Jabłoń Suislepskoe

Jabłoń Suislepskoe od setek lat uważana jest za najpopularniejszą roślinę. W dzisiejszych czasach trudno znaleźć ogród czy podwórko, w którym nie rośnie chociaż jedna jabłoń. Ale przy uprawie takich drzew owocowych można osiągnąć wielki sukces tylko przy prawidłowym doborze podgatunków, wyborze odpowiedniego miejsca dla drzewa, a także terminowej i wysokiej jakości opiece nad takimi uprawami.

Jeśli nie spełnisz wszystkich wymagań i warunków, możesz nie tylko pozostać bez plonów, ale także spowodować chorobę, a nawet śmierć rośliny.

W tym artykule porozmawiamy o jednej z odmian kultury jabłoni - Suislepskoe lub inaczej Malinovka. Dowiemy się o wszystkich cechach tego drzewa, o jego pielęgnacji i uprawie, a także rozważymy wszystkie zalety i wady tego podgatunku.

Jabłoń Suislepskoe: opis odmiany

Jabłko Suislepskoe: zdjęcie odmiany

Jabłoń Suislepskoe ma kilka nazw: Malinovka, Suislep, Suisleper i Suislepskoe. Ta jabłoń jest uważana za przedstawiciela odmian wczesnoletnich. Samo drzewo ma średni rozmiar i gęstą koronę o kulistym kształcie. Łodygi tej rośliny są podniesione i mają ciemny odcień. Pędy są dość grube, mają brązową barwę z czerwonawym odcieniem. Liście są średniej lub dużej wielkości o okrągłym kształcie i postrzępionych krawędziach. Liście są również ciemnozielone.

Jabłka odmiany Suislepskoye mają dość piękny, bogaty odcień powłokowy. Są średniej wielkości i ważą 80-150 gramów każdy. Owoce te są obdarzone niejednowymiarowym kształtem, najczęściej okrągłym z lekko spłaszczonym, żebrowanym, stożkowym wierzchołkiem. Również te owoce mogą być krzywe. Główny odcień tych owoców jest od zielonkawego do zielonkawo-żółtego, a kolor powłoki ma postać szkarłatnych pasków, zewnętrznie podobnych do pociągnięć na różowawym tle. Owoce pokryte cienką skórką, gładką strukturą z woskowym nalotem. Wewnętrzna część owocu jest czysto biała, z różowym odcieniem z żyłkami, ale nie zawsze. Miąższ ten ma soczystą, drobnoziarnistą strukturę i słodki smak z nutą kwaskowatości.

Jabłoń Suislepskoe: cechy odmiany

Podobnie jak wszystkie uprawy, ten podgatunek jabłek ma swoje zalety i wady. Do plusów tej jabłoni należą: atrakcyjne cechy zewnętrzne owocu; smak deserowy, cukier kwaśny. Wady odmiany to: niedoszacowany poziom plonu; okresowe owocowanie w dojrzałych roślinach; niski poziom zdolności do transportu; krótki okres przechowywania nieprzetworzonych owoców.

Jabłoń Suislepskoe ma średnią wielkość, jej wzrost może sięgać od trzech do pięciu metrów, wszystko zależy od obszaru uprawy i warunków wzrostu.

Korona takiego drzewa ma kształt kulisty lub lekko owalny. Jest silnie ulistniony i średniej wielkości. Rozpiętość jego pędów może dochodzić do 4 metrów w obwodzie.

Odmiana jabłek Suislepskoye charakteryzuje się średnim poziomem plonu. Pierwszy plon można zebrać po 3 latach życia rośliny. Uprawa ta zaczyna dawać maksymalny poziom plonu po 7-8 latach życia jabłoni po posadzeniu. W tej chwili każda jabłoń jest w stanie wyprodukować do 50 kilogramów dojrzałych owoców. Warto jednak zauważyć, że w dojrzałym wieku owocowanie tego drzewa jest nieregularne, dobry rok pod względem plonów może przeplatać się z rokiem względnego spoczynku.

