Szklarnia zimowa dla majsterkowiczów

Każdy ogrodnik marzy o zainstalowaniu zimowej szklarni w swoim ogrodzie. W końcu uprawa warzyw, owoców i jagód staje się możliwa przez wszystkie 12 miesięcy. Budowa szklarni zimowej jest bardzo kosztowna, ponieważ konieczne jest zapewnienie niezbędnego mikroklimatu, co będzie wymagało nie tylko budowy samej konstrukcji, ale także konieczne będzie zainstalowanie izolacji termicznej. Niezbędne jest zainstalowanie systemów utrzymujących pożądany mikroklimat, dostarczających prąd i wodę. Poniżej udostępnimy informacje, które pomogą Ci założyć solidną zimową szklarnię, która spełni swoje zadanie nawet na obszarach o najsurowszych zimach. Czym więc jest szklarnia zimowa i jak ją samemu zbudować.

Jakie są różnice między szklarniami zimowymi a letnimi? Jaki jest powód ich tak wysokich kosztów? Odpowiedź na to pytanie można rozważyć tylko poprzez rozważenie wszystkich procesów zachodzących w szklarni w zimnych porach roku.

Szklarnia zimowa z ogrzewaniem: dlaczego jest potrzebna i jakie istnieją metody ogrzewania

Latem szklarnię ogrzewają promienie słoneczne. W ciągu dnia ziemia i sama konstrukcja nagrzewa się słońcem, a nocą oddaje nagromadzone ciepło. Pomaga to ustabilizować temperaturę, co tworzy komfortowe środowisko dla upraw ogrodniczych. Pochmurna pogoda również nie wpłynie negatywnie na plony, ponieważ latem światło dzienne jest długie, co pozwala na wystarczająco dobre nagrzanie szklarni.

Zimą, zwłaszcza na północnych szerokościach geograficznych, godziny dzienne są bardzo krótkie, a słońce wschodzi wysoko tylko przez krótki czas. Promienie słoneczne mają czas tylko na lekkie dotknięcie gleby i nie nagrzewanie jej. W nocy ziemia ochładza się i zamarza, gdy zaczynają się mrozy. Wiąże się to z przyczynami konieczności ocieplania budynków zimowych systemami grzewczymi.

Szklarnię zimową można ogrzewać na różne sposoby. Odpowiednie są piece, podgrzewacze wody, grzejniki gazowe lub elektryczne. Wszystko wynika z pragnień, możliwości finansowych i wielkości budynku. Przy wyborze najważniejsze jest zwrócenie uwagi na moc urządzenia, ważne jest, aby w chłodne miesiące wystarczyło ogrzać szklarnię.

Szklarnia zimowa: izolacja

Wybór odpowiedniego urządzenia grzewczego jest ważny, ale nie będzie skuteczny, jeśli izolacja jest słaba. Aby zmniejszyć straty ciepła, należy zakopać szklarnię w ziemi, wznieść puste izolowane ściany, zastosować podwójne szyby lub poliwęglan o grubości 10 mm lub większej.

Bardzo ważne jest również prawidłowe uszczelnienie połączeń i pęknięć. Szklarnie wpuszczane mają doskonałe właściwości termoizolacyjne, mają jednak pewne wady wymienione poniżej.

Wpuszczana szklarnia zimowa: jak zrobić ramkę

Aby stworzyć dobrą izolację termiczną, konieczne jest pogłębienie szklarni w ziemi tak, aby zeszła poniżej poziomu zamarzania gruntu. W umiarkowanych szerokościach geograficznych szklarnię należy obniżyć na głębokość półtora metra. W bardziej północnych szerokościach geograficznych dwa metry.Aby przygotować taki dół, potrzebne będą dalsze inwestycje finansowe.

W przypadku tego rodzaju szklarni miejsca, w których wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni gleby, będą nieodpowiednie. Jeśli nie ma innego miejsca, musisz zainstalować specjalny system, który będzie zbierać i usuwać wody gruntowe.

