Jabłoń Kutuzovets

Jabłoń Kutuzowiec uważana jest za przedstawiciela zimowej selekcji odmian, w której owoce można spożywać prawie do nowych zbiorów. Odmiana ta jest jedną z najbardziej znanych i popularnych w Europie ze względu na to, że uważana jest za doskonałego przedstawiciela do produkcji na skalę przemysłową. Decydując się na sadzenie tego podgatunku jabłoni na swojej osobistej działce, będziesz w stanie zapewnić sobie jabłka dobrej jakości i smaku na cały okres zimowy przez dość długi czas.

Jabłoń Kutuzovets: opis i charakterystyka odmiany

Jabłoń Kutuzovets: zdjęcie odmiany

Odmiana jabłoni Kutuzovets pojawiła się w połowie lat trzydziestych XX wieku w Instytucie Ogrodnictwa i Roślin Leczniczych Żigulewskie Sady. Wyhodowano go S.P. Kedrin, dzięki skrzyżowaniu takich odmian jabłek jak Reneta Simirenko i Skryzhapel.

Jabłoń Kutuzovets jest średniej wielkości, ma okrągłą, płaską koronę i średnio pogrubioną. Im starsza roślina, tym bardziej rozłożysta korona drzewa, co niewątpliwie ułatwia pielęgnację jabłoni.

Szkieletowe gałęzie jabłoni Kutuzovets są mocno przytwierdzone do pnia, a wieloletnie pędy mają zielonkawo-brązowy odcień. Korona drzewa w całości pokryta jest małymi listkami, które mają błyszczącą powierzchnię i ciemnozielony odcień. Liście te mają owalny, podłużny kształt i zakręcony czubek. W dolnej części ulotki występuje pokwitanie.

Dojrzałe owoce jabłoni Kutuzovets mają średnią wielkość, mogą osiągnąć wagę około 125 gramów każdy. Jabłka mają płaski okrągły kształt i szerokie ściągacze. Główną różnicą między owocami jest ich jednowymiarowość, żółty odcień z lekkim rumieńcem, dzięki któremu owoc wygląda jak marmurkowy. Na całej powierzchni płodu znajdują się podskórne punkty o ciemnym kolorze. Skórka jabłka nie jest twarda i niezbyt gruba. Lejek owocu jest wystarczająco głęboki, ma złocistopomarańczowy odcień.

Cechy odmiany jabłek Kutuzovets

Jak każda inna odmiana, jabłoń Kutuzovets ma swoje pozytywne i negatywne strony. Do zalet tego podgatunku należy fakt, że w dobrych warunkach odmiana ta jest uważana za jednego z najlepszych zimowych przedstawicieli jabłoni do produkcji przemysłowej. Wśród wad jabłoni Kutuzovets można wyróżnić małe cechy odporności na mróz. Ale w tym przypadku warto zauważyć, że półkarłowaty i nasiona zwiększają poziom tolerancji na zimno.

Jabłoń Kutuzovets należy do upraw średniej wielkości. W wieku dorosłym drzewo ma od trzech do czterech metrów wysokości. Niektórzy rolnicy zaczynają tworzyć roślinę w drugim roku życia, w wyniku czego dojrzałość nie przekracza 2,5-3 metrów.

Pień drzewa, a także jego szkieletowe łodygi, mają brązowo-zielony odcień. Młode gałęzie mają znaczną różnicę w kolorze. Są jaśniejsze lub raczej bladobrązowe.

Owocowanie w odmianie jabłek Kutuzovets nie różni się regularnością i nie ma bardzo wyraźnej okresowości. Ale prawidłowe i wysokiej jakości prowadzenie środków agrotechnicznych, a także przycinanie przeciwstarzeniowe, może złagodzić ten minus odmiany.

W dobrym sezonie na działkach prywatnych plony mogą osiągnąć średnio 60 kilogramów z jednej jabłoni. Jeśli weźmiemy pod uwagę skalę przemysłową, liczba ta wynosi około 115 centów na hektar.