Owoce tego podgatunku są obdarzone słodkim smakiem z niewielką domieszką kwasowości. Ich skład chemiczny zawiera: cukier 9,81 proc.; kwasy dające się miareczkować 0,72%; pektyny 12,2 proc.; kwas askorbinowy 9,1 miligrama na 100 gramów produktu; Substancje P-aktywne 116,3 miligrama na 100 gramów produktu.

Tolerancja jabłoni Suislepskoe na mróz jest na średnim poziomie. Przy uprawie na obszarach o mroźnych okresach zimowych wymagane jest podjęcie działań zapobiegawczych w celu ochrony jabłoni przed silnymi mrozami i wiatrami.

Warto również wspomnieć, że jabłoń Suislepskoe przy niesprzyjającej pogodzie może być dotknięta tak groźnymi i powszechnymi chorobami jak zgnilizna owoców i parch, zwłaszcza w porze deszczowej. Ponadto ten podgatunek jabłoni może zachorować na choroby takie jak mączniak prawdziwy, cytosporoza, mleczny połysk. A także być zaatakowany przez szkodniki: ćmę jabłkową, mszycę zieloną, dżdżownicę.

Jabłoń Suislepskoe: sadzenie i pielęgnacja

Jabłoń Suislepskoe: zdjęcie odmiany

Sadzenie sadzonki jabłoni odmiany Suislepskoye można wykonać zarówno w okresie wiosennym roku, ale tylko przed rozpoczęciem intensywnego wzrostu, a także w okresie jesiennym roku, po opadnięciu liści. Najlepszą opcją jest okres jesienny przed nadejściem pierwszych przymrozków. Wynika to z faktu, że jabłoń ma czas na dostosowanie się i zakorzenienie w nowym miejscu wzrostu. W przypadku wiosny okres ten jest krótszy, ponieważ po kwitnieniu pąków kwiatowych jabłoń zaczyna aktywnie rosnąć i nie ma wystarczającej siły do ​​rozwoju kłącza.

Technologia lądowania

Dla pomyślnego wyniku w uprawie tego podgatunku bardzo ważne jest, aby wybrać odpowiedni okres sadzenia. Jak już wspomniano, najlepszą opcją do sadzenia byłby okres jesienny, po opadnięciu liści. Chociaż jeśli masz możliwość zakupu sadzonki tego podgatunku z różnymi rodzajami kłączy, musisz postępować zgodnie z następującym algorytmem działań:

• Sadzonkę jabłoni Suislepskoje o otwartym systemie korzeniowym sadzi się w okresie wiosennym roku, przed okresem kwitnienia pąków kwiatowych, mniej więcej w ostatnim tygodniu marca-pierwszej dekadzie kwietnia.
• Sadzonkę z zamkniętym systemem korzeniowym sadzi się na otwartej przestrzeni w okresie jesiennym roku, około ostatniego tygodnia września - drugiej połowy października.

Przed sadzeniem należy wybrać odpowiednie miejsce do przyszłego wzrostu. Takie miejsce powinno być dostatecznie oświetlone, pozbawione wód powierzchniowych i żyznej gleby. Dołek należy wykopać na kilka tygodni przed przewidywanym terminem zejścia na ląd. Podczas sadzenia kilku sadzonek jednocześnie odległość między otworami do sadzenia powinna wynosić około pięciu metrów, a przemienność drzew z innymi uprawami owoców jest całkowicie niepożądana.

Otwór do lądowania powinien mieć następujące wymiary: głębokość około 80 centymetrów i szerokość około jednego metra. Wcześniej należy przygotować glebę do wypełnienia kłącza rośliny, a na dnie dołka należy wykonać warstwę drenażową, składającą się z gruzu i piasku. Jeśli ich nie ma, możesz je zastąpić patykami, gałęziami i innymi odpadami organicznymi, które są w stanie długotrwale zachować w procesie rozkładu.