Ściany takiej konstrukcji powinny być wykonane z wysokiej jakości betonu, który nie przepuszcza wody. W ten sposób cała praca staje się nie tylko wystarczająco kosztowna, ale także trudna do samodzielnego wykonania.

Szklarnia zimowa - zrób to sam instalacja

Materiały takie jak pianobeton, bloki grzewcze i drewno mogą być używane do budowy pustych izolowanych ścian.

Styropian będzie tutaj doskonałą izolacją. Materiał ten jest łatwy w montażu, odporny na wilgoć i nie gnije.

Aby odizolować zimne powietrze od ziemi, odpowiedni jest izolowany obszar niewidomy, którego szerokość nie powinna być mniejsza niż 50 centymetrów.

Ważne jest, aby wiedzieć, że ściany szklarni są izolowane tylko od zewnątrz.

Jak ocieplić piwnicę szklarni

Nie bez znaczenia jest również to, czym pokryta jest szklarnia. Powłoka nie powinna zakłócać dobrej przepuszczalności światła i dobrej izolacji termicznej. Jeśli do konstrukcji stosuje się szkło, powinno być podwójne lub potrójne, a odstępy między nimi wynoszą od 1 do 3 centymetrów.

Jeśli używany jest poliwęglan, będziesz musiał użyć specjalnych profili. Stworzy to izolację dla plastra miodu wewnątrz. Pomoże również stworzyć szczelną szczelinę powietrzną o doskonałych właściwościach termoizolacyjnych.

Jedną warstwę układa się z poliwęglanu, którego grubość wynosi 1-2,5 centymetra. Jeśli grubość nie przekracza 0,6 centymetra, układa się ją w dwóch warstwach.

Ważne jest, aby wiedzieć, że folię stosuje się w szklarniach zimowych tylko w obszarach, w których opady śniegu są bardzo rzadkie. Jeśli jest dużo śniegu, folia rozciągnie się i pęknie.

Jak podlewać rośliny i co w tym celu zainstalować

Aby rośliny dobrze rosły, rozwijały się i owocowały, potrzebują odpowiedniej ilości wody. Jeśli szklarnia ma dużą powierzchnię, będziesz musiał użyć dużo wody. Dlatego kładąc fundament, musisz pomyśleć o źródle, które zaopatruje rośliny w płyn.

Jeśli planujesz podłączyć rury do wodociągu lub studni, muszą one zejść wystarczająco głęboko pod ziemię. Jeśli układanie odbywa się na południu kraju, powinny zejść pod ziemię na głębokość 100 centymetrów, jeśli na północy, to co najmniej 1,8 metra. Jeśli szklarnia zajmuje dużą powierzchnię i służy do produkcji roślinnej na skalę przemysłową, o wiele bardziej celowe byłoby wycięcie studni w pobliżu szklarni.

W celu podgrzania wody odpowiednie są zbiorniki o objętości od 0,2 do 1 metra sześciennego. Muszą być zainstalowane na niewielkim wzniesieniu, aby wytworzyć niezbędne ciśnienie dla systemów nawadniających. Aby nie tworzyć cienia dla kultur, konieczne jest umieszczenie ich po stronie północnej. Woda jest podgrzewana przez słońce. Możesz również wykonać sztuczne ogrzewanie za pomocą elementów grzejnych.

Ważne jest, aby wiedzieć, że pojemnik, w którym znajduje się woda, służy jako dobry akumulator ciepła. Podgrzewany w ciągu dnia dzieli się swoim ciepłem, stopniowo schładzając się w nocy. Zmniejsza to wahania temperatury.

