Żeń-szeń - "Korzeń Życia"

Żeń-szeń to nie tylko piękna, ale i zdrowa roślina.

Krótko o żeń-szeniu

Żeń-szeń to wieloletnie zioło z rodziny aralii.

Więcej informacji o zakładzie

W medycynie ludowej żeń-szeń wyróżnia się jako osobne miejsce, ponieważ wcześniej uważano, że pochodzi ze wszystkich chorób. Naukowcy przeprowadzili badania, które dowiodły, że nosi tylko toniki i może tylko zachować zdrowie, ale nie leczyć żadnych poważnych problemów. Żeń-szeń dodaje się do leków na bezsenność, zmęczenie, zarówno psychiczne, jak i fizyczne. Stosuje się go również przy problemach z układem nerwowym, przy problemach z naczyniami krwionośnymi i krwią. Dobrze pomaga podczas przeziębień. Ale ważne jest, aby zrozumieć, że jest to środek ludowy i nie rozwiąże problemu u podstaw. Lepiej natychmiast udać się do lekarza i stosować się do jego zaleceń. Możesz jednak skonsultować się i zapytać, czy możliwe jest zażywanie żeń-szenia w rozwiązaniu Twojego problemu.

Przed użyciem żeń-szenia, podobnie jak w medycynie, i po prostu, musisz dowiedzieć się, co to jest w ogóle. Żeń-szeń to wieloletnie zioło. Jej korzenie są mocne, rozgałęzione. Każdego roku osadzany jest z nich jeden pączek, który następnie zakwita w pędach. Mogą osiągnąć siedemdziesiąt centymetrów. Na końcu łodyg znajduje się para płatków. Kwiaty są najczęściej białe. Są też owoce w postaci czerwonych jagód. Nasiona są białe, podłużne.

Najlepsze warunki do wzrostu i rozwoju

Żeń-szeń najlepiej rozciera się na południu. Tam klimat jest najbardziej odpowiedni do uprawy w warunkach naturalnych. Równie dobrze jest przetarty w górach. Najczęściej rosną samotnie, bardzo rzadko można je spotkać w grupach.

Żeń-szeń jest wymieniony w Czerwonej Księdze, ponieważ bardzo rzadko rośnie w sposób naturalny. Najczęściej uprawia się ją sztucznie na wyznaczonych do tego obszarach w warunkach do tego niezbędnych. Uprawia się go również w domkach letniskowych do użytku medycznego, zarówno w herbacie, jak i do innych celów. Ci, którzy samodzielnie uprawiają żeń-szeń, muszą pamiętać o jednej prostej rzeczy.

Żeń-szeń nie rośnie szybko, rośnie bardzo wolno. W pierwszym roku sadzenia wyrośnie tylko jeden płatek. W drugim roku dodaj jeszcze kilka płatków. I dopiero w piątym roku roślina zacznie osiągać siedemdziesiąt centymetrów. Roślina zaczyna normalnie rozwijać się w trzecim roku, kiedy zaczyna owocować i wydawać nasiona. Jedna roślina jest w stanie wyprodukować około stu nasion na kwitnienie.

Nasiona żeń-szenia są wystarczająco duże. Ich kwitnienie trwa tak długo również dlatego, że gdy żeń-szeń daje nasiona jesienią, nie są jeszcze gotowe do sadzenia i kwitnienia w tym roku. Dojrzewają i zaczynają kwitnąć dopiero w drugim roku po posadzeniu.

Jak sadzić żeń-szeń

Z reguły żeń-szeń sadzi się w sadzonkach. Lepiej zrobić to jesienią, chociaż jest to możliwe wczesną wiosną. Nie będzie to jednak tak skuteczne. Roślina może po prostu zakorzenić się w tym miejscu i dać inne rezultaty niż sadzonki sadzone jesienią. Sadzonki żeń-szenia to dwuletni korzeń. Nie przejmuj się, jeśli twój żeń-szeń nie strzela pędami lotniczymi. Dzieje się tak, ponieważ masz ją uszkodzoną i przez jakiś czas zasypia w ziemi na dwa lata, chociaż może się szybciej obudzić. Po tym śnie twój żeń-szeń będzie się rozwijał w zwykłym tempie bez żadnych zmian.