Wnętrze tych owoców ma zielonkawy odcień, soczystość i dobrą gęstość. Smak tych owoców jest dość klasyczny - słodki, z niewielką domieszką kwaskowatości. Smak miąższu ma pikantny odcień z niewielkim posmakiem, podobny do odmiany Skryzhapel. Podczas degustacji takich owoców przyznano 4 punkty.

Jeśli rozważymy możliwość uprawy w klimacie umiarkowanym, to mrozoodporność tej odmiany jest na dobrym poziomie. A będąc w najtrudniejszym i najtrudniejszym klimacie, odporność ma średni lub niski wskaźnik. Cechą charakterystyczną tego podgatunku jest dobra zdolność regeneracyjna.

Inną charakterystyczną cechą jabłoni Kutuzovets jest wysoki poziom odporności na chorobę zgnilizny owoców. W przypadku mączniaka prawdziwego wskaźnik ten ma średnią wartość, ale w przypadku parcha opinie rolników są różne. Można więc stwierdzić, że wiele zależy od techniki rolniczej i klimatu w miejscu wzrostu. Niektórzy hodowcy twierdzą, że wytrzymałość jest przeciętna, a niektórzy, że jest niska.

Jabłoń Kutuzovets: sadzenie

Jabłoń Kutuzovets: zdjęcie odmiany

Podobnie jak prawie wszystkie inne odmiany jabłoni, sadzonkę jabłoni Kutuzovets można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. W przypadku sadzenia wiosennego procedurę tę należy przeprowadzić przed pęknięciem pąków. W przypadku sadzenia jesiennego około dwa tygodnie przed nadejściem przymrozków.

Znalezienie odpowiedniego miejsca do zejścia na ląd jest bardzo ważne. Obszar ten powinien być wystarczająco oświetlony, ale miejsca silnie wentylowane są przeciwwskazane dla sadzonek. Kolejnym ważnym czynnikiem jest lokalizacja i mobilność wód gruntowych. Powinny znajdować się co najmniej dwa metry od powierzchni gleby. Podczas masowego sadzenia bardzo ważne jest uwzględnienie odległości między sadzonkami. Powinna znajdować się w odległości co najmniej 4 metrów w rzędach i 5 metrów między rzędami.

Przed posadzeniem jabłoni Kutuzovets powinien wcześniej przygotować otwór do sadzenia sadzonki. Powinien mieć co najmniej 50 centymetrów głębokości i około jednego metra szerokości. Podczas kopania dziury jego górną żyzną warstwę należy wymieszać z materią organiczną i nawozami mineralnymi, po czym tę mieszaninę należy wlać do dna otworu o jedną trzecią. Następnie kolejną trzecią dołek wypełnia się żyzną glebą bez żadnych dodatków i umieszcza się sadzonkę, której korzenie delikatnie prostuje się, po czym przykrywa się żyzną glebą. Bardzo ważne jest, aby podczas sadzenia nie pozostawiać pustek powietrznych w kłączu, w przeciwnym razie może dojść do gnicia i śmierci drzewa. Przy odpowiednich działaniach szyjka korzeniowa będzie wystawać około trzech centymetrów ponad powierzchnię gleby. Następnie sadzonka jest podlewana, a obok niej wbijany jest mały kołek, do którego przywiązuje się sadzonkę (przez pierwsze trzy do czterech lat).

Jabłoń Kutuzovets: odejście

Obowiązkowe środki agronomiczne obejmują takie procedury jak: podlewanie, karmienie, przycinanie i przetwarzanie.

Podlewanie

Pierwszą i najważniejszą czynnością dbania o to drzewo w celu uzyskania dobrych zbiorów jest nawadnianie. Wielu ogrodników amatorów błędnie zakłada, że ​​częste i obfite podlewanie pomoże tylko drzewu, ale tak nie jest. Procedurę podlewania należy przeprowadzać etapami:

• Dopóki pączek nie pęknie.
• Trzy do czterech tygodni po okresie kwitnienia.
• Dwa tygodnie przed zbiorami.
• Późną jesienią (w październiku), aby uniknąć przemarzania na suchej glebie.