Zimowa szklarnia i wentylacja

Aby rośliny rosły pomyślnie, potrzebują wentylacji. Dzięki niemu rośliny mogą otrzymać wymaganą ilość tlenu, a nadmiar ciepła i wilgoci zniknie. Aby stworzyć te warunki, konieczne jest zainstalowanie systemów odpowiedzialnych za wentylację naturalną i wymuszoną.

Zasadniczo, aby pomieszczenie było wentylowane, wykonuje się otwory wentylacyjne. Ich instalacja powinna znajdować się na szczycie ścian lub na dachu. Montując okno od góry, możliwe będzie zapewnienie najlepszej wentylacji. Ciepłe powietrze unoszące się w górę zmieni miejsca z napływającym świeżym powietrzem. Mogą być wykonane zarówno automatycznie, jak i ręcznie.

Jak zrobić szklarnię zimową: oświetlenie

Latem większość roślin ma wystarczająco dużo światła, które jest im dostarczane w sposób naturalny. Zimą nie ma wystarczającej ilości naturalnego światła i konieczne jest podłączenie dodatkowego oświetlenia. W tym celu można zastosować lampy do ładowania gazowego DNAT i DNAZ.

Ilość światła, jaką dostanie światło sztuczne, zależy od odmian uprawianych w szklarni. Mając to na uwadze, zainstalowano wymaganą liczbę lamp. Zasadniczo obliczanie całkowitej mocy lamp odbywa się z uwzględnieniem obszaru.

Do oświetlenia jednego metra kwadratowego wystarczy moc 100 watów. Jeśli powierzchnia ma dwadzieścia metrów kwadratowych, potrzeba co najmniej 2000 W, tj. 5 lamp HPS o mocy 400 watów. Ponadto konieczne będzie skorzystanie ze sprzętu startowego.

Ważne jest, aby wiedzieć, że lampy DNAT i DNAZ są bardzo gorące. Dlatego, aby z nich skorzystać, będziesz musiał użyć specjalnych lamp odbijających światło, instalując je na suficie.

Jak zbudować zimową szklarnię i zaoszczędzić pieniądze

Jeśli planujesz uprawiać rośliny ogrodnicze na skalę przemysłową w szklarni, której powierzchnia wynosi około 100 metrów kwadratowych, znacznie lepiej byłoby złożyć na to zamówienie w firmie.

W zakładach produkcyjnych będzie można zbudować w pełni wyposażone szklarnie zimowe rolnicze lub blokowe, w których zainstalowano już automatyczne ogrzewanie, nawadnianie i wentylację.

Taki wybór będzie wymagał mniejszych kosztów finansowych, a jednocześnie jest odpowiedni dla zmechanizowanych urządzeń wykonujących konserwację.

Wybór miejsca, w którym będzie znajdować się szklarnia zimowa

Niewielką szklarnię zimową, w której planuje się uprawiać warzywa lub inne rośliny do spożycia w domu, można zbudować samodzielnie.

Aby to zrobić, musisz wcześniej wybrać odpowiednie miejsce, zdecydować o kształcie i rozmiarze. I narysuj schemat, na którym będzie widać, gdzie będą znajdować się łóżka, systemy ogrzewania, nawadniania i wentylacji. Konieczne będzie również obliczenie kosztu wszystkich potrzebnych materiałów.

Szklarnię zimową należy zainstalować w dobrze oświetlonym miejscu i chronić przed zimnymi wiatrami. Można ją przymocować do garażu, budynków gospodarczych oraz do domu, co najważniejsze od strony słonecznej.

Jeśli zainstalujesz szklarnię osobno, należy to zrobić w kierunku z północy na południe, uszczelniając ścianę od północy materiałami izolowanymi lub tworząc tam rodzaj garderoby.

Budowa szklarni

Prostszą i bardziej niezawodną, ​​z dobrą izolacją termiczną, będzie konstrukcja o prostych ścianach, w której pianobeton z izolacją służy jako materiał do wykonania ścian głównych. Na końcu po południowej stronie ściany należy ją zszyć podwójną warstwą poliwęglanu. Szatnia, wykonana od strony północnej, posłuży jako ochrona podczas zamieci. A także tam można zainstalować kotłownię i magazyn na narzędzia i inny sprzęt.