Sadzonkę tej odmiany umieszcza się na środku przygotowanego dołka, ostrożnie rozkładając korzenie rośliny i bardzo ważne jest, aby szyjka korzeniowa sadzonki znajdowała się nad powierzchnią gleby. Otwór jest wypełniony przygotowaną glebą, po czym jest starannie ubijany. W pobliżu sadzonki wbija się kołek, który posłuży jako podpora dla młodego drzewa, a następnie zasadzona sadzonka jest obficie podlewana.

Rosnące funkcje

W uprawie tego podgatunku nie ma żadnych osobliwości.Aby stworzyć warunki, w których dane drzewo owocowe będzie z powodzeniem rosło, rozwijało się i owocowało, wystarczy wykonać proste czynności, takie jak:

• Inspekcja jabłoni po okresie zimowym wraz z nadejściem wiosny.
• W przypadku uszkodzenia ich terminowe leczenie.
• Usuwanie wysuszonych i uszkodzonych gałęzi.
• Zabieg w celach profilaktycznych przeciwko chorobom i szkodnikom.
• W porze suchej dodatkowo przeprowadzić procedurę nawadniania.
• odchwaszczanie i rozluźnianie kręgu przy pniu drzewa, a także ściółkowanie gleby.
• Dokarmianie okresowe w okresie jesienno-wiosennym.
• Procedura cięcia w okresie jesiennym roku.
• Działania przygotowawcze do zimowania, jeśli zajdzie taka potrzeba, to schronienie na zimę w północnych regionach wzrostu.

Bardzo ważnym i obowiązkowym wydarzeniem, które wpisuje się w cały kompleks prac agrotechnicznych, jest zabieg przycinania i kształtowania korony drzewa. Jak wspomniano wcześniej, na wiosnę wykonuje się zabieg przycinania, aby stworzyć sprzyjające warunki do dojrzewania owoców tej odmiany, a także aby uniknąć uszkodzenia jabłoni i jej owoców przez różne choroby i szkodniki. W okresie jesiennym należy usuwać szypułki uszkodzone w czasie zbioru, a także złamane pod masą owoców w okresie ich dojrzewania.

Podczas procedury formowania korony jabłoni Suislepskoe należy zwrócić szczególną uwagę na:

• Pędy szkieletowe znajdowały się dość daleko od siebie.
• Znajdowanie pędu środkowego powinno znajdować się wyżej niż łodygi szkieletowe.
• W porównaniu z łodygami niższego rzędu, łodygi wyższego rzędu powinny być krótsze.

Warto zauważyć, że nie należy usuwać zbyt wielu gałęzi w jednym zabiegu przycinania.

Podczas hodowli różnych podgatunków kultury jabłoni przez pracowników Ogólnorosyjskiego Instytutu Badawczego Kwiaciarstwa i Upraw Subtropikalnych w mieście Soczi, krzyżując dane podgatunki i odmianę Delicious, wyhodowano taką odmianę jabłek - Yuzhnoye. Szczepienia przeprowadzane są w okresie wiosenno-letnim w roku, jest to wspaniały sposób na uzyskanie wymaganego podgatunku, a nawet sprowadzenie nowego. Metody szczepień to:

• w boku cięcia
• początkujący
• w tyłku
• kopulacja z językiem
• w dekolt
• za korę

Metodę szczepienia, a także jaki podgatunek wybrać jako podkładkę i zraz, każdy rolnik lub ogrodnik musi wybrać niezależnie, w zależności od tego, jaki wynik chce osiągnąć.

Podgatunek jabłoni omówiony w tym artykule jest uważany za odmianę samopłodną. Dlatego wymaga obecności w pobliżu innych odmian zapylających. Dla tego podgatunku idealne są takie odmiany do zapylania jak: Papirovka i Gruszówka Moskwa.