Podczas podlewania należy również obserwować ilość objętości cieczy:

• W pierwszych dwóch latach życia po posadzeniu drzewo będzie potrzebowało około 30 litrów wody na jeden zabieg nawadniania.
• W wieku od trzech do pięciu lat wymagane jest jednorazowo średnio 60 litrów.
• W wieku dorosłym na jedno podlewanie zużywa się około 90 litrów płynu na drzewo.

Najlepszy opatrunek

W pierwszym roku po posadzeniu sadzonka nie jest wymagana do karmienia, składniki odżywcze ułożone w otworze do sadzenia są wystarczające. Wprowadzenie nawożenia staje się konieczne w miarę rozwoju i wzrostu rośliny. Wiosną dla aktywnego wzrostu konieczne jest stosowanie nawozów zawierających azot. W tym celu odpowiednie jest pół kilograma mocznika i 40 gramów nitroammofosku. Można to zastąpić wprowadzając obornik do kręgu przy pniu metodą kopania, w ilości pięciu wiader. Przy suchej pogodzie, w czasie kwitnienia, dobrze byłoby karmić jabłoń tą kompozycją: rozpuścić 300 gramów mocznika, 70 gramów siarczanu potasu i 100 gramów superfosfatu w wiadrze z wodą. Lub nadal możesz go zastąpić płynnym roztworem organicznym. W dość dojrzałym wieku jabłoni wystarczy 60 litrów tego naparu. Kolejny opatrunek górny należy zastosować w okresie zawiązywania się owoców. A potem, w okresie letnim, najlepiej zastosować dokarmianie dolistne. Taki górny opatrunek, który nakłada się na liść, najszybciej będzie w stanie wzbogacić kulturę w niezbędne i ważne mikroelementy. W okresie jesiennym górny opatrunek należy nakładać na obszar koła tułowia. W tym celu stosuje się złożone mieszanki składników odżywczych lub warstwę ściółki wlewa się do kręgu pnia, który służy jako próchnica.

Leczenie

Ta procedura polega na spryskaniu drzewa przed szkodliwymi owadami. Inną ważną czynnością będzie wiosenne wybielanie tułowia i łodyg szkieletowych, co pomoże uniknąć prawdopodobieństwa wiosennego poparzenia słonecznego.

Przycinanie jabłek Kutuzovets

Każdego roku należy dla tego drzewa przeprowadzić zabieg przycinania i kształtowania. A także przez cały rok wymagane jest przycinanie sanitarne:

• Wszystkie złamane, suche i uszkodzone w okresie zimowym pędy są odcinane.
• Pień drzewa należy oczyścić z uszkodzonej i starej kory.

W jabłoni korona Kutuzovets ma średnie pogrubienie, dlatego nie wymaga specjalnego kształtowania ani przycinania. Najczęściej wykonuje się odmładzanie korony i przycinanie sanitarne.

Odmiany zapylaczy jabłoni Kutuzovets

Ten podgatunek jest zapylany przez owady. Z tego powodu należy ją sadzić w pobliżu innych odmian jabłoni o tym samym okresie kwitnienia, aby usprawnić proces zapylania. Najlepsze zapylacze to: Spartak, Antonovka, Northern Sinap.

Jabłoń Kutuzovets: cechy owocowania i dojrzewania

Jabłoń Kutuzovets: zdjęcie odmiany

Jabłoń Kutuzovets nie jest uważana za odmianę szybko rosnącą. Pierwszy okres owocowania następuje dopiero 5-6 lat po posadzeniu rocznego młodego drzewa. Zasadniczo owoce tworzą się na włóczniach, lokach i gałązkach. Na bardzo młodej roślinie pierścienie nie biorą udziału w formacji.

Okres kwitnienia jabłoni Kutuzovets rozpoczyna się w drugim tygodniu maja, kiedy drzewo jest usiane małymi kwiatami o różowo-białym odcieniu.