Odpowiednie miejsce

Miejsce do sadzenia powinno być ukryte przed przeciągami i najlepiej w pobliżu źródła wody. Idealnym miejscem będzie tam, gdzie będzie zbocze, gdzie będzie płynąć woda. Żeń-szeń bardzo lubi wilgotną glebę. Jest tu jednak kilka niuansów. Żeń-szeń nie lubi powodzi i długiej stagnacji wody na swoim terenie. Gdy tylko system korzeniowy nie radzi sobie z dużym przepływem wody, żeń-szeń zaczyna obumierać. Ale również ze względu na swoje korzenie, które nie są tak głębokie i nie są przystosowane do korzystania z wody z gleby, żeń-szeń wymaga częstego podlewania. Dlatego należy go podlewać, a glebę należy rozluźnić, aby woda natychmiast dostała się do korzeni i nie uległa stagnacji.

Żeń-szeń jest również wybredny jeśli chodzi o samą ziemię, ale nie tak bardzo jak o wodę. Uwielbia gleby luźne, niezbyt kwaśne, pełne minerałów i wolne od chwastów. Mieszkańcy lata, którzy chcą odnieść sukces w uprawie żeń-szenia, z wyprzedzeniem przygotowują glebę.

Około rok przed sadzeniem rozluźniają go, nawożą obornikiem i kompostem. Ponieważ żeń-szeń uwielbia nawozy organiczne i naturalne. Możesz dodać minerały, jak wspomniano powyżej, że żeń-szeń uwielbia glebę wypełnioną minerałami. Lepiej też zrezygnować z nawozów azotowych, ponieważ żeń-szeń bardzo źle reaguje na zwiększoną zawartość azotanów w glebie i tak samo słabo toleruje lub wcale nie toleruje dużego stężenia roztworu glebowego. Ponadto z dużej ilości azotu roślina może zabić nie tylko sam azot, ale także chorobę.

Do gleby dodaje się niewielkie ilości piasku, aby utrzymać glebę na normalnym poziomie dla żeń-szenia. Dodam, że żeń-szeń jest rośliną cieniolubną, a piłujące słońce wcale nie jest jego przyjacielem. Potrzebuje bardzo miękkiego i rzadkiego słońca. Jest to taka roślina, że ​​lepiej pozostać w pełnym cieniu niż podłoga w bezpośrednich promieniach psującego się słońca.

Na początku września musimy zasadzić nasze przyszłe uzdrawiające zbawienie, ponieważ robią łóżka z przyzwoitą przerwą między sobą. Szerokość między nimi powinna wynosić nieco mniej niż metr. Gleba jest rozluźniona i wyrównana, dzięki czemu nie ma nierówności. Czasami mieszkańcy lata przygotowują łóżka do sadzenia za pomocą sztucznie wykonanych mieszanek glebowych. Za pomocą desek powstaje konstrukcja o wysokości trzydziestu centymetrów, a cała ta przestrzeń jest wypełniona tą mieszanką.

Jeśli posadzona z nasionami

Nasiona warstwowe sadzi się pod koniec kwietnia. Aby to zrobić, nasiona miesza się z piaskiem i przechowuje w temperaturze dwudziestu stopni. Taką mieszankę należy przechowywać w ten sposób przez pięć miesięcy, są również nawilżane, a czasem przewietrzane, usuwając zepsute nasiona. W tym czasie dojrzewają do sadzenia, a pod koniec stratyfikacji nasiona powinny się lekko otworzyć. Gdy nasiona przejdą etap tempa, będą miały fazę zimną. Ponownie mieszając je z piaskiem zanurza się je w chłodnym miejscu, gdzie powinny leżeć przez około trzy miesiące. Temperatura powinna być utrzymywana na poziomie około pięciu stopni.

Na samym końcu nastąpi etap, w którym temperatura musi zostać obniżona do zera stopni. Bezpośrednio przed sadzeniem nasiona oddziela się od piasku i daje im czas na przewietrzenie na zewnątrz, ale tylko w cieniu. Jeśli zacząłeś stratyfikację pod koniec sierpnia, to będą gotowe w maju przyszłego roku. Długie, ale skuteczne. Podobnie jak wszystkie inne nasiona, umieszcza się je w dołkach i zakopuje. Jest podlewany umiarkowanie, a za dwadzieścia dni wykiełkują pierwsze pędy.