Owocowanie i dojrzewanie

Jabłka Suislepskoe: zdjęcie odmiany

W zależności od tego, na jakiej podkładce szczepione jest dane drzewo, początkiem okresu owocowania jest:

• Na podkładce karłowatej okres ten rozpoczyna się po 3-4 latach życia rośliny po posadzeniu.
• Przy normalnej uprawie - 5-6 lat życia rośliny po posadzeniu sadzonki.

Okres kwitnienia jabłoni Suislepskoe rozpoczyna się w drugiej dekadzie maja.

Na różnych obszarach uprawy owoce tej odmiany dojrzewają w różnym czasie:

• Na terenach południowych okres ten przypada na ostatnie dni lipca.
• W regionie północno-zachodnim jest to przed wrześniem.

Owoce odmiany jabłoni Suislepskoe charakteryzują się niskim okresem przechowywania, a także niskim poziomem transportu. Należy powiedzieć, że czas przechowywania świeżych tych owoców wynosi maksymalnie trzy tygodnie. A tak niskie stawki według tych kryteriów są uważane za najważniejsze wady tego podgatunku.

Podgatunki i ich warianty

• Dekoracyjny... To drzewo owocowe ma wzrost od 4 do 8 metrów, a także okrągłą lub szeroką piramidalną koronę. Czasami może być uprawiana w formie krzewów.Liście mają ciemnozielony odcień, eliptyczny kształt, jeden taki liść ma długość około 10 centymetrów. Kwiaty tego drzewa są duże, mogą mieć średnicę 3-4 centymetrów, a także mają różowawy lub biały kolor. Czas kwitnienia tej rośliny przypada na maj, a kwitnienie jest regularne. Owoce takiej jabłoni są bardzo małe, nasycone kolorem, zdolne do zmiany w miarę dojrzewania z zielonego na fioletowo-szkarłatny. Owoce nadają się do spożycia przez ludzi i można je wykorzystać do przetwarzania. Podgatunek ma wysoki poziom mrozoodporności.
• Czerwonolistny. Jest uważany za ozdobny podgatunek jabłoni, który posiada wszystkie cechy opisanej powyżej odmiany (dekoracyjnej). Główną cechą wyróżniającą jest czerwony odcień liści. Ten podgatunek jest uważany za hybrydę i ma różnicę w odporności na choroby i bezpretensjonalnej uprawie.
• Kolumnowy. Podczas uprawy jabłoni w formie kolumnowej ma jeden główny pień. Ten pień jest porośnięty krótkimi formacjami owocowymi, na których powstają owoce. Przy uprawie jabłoni w tej formie jest ona prawie całkowicie pozbawiona łodyg, dzięki czemu zbiory są znacznie ułatwione, a praca związana z pielęgnacją takiej rośliny jest zmniejszona.
• Ryga. Owoce takiej jabłoni Suislepskoe są obdarzone słodkim smakiem, a także mogą być przechowywane świeże przez dość długi czas, nie spadają z drzewa po dojrzeniu. Płód jest średniej wielkości lub nieco mniejszy od średniej wielkości, o szerokim stożkowatym kształcie i ciemnoczerwonym odcieniu. Wewnętrzna część owocu jest biała z szkarłatnym odcieniem wzdłuż zewnętrznego konturu jabłka. Okres dojrzewania takich owoców przypada na wrzesień. Należy zauważyć, że odmiana ta jest odporna na choroby, a także mrozoodporność.