Za pomocą wzmocnionego poliwęglanu należy zszyć skarpy szklarni. Tworząc wspierającą część drewna, możesz całkowicie wykluczyć przenikanie zimna.

Przygotowanie planu działania

W przypadku szklarni o długości siedmiu metrów i szerokości trzech metrów musisz zainstalować fundament:

• beton 3,6 metra sześciennego,
• 100 metrów zbrojenia 10 mm,
• 130 metrów 0,6 centymetra zbrojenia,
• 1 metr sześcienny dociętej płyty szalunkowej 25 mm,
• 179 szt. bloczki pianobetonowe o wymiarach 200 mm x 300 mm x 600 mm,
• 9 dwudziestopięciokilogramowych worków kleju murarskiego,
• 3,3 metra sześciennego styropianu 10 mm S,
• 0,5 metra sześciennego desek o wymiarach 40 x 150 mm na krokwie,
• 5 arkuszy poliwęglanu o grubości 10 lub 16 mm,
• 15 szt. profil końcowy L = 210 cm,
• 2 szt. profil kalenicowy L = 6 m,
• 12 szt. profil łączący L = 6 m,
• 200 szt. wkręty samogwintujące z podkładką termiczną.

Ważne jest, aby wiedzieć, że budowa szklarni zajmie około półtora miesiąca. Jednocześnie schnięcie podkładu trwa około 4 tygodni przy temperaturze zewnętrznej co najmniej +15 stopni.

Kładąc podwaliny

Jeśli w pracy używany jest beton komórkowy, podstawa musi być mocna. Dobrą opcją byłoby użycie żelbetu do płytkiego fundamentu taśmowego.

Podstawa będzie potrzebna zarówno do wskazania granic szklarni, jak i do wskazania lokalizacji przegród kapitałowych między przedsionkiem a pomieszczeniem do uprawy roślin.

Procedura

Konieczne jest zaznaczenie i oczyszczenie terenu. Usuń wszystkie zanieczyszczenia i chwasty z obszaru i wyrównaj go. Zrób oznaczenie rozmiaru szklarni, używając do tego palików i sznurka. Następnie wykonuje się oznaczenia dla podkładu.

Aby to zrobić, musisz zainstalować pręty lub deski tam, gdzie będą rogi konstrukcji. Do nich przymocowany jest sznurek i rozciągnięty na całym obwodzie. Wszystkie rogi powinny być do siebie prostopadłe, a przekątne równe. Za pomocą sznurka zaznaczamy kontury fundamentu na zewnątrz i wewnątrz.

Zgodnie z oznaczeniami wykopuje się wykop na głębokość 50 centymetrów. Na dnie ułożona jest mieszanka z pokruszonego kamienia i piasku, która jest dobrze zagęszczona. Następnie musisz zainstalować szalunek.

Aby je wykonać, musisz wziąć deskę o grubości 25 mm. W przypadku ciężkiego gruntu o dużej gęstości szalunek umieszcza się wyłącznie nad gruntem. Jeśli gleba jest lekka, jest instalowana na dnie wykopu.

Ponadto wykonuje się obowiązkowe zbrojenie fundamentu, aby mur z pianobetonu nie pękał z powodu sezonowych ruchów ziemi. Klasa zbrojenia 10-A-III (A 400) GOST 5781-82 nadaje się do wykonywania zbrojenia podłużnego taśmy. Klasa zbrojenia 6-A-I (A240) GOST 5781-82 pomoże wykonać jastrychy poprzeczne. Drut wyżarzony służy do wiązania zbrojenia na skrzyżowaniach. Zbrojenie naroży wymaga szczególnej uwagi.

