóch metrów. Całkiem płodna kultura, choć z pewnymi wadami: żywotność około 10 lat; potrzeba starannej opieki; dość kapryśna kultura.

Uprawa w regionach

Przedmieścia Moskwy

Spośród całej różnorodności podgatunków tej kultury owocowej raczej trudno jest wybrać odpowiednią odmianę do uprawy w regionie moskiewskim, gdzie panuje umiarkowany klimat kontynentalny. Latem jest dość gorąco, a zimą dość zimno. Zimą temperatura powietrza w tym rejonie może sięgać -30 stopni. A w okresie letnim naprzemiennie występuje okres suchy z częstymi deszczami. Ta odmiana jabłek doskonale nadaje się do uprawy w tym regionie. Jeśli wybierzesz odpowiednie miejsce do sadzenia sadzonki tej odmiany, a także dzięki wysokiej jakości i odpowiedniej pielęgnacji, terminowemu nawożeniu, jabłoń zacznie produkować plony we wczesnych stadiach.

Białoruś

Jabłoń „Imrus” jest genetycznie odporna na pospolitą i groźną chorobę parcha. Dzięki temu doskonale nadaje się do uprawy na terenie Białorusi. Jeśli przestrzegasz wszystkich zasad pielęgnacji i uprawy, regularnie podlewasz, początkowo prawidłowo sadzisz, wtedy możesz regularnie owocować.

Obwód leningradzki

Na tym obszarze warunki do uprawy drzew owocowych są raczej skąpe. Słaba gleba i zła pogoda uniemożliwiają kulturze dobre zakorzenienie się i prawidłowy rozwój. Zbiór jest tutaj podawany ogrodnikom z wielką trudnością i cierpliwością. Plaster jabłek polecany do uprawy w okolicy ze względu na odporność na choroby i wysoką odporność na mróz.

Bardzo często ogrodnicy zadają sobie pytanie: czy można wyhodować ten podgatunek na Syberii? Szkoda, ale na terenie Syberii niewiele wiedzą o krajowych podgatunkach jabłoni, a także o tej odmianie.Chociaż ta odmiana jest jednym z nielicznych podgatunków, które mają ogromną liczbę cennych cech. Oprócz tego, że owoce tego podgatunku są zdolne do długotrwałego przechowywania, odmiana nadal ma wysoką odporność na wystarczająco silną zimną pogodę.

Jabłoń "Imrus": recenzje

Dzięki kolosalnym wysiłkom hodowców podgatunek ten jest w stanie zakorzenić się w większości regionów nie tylko Rosji, ale także Białorusi. Jabłoń „Imrus” charakteryzuje się wysoką odpornością na silne zimno, parch i choroby mączniaka, dzięki czemu przyciąga uwagę coraz większej liczby rolników i ogrodników. Przy wszystkich zasadach uprawy i pielęgnacji ta odmiana jest w stanie wyhodować nawet początkującego w ogrodnictwie.

W Internecie jest wiele recenzji na temat tej odmiany jabłek. Tutaj jest kilka z nich:

- Mieszkam w regionie zachodniosyberyjskim naszego kraju, na terytorium Ałtaju. Jakiś czas temu cała rodzina postanowiła przenieść się z miasta Barnauł na wieś, ponieważ dziecko dość często chorowało. Kupiliśmy dom z dość dużą działką i od razu zaplanowałam, gdzie będziemy mieć ogród warzywny, a gdzie ogród. Podczas sadzenia i zbierania roślin warzywnych wszystko było ze mną w porządku, żadnych trudności i kłopotów, ale jakoś nie zaprzyjaźniłem się z uprawami ogrodowymi. Posadziła trzy różne podgatunki jabłoni, przez lata opiekowała się nimi w pełni i czekała na pierwszy okres owocowania. Pierwszy plon pojawił się sześć lat po posadzeniu sadzonki. Ilość owoców na drzewie była dość niepokojąca. I jakoś nie byli zachwyceni walorami smakowymi. Ogólnie byli bardzo zdenerwowani i postanowili całkowicie oczyścić ogród z tych upraw, a zamiast nich sadzić w tym miejscu krzewy jagodowe. Rok później przypadkiem w internecie trafiłam na artykuł o tej odmianie jabłek. Długo patrzyłem na zdjęcie i przestudiowałem wszystkie cechy i cechy, zalety i wady, w końcu zdecydowałem się na kolejną próbę wyhodowania jabłoni w mojej okolicy. Dzięki pierwszym nieudanym próbom uprawy tego owocu nie odważyłem się nabyć kilku sadzonek, dlatego nabyłem jedno młode drzewo tej odmiany. Wybrałem najlepsze miejsce na drzewo i posadziłem je, kierując się wszystkimi zasadami sadzenia. Sadzonka szybko i dobrze się przystosowała i zapuściła korzenie. Okazał się dość bezpretensjonalny i nie sprawiał żadnych szczególnych trudności w wyjeździe. Trzy lata po posadzeniu roślina zaowocowała po raz pierwszy. Były niewielkie zbiory, ale byliśmy zadowoleni z walorów smakowych. Owoce dojrzewają dość soczyste i smaczne, z lekką kwaskowatością w posmaku. W następnym sezonie drzewo było już w całości pokryte jabłkami. Bardzo ucieszyła mnie również trwałość tych owoców, dzięki której można je spożywać jeszcze przez długi czas. Dlatego polecam, podobała nam się cała odmiana.

Natalia, Terytorium Ałtaju

- Zajmuję się ogrodnictwem od wielu lat. Staram się uprawiać drzewa owocowe, kwiaty, jagody i warzywa. Regularnie staram się wprowadzać moich sąsiadów i przyjaciół w rolnictwo. Mieszkam na terytorium Krasnojarska, więc panujące w tym regionie warunki pogodowe czasami powodują niewielkie trudności w rolnictwie. Nie wszystkie podgatunki roślin sadowniczych na tym obszarze mogą się zakorzenić. Z tego powodu musisz dokonać wyboru na korzyść upraw niekapliwych i mrozoodpornych. Uprawiam również tę odmianę jabłek i jestem z niej bardzo zadowolona. Ta jabłoń okazała się dostatecznie przygotowana na trudne warunki pogodowe, ma też dobrą odporność na różne infekcje i choroby, owocuje obficie i regularnie. Przyjemna jest również trwałość tych owoców. A o cechach smakowych w ogóle to inna historia! Wraz z nadejściem jesieni sąsiedzi są już na wyciągnięcie ręki, aby skosztować tych wspaniałych owoców.

Aleksiej, Krasnojarsk

- W naszej wsi każdy mieszkaniec ma swoją działkę i ogród. Absolutnie wszyscy mieszkańcy uprawiają jabłonie i ptactwo.Na mojej stronie rośnie 7 odmian tej rośliny. Dlatego zbieramy co roku, chociaż nie wszystkie podgatunki mogą stale owocować. Po wypróbowaniu wszystkich jabłek, nie tylko w moim ogrodzie, ale także u sąsiadów, doszedłem do wniosku, że moja jabłoń tej odmiany wydaje najsmaczniejsze owoce. Są bardzo soczyste i mają słodki smak z niewielką domieszką kwasowości i potrafią zaskoczyć i zadziwić nawet najsilniejszych. A jeśli zjesz jabłko właśnie zerwane z gałęzi, to przyjemność będzie niezapomniana! Z tych jabłek robię też ciasta i Charlotte. Również te jabłka, z lekką kwaskowatością, świetnie nadają się do sałatek warzywnych. Owoce te można suszyć, doskonale nadają się na kompot. Robię z nich również preparaty na zimę, jak dżemy, konfitury i marmolady. Oprócz powyższego należy dodać, że pasteryzowany sok z tych jabłek jest cudowny! Dlatego nie wahaj się, jeśli nagle zdecydujesz się posadzić to drzewo w swoim ogrodzie!

Irina, Nowosybirsk