Regiony rozwijające się

• Region moskiewski i region Leningradu. Warunki klimatyczne regionu moskiewskiego i regionu leningradzkiego dobrze nadają się do uprawy roślin jabłoni, zwłaszcza jeśli mają dobrą odporność na mróz. Do takich podgatunków należy również odmiana jabłoni Suislepskoe. Dlatego przy uprawie tego drzewa na tych terytoriach należy kierować się głównymi zasadami uprawy. Na tych obszarach nie ma specjalnych warunków do uprawy i pielęgnacji.
• Środkowy pas. Na terenie środkowej strefy naszego kraju, na zachodzie Rosji, a także na terytoriach południowych, ten podgatunek kultury jabłoni został przeznaczony do uprawy na skalę przemysłową, prywatnych gospodarstw i do dekoracji. Należą do nich regiony: Oryol, Kursk, Riazań, Kaługa, Smoleńsk, Biełgorod. Dzięki temu, w razie potrzeby, zawsze istnieje możliwość znalezienia sadzonki strefowej, podczas której uprawa nie wymaga wykonywania dodatkowych prac, a także kosztów.
• Północny zachód. W tym regionie mrozy są dość silne zimą i pomimo tego, że ten podgatunek jest odporny na zimno, ten poziom odporności może nie wystarczyć przy temperaturach powietrza poniżej -15 stopni. Warto również zauważyć, że przy uprawie na tym terenie jesienią wymagane jest przykrycie drzewa specjalnym materiałem okrywającym w celu przygotowania do zimowania.
• Na Białorusi. Z historii jabłoni Suislepskoe wiadomo, że uzyskano ją w wyniku selekcji ludowej na terenie krajów bałtyckich, gdzie ten podgatunek otrzymał swoją naturalną dystrybucję. Pogoda w Republice Białorusi, graniczącej z krajami bałtyckimi, jest dość podobna do ich. Z tego powodu ten podgatunek kultury jabłoni jest z powodzeniem uprawiany przez ogrodników tej republiki bez stosowania dodatkowych czynności uprawowych i pielęgnacyjnych.

Jabłoń Suislepskoe: recenzje

Jabłoń Suislepskoe: wideo o odmianie

Jabłoń Suislepskoe jest doskonałym wynikiem selekcji ludowej.Aby osiągnąć sukces w uprawie tej odmiany, wystarczy postępować zgodnie z zaleceniami doświadczonych ogrodników i specjalistów.

Ze względu na to, że jabłoń Suislepskoe jest dość popularna i rozpowszechniona przez długi czas, a przede wszystkim jest podzielona na strefy na południowym zachodzie, północnym zachodzie i południowym wschodzie, można przeczytać na jej temat ogromną liczbę recenzji. Oto kilka z nich:

• Od dłuższego czasu rośnie tu jabłoń Suislepskoe. Cudowny podgatunek letni, wszystko nam odpowiada i jesteśmy zadowoleni. Owoc tego drzewa smakuje słodko, z lekką kwaskowatością, ma swoją własną skórkę, której nie da się wyrazić słowami. Najważniejsze, że dzieci są zachwycone! Zimą nie mamy silnych mrozów, więc nie było trudności z uprawą, a ta ma już prawie 25 lat.

Oleg, obwód nowogrodzki

• Nie tak dawno kupiłem kawałek ziemi, zbudowałem na nim dom i posadziłem mały ogród. Wraz z innymi podgatunkami posadził jabłoń Suislepskoe. Dość stary podgatunek, nawet moi rodzice o nim opowiadali, dlatego też go zasadziłem. Dodatkowo przed zakupem sadzonki przeczytałem jej opis i cechy. Owoce dojrzewają pod koniec sezonu letniego i są dość smaczne. Jedno jest złe, nie są one długo przechowywane, chociaż dotyczy to prawie wszystkich letnich podgatunków jabłoni. Pierwszy okres owocowania rozpoczął się w 4 roku życia, a gdy zbiory są stabilne, roczne. To, co usłyszałem o tym podgatunku od rodziców - wszystko się potwierdziło. Dlatego ogólnie jestem zadowolony z tego podgatunku.

Dmitrij, Psków

• Jestem już uważany za doświadczonego ogrodnika, ponieważ od dawna uprawiam sadownictwo. To, co mogę powiedzieć o odmianie jabłek Suislepskoe, to to, że jest to całkiem niezła odmiana letniego okresu dojrzewania. Pod względem mrozoodporności dorównuje odmianie szafranowej Pepin, choć nieco ustępuje takim podgatunkom jak pasiasty jesienny i welsey. Owoce tego podgatunku dobrze smakują. Kolejny plus, nie wymaga specjalnych warunków uprawy.