Następnie fundament wylewa się betonem. Powyższe wymiary będą wymagały 3,6 metra sześciennego betonu. Niektórzy ludzie sami mieszają beton. Ale nie tylko jest to bardzo długie i trudne, ale może prowadzić do zmniejszenia wytrzymałości podkładu podczas wylewania warstwa po warstwie.

Specjaliści budowlani radzą zamówić gotowy materiał. Beton wlewa się do przygotowanego szalunku, przebija prętem lub wężem wibracyjnym, po czym powierzchnia zostaje wyrównana.

Następnie musisz poczekać, aż beton dojrzeje. Ten okres występuje w zależności od reżimu temperaturowego. Za najbardziej optymalne warunki uważa się temperatury od +18 do +20 stopni. W tych warunkach po dwóch lub trzech tygodniach beton będzie wystarczająco mocny, aby kontynuować budowę. Jeśli temperatura jest inna, należy odczekać około miesiąca przed przystąpieniem do dalszej pracy.

Aby utrzymać stałą wilgotność, na czas schnięcia przykryj beton polietylenem. Po wyschnięciu wierzchniej warstwy betonu należy ją zwilżyć wodą. Okres, w którym beton zyskuje na wytrzymałości, zależy od temperatury.

Ważne jest, aby wiedzieć, że szalunek jest usuwany po tygodniu, a deski z niego można używać więcej niż raz.

Ściany z pianobetonu

Podczas układania bloczków z betonu komórkowego zaleca się użycie specjalnego kleju. Pozwoli to na minimalną grubość spoin, co znacznie zmniejszy straty ciepła. W przypadku układania bloczków na zaprawie cementowej konieczne będzie dodatkowe ocieplenie i otynkowanie ścian.

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest hydroizolacja. Aby to zrobić, będziesz potrzebować materiałów rolkowych w postaci pokrycia dachowego, bikryształu lub ich analogów.

Po całkowitym wyschnięciu podłoża należy nałożyć na niego zaprawę piaskowo-cementową w proporcjach 4 do 1. Należy ją rozprowadzić cienką warstwą. Następnie hydroizolację rolkową układa się tak, aby zakładka znajdowała się na złączach. Następnie powierzchnia jest wyrównywana za pomocą szyny lub poziomu.

Drugą rzeczą do zrobienia jest ułożenie pierwszego rzędu. W tym celu bloki piankowe układa się na roztworze piasku i cementu na hydroizolacji. Przy nakładaniu roztworu konieczne jest pozostawienie marginesu, nadmiar można usunąć po zainstalowaniu bloczków.

Do układania kolejnych rzędów stosuje się specjalny klej. Nakłada się go pacą zębatą wszędzie tam, gdzie stykają się powierzchnie, zarówno poziome, jak i pionowe.

Aby uzyskać ciasne dopasowanie, stosuje się gumowy młotek, lekko stukając, za pomocą którego wykonuje się tę pracę. Rzędy układa się bandażem na połowie bloku.

Następnie musisz wzmocnić mur. W tym celu stosuje się spawaną siatkę murarską, proces odbywa się w co drugim lub trzecim rzędzie. Jeśli ściana ma półtora metra, a bloki mają 30 centymetrów wysokości, mur powinien mieć pięć rzędów. W ten sposób siatka wzmacniająca może leżeć między trzecim a czwartym rzędem.

Klej nakłada się na siatkę, a następnie montuje się blok. Mur można wzmocnić za pomocą prętów zbrojeniowych układanych w rowkach blokowych.

W przypadku drzwi bloki są przycinane na wymiar. Bardzo łatwo je wyciąć piłą do metalu, należy je wykonać zgodnie z szablonem.

Kolejny etap obejmuje izolację ścian. Odbywa się to z zewnątrz za pomocą arkuszy styropianowych. Izolacja może mieć różną grubość, wszystko zależy od regionu, w którym zainstalowana jest szklarnia. Może wynosić od 3 centymetrów do 15.