Jeśli właśnie zebrałeś nasiona, należy je posadzić we wrześniu. Sadzi się je w taki sam sposób, jak wszystkie nasiona. W drugim roku, jak je posadzisz, już będzie rezultat. Gdy spadnie śnieg, nasiona pokrywają liście, które chronią przed mrozem.

Jeśli sadzi się z korzeniami

Sadzenie dwuletnich korzeni powinno odbywać się pod koniec września. Zaleca się wykopywanie takich korzeni dopiero przed sadzeniem, gdy tylko odpadną wszystkie liście. Należy to zrobić ostrożnie, nie uszkadzając ani jednego korzenia, nic.

Okres wegetacji

Okres wegetacyjny rozpoczyna się pod koniec kwietnia, kwitnie w czerwcu i owocuje pod koniec sierpnia. Aby zapobiec zamarzaniu i obumieraniu żeń-szenia w zimie, przykrywa się go liśćmi lub trocinami. Ponieważ praktyka pokazuje, że żeń-szeń może zamarzać, a to może spowolnić jego rozwój. Jednak roślina najgorzej znosi skrajne temperatury. Kiedy na początku gwałtownie zamarza, to wszystko się topi. W końcu jest to stagnacja wody, która, jak wspomniano powyżej, ma zły wpływ na korzenie żeń-szenia i może umrzeć. Na wiosnę cała ta izolacja zostaje usunięta, zdecydowanie nie można zwlekać z tym punktem. A pierwsze rozluźnienie trzeba zrobić, zanim nasze nerki obudzą się po zimie. Pierwsze rozluźnienie należy wykonać ostrożnie i powierzchownie. Jest to konieczne, aby żeń-szeń zaczął oddychać i budził się po hibernacji.

Co powinno być podlewanie

Podlewanie powinno być umiarkowane. W suche dni, w okresie kwitnienia, należy to robić codziennie, niewiele. Konieczne jest podlewanie, biorąc pod uwagę, że korzenie będą miały czas na wchłonięcie tego, ile podlałeś.

Zasady przycinania

Jesienią górna część rośliny zostaje odcięta. W sierpniu zbiera się nasiona, kiedy owoce stają się jaskrawoczerwone. Najpierw jest oddzielenie nasion od owoców. Następnie są myte i już całkowicie oddzielone od miazgi. Warto oddzielać nasiona, które nie wyglądają zdrowo, bo i tak nie będą w stanie wykiełkować. Następnie nasiona należy wysuszyć, aby nadmiar wilgoci był z nich szkłem. Nie warto jednak przesuszać, ponieważ zmniejsza to szanse na późniejszą wspinaczkę podczas lądowania. Aby po wyschnięciu nie było z tym problemów, należy je umieścić w miejscu z lekko wilgotnym piaskiem.

Prawdopodobieństwo chorób i szkodników owadzich

Przed sadzeniem korzenie należy leczyć, jeśli nie chcesz stawić czoła chorobom i szkodnikom. Do tego potrzebujemy roztworu płynu Bordeaux i dziesięciu minut twojego czasu. W tym czasie korzenie są zanurzone w tym roztworze. Płyn ten można stosować również w okresie wegetacyjnym. Wystarczy około ośmiu rozpyleń. Można również traktować grzybami wszystkie żeń-szeń, wszystkie liście i parasole, a nawet owoce. Jeśli twoja roślina podniosła czarną nogę, należy ją potraktować roztworem nadmanganianu potasu około trzy razy w ciągu dziesięciu dni. Również podczas atakowania owadów, takich jak mszyce i gąsienice, dobrze pomaga pyretrum. Inne owady można złapać na przynętę ziemniaczaną. Medvedok można zniszczyć tylko za pomocą przynęt ukrytych w ziemi na głębokości trzech centymetrów. Larwy musimy zebrać sami, łapiąc je ręcznie. Tylko specjalne pułapki lub zatrute jedzenie są odpowiednie dla myszy. Ślimaki można zabić tylko przynętami.