Pod koniec września owoce tej jabłoni są już gotowe do zbiorów. Warto zauważyć, że dojrzałe owoce są w stanie wisieć na drzewie przez dość długi czas bez spadania, co jest dość wygodne. Mogą być na jabłoni nawet po pierwszych opadach śniegu i przymrozkach.

Dojrzałość konsumpcyjna owoców przypada dopiero w listopadzie, a czasami dopiero w grudniu. Jeśli przechowujesz te jabłka w piwnicy, są one w stanie zachować wszystkie swoje właściwości do maja. Jeśli stworzysz wszystkie niezbędne warunki do przechowywania tych owoców, będą one w stanie zachować wszystkie swoje cechy nawet do następnych zbiorów.

Odmiany

• Na półkarłowej podkładce... Sadzonki anyżu są najlepsze do szczepienia tego podgatunku. A do tego pół-krasnoludki są najlepszą opcją na akcje. W przypadku podkładki karłowatej, w przyszłości będzie to powodować niedogodności w opiece rolnika. Drzewo ma zbyt mały wzrost i słaby rozwój, co również powoduje niedogodności w przetwarzaniu jego okręgu przy pniu.
• Zima... Zimowy Kutuzovets, który jest z powodzeniem uprawiany na Uralu, jest szczepiony na karłowaty materiał siewny OKS.

Regiony uprawy jabłek Kutuzovets

Najpopularniejsza odmiana jabłek Kutuzovets otrzymana w regionie środkowej Wołgi. Dobrze rośnie i dobrze się rozwija w klimacie umiarkowanym. Również dobry rozwój tej jabłoni odnotowano w regionach Uljanowsk, Orenburg i Lipieck, a także w Baszkirii. Dobre recenzje pochodzą od ogrodników z Ukrainy i Białorusi.

Bardzo często można spotkać takie pytanie od ogrodników: dlaczego ta hybryda ma tak mało liści? To jest błąd. Liście na tym drzewie wystarczają do pełnego rozwoju jabłoni. Niewielki poziom ulistnienia to cecha odmianowa. Podczas kwitnienia na drzewie w ogóle nie ma liści, a to jest naturalny składnik. Liście mogą znacznie zakłócać proces zapylania. Dlatego po kwitnieniu na drzewie natychmiast zaczną tworzyć się liście.

Jabłoń Kutuzovets: recenzje

Jabłoń Kutuzovets to dość rozpowszechniony i popularny podgatunek. Ze względu na późne dojrzewanie i długi okres przydatności do spożycia, a także minimalne nakłady na opiekę, kultura ta lubi nie tylko indywidualnych ogrodników, ale także przemysłowych.

Możesz usłyszeć i przeczytać wiele recenzji na temat tego podgatunku. Tutaj jest kilka z nich:

• Jabłonię Kutuzovets kupiliśmy dawno temu. Nie mogę o niej powiedzieć nic złego. Podoba nam się zarówno gęstość jabłek, jak i ich smak. Jeszcze większy plus myślę, że to drzewo nie wymaga specjalnej pielęgnacji, najważniejsze jest okresowe karmienie i przeprowadzanie przycinania sanitarnego. Oksana
• Próbowaliśmy wyhodować jabłoń Kutuzovets na Uralu. Oczywiście są najlepsze odmiany dla tego regionu, ale polecają je przyjaciele z Saratowa. Przez pięć lat jabłoń w sumie cieszyła nas, rozwijała się całkiem dobrze. Ale nie mogła wytrzymać przedłużającego się mrozu i umarła. Irina
• Nie mogę nic powiedzieć o tym, jak jabłoń Kutuzovets pokazuje się w produkcji przemysłowej, ale ta kultura rośnie na mojej osobistej działce od około 12 lat. W ciągu roku pojawiła się strupa, ale niewielka, a leczenie przeprowadzono w terminie. Co do reszty nie mam żadnych skarg. Moja rodzina jest szczęśliwa. Najważniejszą rzeczą, moim zdaniem, jest to, że bardzo mało czasu poświęca się na opiekę nad jabłonią Kutuzovets. Siergiej