W południowych regionach kraju stosuje się polistyren o grubości 3 lub 4 centymetrów. Na terytorium regionu Wołgi, jeśli jest to Wołgograd lub Saratów -4 lub 5 centymetrów. A jeśli Uljanowsk, Niżny Nowogród, Kazań lub Iżewsk, to polistyren powinien mieć grubość 5 lub 6 centymetrów. W centralnej Rosji - 6-7 centymetrów, na północnym zachodzie - 7-7 centymetrów. Na terenie Władywostoku i Chabarowska - 7-8 centymetrów, na Uralu - 7-9 centymetrów. Na Syberii grubość styropianu powinna wynosić około 10 centymetrów.

Po ociepleniu ścian należy je wykończyć. W tym celu odpowiednie są materiały odporne na wilgoć. Może to być cegła, siding lub tynk. Wykończenie poprawi wygląd szklarni oraz zapewni dodatkową ochronę przed wiatrem i izolację termiczną.

Ważne jest, aby wiedzieć, że zamiast styropianu można zastosować piankę i poliuretan. Nie warto używać wełny mineralnej, ponieważ w pomieszczeniu będzie dużo wilgoci.

Taras na krokwiach

Do produkcji stojaków z drewna łączącego stojaki i podtrzymujące systemy dachowe stosuje się deski drewniane o wymiarach 4 na 10 centymetrów. Krokwie są instalowane w odległości 50 centymetrów od siebie.

Aby to zrobić, na ścianie od strony południowej pierwszą warstwę deski kładzie się na hydroizolacji i mocuje za pomocą łączników, takich jak kotwa, do fundamentu. Za pomocą kotew boczne słupki wykonane z desek są mocowane do muru z pianobetonu. Uprząż górna i wsporniki pośrednie są przymocowane do stalowych narożników lub wkrętów samogwintujących.

Następnie górną warstwę deski mocuje się za pomocą kotew, które układa się na ścianach blokowych na całym obwodzie. Są przymocowane w odległości 60 centymetrów. Jest to konieczne do rozłożenia ciężaru na całej ścianie. Jeśli umieścisz go bezpośrednio na blokach, obciążenie będzie punktowe, a to spowoduje zniszczenie pianobetonu.

Aby przymocować krokwie, należy zabezpieczyć górną belkę. Aby to zrobić, stojaki muszą być wyśrodkowane na górnej warstwie desek na ścianach biegnących w poprzek budynku. Są one mocowane za pomocą narożników i wkrętów samogwintujących, po czym instalowane są ukośne drążki (zamki).

Aby zmontować belkę kalenicową, należy przymocować dwie deski o wymiarach 40 na 100 mm po obu stronach regałów.

Do wykonania krokwi potrzebna jest deska o wymiarach 40 x 10 mm. Nakłada się na górną belkę i górną warstwę deski na podłużnej ścianie. Tam za pomocą ołówka zaznacza się miejsce, w którym zostanie wykonane nacięcie. Następnie wykonuje się nacięcie, przymierza belkę, na której będzie mocowana cała skrzynia (zwana również nogą krokwi) i wszystko, co niepotrzebne, odsuwa się na bok. Każda para takich belek jest połączona metalowymi płytami w górnej poprzeczce.A także narożniki i śruby są przymocowane do górnej poprzeczki i górnej warstwy desek.

Aby pokryć ściany poliwęglanem, wystarczy przymocować go w jednej warstwie. Jeśli jego grubość wynosi od 1 do 2,5 centymetra, możesz stworzyć dobrą ochronę przed utratą ciepła. Okładzina zaczyna się na końcu ściany od południa. Wycinanie poliwęglanu odbywa się na wymiar ze ścianą, tak aby żebra znajdowały się w pozycji pionowej.

Materiałem izolującym górne nacięcia na poliwęglanie jest aluminiowa taśma klejąca. Dolne sekcje są izolowane taśmą perforowaną. Nacięcia są zamykane za pomocą profilu końcowego. Do mocowania poliwęglanu stosuje się wkręty samogwintujące i podkładki termiczne. W podobny sposób zawieszona jest ściana od strony północnej i oddzielająca przedsionek od szklarni.

Za pomocą profili łączących arkusze są łączone na zboczu szklarni. Jednoczęściowy profil wystarczy na 10 mm poliwęglan, a do grubszego wystarczy zastosować dzielony profil aluminiowy z uszczelką. Aby poliwęglan zachował swoją integralność, musi być mocowany przez profil.

Do obróbki dolnych końców arkusza stosuje się perforowane listwy i profile końcowe. Profil kalenicowy łączy górne zbocza.

Należy pamiętać, że po zakończeniu montażu wszystkie szczeliny uszczelnia się pianką poliuretanową lub stosuje się uszczelniacz mrozoodporny.

Szklarnia zimowa: montaż drzwi

Opisany tutaj projekt przewiduje dwoje drzwi w konstrukcji. Jeden oddziela przedsionek od szklarni, drugi oddziela ulicę od przedsionka. Ta, która prowadzi na ulicę, jest izolowana termoplastycznym polimerem lub innymi materiałami.

Do drzwi między garderobą a głównym pomieszczeniem można użyć poliwęglanu i zamontować go w drewnianej ramie. Ościeżnica jest zabezpieczona kotwami 10 cm. Wkłada się go w zawiasy i instaluje na nim urządzenia blokujące w postaci zamków.

Zimowa wersja szklarni. Wykonujemy system grzewczy

Szklarnia jest wyposażona w wybrany przez Ciebie system ogrzewania. Może to być kocioł i system grzejników.

Jeśli jest to kocioł, to przedsionek jest idealny do jego instalacji, a jego komin jest wyprowadzany na ulicę.

Jeśli zostanie wybrany system grzejników, to w przypadku szklarni o wielkości, którą rozważaliśmy, wystarczy ustawić je wzdłuż ścian.

Nawadnianie kroplowe do szklarni

Urządzenia do nawadniania kropelkowego doskonale nadają się do podlewania roślin w zimowej szklarni. Zbiornik można umieścić w przedsionku i wyposażyć w system odpowiedzialny za podgrzewanie wody. Do roślin w grządkach dostarczane są węże perforowane. Jeśli rośliny znajdują się na stojakach, odpowiednie są dla nich zakraplacze.

Jak prowadzić oświetlenie

Oświetlenie odbywa się poprzez umieszczenie lamp na suficie, ponieważ niektóre z nich mogą się bardzo nagrzewać, co może uszkodzić poliwęglan.

W celu zwiększenia doświetlenia pomieszczenia konieczne jest zastosowanie opraw odblaskowych.

Wszystkie przewody elektryczne są poprowadzone przez faliste plastikowe lub metalowe rury i przymocowane do szklarni.

W szklarni można zrobić łóżka, a także wyposażyć je w stojaki.

W regionach, gdzie jest szczególnie zimno, łóżka układane są w technologii ogrzewania biologicznego, elektrycznego lub wodnego. Na południu kraju słońce może skutecznie nagrzać glebę. Wystarczy zszyć główne ściany konstrukcji materiałami odblaskowymi. Oprócz ciepła rośliny otrzymają dwa razy więcej światła.

Wynik

Po zainstalowaniu zimowej szklarni na swojej stronie możesz uprawiać tam warzywa lub inne rośliny przez cały rok. Może również stworzyć piękną szklarnię, która będzie cieszyła oko przez cały rok lub tylko zimą. Możesz w nim hodować truskawki, grzyby lub kwiaty i sprzedawać je. Istnieje wiele opcji wykorzystania szklarni, wystarczy wyobraźnia i pragnienie.